معرفی کشف گودزیلای آسمانی 17 برابر بزرگتر از زمین

[YAGHOT SEFID 29,302]

» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان

 

کد خبر: 93031306807

سه‌شنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹۳ - ۱۳:۲۳

 

 

دانشمندان نوعی سیاره گودزیلای غول‌پیکر را در فاصله 560 سال نوری از زمین کشف کرده‌اند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این کشف امید به یافتن سیارات صخره‌ای میزبان حیات را افزایش می‌دهد.

جرم سیاره Kepler-10c که «مگا زمین» لقب گرفته، 17 برابر زمین گزارش شده است. منجمان معتقد نبودند که چنین جهانی وجود دارد زیرا به باور آن‌ها، هر جرم کیهانی به این بزرگی همراه با رشدش گاز هیدروژن کسب می‌کند و به یک مینی-نپتون گازی تبدیل می‌شود اما Kepler-10c با کمال تعجب توانسته علی‌رغم اندازه بسیار بزرگ خود، جامد باقی بماند.

این دستاورد علمی نشان می‌دهد سیارات صخره‌ای دارای پتانسیل حیات می‌توانند بسیار بیش از آنچه تصور می‌شد، وجود داشته باشند و تعدادی از آن‌ها می‌توانند بی‌نهایت باستانی باشند.

تصور می‌شود سیستم ستاره‌ای این سیاره 11 میلیارد سال قدمت داشته باشد و این بدین معناست که سیستم مزبور کمتر از سه میلیارد سال پس از زایش جهان شکل گرفته است. در مقایسه، زمین فقط 4.5 میلیارد سال قدمت دارد.

 

این سیاره هر 45 روز یک بار، حول ستاره والد خورشیدمانندش مدارگردی می‌کند که در صورت فلکی «اژدها» واقع شده است. همسایه غیرعادی این سیاره به نام Kepler-10b نوعی جهان ماده مذاب داغ است که سه برابر سنگین‌تر از زمین بوده و هر 20 ساعت یک بار حول ستاره والدش می‌چرخد.

فضاپیمای کپلر ناسا این سیاره را کشف کرد. کپلر از شیوه ترانزیت و جستجوی ستاره‌ای که هنگام عبور سیاره‌ای از مقابلش تاریک می‌شود، برای یافتن سیارات استفاده می‌کند.

قطر Kepler-10c بیش از دو برابر قطر زمین است و پیش‌تر تصور می‌شد در گروه سیارات مینی-نپتون‌ها قرار می‌گیرد که دارای هسته‌ای یخی بوده و توسط بسته گازی ضخیم احاطه شده‌اند. اما مشاهدات تلسکوپ ملی ایتالیایی «گالیله» در جزایر قناری تایید کرد این سیاره 17 برابر زمین جرم دارد و این میزان سنگین‌تر از حدانتظار است. چنین موضوعی نشان می‌دهد که سیاره‌ای از این دست، مانند زمین از صخره‌های متراکم تشکیل شده است.

[Mohammad Aref 120,411]

تلسکوپ فضایی کپلر با اینکه در حال حاضر مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، هنوز هم می‌تواند دانشمندان و پژوهشگران فضایی را به وجد آورد. یکی از شگفتی‌های ارائه شده از این تلسکوپ، معرفی سیاره‌ی زمین مانندی است که فضانورادان مرکز Harvard-Smithsonian فیزیک نجومی (CfA)، آن را مگا زمین (mega-Earth) نامیده‌اند. بنا به اظهارات بیان شده در میتینگ جامعه‌ی فضانوردی آمریکا (AAS)، سیاره‌ی Kepler-10c هفده برابر زمین وزن دارد و دانشمندان را به تفکر دوباره بر روی شکل گیری و احتمال حیات در کهکشان ما، فرامی‌خواند.

 

Kepler-10c به اندازه‌ی 560 سال نوری از زمین فاصله داشته و در صورت فلکی اژدها واقع شده، جایی که به دور Kepler-10 با سال‌های 45 روزه می‌گردد. این سیاره به ستاره‌ی خود بسیار نزدیک بوده و از این رو بسیار داغ است، بنابراین ظرفیت نگه‌داری حیات بر روی خود را ندارد. این سیاره، ستاره‌ی خود را با سیاره‌ی Kepler-10b سهیم است که سیاره‌ی مذکور از نوع آتش‌فشانی و سه برابر بزرگ‌تر از زمین بوده و دارای سال‌های 20 ساعته می‌باشد.

 

هنگامی که برای اولین بار Kepler-10c توسط کاوشگر فضایی کپلر شناسایی شد، اندازه‌ی قطر آن 2.3 برابر زمین بدست آمد (حدود 29000 کیلومتر) که دانشمندان را به این تصور واداشت که این سیاره یک نپتون کوچک با ساختاری شبیه به یک غول گازی در سیستم خورشیدی است. اما ماهیت صخره‌ای بودن این سیاره تا زمان آغاز بررسی‌های گروه CfA به سرپرستی فضانورد خاویر دوموسکو، پنهان ماند و موجب حیرت دانشمندان شد. این گروه با استفاده از داده‌های کپلر به عنوان نقطه‌ی آغاز تحقیقات خود، با ابزار HARPS-North بر روی تلسکوپ Telescopio Nazionale Galileo در جزیره‌های قناری سیاره‌ی مورد بحث را مشاهده نمودند. در حالی که کپلر تنها قادر به تعیین اندازه‌ی Kepler-10c بوده، آنالیزهای تلسکوپیک CfA با ترکیب داده‌های کپلر به این گروه امکان بدست آوردن جرم این سیاره را نیز داده است.

 

اکنون فضانوردان معتقدند که Kepler-10c هفده برابر زمین وزن دارد که با در نظر گرفتن قطر آن، نتیجه‌ای چشمگیر به نظر می‌رسد. سیاره‌های بزرگ گازی علاوه بر اندازه‌ی بزرگ، درواقع خیلی متراکم نیستند، زیرا از اتمسفرهای متنوع از هیدروژن و هلیوم حول یک هسته‌ی کوچک سنگی ساخته شده‌اند. برای مثال سیاره‌ی زحل بسیار سبک وزن بوده، به طوری که می‌تواند بر روی آب شناور بماند. اما سیاره‌ی تازه کشف شده‌ی Kepler-10c بسیار محکم است که برای سیاره‌ای با این اندازه برخلاف گفته‌های تا به حال اثبات شده می‌باشد.

 

بنا به تئوری حال حاضر، چنین سیاره‌ای نباید وجود داشته باشد. گروه CfA گفته است که هر سیاره‌ای با این اندازه دارای جاذبه‌ی کافی برای جذب اتمسفر بزرگ به اطراف خود می‌باشد که آن را به یک سیاره‌ی غول پیکر گازی مانند مشتری و یا حتی بزرگ‌تر تبدیل کند. اما این سیاره به نظر یک غول سنگی است. اگر وجود و ماهیت این سیاره به اثبات کامل برسد، پس از آن پرسش‌‌های جدید در مورد چگونگی شکل‌گیری سیاره‌ها به وجود خواهد آمد.

دوموسکو در این مورد گفته است: " Kepler-10c در طول سال‌ها اتمسفر خود را از دست نداده است." وی ادامه داد: "این سیاره‌ به اندازه‌ی کافی بزرگ است تا اتمسفری را برای خود حفظ نماید."

 

علاوه بر این باید اشاره کرد که سیستم خورشیدی Kepler-10 یازده میلیارد سال عمر دارد، به این معنی که تنها سه میلیارد سال پس از انفجار بزرگ (بیگ بنگ) شکل گرفت. وجود Kepler-10c با ساختار صخره‌ای و سنگی خود نشان‌دهنده‌ی آن است که عناصر سنگین منجر به ساخت چنین سیاراتی در زمان‌های خاص شده‌اند. اگر این ادعا درست باشد، گروه CfA بر وجود سیاره‌های قابل سکونتی که بسیار قدیمی بوده، باور دارند.

 

منبع: توپترینها