معرفی دنباله دار هیل-باپ در مسیر خروج از سامانه خورشیدی

[YAGHOT SEFID 29,302]

دنباله دار هیل-باپ در مسیر خروج از سامانه خورشیدی ستاره دنباله داره هیل-باپ یکی از درخشان ترین ستاره های دنباله داری که در قرن 20آسمان زمین را برای 18 ماه نورانی کرد، مسیر خود را به سوی خارج از مدار نپتون تغییر داده و اکنون در فاصله 30 برابر فاصله زمین تا خورشید، از خورشید زمین فاصله دارد. به گزارش خبرگزاری مهر، اخترشناسان کنجکاوی از مجارستان، آمریکا و استرالیا تصمیم گرفتند این دوره گرد یخی را در مسیر رو به خروجش به سوی مدار دو هزار و 500 ساله نپتون، تحت نظر بگیرند.

دنباله دار هیل-باپ در سال 1997 نمایش زیبایی در آسمان زمین اجرا کرد. این ستاره دنباله دار که حرارت خود را از خورشید تامین می کند دچار انفجاری شد که در پی آن قطعات یخی به میان فضا پرتاب شدند و هاله ای غبار آلود به همراه دنباله ای از گازها و ذرات درخشان در چشمهای غیر مسلح ساکنان زمین نمایان شدند.

اکنون رصد دوباره این ستاره دنباله دار آن را در دورترین فاصله اش از زمین نشان می دهد رصد این ستاره دنباله دار در سال 2007 فاصله آن تا خورشید را 25.5 AU اعلام کرد، یک AU برابر فاصله زمین تا خورشید است. در آن زمان هیل-باپ همچنان از هاله درخشانی برخوردار بود و اخترشناسان به این نتیجه رسیدند که با وجود فاصله زیادی که ستاره از خورشید دارد، هسته یخی آن هنوز قادر به تولید گاز و غبار است.

اما با گذشت سه سال از آن زمان چهره ظاهری ستاره دنباله دار تغییرات قابل توجهی پیدا کرد. اکنون ستاره دنباله دار کم نورتر شده و این می تواند به آن معنی باشد که فعالیتهای ستاره دنباله دار کاهش پیدا کرده است. در عین حال مطالعات جدید نشان می دهند آنچه به شکل هاله ای درخشان هسته ستاره را در بر گرفته می تواند ابرهای غبارآلود به جا مانده از انفجارهای پیشین ستاره باشند که در میان مسیر ستاره در سامانه خورشیدی کشیده شده است همچنین این هاله می تواند نشاندهنده فعالیتهای ضعیف ستاره دنباله دار باشد.

 

 

درجه حرارت سطح این ستاره در سال 2007 در حدود 53.1 کلوین محاسبه شده است از این رو در صورتی که فعالیتهای ستاره دنباله دار کاملا متوقف شده باشد، با رسیدن درجه حرارت آن به 50 تا 53 کلوین، این ستاره اکنون منجمد شده و مرده است.

درک عملکرد ستاره های دنباله دار در حین عبور از میان سامانه خورشیدی بسیار پر اهمیت است، به ویژه اگر یکی از آنها از نزدیکی مدار زمین عبور کند. متوقف شدن فعالیت ستاره در تولید گازها و غبارهای کیهانی می تواند مسیر حرکت ستاره را تغییر دهد به طوری که این ستاره ها به توده های بزرگ یخی تبدیل خواهد شد که در صورت نزدیک بودن به مدار زمین می توانند برای سیاره خطرساز شوند.

بر اساس گزارش دیسکاوری، از این رو دانستن فاصله ای که در آن ستاره های دنباله دار فعالیتهای خود را متوقف می کنند می تواند به دانشمندان کمک کند تا بتوانند در آینده ستاره های دنباله دار را با دقت بیشتری رصد کنند. با توجه به اینکه ستاره دنباله دار هیل-باپ اکنون ستاره ای مرده به حساب می آید، نمی توان انتظار داشت این ستاره برای هزارها سال دیگر دوباره به حیات بازگردد، زمانی که ستاره دوباره به درون سامانه خورشیدی بازگشته و از حرارت خورشید جان تازه ای خواهد گرفت.