afa 18,504 اشتراک گذاری ارسال شده در 7 شهریور، ۱۳۸۸ لینوکسیک سیستم عامل آزاد و باز متن است که تحت مجوز GNU/GPL منتشر شده است. باز متن به این معنی که هر شخصی آزاد است تا از آن استفاده کند ،*آن را تغییر دهد و حتی می تواند آن را دوباره توزیع کند. لینوکس در سال ۱۹۹۱ در دانشگاه هلسینکی فنلاند توسط یک دانشجوی جوان به نام لینوس تروالدز نوشته شد. تراوالدز در اصل با Minix (که یک یونیکس خلاصه شده است.) کار می کرد ،*اما تصمیم گرفت تا سیستم عاملی دلخواه خود و بر اساس UNIX خلق کند و این ماجرا با انتشار نسخه ی 0.02 در سال ۱۹۹۱ توسط او آغاز شد لینوس ترووالدز طی یک نامه ی الکترونیکی خبر نوشتن سیستم عامل بازمتن خود را اعلام کرد ، طولی نکشید که صدها نفر از سراسر دنیا خواهان کار با این سیستم عامل باز متن (Open Source) که به UNIX شباهت داشت شدند و شروع به توسعه آن کردند. امروزه توزیع های فراوانی از لینوکس و جود دارد که از هسته و نرم افزار های آزاد همراه هسته تشکیل می شوند. همه ی این توزیع ها از یک هسته ی واحد به نام لینوکس استفاده می کنند.اگر بخواهیم دقیق تر توضیح بدهیم ، لینوکس یکسری کد است و ارتباط بین سخت افزار ها و نرم افزار ها را برقرار می کند (به عنوان هسته یا کرنل) و یک توزیع لینوکس (که در زبان عام به ان لینوکس می گویند) شامل هسته و تعداد زیادی نرم افزار بازمتن می باشد مانند ردهت،اسلاکویر،دبیان،جینتو. شایان ذکر است که امروزه برای راحتی به توزیع های لینوکس همان لینوکس گفته می شود که البته صحیح آن گنو/لینوکس می باشد ، چرا که بیشتر نرم افزار های استفاده شده در این توزیع ها تحت مجوز های گنو انتشار یافته اند، بنابراین از این پس هر جا که از لینوکس نام می بریم منظورمان همان توزیع های گنو/لینوکس است مگر ان که صریحا به هسته ی لینوکس اشاره کنیم . در ابتدای مقاله هم اشاره کردیم که گنو/لینوکس یک سیستم عامل بازمتن (Open Source) است . بازمتن بودن گنو/لینوکس باعث شده تا عده ی فراوانی از سرتاسر جهان توسط اینترنت گردهم آمده و برروی این سیستم عامل کار کنند ، نتیجه ی این گردهم آیی سیستم عاملی قدرتمند با ویژگی هایی منحصر به فرد شده که علاوه بر رایگان بودن و باز متن بودن ویژگی های بسیاری دارد که باعث شده تا لینوکس که در ابتدا در محیط های دانشگاهی و آکادمیک بزرگ شده حالا دیگر پا به عرصه ی تجارت و دولت بگذارد تا جایی که دولت های بزرگ اروپا مانند آلمان و اسپانیا سیستم عامل ملی خود را لینوکس اعلام کنند و البته نه تنها دولت ها بلکه نهاد ها و وزارت خانه های بسیاری سیستم عامل نهاد یا وزارت خانه ی خود را به لینوکس تبدیل کرده اند مانند وزارت دفاع آمریکا ،*اداره ی پست آمریکا ،*نیروهای مسلح ترکیه یا حتی در ایالت کالیفرنیای امریکا نیز برای اداره ی امور از این سیستم عامل استفاده می شود. شاید برای شما این پرسش مطرح شده باشد که این ویژگی های لینوکس چیست که این گونه همگان را به سوی لینوکس جذب کرده؟ ما در این جا برخی ویژگی های لینوکس ذکرمی کنیم: ۱-هزینه :گنو/لینوکس یک سیستم عامل رایگان است ، البته توزیع هایی هم وجود دارد که به صورت تجاری ارائه می شوند اما قیمت آن ها همواره کمتر از سیستم عامل های تجاری مانند مایکروسافت ویندوز یا UNIX است ، البته این نکته نیز گفتنی است که اغلب توزیع های تجاری لینوکس را نیز می توان به صورت رایگان از اینترنت دریافت (Download) کرد و حتی برای دوستانتان نیز می توانید کپی کنید اما این نسخه هایی که بابت آنها پولی پرداخت نشده ، دارای خدمات پشتیبانی یا کتابچه ی راهنما نیستند .(هر چند که همواره هزاران صفحه اطلاعات رایگان در اینترنت در باره ی توزیع های مختلف گنو/لینوکس،وجوددارد. پایین بودن هزینه های گنو/لینوکس یکی از عواملی است که دولت های بسیار و شرکت های بزرگ را واداشته تا این سیستم عامل را سیستم عامل رسمی خود اعلام کنند. ۲- امنیت و پایداری : لینوکس با توجه به ساختار خود سیستم عاملیست امن و پایدار ، پایداری لینوکس را مدیون روش صحیح استفاده ی آن از سخت افزاریم که این خصلت را از UNIX به ارث برده و امنیت آن را علاوه بر ساختار صحیح ان مدیون بازمتن (Open Source) بودن آن هستیم. بازمتن بودن بودن باعث شده تا در صورت مشاهده ی کوچکترین مشکل در هسته یا نرم افزار های جانبی در چند ساعت یا حد اکثر چند روز توسعه دهندگان و برنامه نویسان ضعف و مشکل را حل کرده و راه حل را در اختیار عموم کاربران قرار دهند. این گونه است که گنو/لینوکس در پایداری و امنیت به یک افسانه تبدیل شده است و جزو ایمن ترین و پایدارترین سیستم عامل های جهان به شمار می رود. موضوع پایداری و امنیت در حوزه ی سرور ها و شبکه بسیار مهم است تا جایی که لینوکس بیش از 30 در صد از سرور های جهان را شامل می شودو70 در صد دیگر شامل SCO UNIX و SUN UNIX و IRIX و HP-UX و FreeBSD ودیگر یونیکس ها و Apple Mac و در صدی هم ویندوز می شود و با توجه به تعدد این سیستها می بینیم 30در صد خود رقمی قابل توجه است. باید خاطر نشان کنم که تا به حال برای لینوکس هیچ ویروس یا کرمی به آن شکل که برای ویندوز مایکروسافت وجود دارد نوشته نشده است و برای نرم افزار های مدیریت ایمیل یا جستجوی وب (Browser) آن هم ویروسی شناسایی نشده و برعکس IE ویندوز که همواره باید برای آن وصله (Patch) های امنیتی دانلود کرد برای مورورگر های لینوکس بعد نیازی به تلف کردن وقت با این کار هانیست. ۲- تنظیم و شخصی سازی : گنو/لینوکس را می توان با رابط خط فرمان Command Line Interface همانند MS-DO و یابارابط گرافیکی مانندویندوزمایکروسافت یا Apple Mac اجرا و استفاده کرد. دردسر های معمول تنظیم و شخصی سازی میز کار با وجود محیط های گرافیکی مختلف مانند کی دی ای KDE یا گنوم GNOME) از بین رفته و شما می توانید از ده ها محیط گرافیکی گنو/لینوکس،حداکثربهره،راببرید. محیط های گرافیکی گنو/لینوکس با هدف رفع نیاز کاربران و به صورت بازمتن بوده و توسط گروه بزرگی از برنامه نویسان خلق شده و در حال توسعه هستند، شما می توانید باتوجه به شرایط سخت افزاری و سلیقه ی خود از از هر کدام از این محیط های گرافیکی بهره برده و بر اساس نیازتان تنظیمش کنید. ۳- آزادی : لینوکس یک سیستم عامل آزاد است ،*شما می توانید با در دست داشتن کد های منبع آن که برنامه نویسان و خالقین لینوکس در اختیار شما قرار می دهند مطابق میل خود تغییر و توسعه دهید ، کافیست شما به زبان های C و C++ و اسمبلی آشنا باشید ، حالا می توانید توزیع خود را داشته منتشر کنید،*حتی برای کاربران غیر فنی که به این زبان ها اشنایی ندارند ابزار ها و توزیع هایی معرفی می شود تا با حداقل دانش برنامه نویسی به انتشار توزیع مخصوص خود بپردازند. این آزادی در تغییر و توزیع مجدد با در دست داشتن کد های منبع باعث رواج هر چه بیشتر گنو/لینوکس شده تا جایی که شما می توانید برای هر کاربردی یک لینوکس بیابید! برای نمومنه لینوکسی فقط برای کار های وب وجود دارد و لینوکسی دیگر فقط برای پخش مولتی مدیا و یا لینوکسی برای شبکه .