لحظاتی پیش فیلمی از شهادت مظلومانه شیخ حسن شحانه رو دیدم که دلم رو به شدت به درد آورد. الان که دارم اینارو مینویسم گریه میکنم. سالهاست که تو جهان داره به شیعه توهین میشه و کسی حرفی نمیزنه. حقوق بشر و سازمان های جورواجور مشابه دارن چه غلطی میکنن؟ چرا حتی خود ما که داریم اسم شیعه رو به یدک میکشیم کاری نمیکنیم؟
البته کاری هم نمیشه کرد وقتی خودمونم یه شیعه ی واقعی نیستیم. هیچ چیز ما به مسلمون و شیعه نرفته فقط داریم گند میزنیم به همه چیز. تا از کسی ایرادی گرفته شه بالاییارو مقصر میدونه، اما گوشه چشمی هم به خودشو کاراش نمیکنه. فقط داره خودشو کارهای مسخره شو توجیه میکشه و اسم دین رو به لجن میکشونه. کاش به جای ادعا کردنای الکی بیاییم راه واقعی زندگیمونو پیدا کنیم و مرد و مردونه پاش واستیم.
تورو خدا قدر خودتون رو بیشتر بدونید. اگر مسیحی هستید، یهودی، سنی، شیعه و یا هر دین دیگه مسیر اصلی دینتون رو برید. افراط و تفریط یعنی آفت. ته همه ی این ادیان یه چیزه. چرا از مسیر اصلی منحرف میشید. روز حسابی در پیشه.
خواهش میکنم بهترین راه رو انتخاب کنید...