هفتادمین سالروز حمله آلمان نازی به شوروی

[Peyman 16,150]

در سحرگاه ۲۲ ژوئن ۱۹۴۱ ارتش آلمان نازی پیمان عدم تعرض و قرارداد محرمانه میان هیتلر و استالین در مورد تقسیم لهستان و سپردن کشورهای سواحل بالتیک به شوروی را زیر پا گذاشت و از مرزهای شرقی لهستان گذشت.

 

نظامیان آلمان با یک حمله غافلگیر کننده به خاک شوروی، دنیا را در برابر خونین ترین و ویران کننده ترین جنگ تاریخ بشریت قرار دادند. جنگی که پای آمریکا را به میان کشید و سر انجام با مقاومت ارتش سرخ و با عظیم ترین ماشین جنگی متفقین در طول تاریخ، سرنوشت آلمان و دنیا را بگونه ای متفاوت با خواست هیتلر رقم زد.

 

بیست و دوم ژوئن سالروز یکی از لشگرکشی های کم نظیر در تاریخ بشریت است. در طی این جنگ وحشتناک که هیتلر سرمست از فتوحات برق آسا در بخش بزرگ اروپا فرمان آنرا صادر کرده بود، ۲۷ میلیون نفر از مردم شوروی، که بیشتر افراد غیرنظامی بودند، جان خود را از دست دادند. بنابر تخمین ریچارد أوری مورخ بریتانیائی، در جریان جنگ چهار ساله آلمان با شوروی علاوه بر کشتار هولناک مردم، ۷۰ هزار دهکده، هزار و ۷۰۰ شهر، ۳۲ هزار کارخانه و ۶۵ هزار کیلومتر خطوط راه آهن در شوروی با خاک یکسان شد.

 

از نگاه این مورخ، ارتش سرخ به این علت موفق شد تدریجا سپاهیان مهاجم را ناتوان کند که اولا استالین فرمان "جنگ بزرگ میهنی" را صادر کرد، بسیج عمومی تا اقصی نقاط اتحاد جماهیر شوروی حتی با توسل به زور اعلام شد و بروز "دلاوریهای کم نظیر" در مردم و سربازان ارتش سرخ برای دفاع از کشور سبب شد که با وجود قربانیان روزافزون و بی‌حساب، مقاومت ادامه یابد. در این جنگ، استالین از بسیج عمومی و همه امکانات فنی، نظامی و مردمی و تاکتیک های رزمی استفاده کرد.

 

 

 

 

افزون بر این، دست کم به نظر برخی از مورخین استالین ظاهرا عاقلانه تر از هیتلر عمل کرد بطوریکه متوجه شد که سران نظامی نظیر ژوکف، روکوسوفسکی و کونیف در مقایسه با او فهم بیشتری در اداره جنگ دارند و لذا برنامه ریزی و فرماندهی را به ژنرال ها سپرد چه آنکه در صورت پیروزی به هر رو استالین فاتح جنگ محسوب می شد امری که در نهایت البته به حقیقت پیوست. به گفته همین مورخین هیتلر، بر خلاف استالین، تمامی فرماندهی و برنامه ریزی را از آن خود کرده بود، به حرف سران ارتش حتی در مواردی که تاکتیک عقب نشینی ضرورت داشت یا فرماندهان با مشاهده اوضاع انهدام نیروهای خود را قطعی می دانستند، توجهی نداشت.

 

بسیاری معتقدند که بازسازی سریع صنایع جنگی شوروی و روحیه قوی برای مقاومت تا آخرین قطره خون، سازماندهی منظم ارتش سرخ و بی نیازی سران نظامی برای کسب دستور در موارد پیچیده و استراتریک جنگ از رهبران سیاسی، جنگ علیه مهاجم را که بر بسیاری از مراکز و نقاط حساس شوروی مسلط شده بود بوضوح پیش می‌برد بطوریکه در نوامبر ۱۹۴۲ آثار شکست در رخسار فرماندهان آلمان دیده می شد.