روشي ساده و موثر براي بهبود خواص مکانيکي داربست هاي کلاژني به کمک پرتودهي با فرابنفش

[spow 44,195]

کلاژن جزء عمده پروتئيني بافت هاي غضروف، استخوان، پوست و بافت هم بند و نيز بخش عمده ماتريس خارج سلولي است. کلاژن نوع I ساختار پيچيده اي دارد، بدين ترتيب که از سه زنجير پلي پپتيدي تشکيل شده است که به دور هم پيچيده شده اند و ساختار مارپيچ ميله اي شکلي را مي سازند. کلاژن زيست ماده مهمي در بسياري از کاربردهاي مهندسي بافت به شمار مي رود و مي تواند به شکل هاي مختلفي مانند ژل، فيلم، اسفنج و فيبر ساخته شود. از اين پليمر به دليل خواص ايمني زايي کم و ارتقاي رشد سلولي، به طور معمول به عنوان داربست براي مهندسي بافت استفاده مي شود. متاسفانه، خواص مکانيکي ضعيف و سرعت تخريب زياد داربست هاي کلاژني منجر به ناپايداري آن مي شود و کارکردن با آن را مشکل مي سازد. با ايجاد اتصالات عرضي در کلاژن، پايداري ساختاري و سرعت تخريب آن را مي توان با توجه به نيازهاي مربوط تنظيم کرد. استحکام، سرعت جذب و زيست سازگاري زيست مواد کلاژني بسيار متاثر از روش و مقدار شبکه اي کردن آنهاست. در اين مطالعه، اثر پرتودهيUV بر داربست هاي کلاژني بررسي شد. داربست هاي کلاژني با روش خشکاندن انجمادي در دماي انجماد-80°C ساخته شدند، سپس در معرض پرتودهي UV قرار گرفتند. اندازه تخلخل ميانگين داربست ها با استفاده از تصاوير ميکروسکوپ الکترون پويشي14.51 ±98.52 به دست آمد. داربست هايي که براي 15 min به کمک UV در 254 nm پرتودهي شدند، بيشترين استحکام کرنشي (0.98%±17.37)، مدول يانگ (0.15 MPa±1.67) و بيشينه بار (2.38 cN±24.47) را داشتند. از آن جا که شکست جزيي ساختار کلاژن طبيعي بر چسبندگي، مهاجرت و تکثير سلول ها روي داربست اثر مي گذارد، زنجير هاي کلاژن با روش رنگ نگاري SDS-Page بررسي شدند که در نهايت، پس از پرتودهي زنجير تخريب شده اي مشاهده نشد. در اين مطالعه، پرتودهي UV به عنوان روشي سريع، آسان و قابل کنترل براي افزايش استحکام مکانيکي داربست هاي کلاژني، بدون اثر تخريبي روي آنها معرفي شد

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام