تست سلامت کنسروها

[Mahdi Eng 22,940]

شرح آزمایش:

در کارخانه های تولید کنسرو برای صحت سلامت محصول پس از طی پروسه ی تولید به طور کامل ، از آنها نمونه های را انتخاب می کنند و بر روی آنها آزمایشات لازم را انجام می دهند. برای میزان نمونه برداری از قوطی های کنسرو بهتر است از این روش استفاده شود:

اگر کنسرو PH

به عنوان نمونه برای آزمایش استفاده می شود

اگر کنسرو PH>4.5 باشد ، از هر ۱۰۰قوطی

علت این موضوع ، آن است که هر قدر PH یک محیط کمتر باشد ، شرایط برای رشد میکروارگانیسم ها نا مناسبتر است.

پس از نمونه برداری ، اول باید نمونه ها را از لحاظ شکل ساختاری بررسی کنیم زیرا هر گونه تغییر در شکل ظاهری قوطی می تواند نشانه ای از رشد میکروارگانیسم ها باشد مثلا باد کردگی قوطی ، باز بودن درب قوطی ، کج بودن بدنه کنسرو ، بر چسب ناقص و … . پس از این بررسی ها قوطی های سالم را جدا می کنیم.

در مرحله بعد نیمی از قوطی ها را در انکوباتور قرار می دهیم و از نیمه دیگر برای انجام آزمایش استفاده می کینم.

برای انجام آزمایش ابتدا باید درب قوطی را به روش استریل باز کرد. برای این کار درب قوطی را با الکل استریل می کنیم و با درب باز کن استریل آن را باز می کنیم. علت این کار جلوگیری از ورود سایر میکروارگانیسم های خارجی به داخل نمونه است. برای بررسی میکروسکوپی می توانیم از رنگ آمیزی با کریستال ویوله استفاده کنیم.

 

وسایل مورد نیاز:

لوله آزمایش ، پارافین ، محیط کشتcooked meat medium , Trypton soy borthOrange serum agar ، لوپ ، سرم فیزیولوژِی ، پیپت ، میله عصایی.

در اینجا ما از دو نمونه ی کنسرو رب گوجه فرنگی ( PH4.5 ) استفاده کردیم. سه محیط کشت برای این آزمایش انتخاب کردیم که

 

1. محیط کشت Cooked meat medium برای بررسی کلستریدیوم هاست که باید در شرایط بی هوازی انجام گیرد و محیط کشت
   
2. Trypton soy borth که برای بررسی باسیلوس ها در شرایط هوازی انجام می گیرد و
   
3. محیط کشت Orange serum agar که باید به صورت کشت دو لایه انجام شود و برای بررسی باکتری های لاکتیکی در انجام می گیرد.
   

 

در ابتدا از هر نمونه ی غذایی رقت ^۱-۱۰ را تهیه کردیم. برای این کار در هر دو لوله ۹ cc سرم فیزیولوژی ریختیم. مقدار ۱cc از قسمت مایع کنسرو نخود فرنگی را با پیپت بر داشتیم و به لوله ی اول اضافه کردیم و رقت مورد نظر تهیه شد. برای تهیه رقت از رب مقدار ۱ gr را با ترازو اندازه گیری کردیم و با ۹ cc سرم فیزیولوژی مخلوط کردیم و کاملا با هم مخلوط کردیم تا یکنواخت شود و رقت ^۱-۱۰ را از آن نیز تهیه کردیم.

حال نوبت به کشت آنها در محیط می رسد. از دو محیط کشت cooked meat medium و Trypton soy borth جهت کشت نمونه ی نخود فرنگی و از محیط کشت Orangeserum agar برای کشت نمونه ی رب استفاده کردیم.

محیط کشت cooked meat medium یک محیط کشت مایع با قطعات پخته شده ی گوشت است و محیط مناسبی برای رشد میکروارگانیسم. از رقت ^۱-۱۰ مقدار ۱cc را به داخل این محیط ریختیم و با یک لایه نازک پارافین روی آن را پوشاندیم تا رشد در شرایط بی هوازی صورت گیرد. اگر باکتری در این محیط رشد کند ، گاز تولید می شود و بر اثر آن گاز تولید شده لایه ی پارافین به بالا حرکت می کند و نشان دهنده ی آلوده بودن کنسرو به باکتری کلستریدیوم است.

محیط کشتTrypton soy borth هم محیطی مایع است.مقدار ۱ cc از رقت نخود فرنگی را به درون آن ریختیم. این رشد در شرایط هوازی خواهد بود و نیازی به پارافین ندارد. اگر در این محیط باکتری ها رشد کنند ، شامل بلسیلوس هاست و محیط تیره رنگ می شود. تغییر رنگ از زرد روشن به زرد تیره خواهد بود.

محیط Orange serum agar یک محیط جامد است و برای کشت دولایه استفاده می شود. مقدار ۱ cc از رقت ^۱-۱۰ رب گوجه فرنگی را روی محیط می ریزیم و دوباره از آگار ذوب شده ی همین محیط روی آن می ریزیم. البته به علت عدم وجود محیط کشت ذوب شده ما از روش کشت سطحی استفاده کردیم.

پس از کشت هر یک از این محیط ها ، باید آنرا درون انکوباتور ۳۷ درجه بمدت ۴۸ ساعت بگذاریم. پس از این مدت می توانیم به آنها مراجعه کنیم و اگر تغییراتی ایجاد شده بود آنرا ثبت می کنیم و وجود باکتری را در ماده غذایی گزارش کنیم.

 

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام