شاید اغلب ما چنین تصور نمائیم که استفاده از صوت برای عیب یابی روش جدیدی است ولی در واقع امر چنین نیست و اگر قدری در تاریخ به عقب برگردیم ملاحظه خواهیم نمود که از قدیم الایام اجداد ما با دقت در صدای اجسام جامدی مثل فلزات ، شیشه ، سفال در مقابل ضربه به سالم و بدون عیب بودن آنها پی میبردند . چنین روشهایی را ما نیز امروز در زندگی روزمره خود بکار می بریم . اما بدلیل اینکه صوت در حد شنوائی انسان صرفاً جهت شناسائی عیوب بزرگ قابل استفاده است لذا برای تشخیص عیوب خیلی ریز فکر دانشمندان معطوف استفاده از امواج مافوق صوت ( آلتراسونیک ) گردید . طول موج صوت در حد متوسط شنوائی انسان در حدود ۲/۱ متر می باشد در حالیکه طول موج آلتراسونیک ۲/۱ میلیمتر است . تکنیکهای تولیدی و اندازه گیری امواج صوتی با فرکانسهای خیلی بالا در دهه های اخیر میسر گردیده است و این امر با کشف پدیده مهم نیرو الکترو الکتریک صورت گرفت . البته کشف مزبور در سال ۱۸۸۰ توسط برادران کوری بعمل آمد . آنها گزارش دادند که ورقههای نازکی از بعضی کریستالها در صورتی که بشکل خاصی برش داده شوند در اثر اعمال فشار مکانیکی ایجاد یک پتانسیل الکتریکی می نمایند و هم او بود که پیشنهاد کرد با اعمال ولتاژ مناسب می توان این کریستالها را به نوسان در آورد و یا بر عکس با نوسان کریستال می توان سیگنالهای الکتریکی مناسب دریافت نمود . یعنی در واقع از یک کریستال هم به عنوان فرستنده و هم به عنوان گیرنده استفاده شود .
تست اولتراسونیک
منبع: نواندیشان