eng.l.s 5,679 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اردیبهشت، ۱۳۹۴ [h=1]واریانت راه[/h]در بخشهایی از این آموزش از کتاب راه سازی (مؤلف: علیرضا کلاهدوز) استفاده شده است. یکی از اولین اقدامات در انجام پروژه راهسازی مشخص کردن مسیر است. اینکه چطور از نقطه A به نقطه B برسیم. در اولین قدم با چند خط شکسته این کار را انجام میدهیم. البته چندین مسیر بین دو نقطه ی A و B پیدا میکنیم که در مراحل بعد، یکی از این مسیرها به عنوان مناسب ترین مسیر انتخاب میشود. به این مسیرهای اولیه که با خطوط شکسته رسم میشوند، واریانت راه گفته میشود. برای انتخاب بهترین واریانت، هر قدر تعداد قوس ها در مسیر کمتر، میانگین شعاع قوس ها بیشتر، میانگین شیب های طولی کمتر، طول مسیر کوتاهتر، اختلاف ارتفاعات پیموده شده در مسیر کمتر و سرعت مسیر بیشتر باشد مسیر مورد نظر مناسب تر بوده و برای انتخاب به عنوان واریانت بهینه ارجح است. البته توجه به میزان هزینه ی لازم برای ساخت هر واریانت نیز نکته ی بسیار حائز اهمیتی می باشد. برای مثال در شکل زیر یک برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ، نقطه ی A را به نقطه ی B متصل کرده است. این یک واریانت است.(خطوط بنفش) واریانت راهسازی فرض کنید شکل زیر ۳ خط از خطوط توپوگرافی است. و میخواهیم از خط با ارتفاع ۱۳۰ (نقطه ی N) به خط با ارتفاع ۱۴۰ برویم. برای این کار ۴ انتخاب NO، NP، NQ و NM را داریم. اگر از این بین مسیر NM را انتخاب کنیم، چون طول بیشتری دارد در نتیجه ارتفاع ۱۰ متر را(اختلاف ۱۳۰ و ۱۴۰ را) در فاصله ی بیشتری طی میکند. پس شیب کمتری نسبت به خطوط دیگر خواهد داشت. و اگر مسیر NP را انتخاب کنیم، به علت طی کردن ۱۰ متر ارتفاع در مسیر کوتاهتر، شیب بیشتری خواهد داشت. ما از این نکته در انتخاب مسیر در بین خطوط توپوگرافی استفاده خواهیم کرد تا به شیب دلخواه خود برسیم. یعنی طول خطی که از یک تراز به تراز دیگر میرود را طوری انتخاب میکنیم که شیب دلخواه را بدست دهد. اختلاف شیب در خطوط AB، AC، AD، AE حال خط NM را در نظر بگیرید. اگر از کنار به آن نگاه کنیم به شکل زیر دیده میشود. نقطه ی N تراز ۱۳۰ و نقطه ی M تراز ۱۴۰ دارد: از شیب i و دلتاh استفاده میکنیم تا x را بدست آوریم. پس رابطه ی بین i% و دلتاh به صورت زیر خواهد بود: در این رابطه دلتاh اختلاف تراز دو خط تراز است که ۱۰ متر میباشد و x فاصله ی افقی بین نقطه ی N و M است. i شیب خط NM را به ما می دهد. حال جای x و i را عوض میکنیم و کسر را بدین شکل تبدیل میکنیم: حداکثر شیب طولی مسیر یا همان i را از روی آیین نامه های راهسازی بدست می آوریم. همچنین دلتاh را با مقایسه ی دو تراز متوالی به راحتی بدست می آوریم(برای مثال اختلاف ۱۴۰ و ۱۳۰) و در کسر بالا جایگذاری میکنیم. مقدار xی که بدست می آید حداقل فاصله ای است که بین دو تراز باید طی کنیم تا شیب آن از مقدار i تجاوز نکند. دقت کنید طبق رابطه ی زیر حداقل مقدار x وقتی بدست می آید که مقدار i روی حداکثر خود باشد: پس برای مثال اگر نیاز به حداکثر شیب ۵% داشته باشیم، باید حداقل چه فاصله ای را از نقطه ی N طی کنیم تا به تراز ۱۴۰ برسیم؟ طبق رابطه ی زیر باید ۲۰۰ متر طی کنیم تا ۱۰ متر ارتفاع را با شیب %۵ طی کرده باشیم. حال در صورتی که بر روی نقشه ی کاغذی توپوگرافی کار میکنیم، باید این فاصله را طبق مقیاس بدست آوریم. برای مثال اگر مقیاس نقشه ۱ به ۲۰۰۰ باشد، باید ۲۰۰ متر را تقسیم بر ۲۰۰۰ کنیم که به سانتیمتر جواب ما ۱۰ سانتیمتر خواهد بود. پس پرگار را به اندازه ی ۱۰ سانتیمتر باز میکنیم و از روی یک خط تراز، روی خط تراز بعدی کمان میزنیم. برای رسم واریانت، یک شیب در نظر میگیریم. در اینجا برای مثال شیب ۱۰% را در نظر میگیریم.(فرض کنید از آیین نامه طرح هندسی راهها این شیب را بدست آورده ایم). این نکته را در نظر داشته باشید که اختلاف تراز ارتفاعی هر یک از خطوط توپوگرافی(در این فایل خاص که از بالا دانلود کردید)، ۱ متر است. میتوانید خود نیز صحت این نکته را بررسی کنید. فایل بالا را دانلود کرده و بارگذاری کنید. سپس بر روی یکی از خطوط توپوگرافی کلیک کنید تا انتخاب شود. حال با فشردن Ctrl+1 به قسمت Properties خط وارد شوید. همچنین میتوانید با کلیک راست به Properties وارد شوید. در لیست باز شده مشخصه Z یا تراز ارتفاعی خط مشخص است. حال همین کار را با خط کناری انجام دهید و میبینید که اختلاف تراز دو خط، یک متر است. همچنین میتوانید از این روش تراز خطوط را مقایسه کنید: روی هر خط توپوگرافی که کلیک کنید و نشانگر موس را روی نقاطش نگه دارید، ارتفاع خط را در پایین صفحه، سمت چپ نشان میدهد. محل نگه داشتن نشانگر موس و محل تراز ارتفاعی با دو مربع قرمز مشخص شده است: روش دوم برای مقایسه ارتفاع دو خط توپوگرافی گفتیم شیب ۱۰% را انتخاب کردیم. به این معنی که هر ۱۰۰ متر که مسیر را طی کنیم، ارتفاع میتواند حداکثر ۱۰ متر افزایش یا کاهش داشته باشد. طبق رابطه ای که قبلاً توضیح داده شد، حداقل x را بدست می آوریم: x از کسر بالا برابر با ۱۰ میشود. این یعنی در نقشه ی کاغذی با مقیاس ۱ به ۲۰۰۰ دهانه ی پرگار را به اندازه ی ۵ سانتیمتر باز میکنیم و کمان میزنیم. البته در زمان رسم در محیط Civil3D یا اتوکد نیازی به تغییر Scale و تقسیم بر ۲۰۰۰(برای مثال) نیست. در نرم افزار اتوکد دقیقاً مقدار X را به عنوان حداقل در نظر میگیریم و همان X را در زمان ترسیم استفاده میکنیم. در نرم افزار Civil3D باید با رسم خطوط PL این کار را انجام دهیم. حال از نقطه ی A شروع میکنیم به کمان زدن و رسم این خطوط ۱۰ متری. با این شروط: - فقط وقتی از یک خط تراز به خط تراز بعدی میرویم که با یک خط شکسته حداقل ۱۰ متر مسیر طی کنیم. - وقتی روی یک خط تراز حرکت میکنیم میتوانیم خط شکسته ای با طول بیشتر از ۱۰ متر هم بکشیم. (چون شیب کمتر از i-max خواهد شد) - سعی میکنیم فقط افزایش ارتفاع داشته باشیم یا فقط کاهش ارتفاع. (یعنی بر فرض تراز نقطه A 400 باشد و تراز نقطه B 500. دراین حالت سعی میکنیم از تراز ۴۰۰ فقط با افزایش ارتفاع به ۵۰۰ برسیم. نه اینکه در بین مسیر انتخابی گاهی کاهش ارتفاع هم داشته باشیم و دوباره افزایش ارتفاع.) و با این روش به سمت نقطه ی B پیش میرویم. در نهایت خطوط شکسته را با چند خط شکسته بلندتر جایگزین میکنیم(خطوط سبز). دلیل جایگزین کردن خطوط بلندتر به جای خطوط شکسته ی کوتاه این است که در نقطه ی تلاقی هر خط شکسته، باید یک قوس ترسیم شود. وقتی تعداد خطوط شکسته زیاد باشد، در نتیجه تعداد قوس ها نیز زیاد خواهد بود و این باعث پر پیچ بودن راه ما خواهد شد. همچنین برای ترسیم یک قوس با یک شعاع استاندارد، طول هر خط شکسته باید از یک حداقلی بیشتر باشد. در نتیجه با جایگزین کردن خطوط شکسته ی کوتاه با خطوط طویلتر این دو مشکل را بر طرف میکنیم. در شکل زیر خط سبز جایگزین خط بنفش شده است. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 3 نقل قول لینک به دیدگاه
eng.l.s 5,679 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 25 خرداد، ۱۳۹۴ این واریانتی که من با کمان 400 زدم پس چرا برای من فرق داره ؟؟؟؟ بعد حالا بیام انتهای خط ها رو بچسبونم به هم تا یه خط صاف شه ؟؟؟ 1 نقل قول لینک به دیدگاه
eng.l.s 5,679 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 14 تیر، ۱۳۹۴ یه راه دیگه برای واریانت کشیدن پیدا کردن تا چه حدی خودم درست کشیدم نمیدونم !! از نقطه شروع دایره باید رسم کنیم حداقل طول لازم 400 بوده (تو یه مثال ) من شعاع م رو 200 دادم هر جا که خط میزان بعدی مرکز اولیم دایره رو قطع کرده بود ( با رعایت نکات رسم واریانت ) مرکز دایره بعدی شده مثل این شکل ! بعد با پلی لاین مرکز این دایره ها رو وصل می کنیم و بعد ترش چون تعداد خط های شکسته زیاده خودمون خط های شکسته کم تری رسم میکنیم . اگه جاییش اشتباهه ممنون میشم دوستان بگن ! ؟ نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .