تصویر ذهنی

هنگامی که از رابطه بین انسان و محیط صحبت میکنیم منظور ادراک محیطی است که در درجه اول به شناخت محیط و بعد به درک آن توسط انسان مربوط میشود.
مشاهده محیط به مفهوم ایجاد تصویر ذهنی براساس تجارب و مشاهدات گذشته است. اگر ذخیره اطلاعات در ذهن بخوبی سازمان پیدا نکرده باشد، بهره گیری از آن اطلاعات جهت بازشناسی محیط و ایجاد تصویر درست و کامل مشکل خواهد بود. فضاهای ناخوانا فضاهایی هستند که تصویر مشخصی در ذهن انسان ایجاد نمی کنند. این ناخوانایی در مقیاس های مختلف مسایل و مشکلات متفاوتی را برای انسان به وجود می آورد: از احساس عدم امنیت در فضا تا بی هویتی.
چگونه می توان فضاهای موجود را خوانا کرد؟ چگونه می توان فضاهایی طراحی کرد که در ذهن استفاده کنندگان از آن ماندگار شوند؟ پاسخ به این سوالات در بیان معنای تصویر ذهنی و چگونگی شکل گیری آن نهفته است.
این نوشتار که در دو بخش ارائه می شود، می کوشد مفهوم تصویر ذهنی را تبیین کرده و توضیح دهد که چگونه تصویر محیط در ذهن انسان به وجود می آید. در بخش دوم دیدگاه های موجود در زمینه عوامل سازمان دهنده تصویر مردم از محیط که عمدتا در مقیاس شهر مطرح شده اند را تبیین می کند و رابطه این تصاویر را با خوانایی، هویت و معنای محیط نشان می دهد؛ به بررسی عوامل ایجاد کننده تفاوت در تصاویر ذهنی افراد مختلف می پردازد.