خودکشي سلول‌هاي سرطاني با نانو ديسک‌ها!

[Fahim 9,563]

دانشمندان علوم نانو با اتصال ميکروديسک‌هاي آهن-نيکل پوشيده شده با طلا، به پادتن‌هاي جستجوگر سرطان مغز براي مبارزه با اين بيماري بهره بردند.

 

 

 

 

کد خبر : 05021 تاریخ انتشار : ۱۲ خرداد ۱۳۸۹

محققان آزمايشگاه ملي آرگون و مرکز پزشکي دانشگاه شيکاگو با يافته جديد خود دنياي علوم مواد و تحقيقات سرطان را تکان داده‌اند. تحقيقات آنها روي جلد مجله Nature Materials منتشر شده است.

 

درمان سرطان مغز با استفاده از روش‌هاي معمول درمان سرطان بسيار دشوار است، بنابراين دانشمندان به دنبال راه‌هاي ديگري خارج از محدوده پزشکي استاندارد و در محدوده نانومواد بوده‌اند تا اين نوع خاص از سرطان را درمان کنند.

 

اِلِنا روژکوا، دانشمند علوم نانو در مرکز مواد نانومقياس آزمايشگاه آرگون مي‌گويد: «مأموريت ما توسعه مواد جديد هوشمند با ويژگي‌هاي منحصر به فرد است. اين تلاش‌ها به سوي بهبود کيفيت ملي زندگي، از جمله ايجاد فناوري‌هاي پزشکي جديد جهت‌دهي شده‌اند».

 

اين گروه از محققان روش جديدي توسعه داده‌اند که از ميکروديسک‌هاي آهن-نيکل که با طلا پوشيده شده و به پادتن‌هاي جستجوگر سرطان مغز اتصال يافته‌اند، براي مبارزه با سرطان بهره مي‌برد. اين ميکروديسک‌ها نمونه‌اي از مواد نانومغناطيسي هستند که مي‌توانند براي روبش مکانيک سلولي و فعال سازي کانال‌هاي يوني حساس مکانيکي و همچنين پيشبرد درمان‌هاي سرطان به کار روند.

 

سلول‌هاي سرطان پس از نشانگذاري توسط اين نانوديسک‌ها و قرار گرفتن در معرض يک ميدان مغناطيسي نوري، خود را از بين مي برند. اين ديسک‌ها يک حالت پايه چرخشي-حلقوي دارند و تا زماني که ميدان مغناطيسي متغيري به آنها اعمال نشود، به صورت ساکن روي سلول سرطاني آرام مي‌گيرند. زماني که چنين ميداني به اين ديسک‌ها اعمال شود، حلقه‌ها جابه‌جا شده و يک نوسان ايجاد مي‌کنند. انرژي حاصل از اين نوسان به سلول منتقل شده و مرگ سلولي برنامه‌ريزي شده يا «خودکشي سلولي» را کليد مي‌زند.

 

از آنجايي که پادتن‌ها فقط به سلول هاي سرطاني متصل مي‌شوند، در نتيجه سلول‌هاي سالم اطراف دست‌نخورده باقي مي‌مانند. اين امر موجب مي‌شود بر خلاف روش‌هاي درماني ديگري همچون شيمي‌درماني و اشعه‌درماني، اين روش هيچ اثر جانبي روي سلول‌هاي سالم نداشته باشد.

 

والنتين نووساد يکي ديگر از پژوهشگران اين کار مي‌گويد: «ما از ادغام علوم مواد و علوم زيستي بسيار هيجان‌زده هستيم، اما هنوز در آغاز اين راه قرار داريم. برنامه‌ريزي ما اين است که به زودي آزمايش روي نمونه‌هاي حيواني را آغاز کنيم، اما هنوز تا بررسي‌هاي انساني چندين سال فاصله داريم. هنوز همه چيز آزمايشي است».

 

علاوه بر بررسي‌ها و تحقيقات ادامه‌دار روي اين روش درماني، دانشمندان بايد هرگونه اثر جانبي ناشي از آن را که تاکنون در نمونه‌هاي آزمايشگاهي ديده نشده است، مطالعه کنند.