قاصدکــــــــ 20161 اشتراک گذاری ارسال شده در 20 خرداد، ۱۳۸۹ كپسولهاي امگا 3 نيز با داشتن مقادير فراواني از اين نوع تركيبات اگر به ميزان روزانه يك عدد مصرف شوند، ميتوانند اثرات بسيار مفيدي را ظرف چندماه روي مفاصل فرد بيمار داشته باشند. دكتر كيوان رضوانی بدون شك آرتريت روماتوئيد يا همان روماتيسم مفصلي از جمله بيماريهايي است كه امروزه بيشتر خانوادهها با آن درگير هستند. اين بيماري پيشرونده كه بخصوص مفاصل را هدف قرار ميدهد، بتدريج سبب تخريب، التهاب، درد و تورم مفاصل ميشود. تحقيقات اثبات كرده كه رعايت يك رژيم غذايي صحيح ميتواند به مراتب دردهاي مزمن بيماران را كاهش دهد و كيفيت زندگي آنان را بهبود بخشد. قدم اول: از روغنهاي خوب شروع كنيد مطالعات نشان داده است روغنهاي گياهي حاوي اسيدهاي چرب امگا 3 اثرات ضد التهابي مستقيمي روي مفاصل دارند و درد و تورم مفاصل را در اين بيماران كاهش ميدهند. اسيدهاي چرب امگا 3 كه در ماهي و دانههاي خوراكي مانند بذر كتان، گندم و لوبياي سويا وجود دارد، بايد روزانه به مقدار كافي مصرف شوند. همچنين روغن زيتون، روغن كانولا و روغن هسته انگور هم ازجمله روغنهاي غني از اسيد چرب امگا 3 هستند. گرچه توصيه بر اين است كه هميشه از غذاهاي طبيعي استفاده شود، اما كپسولهاي امگا 3 نيز با داشتن مقادير فراواني از اين نوع تركيبات اگر به ميزان روزانه يك عدد مصرف شوند، ميتوانند اثرات بسيار مفيدي را ظرف چندماه روي مفاصل فرد بيمار داشته باشند. قدم دوم: مصرف برخي ويتامينها فراموش نشود ويتامينها را بايد بيشتر از اينها جدي گرفت. تحقيقات دانشمندان سوئدي حاكي از آن است كه مصرف تركيبات حاوي ويتامين6b و12b رشد ضايعات استئوآرتريت را متوقف ميكند و زمينه بهبودي غضروف مفاصل را فراهم ميآورد. همچنين دوزهاي درماني ويتامينهايي ازجمله ويتامين c و e، بتاكاروتن و سلنيم توانسته در درمان آرتريت روماتوئيد بخصوص در خانمهاي مسن بسيار موثر باشد. از اين رو متخصصان بر اين عقيدهاند كه بايد روزانه هرچند نوبت از مواد غذايي حاوي تركيبات گفته شده بهره كافي را برد. در اين ميان محصولات لبني، سبزيجات بويژه اسفناج، هويج و گوجهفرنگي جگر، دل، قلوه، گوشت قرمز گوساله و گوسفند، روغن ماهي يا خود ماهي، از جمله منابع غني از ويتامينهاي c،6 b،12bو e هستند. قدم سوم: شير مادر متخصصان بتازگي دريافتهاند زناني كه بيش از 13 ماه به نوزادان خود شير ميدهند 50 درصد كمتر از زناني كه هرگز به نوزادشان شير ندادهاند به اين عارضه مبتلا ميشوند. همچنين در زناني كه بين يك تا 12 ماه به نوزادان خود شير ميدهند، احتمال ابتلا به اين بيماري تا 25 درصد كاهش مييابد. 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده