عجیب ترین ومتفاوت ترین ساختمان های دنیا

[ماتینا 4,434]

بعضی ها دوست دارند متفاوت باشند وبرای ایجاد این تفاوت دست به هر کاری می زنند از تغییر در نوع لباسی که می پوشند تا ماشینی که سوار می شوند اما بعضی افراد پا را فراتر گذاشته و برای اینکه این تفاوت را بیشتر به رخ همکاران و اطرافیانشان بکشانند دست به تغییر در نمای ساختمان ها زده اند، ساختمان هایی که به عنوان مراکز مهم شهری استفاده می شوند و تبدیل به نمادی از آن شهر شده اند.

 

آسمانخراش کج ابوظبی

 

برج کج تنها متعلق به قرن ها پیش و یا پیزای ایتالیا نیست. با نگاهی دقیق به برج اصلی شهر ابوظبی که بلندترین ساختمان این شهر است متوجه این حرف می شویم. ساختمانی که شکل آسمانخراش را به خود گرفته و به 156 متر می رسد.

 

 

 

 

این ساختمان که به صورت زیبایی 18 درجه به سمت غرب کج شده در سال 2010 میلادی به کتاب رکوردهای گینس راه پیدا کرد. این برج که با حجم زیاد بتون پایه ریزی شده با میلگردهای بتونی حدود 100 متر زیر زمین جای پای خود را محکم کرده است.

_______________________________________________

 

مرکز سینمایی یو افت ای پالست

 

وقتی از راهروی شیشه ای بزرگی بگذرید، به سالنی می رسید که از آن به سالن های سینمایی این ساختمان می توان راه پیدا کرد.

 

این مجموعه سینمایی با 8 سالن و گنجایش 2600 نفر، یکی از بزرگترین سالن های سینمایی دنیاست اما بزرگ بودن تنها مشخصه این سالن سینمایی نیست، بلکه ظاهر عجیب این ساختمان است که خیلی بیشتر از هر چیز دیگری در شهر «درسدن» جلوه می کند، ساختمانی که تلاش کرد با در هم ریختن فضا و معماری از دیگر هم رده هایش متفاوت باشد.

 

 

 

 

ساختمان یو اف ای، با زاویه های کوزه ای و سایه های دندانه داری که روی دیوارهای سینما ایجاد شده ترکیبی از هنرهای مدرن کوبیسم تا معماری روسی دهه 1920 میلادی را به خوبی به نمایش می گذارد. یکی از دیوارهای ساختمان که برای هر بیننده ای بیشتر از همه جلب توجه می کند، صفحه نمایش سینماست که مانند صخره بزرگی طراحی شده است. نوری که بر ساختمان می تابد درخششی زیبا بر دیوارهای عظیم شیشه ای ایجاد کرده و آن را مانند یک کریستال درخشان کرده است.

 

_____________________________________________

 

موزه گوگنهام – اسپانیا

 

وقتی حرف از ساختارشکنی در ظاهر ساختمان پیش بیاید اولین ساختمانی که نامش به ذهنت خطور می کند موزه گوگنهام در شهر بیلبائو اسپانیا است که با آن شکل و شمایل فراموش نشدنی اش نام خود را در صدر فهرست اینگونه ساختمان ها قرار داده است.

 

این ساختمان با آن شکل خاص و عجیبش، زیر نور آفتاب گاهی موجدار و گاهی خالدار به نظر می رسید. در سال 1978 میلادی، «فرانک گری» با تغییر در ظاهر خانه «سانتا مونیکا» با آن نمای تقریبا کسل کننده اش جان تازه ای به آن مکان و شهر بیلبائو بخشید.

 

 

 

 

او شکل ظاهری ساختمان را به صورت منحنی هایی مختلف طراحی کرد تا با بازتاب نور، شکل خیره کننده و منحصر به فردی در شم بیننده داشته باشند. منحنی هایی که ظاهر ساختمان را از فرمی سنتی به مدرن تبدیل کرد و ساختار شکنی ای را به وجود آورد که تبدیل به جنبشی در معماری و خلق نوعی اثر هنری جدید شد.

 

هنری که فرانک گری در سال 1997 میلادی به عنوان یکی از ساختمان های عمومی شهر تکمیل کرد از تخته های کوبیده شده تیتانیوم ساخته شده بود و لقب بیشترین ساختارشکنی و عدم پیروی از قانون را به خود اختصاص داد.

[ماتینا 4,434]

کتابخانه مرکزی سیاتل – واشنگتن

 

ستون ها بازی نور، مجسمه ها و طرح های زیبا در نقاط مختلف ساختمان، این کتابخانه را از ابهت و عظمت کلاسیک خوشایند و قابل احترامی برخوردار کرده است.

 

تمامی این تعریف ها و توصیف ها از کتابخانه مرکزی سیاتل است که سنگ بنای آن در سال 1906 و با حمایت مالی اندرو کارنگی گذاشته شد، مکانی که به کتابخانه عمومی شهر سیاتل در واشنگتن ایالات متحده آمریکا تبدیل شد و رم کولهاس با تغییراتی که در اواخر قرن 20 میلادی در آن به وجودآورد ظاهری خیره کننده و زیبا به آن داد.

 

 

 

این معمار هلندی توانست با تغییراتی در این ساختمان 11 طبقه، یکی از مشهورترین ساختمان های ساختارشکنانه را به شهر سیاتل تقدیم کند.

 

ساختمانی که در ظاهر با 8 لایه افقی در سایزهای مختلف از استیل و آینه تشکیل شده و طراحی آن به گونه ای است که تمام اطلاعات در دسترس باشد. شفافیت بصری، استفاده از سوح شیشه ای بزرگ و به کار گیری فرم های خاص از ویژگی های کارهای کولهاس است که اولین بار در کتابخانه سیاتل به خوبی نمود پیدا کرد.

 

 

__________________________________________________ __

 

 

دانشگاه اوهایو – کلمبس، آمریکا

دانشگاه اوهایو تنها یک ساختمان ساده و آرام نیست که یک موزه را در دل خود جای داده باشد بلکه با ظاهری که دارد خودش حرف های زیادی برای گفتن دارد.

 

این دانشگاه که بیشتر به نام مرکزی هنری «ونکستر» شناخته می شود، مرکز گالری هنر معاصر و تحقیقات هنری در اوهایو آمریکاست که در ساختمانی جا خوش کرده که در سال 1989 با دست های توانای پیتر آیزمن ساخته شد.

 

 

 

ساختمانی که روی خاکسترهای باقی مانده از ساختمان نظامی ارتش قد کشید و بلند شد و برای ادای احترام به سربازانی که در اواخر قرن 19 میلادی در این مکان سوختند، برجی آجری را در کنار خود جای داد، برجی که به عنوان نمادی از تفاوت شناخته می شود.

 

در این ساختمان دو شبکه با 17 درجه اختلاف زاویه نسبت به یکدیگر در مرکز ساختمان با یکدیگر تلاقی پیدا می کنند. پیتر آیزمن زمانی که درباره طراحی خود توضیح داد این دو شبکه را به عنوان نمادی از دو قشری که در شهر زندگی می کنند معرفی کرد، یکی دانشجویان و هنرمندان دانشگاه و دیگری شهروندان و مردم شهر که برای دیدن این ساختمان می آیند، البته این دوگانگی به گونه ای نمایش داده شده که هیچ یک بر دیگری ارجحیت ندارد و کامل کننده یکدیگر هستند.

 

 

__________________________________________________ __

 

 

موزه هنرهای معاصر - اوهایو

 

سازنده ساختمان موزه هنرهای معاصر «سین سیناتی» که شکل یک پازل سه بعدی را دارد، «زاها حدید» معمار مسلمان است.

 

 

 

 

در موزه هنرهای معاصر سین سیناتی، سطوح صاف و چهارگوش به شکل هنرمندانه ای در کنار هم قرار گرفته اند و دیدی مداوم و همه جانبه را در تقاطع مرکزی شهر به وجودآورده است.

[ماتینا 4,434]

پارک لاویلت – پاریس

 

این پارک با سازه های فلزی قرمز رنگش که دارای یک نظم کاملا هندسی هستند، هر لحظه افراد را غافلگیر می کند.

 

 

 

 

 

هنگام ورود به پارک لاویلت، احساس گیجی و سردرگمی خواهید کرد. شاید فکر کنید که با نوعی هرج و مرج مواجه شده اید و چندان برایتان جالب نباشد اما سازه های فلزی و قرمزرنگ این پارک دارای یک نظم کاملا هندسی هستند که هر لحظه افراد را غافلگیر می کنند. در این پارک هیچ خبری از تاب و سرسره نیست و تنها چیزی که در پارک می بینید 35 ساختمان مختلف است که هیچ کدام به دیگری شباهتی ندارند.