دستورالعمل اجرايی تعيين معلوليت ...

[S a d e n a 11,315]

دستورالعمل اجرايی تعيين معلوليت

در اجرای تبصره ماده يک دستورالعمل نحوه تشکيل و شرح وظايف کميسيونهای پزشکی تشخيص معلوليت مصوب شورای معاونين سازمان بهزيستی کشور، دستورالعمل اجرايی آن به شرح ذيل ابلاغ می‌گردد.

تعاريف:

عملکرد بدن: عبارت از عملکردهای فيزيولژيکی دستگاههای مختلف بدن می باشد.

ساختارهای بدن: بخش های تشريحی بدن نظير اندامها ، اعضا و اجزای ان ها می باشد.

اختلال ها: شامل مشکلات عملکردی در بدن يا ساختار ، نظير انحراف واضح يا فقدان می باشد.

مشارکت: انجام وظيفه يا عمل به وسيله فرد است.

ناتوانی : عبارت است از هرگونه محدوديت و يا فقدان در انجام يک فعاليت اعم از رفتار، ارتباط و ساير مهارت های روزمره زندگی .

تبصره ۱: طبق تعريف درقانون جامع حمایت از معلولان، منظور از معلول فردی است که به تشخيص کميسيون پزشکی سازمان بهزيستی بر اثر ضايعه جسمی ، ذهنی، روانی يا توام اختلال مستمر و قابل توجهی در سلامت و کارايی عمومی وی ايجاد گردد و موجب کاهش استقلال فرد در زمينه های اجتماعی و اقتصادی شود.

ماده 1:‌ تعيين شدت معلوليت موضوع اين دستورالعمل به منظور سطح‌بندی خدمات و تعيين ميزان بهره‌مندی افراد معلول از خدمات مورد نظر قانون جامع معلولين مصوب مورخ16/2/83 مجلس شورای اسلامی ميباشد.

ماده 2: معلوليت‌ها به 6 گروه عمده و شايع ذيل طبقه بندی می شوند:

 

1ـ اختلالات جسمی، حرکتي

2ـ اختلالات ذهني

3ـ اختلالات بينايي

4ـ اختلالات شنوايی

5ـ اختلالات گفتاري

6ـ اختلالات اعصاب و روان

 

ماده 3: شدت معلوليت هر گروه بر اساس روش رتبه‌ای بوده و در چهار سطح،خفيف، متوسط، شديد و خيلی شديد مشخص می‌گردند.

ماده 4: شدت معلوليت هر گروه بر مبنای اختلالات عملکرد و ساختار بدن (body function & structure) تعيين می‌گردد.

ماده 5: شدت معلوليت گروه افراد دارای اختلالات جسمی‌ ـ حرکتی:

1ـ خفيف:

2ـ متوسط

3ـ شديد:

4ـ خيلی شديد:

تبصره 2: در مورد dwarfism ،nanism ،کوتاهی اندام تحتانی و deformity انگشت شدت معلوليت بر اساس عدم کارايی و از کار افتادگی فردی و نظر کارشناسی تعيين گردد.

تبصره3: افراد دارای صرع بزرگ(صرع غير قابل کنترل با دارو) از نظر شدت معلوليت در گروه شديد قرار می گيرند.

ماده 6: شدت معلوليت گروه افراد دارای اختلالات ذهنی:

1ـ خفيف:

2ـ متوسط:

3ـ شديد:

4ـ خيلی شديد:

-معلولين ذهنی با بهره‌هوشی (IQ) بين 70ـ51 ـ معلولين ذهنی با بهره هوشی (IQ)بين 50ـ36

ـ معلولين ذهنی با بهره هوشی (IQ) 35ـ21

ـ معلولين ذهنی با بهره‌هوشی (IQ)کمتر از 20

 

تبصره4: تعيين ميزان بهره هوشی بر مبنای تست‌های وکسلر، ريون و وين لند می‌باشد.

تبصره 5: چنانچه افراد داراي اختلالات ذهنی همراه با اختلالات رفتاری ( بطورهمزمان) باشند، تقسيم بندی فوق با يک درجه بالاتر برايشان منظور می گردد.

ماده 7: شدت معلوليت گروه افراد دارای اختلالات بينايی:

1ـ خفيف:

2ـ متوسط

3ـ شديد:

4ـ خيلی شديد:

ـ فقدان يک چشم و چشم ديگر سالم

- يک چشم دارای ميدان بينايی بين 45 تا 20 درجه داشته باشد. ـ هر دو چشم ديدی در حدود 1/0 -3/0 داشته باشد.

- هر دو چشم دارای ميدان بينايی بين 45 تا 20 درجه داشته باشد. ـ هر دو چشم ديدی کمتر از 1/0 داشته باشد.

- هر دو چشم ميدان بينايی کمتر از 20 درجه داشته باشد. ـ نابينايی مطلق هردو چشم يا N.L.P

تبصره6 :لازم به ذکر است که در تمامی موارد بالا ديدن با بهترين اصلاح (با عينک)در نظر گرفته شده است.

تبصره7:بيماران RP (کسانی که مشکل شبکيه دارند)در اين سطح بندی قرار می گيرند.

تبصره 8:N.L.P عدم درک نور می باشد.

تبصره 9:در صورت فقدان يک چشم اگر چشم سالم ديدی کمتر از 3/0 داشته باشد در سطح بندی متوسط قرار می گيرد.

ماده 8: شدت معلوليت گروه افراد دارای اختلالات شنوايی:

1ـ خفيف:

2ـ متوسط

3ـ شديد:

4ـ خيلی شديد:

ـ اختلال شنوايی در هر دو گوش،آستانه شنوايی dB 45ـ26

ـ اختلال شنوايی در هر دو گوش، آستانه شنوايی dB70ـ46

ـ اختلال شنوايی در هر دو گوش، آستانه شنوايی 90ـ71 dB

- استفاده از پروتز کاشت حلزون ـ اختلال شنوايی در هر دو گوش، آستانه شنوايی dB90 به بالا

تبصره 10: لازم به ذکر است اگر کاهش شنوايی دو گوش ، متفاوت باشد مبنا آستانه شنوايی گوش بهتر است.

تبصره 11:در صورتيکه شدت معلوليت و آستانه شنوايی متفاوت باشدنظر کارشناس ملاک خواهد بود.

ماده 9: شدت معلوليت گروه افراد دارای اختلالات گفتاری :

1ـ خفيف:

2ـ متوسط

3ـ شديد:

4ـ خيلی شديد:

ـ اختلال درتوليد آواهای گفتاری

-وجود کام کوتاه يا عميق

- لکنت خفيف تا متوسط

- اختلالات dyslexia سن دبستان

- اختلالات صوتی با منشاء روانی و هورمونی

- شکاف کام سخت يا کام نرم

-شکاف زير مخاطی بدون درگيری لب

-فلج زبانی يک طرفه

- لکنت شديد

- اختلال dyslexia بالاتر از سن دبستان

- برداشتن حنجره

- فلج زبانی دو طرفه

-فلج يک طرفه و دو طرفه حنجره

- شکاف نرم و سخت يک طرفه با درگيری لب

- شکاف کام نرم و سخت دو طرفه بدون در گيری لب

- سندرمهای فکی صورتي - زبان پريشی Aphasia

-اختلال زبان به دليل Autism

- شکاف کام نرم و سخت دو طرفه با درگيری دو طرفه لب

 

ماده 10: شدت معلوليت گروه بيماران روانی مزمن

ـ کليه بيماران روانی مزمن در گروه شديد و خيلی شديد قرار می گيرند و از کليه مزايای اين دستورالعمل بهره‌مند خواهند بود.

- بيماران مبتلا به اسکيزوفرنيا و ساير اختلالهای روان پريشی(اختلالات خلقی،اضطرابی،شخصيتی،شناختی،نافذ رشدو زوال عقل) طبقDSM4-TR در گروه خيلی شديد و ساير بيماران روانی مزمن در گروه شديد قرار می گيرند.

تبصره12:برخی از بيماران مبتلا به اختلال دو قطبی که شدت بيماری در حد خيلی شديد ارزيابی می گردد،در گروه بيماران روانی مزمن ،خيلی شديد قرار می گيرند.

تبصره 13:منظور از عدم کارايی در تعاريف ارائه شده، ميزان عملکرد، فعاليت و مشارکت هر فرد جهت اجرای وظايف خود می باشد.

تبصره 14:درافراد چند معلوليتی ملاک تعيين سطح معلوليت بر اساس عدم کارايی يا از کارافتادگی تعيين و مشخص می گردد.

تبصره 15:اعتبارات مورد نياز کميسيونها از محل اعتبارات حوزه توانبخشی متبوعه با پيشنهاد رئيس کميسيون تامين

می گردد.

تبصره 16: کليه مواردی که در اين دستورالعمل لحاظ نگرديده است ،ا بر اساس نظر کميسيون اعمال خواهد شد.

تبصره:17 : نقطه نظرات و پيشنهادات به کميسيون تجديد نظر استان برای رفع ابهامات و اشکالات ارائه گردد.

تبصره 18 : اعتبار هر کارت شناسايی 4 سال می باشد که در روی کارت می بايست قيد گردد. در صورتيکه کارت معلوليت تحت هر عنوان مفقود گردديا شدت معلوليت تغيير کند نياز به صدور کارت مجدد می باشد، که اين امر بر اساس پرونده معلول و تقاضای فرد معلول انجام می شود.

تبصره 19: در قبال صدور کارت هيج وجهی دريافت نمی گردد و اين امر زير نظر مستقيم معاونت توانبخشی صورت می گيرد.

تبصره 20: اين دستورالعمل در 10 ماده و 20 تبصره توسط حوزه معاونت توانبخشی،دفتر امور توانبخشی معلولين ذهنی تهيه و در بهمن ماه 1387 در شورای مديران حوزه معاونت توانبخشی کشور به تصويب رسيد و هر گونه تغيير در آن مستلزم تاييد شورای مذکور می باشد.

 

1. عدم کارآيی يا فقدان دو پا از بالای زانو

2. عدم کارآيی يا فقدان دو دست ازمچ به بالا.

3. عدم کارآيی يا فقدان يک پا و يک دست

4. انحناء شديد ستون فقرات غير اصلاحی (اسکليوز،کيفوز)

1. عدم کارآيی يا فقدان چهاردست و پا

2. عدم کارآيی يا فقدان دو دست از بالای آرنج

3. عدم کارآيی يا فقدان دو پا از لگن

1. عدم کارآيی يا فقدان يک پا از زير زانو

2. انحنای خفيف ستون فقرات غير اصلاحي

1. عدم کارآيی يا فقدان دو پا از زير زانو

2. عدم کارآيی يا فقدان يک پا از بالای زانو

3. عدم کارآيی يا فقدان يک دست از مچ به پايين (دست غالب)

4. عدم کارآيی يا فقدان يک دست از مچ به بالا(دست غالب)

منبع : سايت سازمان بهزيستی