سمندون 19437 اشتراک گذاری ارسال شده در 11 خرداد، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 100%] [TR] [/TR] [TR] [/TR] [TR] [TD] [TABLE=class: content, width: 100%] [TR] [TD] [TABLE=align: right] [TR] [TD] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام [/TD] [/TR] [/TABLE] کشور ایران در یکی از بهترین مناطق دنیا از نظر تابش خورشید قرار دارد. یعنی ایران آنقدر از خورشید انرژی دریافت میکند که میتواند علاوه بر تامین نیازهای خود، به صادرات انرژی به کشورهای همسایه نیز اقدام کند. اما متاسفانه سیاستهای انرژی کشور به این منبع رایگان توجه جدی نشان نمیدهد. به نظر میرسد جامعه ایرانی بشدت نیازمند تغییر نگرش به سمت و سوی استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و توجه به حفظ محیطزیست است. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی صبا به نقل از جام جم، اصغر حاجی سقطی، عضو هیات علمی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه علم و صنعت ایران، انرژیهای تجدیدپذیر را در 7 گروه انرژیهای خورشیدی، بادی، زمین گرمایی، بیوماس یا زیست توده، امواج دریا و جزر و مد تقسیمبندی میکند و با اشاره به اینکه هماکنون انرژی خورشیدی به 2 صورت حرارتی و نوری در قالب فناوری فتو ولتائیک مورد استفاده قرار میگیرد، میگوید: در حال حاضر میتوان از سیستمهای گرما خورشیدی با استفاده از گرد آوردهها یا کلکتورهای خورشیدی برای مقاصد گوناگون مانند سیستمهای حرارتی و برودتی جهت تهیه آب گرم،آب شیرین کن یا آب مقطرگیری، سرمایش یا گرمایش ساختمان، انتقال و پمپاژ آب، سیستم تولید فضای سبز یا گلخانه، خشککن و اجاقهای خورشیدی، خوراکپز، سردکنها یا چیلرهای جذبی و نیروگاههای خورشیدی و از سیستم فتوولتائیک برای تبدیل انرژی خورشیدی به انرژی الکتریکی استفاده کرد. وی میافزاید: میزان تابش انرژی خورشیدی به زمین بسیار بیشتر از انرژی مصرفی کل سیاره زمین است؛ یعنی اگر بتوان این تابش را به صورت مختلف گردآوری، جذب و ذخیره کنیم دیگر به هیچ نوع سوخت فسیلی یا اتمی که گرفتاریهای زیستمحیطی فراوانی در پی دارند، نیاز پیدا نخواهیم کرد. حاجی سقطی اشاره میکند که 2 نقطه در جهان یعنی صحرای استرالیا و کویر مرکزی ایران بیشترین میزان تابش خورشید در طول سال را دارند. او با اشاره به موقعیت خاص منطقه کویر ایران میگوید: منطقه کویر ایران شرایط خاصی دارد که اگر بتوان انرژی حاصل از خورشید را در این منطقه جمعآوری کرد تا برای تبدیل آن به انواع مختلف انرژی مصرفی مانند برق یا گرما بهره ببریم. جوابگوی تمام انرژی مصرف دنیا خواهد بود. به گفته او خوشبختانه هماکنون براساس موقعیت جغرافیایی کشور میتوان به طور متوسط در مناطق جنوبی مانند بندرعباس در هر مترمربع حدود 7 کیلو وات ساعت از انرژی خورشیدی استفاده کرد. حاجی سقطی میگوید: مثلا در هر متر مربع شیراز حدود 6 کیلو وات ساعت، در تهران 5 کیلو وات ساعت و در آذربایجان 4 کیلو وات ساعت میتوانیم از طریق گردآورندهها، انرژی خورشیدی را جمعآوری و جذب کنیم. این رقم نسبت به سایر کشورهای اروپایی قابل توجه است، زیرا اغلب کشورهای اروپایی آفتاب خیز نیستند. به عنوان مثال کشور سوئد درفصل تابستان 20الی 21 ساعت روز و در فصل زمستان20 الی21 ساعت شب دارد. در صورتی که ما در کشورمان حدود 3000 ساعت در ماه روز آفتابی داریم که به ما امکان میدهد از تجهیزات خورشیدی استفاده و انرژی خورشیدی را به صورتهای مختلف گردآوری کنیم. پدیده گرمایش کره زمین حاجیسقطی ارزان بودن سوختهای فسیلی مانند گاز، نفت و بنزین در کشور را مهمترین علت توسعهنیافتگی انرژیهای پاک در کشور میداند و با اشاره به معضل آلودگی محیط زیست ناشی از سوختهای فسیلی میگوید: در حال حاضر میانگین دمای کره زمین 11 درجه سانتیگراد است. پیشبینی شده است اگر این عدد به 14 درجه سانتیگراد برسد، کل کوههای یخ اقیانوس منجمد شمالی و جنوب آب میشود. طبیعتا آب شدن این یخها باعث میشود سطوح آب دریا و اقیانوسها حدود یک مترمربع افزایش یابد. همین مقدار کافی است که سیلابهای شدیدی در بخشهای مختلف کشورهای کره زمین اتفاق بیفتد و بهترین شهرهای ساحلی زیرآب برود و فجایع بسیار تخریبکنندهای به وجود آید. نکته: علت ضعف ایران در استفاده از انرژیهایپاک، علاوه بر وجود انرژیهای فسیلی ارزانقیمت به دلیل فقدانفرهنگ کار تیمی در کشورمان است عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت اظهار میکند: برای پیشگیری از این امر 192 دولت عضو سازمان ملل متحد متعهد شدند طی 4 سال آینده برنامههایی برای کنترل عوامل مخرب محیطزیست ارائه کنند. یکی از این تعهدات عزم کشورها برای استفاده از منابع انرژی پاک و تجدیدپذیر مطابق یک برنامه زمانبندی است. ریشه دواندن باوری اشتباه در اذهان دکتر داوود فدایی، عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر با تاکید بر باور غلط عموم مردم نسبت به گران بودن انرژی خورشیدی میگوید: گران بودن انرژی خورشیدی تصور غلطی است که در اذهان عموم مردم ایجاد شده است، زیرا حدود 10 سال گذشته به ازای هر وات برق که از خورشید تامین میشد باید 11 دلار میپرداختیم در صورتی که امروزه باید کمتر از یک دلار بپردازیم یعنی طی این 10 سال بیش از 10 برابر ارزانتر شده است و از سویی دیگر سیستمهای خورشیدی حداقل 20 سال کارایی دارند. در حال حاضر تجهیز شدن به این سیستم معادل یک میلیون تومان هزینه میبرد که طی 10 سال، سالی معادل 100 هزار تومان و ماهی 10 هزار تومان میشود. وی میافزاید: هرچه به سمت آینده پیش میرویم با پیشرفت تکنولوژی، هزینههای سرمایهگذاری تجهیزات خورشیدی کمتر و کیفیت و بازده آن نیز بیشتر میشود؛ بنابراین حرکت کشور به سمت انرژی خورشیدی و بهرهبرداری از آن و حرکت کردن به طرف کاربردی کردن این نوع از انرژیها، یک ضرورت است نه انتخاب. اما و اگرهای استفاده از این انرژی فدایی با اشاره به سطح پژوهشهای کشور در زمینه بهکارگیری از انرژی خورشیدی و سایر انرژیهای پاک میگوید: در تمام دنیا، 80 درصد انرژی و سرمایه صرف پژوهشهای کاربردی برای جوابگویی نیازهای جامعه و 20 درصد آن صرف پژوهشهای بنیادین میشود، اما متاسفانه در ایران نقطه مقابل این عمل صورت میگیرد، یعنی 80 درصد بودجهها صرف هزینه دانشگاهها و پژوهشهای بنیادین و 20 درصد صرف کارهای کاربردی میشود. این واقعا تاسفبار است که هنوز نظام آموزش عالی کشور چاپ مقاله ISI را عامل ارتقای استادان خود قرار داده، به جای اینکه از استاد بپرسد این طرح چه میزان از نیازهای مردم جامعه را پاسخگوست. به گفته رئیس انجمن صنایع خورشیدی ایران، براساس برنامه چهارم توسعه باید تا سال 1388، 500 مگاوات توان مصرفی کشور از انرژیهای تجدیدپذیر تامین میشد که متاسفانه فقط 38 درصد آن عملی شد و کسی نیز پاسخگو نیست که چرا 62 درصد آن باقیمانده است. وی به چرایی این موضوع میپردازد و میگوید: یکی از علتهای آن، نظارت نداشتن و پیگیری نکردن این موضوع به علت توسعهنیافتگی در بخش انرژیهای تجدیدپذیر است. علت دیگر نیز نبود راهبرد استراتژیک است. متاسفانه هنوز در طرح جامع انرژی کشور، مصوبهای اعلام و تصویب نشده است که در سبد انرژی کشورمان چند درصد انرژی مورد نیاز باید از انرژی خورشیدی تامین شود. فدایی بهره نگرفتن از توان نیروی انسانی متخصص، ساختار اجرایی و نظارتی ضعیف را نیز از دیگر دلایل اجرایی نشدن این طرح میداند و میافزاید: همچنین تناسب نداشتن اهداف تعیین شده با توان مدیریتی موجود یکی دیگر از این دلایل است، زیرا هدف برنامههایمان باید دارای یکسری شاخصهایی باشد، یعنی هدف معین، قابل اندازهگیری، دستیافتنی و واقعگرایانه و زماندار باشد، اما متاسفانه در برنامههایمان بیشتر آرزوهایمان را بازگو میکنیم. وی تصریح میکند: اگر ما هماکنون در بخش داشتن انرژیهای پاک، کمرنگتر و کمکارتر از حتی همسایههای خود هستیم، به این علت است که علاوه بر داشتن انرژیهای فسیلی ارزانقیمت، فاقد فرهنگ کار تیمی نیز هستیم، یعنی زمانی که ما قصد انجام کاری را داریم، هر سازمان یا وازتخانهای به فکر خود است و هر کدام پیگیر کارهای خود هستند. مثلا وزارت علوم بدون برنامهریزی و نیازهای بازار کار، دانشجو میپذیرد و برایشان فرقی نمیکند این فارغالتحصیلان کار دارند یا نه. بدین صورت هر وزارتخانهای ساز خود را مینوازد. هریک از این سازها زمانی میتواند نوایی خوش داشته باشد که دارای رهبر ارکستر باشند. این رهبر ارکستر در بخش انرژی، طرح جامع انرژی کشور است که تعیین میکند امسال باید 5 درصد انرژی را از منبع خورشید تامین کنیم، اما آیا میتوانیم؟ [/TD] [/TR] [TR] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [/TABLE] 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده