آگاپانتوس:

**masi eng** · 11 بهمن، ۱۳۹۳

این گیاه زینتی دارای ساقه ی گلدهنده ی ابسیار بلندی است و همچنین دارای گل های چتری آبی رنگ و برگ هایی کشیده با عرض دو سانتیمتر است. ریشه های بزرگ غده ای دارد. در صورتیکه در گلدانی بزرگ کاشته شود، سال ها رشد و نمو می کند و همه ساله گل می دهد. در زمستان به حالت رکود در می آید. در بهار و تابستان و پاییز که فصل رشد آن است، کود و آب کافی دریافت می دارد. در حالت رکود رشدی، سرما را تا حدود 10 درجه سانتیگراد یا کمتر تحمل می کند.

بیشتر آگاپانتوس هایی که وجود دارند، کولتیوارها یا هیبریدهای گونه Agapanthus praecox هستند

ساقه گلدهنده آن بسیار بلند (100 - 75 سانتی متر ) و گل های سفید یا آبی رنگ در انتهای آن به صورت چتری قرار گرفته که چتر حاصل به سه فرم گرد، نیمه آویخته و آویخته دیده می شود. برگ های آن کشیده و نواری شکل است که به صورت متقابل قرار دارند. انتهای برگ ها یکپارچه و دارای رگبرگ های پرمانند است.

این گیاه از هر لحاظ شبیه خورشیدی است با این تفاوت که گل های آن قدری کوچکتر از گل های خورشیدی است، اما در مقابل تعداد آنها زیادتر است ( 50 - 30 عدد ). در یک واریته گل ها پرپر و در واریته دیگر، برگ ها ابلق است.

آگاپانتوس بهترین رشد را در دمای 18 تا 21 درجه سانتیگراد دارد. این گیاه به خاکی مرطوب (نه خیس)، با پی اچ کمی قلیایی و مخلوطی از خاکبرگ و کمی ماسه و با نیاز کودی فراوان احتیاج دارد.

آگاپانتوس به دلیل گل های زیبا به صورت کشت گروهی یا گیاه پوششی و یا بصورت کشت حاشیه ی باغ ها استفاده می شود.

از آفاتی که ممکن است به گیاه آسیب برساند می توان به کنه تار عنکبوتی، حلزون و شپشک آردالود اشاره کرد. همچنین درصورت سنگین بودن خاک یا زیاد بودن کود دامی ممکن است به بیماری پوسیدگی ریشه آلوده گردد.

تکثیر این گیاه به وسیله کاشت بذر و یا تقسیم بوته انجام می شود که بذرکاری در بهار در دمای 15 –13 درجه انجام می شود. گیاهان به دست آمده از بذر، پس از 2 تا 5 سال گل می دهند. تقسیم بوته در بهار انجام می شود. تقسیم گیاهان به طور معمول از گلدهی آنها در سال بعد جلوگیری می کند.

: منابع [TABLE]

[TR]

[TD]