علفهاي هرز باغات انار

[Mahdi Eng 22,940]

 

علفهاي هرز همواره موضوع دايري در باغات مختلف از جمله انار ميباشد. گونه مشخصي از اين علفها را نميتوان مختص باغات انار نام برد اكثر آنها علفهاي هرز شناخته شده اي هستند كه كمتر خود درخت را مورد هجوم قرار ميدهند. تنها نوعي از اين علفها نظير پيچك و بيشتر علف هرز سس كه با پيچيدن به درخت و تغذيه از چوب درخت باعث خشكيدگي تدريجي درخت را فراهم مياورد داراي خطر مستقيم و ساير علفهاي هرز مشكل ثانويه و فاقد خسارت مستثيم به درختان ميباشد.

در مورد سس و بعضي از پيچكها كه خود درخت را درگير ميكنند و در صورت عدم توجه به آن پس از رشد، ميتوانند به ساير درختان هم جوار گسترش يابند چاره اوليه مراقبت مستمر از درختان و شناسايي سريع آنها قبل از گسترش بر روي درخت است. جدا سازي و حذف علف سس گسترش يافته عملا غير ممكن بوده و كف بر كردن و انتقال درخت آلوده و سوزاندن آن تنها چاره براي جلوگيري از گسترش آن است. باغداران و كارگران بايد با دقت و شناسايي زود هنگام و حذف موضعي آن از روي شاخه هاي اوليه از گسترش آن جلوگيري كنند.

در يك باغ با معماري جديد شخم چند باره و در زمانهاي مناسب از بهترين راه مبارزه با علفهاي هرز ميباشد مضاف بر آن دستگاه هاي وجين كار مخصوص نيز كه بصورت دنباله بند براي تراكتور وجود دارند در صورت امكان تردد تراكتور باغي امكان مناسبي براي حذف دوره اي علفهاي هرز ميباشد. در باغات سنتي بدليل عدم امكان تردد تراكتور در پشته ها و جوي پشته ها، باغداران پس از آبياري راسا نسبت به خارج كردن علفها از جوي ها افدام ميكنند. اين موضوع بعنوان امري رايج در باغات انار رويت ميشود. بدليل نحوه كود دهي سطحي و عدم چال كود در عمق مناسب علفهاي هرز موجود در كودهاي حيواني توزيع شده در جوي پشته ها بسرعت رشد و مشكل را هر ساله تكرار ميكنند.

سس درختي، گل جاليز، چسبك، پيچك، مرغ، تلخه، خارشتر، خرفه، سلمك، تاج خروس، خاكشير، قاصدك، يونجه باغي، علف هفتبند، شاهتره، مچه، كاهو وحشي، شيرين بيان، تاجريزي، جوموشي، بارهنگ، اويارسلام و خارخسك از مهمترين علفهاي هرزي هستند كه معمولاً در باغهاي انار ديده ميشوند.

[Mahdi Eng 22,940]

 

 

 

منبع : باغات انار