masi eng 47,044 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مرداد، ۱۳۹۳ گیاه اریژرون یا پیر بهارک با نام علمی Conyza Canadensis L. متعلق به خانواده کاسنی یا Aateraceae می باشد. اریژرون گیاهی علفی ، یکساله یا دو ساله است که دارای ساقه ای افراشته ، پرزدار و پوشیده از کرکهای سرنیزه ای شکل است. قسمتهای فوقانی ساقه منشعب بوده که در نوک آنها کاپیتولهای گل به رنگ زرد روشن قرار دارد. میوه آن فندقه و کرکدار می باشد. موطن اصلی آن آمریکای شمالی بوده و در قرن 17 به اروپا آورده شده است که در آنجا به شکل علفی هرز و خودرو در مزارع می روید و در قرن گذشته خواص پزشکی آن کشف شد. این گیاه در فصل تابستان در بیشتر نقاط شهرستان کازرون به چشم می خورد. سرشاخه های گلدار آن را هنگامی که گلها کاملا باز شده جمع آوری کرده و در سایه خشک می کنند. در صورت استفاده از خشک کن گرمای آن نبایستی از 40 درجه سانتیگراد تجاوز کند. قسمتهای خشک شده دارای اسانس روغنی ( که مواد اصلی تشکیل دهنده آن لیمونن و دی ترپن است) ترپینئول ، تاننها و کولین هستند. این گیاه اساسا قابض است و از آن علیه اسهالهای مداوم و تهیه داروهای گالنیک علیه ناراحتی های زنانه استفاده می شود. در طب مردمی از این گیاه دم کرده و یا جوشانده ای به مقدار 5 قاشق چایخوری در یک چهارم لیتر آب تهیه می کنند که مقدار مصرف آن 3 فنجان در روز است. اگرچه کمی باعث تحریک اپیتلیوم کلیه ها می شود ، ولی این گیاه مدر خوبی است. و به خاطر همین مساله اثر خوبی روی مجموعه متابولیسم بدن دارد. روغن اریژرون که بوسیله تقطیر گیاه تازه بدست می آید دافع انگلهای روده ای می باشد. نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مرداد، ۱۳۹۳ منبع: masiid.blogfa.com نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .