نواندیشان | بهترین سایت علمی آموزشی کشور
طرح تحقیقاتی زیر درباره لیزر و الکترومغناطیس بر اساس تولید نیروی الکترومغناطیسی می باشد که سیم پیچها در مقابل عبور الکترونها از خود ایجاد می نمایند.
موتورFH-24
XVP
نتایج طرح تحقیقاتی درباره لیزر و الکترومغناطیس :
وقتی الکتریسیته از سیم پیچی عبور می کند تولید میدان مغناطیسی می کند همین سیستم نیز در تولید لیزر اتفاق می افتد و فقط تولید نور لیزر می کند. ما با تغییراتی می توانیم نور لیزر را به میدان نوری لیزری تغییر دهیم و موجب تغییر در سرعت فوتونها گردیم و موتورها و ژنراتورهای با میدان نوری را داشته باشیم که با سرعت نور کار کنند و سیستم های سرعتهای بالای نوری را در اختیار داشته باشیم که در موشکها می توانیم از آنها استفاده کنیم.در آزمایشگاه فیزیک داریم اگر نور به الکتروسکوپی بتابد پره های الکتروسکوپ شروع به حرکت خواهند نمود الکتروسکوپ وسیله ای است که دارای چهار الی ۶ پره که بر سر هر پره یک صفحه فلزی نصب شده است و پشت آنها سیاه و روی آنها سفید است و این صفحات در یک محفظه خلا بسته در یک ظرف شیشه ای قرار دارند.
هر گاه آهنربایی را از یک سیملوله عبور می دهیم تولید نیرو می کند ولی اگر همین آهنربا را از یک سیستم لیزری عبور دهیم دارای ژنراتور برقی خواهیم شد و اگر همین نور لوله را تحریک الکتریکی کنیم دارای تابش نور خواهیم بود و تولید نیروی محرکه در فضا یعنی اینکه ما می توانیم در فضا فقط با تحریک نوری بر روی امواج الکترو مغناطیس با سرعتهای مختلف از نقطه ای به نقطه دیگر برویم.
فلش قرمز: لوله دارای گاز – فلش آبی: ناحیه تولید باریکه لیزر
اگر ما بتوانیم لوله را به شکل یک روتور یا استاتور در آوریم و انتقال قدرت را از منابع دریافت کنیم می توانیم موتور و یا ژنراتوری داشته باشیم که سیستم آن با لیزر کار می کند و یا موتوری داشته باشیم که در فضا بر روی امواج الکترو مغناطیس فضا زمان حرکت می کند.برای نور لیزر را نیز می توان میدان نوری در نظر گرفت.با دانستن اینکه لیزر نیز دارای میدان نوری است می توانیم ژنراتور موتور سه فاز و هر چیزی که قبلا با دانستن فرمولهایش در برق قدرت داشتیم طراحی کنیم.
سیستم روتور بر اساس سیستم الکتروسکوپ طراحی و ساخته می شود و سیستم استاتور بر اساس سیستم سیم پیچ البته با تکنولوژی پیچش و پایش لیزری که میدان نوری دارد طراحی و ساخته می شود این سیستم را می توان در هر جایی بکار برد.
نویسنده و ارسال کننده: مجتبی فرخی
منبع: نواندیشان
