مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت
رسد آدمی به جائی که بجز خدا نبیند بنگر که تا چه حد است مقام آدمیت
طیران مرغ دیدی تو زپای بند شهوت به درآی تا ببینی طیران آدمیت
تن آدمی شریف است به جان آدمیت نه همین لباس زیباست نشان آدمیت