رفتن به مطلب

بررسي روش هاي شناور سازي تصفيه پساب


ارسال های توصیه شده

بررسي روش هاي شناور سازي تصفيه پساب

طي سلسله مطالب مرتبط با تصفيه پساب و فرآوري لجن در پالايشگاه نفت پارس، قوانين مربوط به پساب، لجن و مديريت پسماندها از نظر خوانندگان گذشت. در ادامه اين سري از مطالب كه با هدف آشنايي خوانندگان با طرح هاي كلان شركت نفت پارس در زمينه حفظ و پاسداشت محيط زيست منتشر مي شود، بررسي روش هاي موجود تصفيه پسابهاي حاوي

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
را آغاز خواهيم كرد. يك دسته از اين روش ها براي جداسازي روغن و دسته ديگر براي تصفيه بيولوژيكي پساب مورد استفاده قرار

مي گيرند كه البته هر كدام، معايب و مزايايي دارند. آنچه در اين شماره بررسي مي شود، روش شناورسازي و انواع مختلف آن است.

شناور سازي (Flotation)

شناورسازي عملياتي است كه براي جداسازي ذرات جامد يا مايع از يك فاز مايع بكار مي رود. مواد قابل شناوري(بطور عمده روغنهاي امولسيوني و مواد آلي) معمولاً در طراحي تجهيزات تصفيه مقدماتي در صنعت نسبت به مواد قابل ته نشيني از اهميت بيشتري برخوردارند. به اين منظور در بيشتر پالايشگاهها، واحدهاي شيميايي و ساير كارگاههاي صنعتي از تجهيزات جداسازي آب - روغن، بجاي تانكهاي ته نشيني اوليه استفاده مي شود.

مزيت اصلي شناورسازي بر ته نشيني اين است كه با اين روش، ذراتي را كه بسيار كوچك و يا سبك هستند و به آرامي ته نشين مي شوند، مي توان بطور كاملتر و در زمان كوتاهتري حذف كرد. به محض شناور شدن ذرات در سطح، مي توان آنها را از طريق كف روبي جمع آوري كرد.

در ادامه، روشهاي مختلف شناورسازي با تأكيد بر روش DAF مورد بررسي قرار مي گيرند.

شناورسازي ثقلي (جدا كننده هاي ثقلي) (Gravity Separators)

جدا كننده هاي ثقلي معمولاً براي زدودن و حذف روغن، گريس و نفت بصورت آزاد و غيرامولسيون بكار مي روند. از نظر تئوري فرآيند جداسازي در جدا كننده هاي ثقلي بوسيله قانون استوكس در غياب جريان توربولانسي و جريانهاي گردشي پيش بيني مي شود. بنابراين در عمل، بازدهي جدا كننده ثقلي بستگي به طراحي دقيق هيدروليك جدا كننده و زمان ماند پساب دارد. جدا كننده هاي ثقلي عمدتاً به دو دسته:

API(American Petroleum Institute) وCPI(Corrugatted Plate Interceptors)تقسيم بندي مي شوند.

جدا كننده (American Petroleum Institute)API

API در واقع يك سيستم جدا كننده روغن از آب است كه تحت استانداردهاي API طراحي شده است. اين سيستم بطور وسيعي در تصفيه خانه ها و بسياري از واحدهاي صنعتي مورد استفاده قرار مي گيرد. براي طراحي مخازن دايره اي و مستطيلي استانداردهايي وجود دارد، ولي در عمل واحدهاي مستطيل شكل سازگاري بيشتري داشته و به ميزان وسيعتري بكار مي روند. اغلب واحدها بنا به دلايل متعددي بطور محافظه كارانه طراحي مي شوند.

  • Like 2
لینک به دیدگاه

در اين واحدها علاوه بر حذف روغن و چربي، ذرات جامد مثل پيچ و مهره، ورقه هاي پلاستيكي، قطعات بزرگتر فلزي و غيره كه غالباً در فاضلاب روها ملاحظه مي شوند به وسيله جدا كننده ها حذف مي شوند. در نتيجه در اين نوع جدا كننده ها به لجن روبهاي قويتري نياز خواهيم داشت.

طراحي انواع مختلف جدا كننده هاي آب- روغن براساس اختلاف دانسيته استوار است. قابليت و توانايي جدا كننده در بهبود بخشيدن به عملكرد جداسازي روغن از پساب، تابع عوامل متعددي است كه عبارتند از:

- نوع و حالت روغن و چربي در جريان پساب، خواص جريان حاصل، طراحي و اندازه واحد و زمان ماند پساب

رابطه اصلي حذف روغن در اينگونه واحدها همانند واحدهاي ته نشيني و به قرار زير است:

 

واحدهاي اين فرمول عبارتند از:

Vr= سرعت صعود (برحسبm/Sec)،

Pw= دانسيته آب(kg/m3)

Po= دانسيته روغن(kg/m3)

U= ويسكوزيته ديناميكي يا مطلق آب(N.S/m2)

d= قطر ذرات (برحسبm)

g= ثابت ثقل (9/81 m/Sec2)

اين رابطه براي همه جدا كننده هاي ثقلي روغن از

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
بكار مي رود. فرمول بالا همانند ته نشيني برمبناي قانون استوكس(Stokes’Law) استوار بوده و براي اعداد رينولدز كمتر از يك صادق است. همچنين بايد توجه داشت كه اين فرمول فقط براي روغن آزاد مي تواند بكار رود و براي روغنهاي امولسيوني قابل استفاده نيست.

جدا كننده هاي نوعAPI و CPI براي حذف و كاهش روغنهاي امولسيون طراحي نمي شوند، بلكه فقط براي روغنهاي آزاد مورد استفاده قرار مي گيرند.

اندازه استاندارد قطر ذرات روغن براي حذف روغن150 ميكرون است. در كل، مقطع يك واحد جدا كننده API شامل واحدهاي زير است:

  • Like 2
لینک به دیدگاه

1- ورودي پساب2- سيستم جمع كننده روغن و لجن3- خروجي پساب4- Skimmer سطحي5- خروجي لجن

جدا كننده (Corrugated Plate Interceptors) CPI

جدا كننده هاي CPI كه گاهي بنام TPI(Tilted Plate Interceptors) نيز خوانده مي شوند بطور گسترده اي جايگزين جدا كننده هاي API و مخازن ته نشيني اوليه شده اند.

اين واحدها فقط نياز به15 تا20 درصد از فضاي مورد نياز يك جدا كننده API داشته و بطور چشمگيري هزينه ساخت و نگهداري را كاهش مي دهند.

واحدهاي CPI از مجموعه اي از صفحات موجدار تشكيل مي شوند كه با زاويه45 تا60 درجه در داخل مخزن قرار گرفته اند. ملاحظه شده است كه اگر صفحات با زاويه60 درجه قرار بگيرند، ذرات جامد به سهولت از روي صفحات به سمت پايين ليز خورده و در كف مخزن جمع آوري مي شوند.

از مهمترين مزاياي يك جدا كننده CPI نسبت به جدا كنندهAPI مي توان به موارد زير اشاره كرد:

- بالا بردن راندمان جداسازي مواد روغني و لجن از پساب، ايجاد جريان آرام (Laminar) بين صفحات، كاهش قابل توجه فاصله و مسافتي كه ذرات روغن بايد طي كنند تا به سطح برسند(حداكثر يك اينچ)، تحت تأثير قرار نگرفتن توزيع جريان در داخل جدا كننده به وسيله وزش باد، تخليه آسان لجن و مواد ته نشين شده در جدا كننده، كاهش چشمگير هزينه ساخت جدا كننده بخصوص در مواردي كه نياز به مواد مقاوم در برابر اسيد باشد.

اين واحدها به آساني قابل محافظت بوده و به هيچگونه قطعه متحرك واقع در زير آب و قابل تعمير نياز ندارند.

واحدهاي CPI بطور گسترده اي در بسياري از صنايع براي جداسازي آب و روغن بكار مي روند اما در پالايشگاهها با استقبال كمتري روبرو شده اند. دليل اين امر آنست كه اين واحدها قادر به پذيرش و تحمل شوكهاي حاصل از افزايش ناگهاني بار آلي و جريانهاي با حجم زياد(بخوبي جدا كننده هاي API ) نيستند. جدا كننده هاي CPI نسبت به جريان پساب عبوري و بار روغن داراي محدوديتهايي هستند كه باعث كاهش راندمان عملكرد واحدها مي شود. مقدار

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
گذرنده از واحدهاي CPI با مساحت صفحات و حجم واحد متناسب است. مخازن CPI معمولاً شامل12 تا48 صفحه موجدار بوده كه بصورت موازي در داخل محفظه نصب مي شوند. فاصله صفحات از يكديگر بين0/75 تا1/5 اينچ است. جنس صفحات، بسته به مشخصات فيزيكي و شيميايي پساب ممكن است فلزي و يا پلاستيكي باشد و معمولاً با توجه به PH پساب از مواد پوشش دهنده مقاوم در برابر خوردگي استفاده مي شود.

  • Like 2
لینک به دیدگاه
×
×
  • اضافه کردن...