میشه بزا همیشه تنها زندگی کرد ؟

[fakur1 10,129]

ما واقعا تنها زندگی میکنیم . ولی خودمون خبر نداریم. میگی نه ؟ یه نفر رو بهم معرفی کن که همیشه میتونه باهات بمونه و تنهائی تو پر کنه. زودی نگو بابا یا مامانم.

اون یه نفری رو نام ببر که بجز اون دو تاست .

اگه میدونی , بهم بگو راههای لذت بردن از یه عمر تنهایی چیه ؟

اگه جوابت منفی است هیچی نگو. من دنبال موافقام.

[fakur1 10,129]

.يک انسان موفق به خواب زمستانی نميرود.در حاليکه راه ميرود او هم با يک مرداب بی وفا مواجه ميشود.در گل ها الوده ميشود٫ اما راه ميرود.در جلويش يک نهر بزرگ پر اهانت پيدا ميشود.به قيمت خيس شدن به نهر فرو ميرود.مثل يک جريان ترافيک در مقابلش يک خندق پيدا ميشود٫ نمی ترسد٫ صرف نظر نمی کند و عقب نشينی نميکند.از رويش پرش ميکند.با باران های ماه اوريل خيس ميشود.در بين شبهای يخی سرما ميخورد.اگر در پشتش هم پالتويی نباشد ٫ در حاليکه در کفش های فرسوده اش اب گل الود وارد می شود٫ و به موجب ان استخوانهايش (از شدت سرما) بلرزد هم ٫به را رفتن ادامه ميدهد.

[fakur1 10,129]

.به يک مورچه که چگونه تلاش ميکند نگريسته ايد؟ مورچه ای که تصميم به حمل يک مگس مرده ای ميگيرد که از خودش ۵ بار بزرگتر است.هدفش تميز کردن جنگل ها از حشرات هست.۱۰ دفعه٫ ۱۰۰ دفعه٫ ۱۰۰۰ دفعه٫ سعی ميکند.به طرز غير قابل باوری موفق ميشود.نيم ساعت بعد حشره بزرگ را چندين متر در سمت ديگر مشاهده خواهيد کرد. مورچه٫ به خاطر جثه اش به خاطر اندازه اش از هر انسانی بسيار قوی تر است.بهانه ای ندارد.هيچ عذری ندارد.يا موفق ميشود يا در راه موفقيت خواهد مرد.سرانجام خانواده مورچه ای در تمام طول تابستان کار ميکنند٫ در يک فصل ۵ ميليون حشره مرده را در زير زمين جای ميدهند و بدين ترتيب به ما جنگل های تر تميزی تحويل ميدهند.اگر مورچه ها هم به مانند انسانها بهانه ها می اوردند٫ جنگل ها پر از توده های زباله می بود. بوی چمن های سر سبزی که در زير کفش هايتان و توسط انها نوازش ميشوند٫ وجود نمی داشت و در عوض در بيزاری و نفرت از لاشه های حشرات زندگی ميکرديد.

[fakur1 10,129]

.طوفانی روی ميدهد.اشيانه مورچه ها در هم ريخته ميشود.بيشترين کاری که در برابر اين جريان از خود نشان ميدهند (اين است که) محدود شده در هم ¬ميپيچند.اما حتی در حاليکه در هم می پيچند باز به مجادله ادامه ميدهند.اگر يک علف بيابند ان را ميگيرند. اگر به يک سنگ برسند ان را در اغوش ميگيرند.باران تمام ميشود٫ نيم ساعت بعد با ان متعلقات کوچکشان در يک سرعت و بلافاصله از اشيانه قديمی شان اين دفعه در روی خاک ديگری دری که هميشه باز هست را خواهيد ديد.

[*mehrsa* 14,558]

آقا میشه .هیچ مشکلی هم پیش نمیاد

اگه بخاطر پیری خیلی ها میترسن میشه پرستار گرفت یا به یه مرکز رفت

صد نفر هم دورت باشن باز تو تنهایی میمیری

[fakur1 10,129]

.

سختی هايی که روزگار در مقابل مورچه ها قرار ميدهد نسبت به سختی هايی که در مقابل ما قرار ميدهد کوچک نيستند.(اگر)مورچه ها در هر ريزش باران در حاليکه خانه هايشان خراب ميشود (از زندگی کردن)صرف نظر نمی کنند ما بواسطه کدام زلزله صرف نظر کنيم؟(اگر)ترقی ميخواهيم موفقيت اندر دست ماست.سوار شدن بر فرومايگی ها هم در توان ماست.انهم با چه مهارتی...

[fakur1 10,129]

.انسانهای بزرگ هيچ بهانه ای ندارند.جايی که بهانه وجود داشته باشد موفقيت به نابودی محکوم است.هيچ کسی با بهانه به ادامه پيشرفت و ترقی نائل نخواهد شد.چون که در لحظه يافتن بهانه تسليم خواهيم شد.با وجود بهانه مجادله ای نخواهد بود.با يافتن بهانه کوچکترين موفقيت هايتان را هم نابود ميکنيد.

میشه به تنهایی اعتماد کرد و برای موفقیت جنگید. ما چه مون از یه مورچه کمتره؟

[fakur1 10,129]

.ترسی که با جسارت بيرون رانده شود از درون از وجود شما فرار خواهد کرد.کسی که جسارت از وجودش فرار کرده باشد٫با جسارت در شما ترس بر خواهد انگيخت.فرماندهان سوار بر شترها در حالی که کوهها را به تصرف در می اوردند و از خندق ها ميجهيدند بيجهت مشهور نشده اند.شخصی که از بلندی بترسد پرواز نخواهد کرد.کسی که از شمشير بهراسد پيروز نخواهد شد.کسی که از مرگ بترسد زندگی نخواهد کرد.کسی که مريض نشود در سلامتی زندگی نخواهد کرد.عقابهايی که اکنون در کوهها مشغول ساختن اشيانه هستند ٫ زمانی برای رسيدن به ان زحمت پرواز را متحمل شده اند.برای انکه به بلندی ها برسيم٫حداقل به راه رفتن در روی سنگ محکوم هستيم.

[fakur1 10,129]

.برای موفق شدن ٫ به کار سنگين ٫ زياد يا کم ولی به صورت مداوم احتياج داريم.پيشرفت اگر کند هم باشد (با اينحال) با گام های مداوم هم ممکن خواهد شد.به غير از استراحت٫ انقطاع (بی مورد) بايستی متوقف شود.

[fakur1 10,129]

.مثل هر کسی بايد به قادر بودنمان باور داشته باشيم.هيچ مانعی را نمی شناسيم.بی امان با هر چيزی که بخواهد ما را متوقف کند ٫ به مجادله خواهيم پرداخت.در پناهگاهمان هيچ بهانه ای نبايد باشد.معذرت هيچ عدم موفقيتی را پنهان نميکند.در پی فريب دادن ديگران نيستيم. با فريفتن خودمان هم هيچ چيزی بدست نمی اوريم