جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'باشو'.
2 نتیجه پیدا شد
-
هایکو (به ژاپنی: 俳句) کوتاهترین گونه شعری در جهان است که مبدع آن ژاپنیها هستند. هایکوها از ۱۷ مورا (Mora) تشکیل شدهاند و به ترتیب به صورت سه واحد پنجتایی، هفتتایی و پنجتایی از پی هم میآیند. هرچند که گاه هایکوها را دارای ۱۷ هجا برمیشمارند اما از لحاظ زبانشناسی، هجا و مورا دو مفهوم متفاوت هستند و یک واکه بلند میتواند از دو مورا تشکیل شود. وزن شعر هایکو بر پایه شمارش موراها تعیین میشود. به طور معمول هایکوها دارای کیگُو (kigo) یا فصلواژهها و کیرهجی (kireji) یا برشواژهها هستند. هایكو شعری است 17 هجایی كه در سه سطر نوشته میشود، سطر اول و سوم هركدام پنج هجا و سطر دوم هفت هجا دارند. هایكو نه وزن دارد و نه قافیه و آرایههای كلامی در آن به ندرت به كار میرود. هایكو در ابتدا محتوایی طنزآمیز داشت و به تدریج بر اثر در آمیختن با فلسفه ذن اعماق و جوانب آن گسترش یافت. ایجاز و سادگی و در عین حال عمق هایكو و هنر تصویری بدیع آن علاوه بر آنكه در چهار قرن گذشته شاعران زیادی را در ژاپن به خود كشانده است، در دوره معاصر در خارج از ژاپن هم با استقبال قشر كتابخوان و شاعران و هنرمندان مواجه شده است و علاوه بر ترجمه هایكوهای ژاپنی به اغلب زبانهای دنیا، در سراسر جهان شاعرانی پیدا شده اند كه به سرودن شعر به شیوه هایكوهای ژاپنی میپردازند. امروزه دوستداران و هایكوسرایان سراسر جهان دارای انجمنهای خاص هایكو در سطح محلی و ملی و بین المللی هستند و با برگزاری همایشها و سمینارهای دورهای و یا از طریق سایتهای اینترنتی به بحث و تبادل نظر در مورد هایكو و تاریخچه و ابعاد هنری آن میپردازند. در تاریخ ادبیات ژاپن چهار هایكوسرا بیش از دیگران نام برآوردهاند:باشو، بوسون، ایسا، شیكی. این چهار شاعر صاحب سبك، در خارج از ژاپن نیز چهرههایی شناخته شدهاند و بعضی از پژوهشگران و شرقشناسان اختصاصاً در مورد هنر شاعری آنها تحقیق میكنند.