البته آزاد بودن گنو/لینوکس باعث پیشرفت این سیستم عامل تا جایی است که دولت هایی مانند چین تصمیم به نوشتن توزیع مخصوص به خودشان گرفته اند که کاملا با ویژگی های زبان آن ها سازگاری دارد در صورتی که این موضوع درسیستم عامل های غیرآزاد (Freeوبازمتن مسلما میسر نمی شد. گنو/لینوکس به دلیل ساختار هسته ی مناسب و تعددتوزیع ها می تواند با حداقل امکانات سخت افزاری به خوبی کار کند تا جایی که حتی توزیع هایی وجود دارد که بدون وجودهارددیسک برروی سیستم و یا با حافظه RAM معادل 16 مگابایت می تواند سیستم شما را راه اندازی کند . 1 نقل قول لینک به دیدگاه
afa 18,504 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 شهریور، ۱۳۸۸ شناسایی سیستم لينوكس از خط فرمان با استفاده از برخی دستورات مانند uname می*توانید به اطلاعات اولیه در مورد سیستم لینوکس خود دست پیدا کنید . این اطلاعات می*تواند شامل موارد زیر باشد: - سیستم عامل (لینوکس) - نام کامپیوتر - شماره نسخه لینوکس - معماری پردازنده در مثال زیر، با استفاده از دستور uname -a این اطلاعات استخراج شده است : $ uname -a Linux memphis 2.4.21 #1 Sun Aug 3 20:15:59 PDT 2003 i686 GNU/Linux نام کامپیوتر در مثال بالا memphis است. از این نام برای شناسایی کامپیوتر در محیطهای اشتراکی مانند شبکه استفاده می*شود. شماره 2.4.21 نشاندهنده شماره نسخه هسته لینوکس است. با استفاده از دستور hostname می*توانید نام کامپیوتر خود را تغییر دهید. به مثال زیر توجه کنید: $ hostname travis این دستور نام کامپیوتر را از memphis به travis تغییر می*دهد. در صورتی که این دستور را به تنهایی تایپ نمایید، نام فعلی کامپیوترتان را به شما نشان خواهد داد: $ hostname memphis هسته لینوکس قلب سیستم عامل لینوکس هسته یا kernel نام دارد. هسته لایه بین شما و برنامه*های کاربردی سیستم را با سخت افزار کامپیوتر تشکیل می*دهد. با استفاده از فایل*های موجود در مسیر proc می*توانید اطلاعات فراوانی را از هسته سیستم خود بدست آورید. برای هر پروسه*ای که اکنون در کامپیوتر شما در حال اجراست، یک دایرکتوری در مسیر proc ایجاد می*شود که نام آن شماره پروسه مربوطه است. برای نمایش محتویات فایلهای موجود در دایرکتوری proc، می*توانید از دستور cat استفاده نمایید. برای مثال دستور: $ cat /proc/version شماره نسخه هسته را به شما نشان خواهد داد. بجز فایل version، فایل*های دیگری نیز وجود دارند که می*توانید اطلاعات جالبی از آنها بدست آورید: -cpuinfo : نوع پردازنده نصب شده در کامپیوترتان بعلاوه سرعت، خانواده و اطلاعات دیگر مربوط به آن را نشان می*دهد. -devices : ابزارهای بلاکی و کاراکتری موجود در کامپیوترتان را بعلاوه شماره های آنها نمایش می*دهد. -ioports : آدرس*های درگاههای I/O روی کامپیوترتان را نمایش می*دهد. -meminfo : حاوی اطلاعاتی در مورد مصرف حافظه و فضای swap است. می*توانید ببینید که کلا چه میزان حافظه وجود دارد و چه میزان از آن مصرف شده است. -modules : لیست ماژولهایی که در حال حاضر در هسته نصب شده*اند را نشان می*دهد. -mounts : لیست فایل سیستم*هایی که در حال حاضر متصل هستند را نشان می*دهد. -partitions : حاوی نام پارتیشن*های دیسک سخت شما و تعداد بلاک*های موجود روی هر پارتیشن است. همچنین شماره ابزار major و minor آن نیز نمایش داده می*شود. -pci : لیست ابزارهای pci موجود در کامپیوترتان را نشان می*دهد. همچنین می*توانید اطلاعاتی مانند شماره bus، نام ابزارها، شماره*های وقفه و ... را نیز بدست آورید. -swaps: اطلاعات پارتیشن*های swap متصل شده به سیستم فایل را نمایش می*دهد. این اطلاعات شامل اندازه و مقدار فضای مصرف شده آنها نیز می*باشد. net/dev : اطلاعات مربوط به رابطهای شبکه (مانند کارتهای شبکه) فعال روی کامپیوتر را نشان می*دهد. 1 نقل قول لینک به دیدگاه
