مورچه خوار

[masi eng 47,044]

[h=2]مورچه خوار[/h]

((اوکایی)) جانور پستانداری شبیه زرافه، ولی با گردنی کوتاه است. این حیوان از زبان بـلند و زبر خود برای نظافت شخصی کمک می گیرد. او قادر است آن قدر زبانش را بکشد تا به چشمش برسد و با آن غبار چشمانش را بزداید. او همچنین با کمک زبان خود برگهای درختان را بـرای تـغـذیه اش می چیند. بدین ترتیب که زبانش را دور شاخه های پر برگ می پیچد و باکشیدن زبان، برگ های درختان جدا شده ووارددهان اومی شود.

 

مورچه خوار پستانداری است که از مورچه و موریانه تغذیه می کند. او ابتدا با چنگالهای تیز خـود قـسـمـت بـالای لانـه مـوریانه ها و مورچه ها را خراب می کند. سپس در حالی که حشرات به اطـراف فـرار مـی کـنـنـد، مورچه خوار با زبان چسبناک خود آنان را می لیسد و به دهان خود می بـرد، امـا اگـر مـورچـه هـا زرنـگـی بـه خـرج دهـنـد و بـه داخل دالانهای زیر زمینی خود بگریزند کلک دیگری می زند! او زبان شصت و پنج سانتی متری خود، را به دنبال آنان به داخل این دالان ها می فرستد و مورچه های بیچاره را شکار می کند.

 

گـربـه، پـسـتـانـدار دیـگـری اسـت که از زبان خود استفاده های متعددی می کند. زبان او دارای پـرزهـای زیـادی اسـت. ایـن پرزهای کوچک بر روی زبان گربه موجب می شوند زمانی که او پـوسـت شما را می لیسد، احساس کنید که زبان زبری دارد. جهتِ خوابِ پرزهایِ زبانِ گربه، از سـمـت نـوک زبـان بـه طـرف گـلوسـت. ایـن پـرزهـا به گربه کمک می کنند که به وسیله لیـسـیـدن، آب بـیـاشـامـنـد پـرزهـای فـوق هـمـچـنـیـن مـانـنـد دنـدانـه هـای شـانـه در گـربـه عمل می کنند، به این ترتیب که او با لیسیدن موهای بدن خود، آنها را مرتب می کند.

 

عـلاوه بـر مـوجوداتی که ذکر شد، وزغ، قورباغه و تعداد دیگری از خزندگان نیز غذای خود را بـه کـمـک زبـانـشـان بـه دسـت مـی آورند. و آنها زبان خود را با سرعت زیاد به سمت شکار پـرتاب می کنند و به علت بزاق چسبناکی که روی زبان خود دارند، حشرات به زبانشان می جسبند و شکار می شوند.

در گـروه خـزنـدگـان، مـارهای زنگی از زبان خود مار زنگی برای حس کردن بوی شکار خود، زبـانش را از دهان خارج کرده و در فضا به حرکت در می آورد. سپس شکار را نیش می زند تا با وارد کردن زهر به بدن او، حیوان را بکشد. ولی حیوان گزیده شده فورا نمی میرد. او سعی می کـنـد کـه فرار کند و در این موقع است که مار زنگی از زبان خود برای به دام انداختن شکارش کـمک می گیرد. او زبان چنگال مانند خود را برای استشمام بوی شکار از دهان خارج می کند و در هـوا تـکـان مـی دهـد؛ سـپس فورا آن را به داخل دهان برمی گرداند و توسط دو سوراخی که در سـقـف دهـانـش قـرار دارد، نـوک زبـان را حـس مـی کـنـد. ایـن دو سـوراخ هـمـانـنـد یـک بـیـنـی عمل می کنند و با ارسال پیامهای دریافتی خود از زبان به مغز موجب می گردند که مغز جانور، شکار را شناسایی کند.

 

سـوسـمـار زبـان آبی ـ از گونه سوسمارهای شن زی ـ نیز نوعی خزنده است که هنگام احساس خـطـر، زبـان خـود را از دهـان خـارج مـی کـنـد. ایـن خـزنـده عـظـیـم الجـثـه بـا ایـن عـکـس العمل به دشمنان خود و سوسمارهای دیگر نشان می دهد که آماده دفاع از خود می باشد.

 

جـِکـو، نـوعـی مـارمـولک خـانـگـی در کـشورهای گرمسیر، از زبان خود به عنوان برف پاک کن استفاده می کند. این جانور برای دید بهتر دارای پلکهای ویژه ای است که این پلک ها را با کمک زبان خود همانند برف پاک کن اتومبیل پاک می کند. آیـا فـکر می کنید بتوانید از زبانتان برای پاک کردن چشم هایتان کمک بگیرید، یا زبان خود را لوله کرده و وارد لانه مورچه ها کنید؟

 

آیـا بـا تـکـان دادن زبـانـتـان در هوا می توانید بوی محیط خود را استشمام کنید؟ آیا قادر هستید زبان خود را مثل نی آشامیدنی، لوله کنید و توسط آن شیره موجود در گلها را بمکید؟ حتما ولی تعجب نکنید. البته که شما قادر به انجام هیچ کدام از این کارها نیستید، اما بعضی از حیوانات، پـرنـدگـان و حشرات این کارها را با زبان خود انجام می دهند. این موجودات از زبان خود برای جـمـع آوری غـذا، گـول زدن شـکار، نظافت شخصی و یا دفاع در برابر دشمنانشان استفاده می کـنـنـد. در طـول تـاریـخ، زبـان ایـن مـوجـودات مـتـنـاسـب بـا نـیـازهـایـشـان تکامل یافته و شکل گرفته است. ((اوکایی)) جانور پستانداری شبیه زرافه، ولی با گردنی کوتاه است. این حیوان از زبان بـلند و زبر خود برای نظافت شخصی کمک می گیرد. او قادر است آن قدر زبانش را بکشد تا به چشمش برسد و با آن غبار چشمانش را بزداید. او همچنین با کمک زبان خود برگهای درختان را بـرای تـغـذیه اش می چیند. بدین ترتیب که زبانش را دور شاخه های پر برگ می پیچد و باکشیدن زبان، برگ های درختان جدا شده ووارددهان اومی شود. مورچه خوار پستانداری است که از مورچه و موریانه تغذیه می کند. او ابتدا با چنگالهای تیز خـود قـسـمـت بـالای لانـه مـوریانه ها و مورچه ها را خراب می کند. سپس در حالی که حشرات به اطـراف فـرار مـی کـنـنـد، مورچه خوار با زبان چسبناک خود آنان را می لیسد و به دهان خود می بـرد، امـا اگـر مـورچـه هـا زرنـگـی بـه خـرج دهـنـد و بـه داخل دالانهای زیر زمینی خود بگریزند کلک دیگری می زند! او زبان شصت و پنج سانتی متری خود، را به دنبال آنان به داخل این دالان ها می فرستد و مورچه های بیچاره را شکار می کند. گـربـه، پـسـتـانـدار دیـگـری اسـت که از زبان خود استفاده های متعددی می کند. زبان او دارای پـرزهـای زیـادی اسـت. ایـن پرزهای کوچک بر روی زبان گربه موجب می شوند زمانی که او پـوسـت شما را می لیسد، احساس کنید که زبان زبری دارد. جهتِ خوابِ پرزهایِ زبانِ گربه، از سـمـت نـوک زبـان بـه طـرف گـلوسـت.

 

ایـن پـرزهـا به گربه کمک می کنند که به وسیله لیـسـیـدن، آب بـیـاشـامـنـد پـرزهـای فـوق هـمـچـنـیـن مـانـنـد دنـدانـه هـای شـانـه در گـربـه عمل می کنند، به این ترتیب که او با لیسیدن موهای بدن خود، آنها را مرتب می کند. عـلاوه بـر مـوجوداتی که ذکر شد، وزغ، قورباغه و تعداد دیگری از خزندگان نیز غذای خود را بـه کـمـک زبـانـشـان بـه دسـت مـی آورند. و آنها زبان خود را با سرعت زیاد به سمت شکار پـرتاب می کنند و به علت بزاق چسبناکی که روی زبان خود دارند، حشرات به زبانشان می جسبند و شکار می شوند. در گـروه خـزنـدگـان، مـارهای زنگی از زبان خود مار زنگی برای حس کردن بوی شکار خود، زبـانش را از دهان خارج کرده و در فضا به حرکت در می آورد. سپس شکار را نیش می زند تا با وارد کردن زهر به بدن او، حیوان را بکشد. ولی حیوان گزیده شده فورا نمی میرد. او سعی می کـنـد کـه فرار کند و در این موقع است که مار زنگی از زبان خود برای به دام انداختن شکارش کـمک می گیرد.

 

او زبان چنگال مانند خود را برای استشمام بوی شکار از دهان خارج می کند و در هـوا تـکـان مـی دهـد؛ سـپس فورا آن را به داخل دهان برمی گرداند و توسط دو سوراخی که در سـقـف دهـانـش قـرار دارد، نـوک زبـان را حـس مـی کـنـد. ایـن دو سـوراخ هـمـانـنـد یـک بـیـنـی عمل می کنند و با ارسال پیامهای دریافتی خود از زبان به مغز موجب می گردند که مغز جانور، شکار را شناسایی کند. سـوسـمـار زبـان آبی ـ از گونه سوسمارهای شن زی ـ نیز نوعی خزنده است که هنگام احساس خـطـر، زبـان خـود را از دهـان خـارج مـی کـنـد. ایـن خـزنـده عـظـیـم الجـثـه بـا ایـن عـکـس العمل به دشمنان خود و سوسمارهای دیگر نشان می دهد که آماده دفاع از خود می باشد. جـِکـو، نـوعـی مـارمـولک خـانـگـی در کـشورهای گرمسیر، از زبان خود به عنوان برف پاک کن استفاده می کند. این جانور برای دید بهتر دارای پلکهای ویژه ای است که این پلک ها را با کمک زبان خود همانند برف پاک کن اتومبیل پاک می کند.

 

 

 

 

منبع:

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام