اگرچه در اغلب نواحي برنج كاري كمبود كودهاي نيتروژني عموميت دارد، اما فسفر نيز به عنوان عامل تعيين كننده ميزان محصول محسوب مي گردد. پس از پيدايش ارقام برنج قد كوتاه پرمحصول،به پاسخ گويي آن ها نسبت به كود نيتروژني، صرف نظر از عناصر p و k خيلي زياد تأكيد مي شود. بعضي از كشاورزان معمولا مقادير زيادي از n و كم تري از p را به كار مي برند. اين عمل باعث عدم توازن بين مواد غذايي در رشد گياه مي شود. كاهش ميزان محصول برنج به علت كمبود p به دليل دخالت اين عنصر در واكنش هاي متعدد زيست شيميايي بنيادي اهميت زيادي دارد. نقش هاي اصلي كودهاي فسفري در زراعت برنج عبارتند از:
· تركيبات p به عنوان سرعت دهنده جريان انرژي در سراسر گياه عمل مي كند.
· به عنوان مخزن انرژي جمع آوري شده از عمل فتوسنتز به شمار مي رود.
· در تحريك مرحله فسفريلاسيون گياه يعني روند انتقال انرژي فسفات به مولكول هاي ديگر دخالت دارد.
· باعث هيدروليز، گليكوليز و فتوسنتز نشاسته مي گردد.
· عنصر فسفر از تشكيل دهندگان نوكلئوتيدهاي پيريدين است كه به عنوان حامل الكترون و هيدروژن در واكنش هاي اكسيداسيون و احياء نقش دارد.
· در انتقال يون از محلول خاك به ريشه برنج با با انتقال فعّال غشاء ياخته اي به وسيله تأمين انرژي ياخته ها، كمك مي كند.
· در جريان عبور قند از ياخته اي به ياخته ديگر كمك مي كند.
· توسعه ريشه را تحريك كرده و به جذب مواد غذايي از خاك كمك مي كند.
· زود گلدهي را ترغيب نموده و اثرات نامطلوب ناشي از نشاء كاري دير هنگام را منتفي مي سازد.
· پنجه زني زودهنگام و در نتيجه تشكيل خوشه هاي زياد را افزايش مي دهد.
به هم زماني گلدهي و رسيدن برنج به ويژه در مناطق سرد كمك مي كند.