جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'افتادن دندان'.
1 نتیجه پیدا شد
-
ايمپلنت، علم نويني است در دندانپزشكي كه در سال‌هاي اخير پيشرفت‌هاي زيادي كرده و نگراني بشر را نسبت به از دست دادن دندان از بين برده است. وقتي دنداني را از دست مي‌دهيم، استخوان‌هاي باقيمانده در فك بالا و پايين بر اساس عملكردهاي فيزيولوژي دچار تحليل مي‌شوند. زماني كه استخوان فك زير فشار نباشد، يعني دنداني در داخل استخوان نباشد، سلول‌هاي استخوان‌ساز كمتر فعاليت دارند و سلول‌هايي كه استخوان را برمي‌دارند دو برابر فعاليت مي‌كنند؛ دقيقا عكس زماني كه دندان وجود دارد. در نتيجه، جايي كه دندان وجود ندارد، حجم استخوان چه از لحاظ ارتفاع و چه از لحاظ قطر، كم مي‌شود. در واقع علت اصلي پيشنهاد انجام ايمپلنت در فضاهاي بي‌دنداني در ناحيه استخوان فكي، اين است كه اين عملكرد ادامه پيدا نكند و استخوان در آن نواحي تحليل نرود؛ يعني جلوگيري از تحليل استخوان مهم‌ترين عملكرد ايمپلنت است. در مرحله بعدي، اهميت ايمپلنت اين است كه به عنوان ريشه دندان عمل مي‌كند و با توجه به قطر استخوان و فضايي كه وجود دارد، مي‌توان ايمپلنت‌هايي با سايزهاي مختلف و قطرهاي مختلف انتخاب كرد.
- 4 پاسخ
-
- 3
-
-
- blade form
- close sinus lift
- (و 28 مورد دیگر)
