طی سالهای اخیر، روند رشد ارتباطات بدون سیم با ظهور تلفن های سلولی جهش بزرگی نمود. این درحالیست که در سال 2003 ارتباطات بی سیم یکصدمین سالگرد تولد خو را جشن گرفت. صد سال پیش و در تاریخ 19 ژوئن 1093 نخستین پیام تلگراف بدون سیم برفراز آتلانتیک تا انگلستان توسط رئیس جمهور روزوولت مخابره شد و این نقطه آغاز ارتباطات بی سیم و تولد آن به شمار می رود، بطوریکه امروزه ارتباطات بی سیم به گونه ای در ابعاد زندگی ما نفوذ کرده است. میکروفون های بی سیم نیز از این موضوع مستثنی نیستند و هم اکنون بیش از 200 نوع مختلف از این میکروفون ها توسط سازندگان در سرتاسر دنیا تولید و عرضه می شوند.
یک سیستم میکروفون بی سیم، معمولاً متشکل از سه بخش اصلی شامل: میکروون، فرستنده و گیرنده است. اما آنچه که قابلیت حذف سیم را نسبت به سیستم های میکروفون معمولی به این تجهیزات می بخشد، قطعاً اجزاء فرستنده و گیرنده آن می باشند. بخش فرستنده این تجهیزات معمولاً در قالب یک مجموعه و به همراه بخش میکروفون و فاقد سیم، ادقام و عرضه می شوند.
در یستم های جدید میکروفون بدون سیم، دو آنتن مختلف، یکی بر روی بخش فرستنده و دیگری بر روی قسمت گیرنده وجود دارد. هنگامیکه فاصله فرستنده از آنتن گیرنده بیش از حد مجاز افزایش می یابد، در این حالت صدا و سیگنال های رادیویی دچار تحریف و نویز می شوند. به علاوه استفاده از امواج بالای فرکانسی باند (UHF) که دارای طول موج کوتاه تری نسبت به (VHF) می باشند، باعث کاهش بازتابش سیگنالها در محیط مورد استفاده می شود.