رفتن به مطلب

ارسال های توصیه شده

نگاهی از منظر معماری به سازه زبانی شاهنامه

 

 

ساختار درونی و زیرساخت های یک اثر،تفکر حاکم بر پیکره ی متن و روابط آن ها با هم از یک سو،و نمایش زبان به صرف یک تصویر،ساخت ها و چینش واج ها در کنار هم،نمایی از واژه به نمایش می گذارد.در واقع شاعر یا نویسنده ی متن در ابتدایی ترین وضعیت ساخت اثر به تصویربرداری واژه می پردازد.

 

در اولین حضور،واژه به عنوان ابزار بیان آنچه مورد نظر است،اگر نتواند تصویری از خود و آن چه می خواهد به وجود بیاورد را در ذهن خواننده بسازد،ناکارآمد عمل کرده است و فاقد توان در ارتباط با دیگر وازگان است.حلقه ای است که در میان چرخش تصاویر و پیوند ارگانیک وازه ها با یکدیگر بی هیچ اتصالی معلق می ماند و اگر این اتفاق در صد بلایی از یک اثر بیفتد به طور طبیعی آن اثر را اثری فاقد ارزش ادبی و بحث پیرامون مفاهیمی مانند زیبایی شناسی یا دیگر نقدهای رایج می دانیم.

 

 

مشخصات مقاله:مقاله در 10 صفحه به قلم مزگان امیری،منبع کتاب ماه هنر،بهمن ماه 1388

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...