نواندیشان | بهترین سایت علمی آموزشی کشور
با توجه به تنگناهای فراوان در زندگی شهری، جهت اعتدال بخشیدن به شهرها نیاز به وجود فضاهای عمومی غنی در شب حس می شود. همچنین از آنجا که زمان قابل توجهی از اوقات فراغت افراد جامعه در این دوره زمانی با مشخه های منحصر بفرد خود قرار گرفته، ضروری است تا برنامه ریزی جامع نورپردازی شهرها، در اولویت قرار گرفته و در نیمه گمشده روز (شب) روحی تازه دمیده شود. در این تحقیق که به صورت تحلیلی می باشد، ابتدا خصوصیات معنایی شهر و شب در فرهنگ ایرانی مورد کنکاش واقع شده است و جایگاه آن در پارامترهای مهم فرهنگی از قبیل دین و باورهای ملی مورد بررسی قرار گرفته است. اهداف مورد انتظار در این نوشته جبران ضعف فضاهای شهری در شب و ادراک نور و رنگ در فضاهای عمومی تشکیل می دهند. در پایان علاوه بر اخذ نتایجی، راهکارهایی جهت نیل به مقصود ارائه شده است. از جمله این نتایج می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
- بهره گیری از آموزه های دینی و فرهنگ غنی ایرانی در جهت خلق فضاهای جدید در شب با هویتی نو
- قوت بخشیدن به پارامترها و مصادیق عینی فرهنگی و دینی و طبیعت ایران زمین در شب
- پیشنهاد تدوین مکانیزم هایی برای کنترل و هدایت فرآیند مذکور در قالب طرح جامع نورپردازی
- تبدیل تهدیدها به فرصتها و استفاده از پتانسیل های موجود در جهت ایجاد نگاهی نو به شب
کلمات کلیدی: شهر ایرانی، نورپردازی، پارامترهای فرهنگی، فضاهای عمومی
نویسندگان: صادق کولیوند – احسان عباسی
