اسهال ویروسی گاوها

[masi eng 47,044]

شما باید بفهمید كه آیا بیماری اسهال ویروسی گاو در گله شما وجود دارد یا خیر،خطر ورود آن را به گله كاهش دهید. از گسترش آن پیشگیری كنید و حیوانات دارای عفونت مزمن (ناقل) را حذف كنید.وجود ویروس اسهال ویروسی گاوها (bvdv) در یك گله مانند آن است كه با نوك زدن یك اردك تا حد مرگ برسیم! در اینجا راه هایی كه اسهال ویروسی گاو به دامهای شما آسیب می زند بیان شده است.

- ابتدا كاهش در تولید شیر در گاوهایی كه دچار عفونت حاد هستند.

- وقتی اسهال ویروسی گاو وجود دارد عفونت های ثانویه بیشتری استقرار می یابند و این مساله به طور قابل ملاحظه ای هزینه های درمانی دامپزشكی را افزایش می دهد.

- جنین و گوساله بیشتری از دست خواهید داد و به همین دلیل شاهد فاصله زایش طولانی تری خواهید بود.

- شمار سلول های بدنی بالاتری در شیر خواهید داشت كه جایزه كیفیت شیر و ارزش حقیقی آن را كاهش خواهد داد.

اثر انفرادی هر یك از موارد فوق به تنهایی كم به نظر می رسد. اگر چه آنها با هم اثرات اقتصادی قابل ملاحظه ای خواهند داشت.

[masi eng 47,044]

[table]

[tr]

[td][/td]

[/tr]

[tr]

[td] علوم دامی (پرورش گاو)[/td]

[/tr]

[tr]

[td]

[/td]

[/tr]

[/table]

 

ویروس اسهال ویروسی گاو از كجا می آید؟

معمول ترین منبع عفونت های اسهال ویروسی گاو ،دام های دارای عفونت پایدار هستند. این دام ها نتیجه تماس با ویروس اسهال ویروسی گاو در رحم می باشند. هر چند كه این ویروس می تواند جنین را در رحم ،در هر مرحله ای آلوده كند و آن را بكشد. جنین های بین 18 تا 125 روز كه با عفونت اسهال ویروسی گاو غیر سیتوپاتیك (بدون آسیب سلولی) روبه رو شده و زنده می مانند،به عفونت پایدار(مزمن) دچار می شوند.

حیوانات مبتلا به عفونت پایدار به این دلیل ایجاد می شوند كه جنین تحمل ایمنی نسبت به ویروس را دارد. معنای این جمله این است كه حیوان دارای عفونت پایدار نمی تواند تفاوت بین پروتئین های خودی و آنهایی كه متعلق به ویروس است را تشخیص دهد. در نتیجه حیوان با عفونت پایدار یك كارخانه ویروس سازی است كه ویروس اسهال ویروسی گاو تولید می كند. گاوهایی كه در تماس با یك حیوان دارای عفونت پایدار هستند به صورت مستمر در معرض ویروس هستند. آنهایی كه قبلاً در معرض ویروس نبوده اند یا واكسینه نشده اند دچار اسهال ویروسی گاو حاد می شوند. این عفونت های حاد سبب ایجاد بیماری می شوند كه از نظر بالینی از ملایم تا شدید متفاوت است. اگر حیوانی كه قبلاً در معرض بیماری نبوده ،آبستن باشد،تماس با ویروس می تواند سبب سقط یا ایجاد یك حیوان با عفونت پایدار دیگر شود. جدا از آن كه چگونه بیماری اتفاق می افتد. تمام عفونت های اسهال ویروسی گاو سیستم ایمنی دام را تحلیل می برند. سیستم ایمنی توانایی كمتری در حمایت از حیوان در مقابل سایر ویروس ها یا باكتری ها خواهد داشت.

اگر یك حیوان كه دارای آنتی بادی علیه اسهال ویروسی گاو است چه از راه طبیعی و چه از راه واكسیناسیون ،در تماس با یك حیوان با عفونت پایدار قرار بگیرد،چه اتفاقی می افتد؟ انتشار مداوم ویروس توسط دام با عفونت پایدار سبب درگیری دایمی سیستم ایمنی دام های دیگر گله می شود.تیترهای سرمی دامی های در ارتباط تا زمانی كه در تماس با حیوان دارای عفونت پایدار هستند،بالا می رود. این مساله سبب می شود كه تیترهای سرمی خنثی ،بالاتر از آنچه كه در حیوانات با یك یا دو بار تماس با ویروس اسهال ویروسی گاو دیده می شود یا آنهایی كه یك یا دو دز واكسن در سال دریافت می كنند وجود داشته باشد. این پاسخ ایمنی مداوم،هزینه فیزیولوژیك در پی دارد. اثر تماس با یك حیوان دارای عفونت پایدار مثل واكسیناسیون روزانه آن دام است. انرژی كه باید تبدیل به تولید شیر یا رشد شود،صرف ایجاد پاسخ ایمنی به این درگیری ویروسی خواهد شد. تصور خود را از دام دارای عفونت پایدار به یك گاو یا یك تلیسه در گله خود محدود نكنید. شواهدی وجود دارد كه ویروس اسهال ویروسی گاو می تواند بین نشخواركنندگان وحشی مثل گوزن یا گوزن شمالی در گردش باشد. به علاوه تماس بینی با بینی ضروری نیست. جنین های سقط شده و گوساله های مرده ،مملو از ویروس هستند و می توانند یك منبع عفونت در زایشگاه یا چراگاه باشند.

بسیاری ویروس اسهال ویروسی گاو را می خرند.....

یك منبع مهم حیوان با عفونت پایدار،جنین دارای عفونت پایدار در تلیسه های آبستن خریداری شده است. تلیسه ممكن است از عفونت حاد رهایی یابد،اما جنین او یك گوساله با عفونت پایدار خواهد شد. ویروس اسهال ویروسی گاو همچنین می تواند از طریق تماس با یك حیوان آلوده در مرحله حاد انتقال یابد. تحقیقات بیان می كند كه هر چه مدت ویروس بیشتر باشدتعداد بیشتری ویروس در محیط منتشر می شود. گزارشاتی از آلودگی با ویروس از طریق انتقال جنین ،منی حاصل از گوساله های نر آلوده با ویروس ،وسایل دامپزشكی آلوده و تریلی و كامیون آلوده وجود دارد. یك مثل قدیمی وجود دارد كه « اگر شبیه اردك است و صدای اردك در می آورد،احتمالاً یك اردك است» بسیار خوب بود اگر به همین سادگی می شد مشكل اسهال ویروسی گاو را تشخیص داد. تشخیص این عفونت ها تنها بر پایه مشاهده مشكل است. زیر ا تظاهرات بالینی مانند مشكلات تولید مثلی ،تولد گوساله های ناهنجار ،ضعیف و كوچك ،بیماری تنفسی ،اسهال و حساسیت بیشتر به سایر عوامل بیماری زا ،منحصر به ویروس اسهال ویروس گاو نمی شود. مشكلاتی مانند سركوب سیستم ایمنی ممكن است هیچ علایم بالینی قابل مشاهده نداشته باشد.

به علاوه دامپزشك به علت تفاوت زیاد در میزان انتشار ویروس اسهال ویروسی گاو ممكن است از تشخیص باز بماند. شیوع بیماری ممكن است بسته به این كه دام دارای عفونت پایدار وجود دارد یا نه ،حدت سویه ویروس و عملیات مراقبت و نگهداری از گله از چند هفته تا چند ماه به طول بیانجامد.غالباً دامدار می گوید تا زمانی كه یك دام دارای عفونت پایدار را پیدا كردند،نمی دانستند كه مشكل اسهال ویروس گاو دارد.در حقیقت تولد یك دام دارای عفونت پایدار نشانه آخرین صدمه در یك همه گیری است. یك نگاه به اطلاعات گذشته آشكار خواهد كرد كه تعداد موارد برگشت به فحلی در زمانی كه گوساله دارای عفونت پایدار داخل رحم مادر خود بوده،بیش از حد طبیعی بوده است. غیر معمول نخواهد بود كه ببینیم هزینه های دامپزشكی در همان دوره زمانی به دلیل بیماری تنفسی بیماری گوارشی یا هر دو افزایش یافته است.

آزمایشات ویروس اسهال ویروسی گاو

آزمایشگاه های تشخیصی ،آزمایشات متفاوتی را برای تشخیص دام های دارای عفونت پایدار به كار می برند كه از جلمه عبارتند از جداسازی ویروس از سرم،خون و سایر بافت ها،رنگ آمیزی ایمونوهیستوكمیكال (hc) برای آنتی ژن ویروس (اغلب نمونه های برش از گوش در گاوهای زنده و بافت های وابسته به ایمنی در موارد تلف شده) ،الایزا با استفاده از سرم ،نمونه های كامل خون و نمونه های شیر مخزن. روش های تشخیصی با استفاده از شیر،سرم و خون كامل ،حضور ویروس را مشخص می كند. اما تفاوت بین نوع حاد و مزمن عفونت را تشخیص نمی دهد. بنابراین وقتی گاوهای مثبت یافت شدند شما باید نمونه دوم را 3 تا 4 هفته بعد برای جداسازی حیوانات در مرحله حاد از موارد دارای عفونت پایدار بگیرید.آزمایش های كه از برش گوش به عنوان نمونه استفاده می كنند اغلب تنها دام های دارای عفونت پایدار را تشخیص می دهند. در حالی كه آزمایشات براساس خون ،شیر و سرم نمی توانند بین موارد حاد و عفونت های مزمن تفریق بدهند،ولی این حسن را دارند كه در تعداد زیاد هم قابل انجام هستند . به علت آنكه آنتی بادی منتقل شده از طریق آغوز می تواند در آزمایشات براساس سرم یا خون در گوساله های نوزاد تداخل ایجاد كند،آزمایشات براساس برش از گوش،روش انتخابی برای این دسته از حیوانات است.نقص در جستجوی حیوانات آلوده مزمن به این معنی نیست كه ویروس اسهال ویروسی گاو مشكل گله ای نیست. تمام همه گیری های این بیماری به حیوان دارای عفونت پایدار محدود نمی شود و همه این حیوانات هم عمر كافی ندارند تا مورد آزمایش قرار گیرند. سرم شناسی می تواند اثر تماس با ویروس را نشان دهد. به طور كلی تیترهای ویروسی بیش از 500 در گاوهای دو ساله جوان تر نشان دهندۀ عفونت حاد یا تماس با یك دام دارای عفونت پایدار است تا واكسیناسیون.

چه می توانید بكنید....

ابتدا با دامپزشك خود جهت تهیه یك طرح كنترل بیماری مشاوره كنید. گله های با خطر كم می توانند شیر را برای جستجوی ویروس آزمایش كنند. گله های با خطر زیاد می توانند از برش گوش برای هر گوساله ای كه در آن سال به دنیا آمده و هر گاو یا تلیسه ای كه در طی آن سال ،یك گوساله زنده به دنیا نیاورده اند استفاه كنند. اگر یك دام دارای عفونت پایدار پیدا شد،باید از گله جدا شده و مستقیماً به كشتارگاه فروخته شود. از آنجا كه ویروس اسهال ویروسی گاو برای سلامتی انسان خطر ندارد،گوشت حیوانات دارای عفونت پایدار می تواند با اطمینان وارد زنجیره غذایی شود.شما باید تعملاتی را نیز جهت جلوگیری از ورود ویروس به گله خود انجام دهید. تمام دام هایی كه به گله اضافه می شوند را برای این ویروس آزمایش كنید كه تمام تلیسه های پرورش یافته یا خریداری شده قبل از ورود آنها به گله شیری و تمام گاوهای نر قبل از آن كه در تماس با تلیسه ها و گاوها قرار بگیرند را شامل می شود. خصوصاً در مورد حیوانات آبستن خریداری شده دقت كنید. آنها را قبل از آنكه زایش كنند و گوساله ها از نظر ویروس اسهال ویروسی گاو سالم تشخیص داده شوند،با گله خود مخلوط نكنید. گاوهایی را كه از نمایشگاه ها و جشنواره ها باز می گردند،برای حداقل 3 هفته قرنطینه كنید. از تماس دام های گله خود با دام های دیگر با وضعیت اسهال ویروسی گاو ناشناخته جلوگیری كنید.با این كه واكسناسیون یك ابزار با ارزش است ولی باری پیشگیری از عفونت تنها به آن تكیه نكنید. واكسیناسیون میزان عفونت و نرخ شیوع آن را كاهش می دهد ،اما صد در صد در پیشگیری ازهمه آلودگی های ویروس اسهال ویروسی گاو موثر نیست.

هیچ تضمینی وجود ندارد كه بتواند به طور كامل ویروس اسهال ویروسی گاو را ریشه كن كند. با این حال شكی وجود ندارد كه میزان بیماری می تواند به میزان زیادی كاهش یابد.