afa 18,504 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 شهریور، ۱۳۸۸ نحوه نامگذاری پارتیشن*ها در لینوکس برای شروع: اگر میخواهید از ردهت به فایل های خود که در پارتیشن های ویندوز قرار دارند دسترسی داشته باشید باید از فرمت FAT32 استفاده کرده باشید. دسترسی به پارتیشن های NTFS بدون برنامه های جانبی که گاه دردسرساز هستند فعلا امکان پذیر نیست. اگر شما بیش از یک پارتیشن ویندوز دارید لزومی ندارد که همه آنها NTFS باشند. میتوانید یکی از آنها را FAT32 قرار دهید و فایل هایی که میخواهید از لینوکس به آن دسترسی داشته باشید آنجا قرار دهید. البته لینوکس ردهت ۹ درایو های NTFS را هم شناسایی میکند ولی قابلیت خواندن و نوشتن روی این درایوها را به طور پیش*گزیده به شما نمیدهد. و اما اصل مطلب: طریقه نام گذاری پارتیشن ها: لینوکس پارتیشن ها را با ترکیبی از حروف و اعداد نام گذاری میکند. اگر شما عادت کرده اید که پارتیشن اول خود را با Drive C بشناسید امکان دارد در لینوکس کمی گیج شوید. ولی روش لینوکس در نام گذاری انعطاف پذیرتر است و اطلاعات بیشتری در مورد هارد به ما میدهد. روش نام گذاری بر اساس فایل تنظیم شده و نام گذاری این فایلها به ترتیب زیر است. /dev/xxyN /dev/ نام دایرکتوریی است که تمام فایل های مربوط به وسایل (Devices) آنجا هستند. از آنجایی که پارتیشن ها روی هارد دیسک قرار دارند و هارد دیسک یک وسیله ( Device ) محسوب میشود فایل هایی که به پارتیشن ها مربوط میشوند همه در این دایرکتوری قرار دارند. xx دو حرف اول نام پارتیشن ، نوع درایوی که پارتیشن روی آن قرار دارد را مشخص میکند. برای درایوهای IDE از دو حرف hd استفاده میشود و برای درایوهای SCSI از دو حرف sd . y این حرف نشان میدهد که پارتیشن روی کدام هارددیسک قرار دارد. اگر شما فقط از یک هارد دیسک استفاده میکنید این حرف همیشه a خواهد بود. اگر از بیش از یک هارددیسک در کامپیوتر خود دارید حرف b به هارد دوم اشاره میکند و به همین ترتیب ادامه پیدا میکند. N شماره آخر نشان دهنده پارتیشن است. شماره های 1 تا 4 به پارتیشن هایی اطلاق میشود که از نوع Primary یا Extended باشند. پارتیشن های منطقی ( Logical Partitions ) شماره های 5 به بعد را میگیرند. به عنوان مثال /dev/hda3 سومین پارتیشن از نوع Primary یا Extended است که روی اولین درایو IDE قرار دارد. در مثال دیگر /dev/sdb6 به دومین پارتیشن منطقی روی دومین هارددیسک SCSI اشاره دارد. انواع فرمت پارتیشن ها: همانطور که در ویندوز هر یک از پارتیشن های شما ممکن است از نوع FAT32 یا NTFS باشند در لینوکس هم هر پارتیشن میتواند دارای فرمتهای مختلف باشد. البته در لینوکس این تقسیم بندی قدری متنوع تر است و هر کدام برای منظور خاصی به کار میروند. هنگام نصب درهت به شما توصیه میشود که حداقل سه پارتیشن ایجاد کنید. یکی برای حافظه مجازی با فرمت SWAP و دو پارتیشن دیگر برای ریشه و امور boot شدن با فرمت ext3 . SWAP این فرمت برای پارتیشنی به کار میرود که لینوکس برای ایجاد حافظه مجازی استفاده میکند. فرض کنید میخواهید از برنامه ای استفاده کنید که احتیاج به مقدار زیادی حافظه RAM دارد. لینوکس از این فرمت برای شبیه سازی RAM روی هارد دیسک استفاده میکند. البته این نمیتواند به عنوان جایگزینی برای RAM در نظر گرفته شود زیرا سرعت آن بسیار پایین تر از RAM است. ولی تا وقتی که شما RAM خود را افزایش دهید میتواند کار شما را راه بیندازد. اندازه این پارتیشن باشد باید به اندازه حافظه RAM ویا دوبرابر آن باشد. اگر فضای کافی روی هارد دیسک خود دارید پیشنهاد میشود فضایی معادل دو برابر RAM به این پارتیشن اختصاص دهید. البته باید توجه داشته باشید که این مقدار بدون توجه به مقدار حافظه ای که دارید باید بین 32MB تا 2GB باشد. به عنوان مثال اگر مقدار RAM شما 2GB است نمیتوانید 4GB به این پارتیشن اختصاص دهید. ext2 این فرمت برای زخیره اطلاعات معمولی که کاربر به طور روزمره با آن سروکار دارد به کار میرود. اما از درهت 7.1 به بعد جای خود را به ext3 داد. ext3 این فرمت نسخه ارتقا یافته ext2 است که نسبت به نسخه قبل خود دارای چندین مزیت است. همانطور که میدانید قبل از اینکه کامپیوتر خود را خاموش کنید باید آن را Shut Down کنید. اگر به هر دلیلی این کار انجام نشود دفعه بعد که کامپیوتر را روشن میکنید درایوها باید از نظر انسجام اطلاعات تست شوند. ولی در فرمت ext3 از روشی به نام Journaling استفاده میشود که این کار در مدت زمان بسیار اندکی صورت می*گیرد و این ربطی به اندازه درایو شما ندارد. از نظر انسجام داده ها و سرعت دسترسی نیز این فرمت بهتر از نسخه قبلی خود عمل میکند. ضمنا تبدیل از ext2 به ext3 و بالعکس به آسانی بدون از دست دادن اطلاعات امکان پذیر است. vfat این نوع پارتیشن برای اشاره به درایوهایی است که در ویندوز به نام FAT32 شناخته میشوند. درایوهای اصلی لینوکس نمیتوانند با این فرمت پارتیشن بندی شده باشند، ولی امکان خواندن و نوشتن در این پارتیشن*ها بدون مشکل وجود دارد. RAID (Redundant Array of Independent Disks) فرض کنید که چند هارد دیسک با اندازه های کوچک دارید و میخواهید این هارد دیسکها به عنوان یک هارد دیسک بزرگ عمل کنند. این کار برای افزایش راندمان خواندن/نوشتن همچنین برای مواقعی که میخواهید در آن واحد اطلاعاتتان روی چند هارد دیسک نوشته شود استفاده میشود. این نوع پارتیشن بندی دارای انواع سخت افزاری و نرم افزاریست که هر کدام به سطوح مختلف تقسیم میشوند. LVM (Logical Volume Manager) از درهت 8 به بعد فرمت جدیدی ارايه شد که با استفاده از آن میتوانید اندازه پارتیشن ها را بنا بر نیازتان تغییر دهید بدون اینکه احتیاج به پارتیشن بندی مجدد داشته باشید. حتا اگر هارد دیسک جدیدی خریداری کرده اید میتوانید آن را به پارتیشن های موجود اضافه کنید. جزییات فرمت های RAID و LVM از حوزه این مقاله خارج است و هر کدام مقاله جداگانه ای را طلب میکند. 1 نقل قول لینک به دیدگاه
afa 18,504 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 شهریور، ۱۳۸۸ چگونگی نصب مودم در لینوکس لینوکس با وجود توانایی های بسیارش در بین بسیاری جوامع حتی بسیار تخصصی نیز تا حدی ناشناخته است که همین موضوع موجب شده است تا پشتیبانی از این سیستم عامل در حد بسیار ابتدایی باقی بماند و اگر قابلیت انطباق برای این سیستم عامل در زمینه های گوناگونی وجود دارد به دلیل تلاش و سماجت استفاده کنندگان و توسعه دهندگان آن است و نه چیز دیگر . یکی از مهمترین مسائلی که می تواند موجب فرار افراد و به خصوص افراد تازه کار از لینوکس شود عدم انطباق و شناخته نشدن سخت افزارها توسط آن است ، امری که در ویندوز به راحتی با استفاده از فناوری Plug & Play انجام می شود. با توجه به این موضوع شاید بخش بسیار مهمی از Howto های لینوکس به مسائل سخت افزار اختصاص داشته باشند. مشکلات در این زمینه با وجود تلاش های بسیار هنوز هم ادامه دارنداز جمله شناخته نشدن کارت صدا در SuSE 9.2 و یا مودم در Xandros 3 Deluxe که از بهترین توزیع های موجود در بازار هستند. در میان سخت افزارهای موجود یکی از بد قلق ترین های آن ها مودم ها هستند که به دلیل آن در ادامه می پردازیم و ممکن باعث شود تا شخص استفاده از لینوکس را تماما کنار بگذارد. بهترین راه در تسریع این کار استفاده از سخت افزارهایی است که از لینوکس پشتیبانی می کنند و عدم استفاده از انواع دیگر. اولین قدم اساسی برای نصب کارت صدا در لینوکس نصب توزیع است. در میان توزیع های مختلف ، توزیع هایی وجود دارند که به دلیل قدرت در شناسایی سخت افزارها شهرت خاصی دارند که از میان آن ها می توان به Knoppix ، SuSE و Mandrake اشاره کرد. در صورتی که تازه وارد هستید سعی کنید از چنین توزیع هایی استفاده کنید تا دردسر چندانی نداشته باشید البته لازم به ذکر است که هیچ تضمینی برای این موضوع وجود ندارد و باز هم ممکن است مشکلی پیش بیاید. مطلب دیگری که در زمینه نصب مودم وجود دارد انتخاب یک مودم مناسب است. برای این کار باید انواع مودم ها را بشناسیم. مودمها از یک دید کلی به دو دسته Internal و External تقسیم میشوند. مودم های External نیز خود به دو دسته Serial و USB تقسیم می شوند. در مورد مودم های دسته اول یعنی Serial مشکلی وجود ندارد زیرا در صورتی که شما با برنامه ای مانند KPPP برای اتصال کنید می توانید به راحتی با انتخاب device خود ( به عنوان مثال ttSy0 ) آن را بشناسانید. در مورد مودم های USB هم معمولا شناسایی بدون مشکل و به سادگی انجام می شود ولی از آن جا که اخیرا win modem های از این نوع نیز تولید شده اند باید بسیار مراقب باشید. بهترین راه برای اطمینان از پشتیبانی شدن این نوع مودم ها امتحان آن ها با یک دیسک زنده مانند Knoppix است. بهترین نصیحتی که میتوان برای فردی که می خواهد در لینوکس از مودم استفاده کند این است که یک مودم از نوع Serialخریده و خود را راحت کند اما ممکن است شما مودم خود را برای استفاده در ویندوز خریده باشید برای انتخاب مودم مناسب می توانید از منابعی که در انتهای مقاله ارائه شده است استفاده کنید ولی از آن جا که ممکن است مودم های ذکر شده در این منابع در ایران پیدا نشوند مسلما هیچ منبعی بهتر از تجربه دیگر افراد نیست. حالا به قسمت سخت کار می رسیم یعنی مودم های Internal . این نوع مودم ها نیز به دو نوع هستند ، مودم هایی که بدون مشکل کار می کنند مانند مودم های اینتل که از آن ها در لینوکس نیز پشتیبانی می شود و به راحتی میتوان driver آن ها را از سایت اینتل دریافت کرد و نوع دوم که تمامی دردسرها بر سر آن هاست یعنیwin modem ها. این نوع از مودم ها برای پایین آوردن هزینه ها ساخته شده اند و کاملا غیر استاندارد هستند. طراحی این مودم ها به صورتی است که بخشی از عملیات را به جای سخت افزار توسط نرم افزار انجام می دهند. این موضوع دو بدی دارد : اول این که بخشی از منابع کامپیوتر شما را مصرف می کند که ممکن است در بعضی موارد نیز محسوس باشد و دوم این که این مودم ها به عبارتیPlatform dependent هستند یعنی برای کار به یک Platform خاص محتاج اند یعنی ویندوز و در دیگر Platform ها قابلیت کار کردن ندارند. در صورتی که شما دارای یک win modem هستید باید مراحل کمی مشکل تر را طی کنید. چندین مشخصه هستند که برای نصب یک win modem دانستن آن ها ضروری است. اولین موضوع نوع chipset مودم شما است. برای این کار و پیدا کردن اطلاعاتی جامع در مورد مودم خود می توانید از منابع ارائه شده در انتهای مقاله استفاده کنید. پس از شناسایی مودم کار چندان سخت نیست. Chipset شما می تواند از نوع HCF یا HSF باشد. برای ادامه کار باید از سایت برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام استفاده کنید. در این سایت driver های لازم برای نصب مودم هایی با این دو نوع Chipset وجود دارد که دارای محدودیت 14.4 kb می باشد ولی به نظر می رسد با توجه به خط های dial-up ایران این مقدار کاملا کافی باشد. پس از مشخص شدن نوع Chipset باید driver مناسب را دریافت کنید. این موضوع بستگی به معماری هسته ( Kernel Architecture ) دارد. پس از دریافت باید آن را طبق دستورات داده شده نصب کنید. این عمل بسیار ساده است و نیاز به هیچ تجربه ای ندارد به خصوص کامپایل هسته که برای بسیاری تازه کاران یک غول واقعی است . 1 نقل قول لینک به دیدگاه
afa 18,504 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 شهریور، ۱۳۸۸ اجرای برنامه*های تحت ویندوز درمحیط لینوکس برای این کار از یک سو محیط*های گرافیکی بسیار پیشرفته*ای نظیر KDE و GNOME در لینوکس ایجاد شده است و هم*زمان برنامه*های کاربردی بسیاری نیز برای اجرا و استفاده در محیط لینوکس نوشته شده*اند . اما برخی توسعه دهندگان راه دیگری را نیز در پیش گرفته*اند که تهیه یک برنامه شبیه ساز برای اجرای کد باینری برنامه*هایی که برای ویندوز نوشته شده*اند در محیط لینوکس می باشد. در نگاه اول، به خصوص برای کسانی که با مفاهیم پایه سیستم عامل*ها آشنا هستند، این کار عجیب و حتی غیرممکن به نظر می*رسد اما واقعا این کار در قالب پروژه*ای به نام WINE انجام شده و روز به روز در حال توسعه بوده و در بسیاری از موارد هم درست کار می*کند. اگرچه کلمه WINE مخفف عبارت WindowsEmulator است، اما نمی*توان آن را کاملا یک شبیه ساز یا (Emulator) دانست. این برنامه با ایجاد یک لایه نرم*افزاری روی سیستم عامل، به کاربر این اجازه را می*دهد که کدهای برنامه های تحت ویندوز را در محیط لینوکس اجرا کند در نتیجه عملکرد آن را تا حد زیادی می*توان مانند یک ماشین مجازی (Virtual Machine) دانست تا یک شبیه*ساز. پروژه WINE نسخه سورس*آزاد بسیاری از DLLهای محیط ویندوز را ایجاد کرده است . با استفاده از این DLLها، برنامه*های تحت ویندوز به گونه ای فریب داده می*شوند که تصور کنند هم چنان روی محیط ویندوز اجرا شده*اند . به این ترتیب برنامه*های زیادی را می*توان به شکل تحت لینوکس نیز در اختیار داشت تا جایی که حتی بسیاری از بازی*های بزرگ و سنگین تحت ویندوز را نیز می*توان تحت لینوکس اجرا کرد. آدرس برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام آخرین لیست بازی*های تحت ویندوز را که با استفاده از WINE می*توان آن ها را تحت لینوکس اجرا کرد معرفی می*کند. هم چنین آخرین لیست برنامه*هایی که امکان اجرای آن ها توسط WINE وجود دارد، در آدرس برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام قابل مشاهده است. بیشتر لینوکس*ها برنامه WINE را در خود دارنداما اگر شما می*خواهید بازی یا برنامه سنگینی را اجرا کنید، همیشه آخرین نسخه این برنامه را از آدرس برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام دریافت و بر روی سیستم لینوکس خود نصب کنید. 1 نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .