رفتن به مطلب

سنگ شناسی!


goddess_s

ارسال های توصیه شده

کوارتز

 

فرمول شیمیایی: SiO ، دی اکسید سیلیکون

رده: سیلیکات ها

زیر رده: تکتو سیلیکات ها

گروه: کوارتز

کاربرد: سیلیس مورد استفاده در اجزاهای الکتریکی، شیشه ای، لنز های نوری، ساینده ها، جواهر سنگ ها، سنگ های تزئینی و ساختمانی و ...

ویژگی های فیزیکی کوارتز:

کوارتز متداولترین نوع کانی بر روی زمین است. این کانی تقریباً در همه محیط های زمین شناختی یافت می شود و کانی سازنده تقریباً تمام انواع سنگ هاست. تنوع کوارتز از نظر شکل و رنگ در مقایسه با سایر کانی ها بیشترین است و این مسئله به دلیل توزیع گسترده و فراوانی کوارتز در طبیعت است. برخی از انواع ماکرو بلورها( بلور های بزرگ) به عنوان سنگ های تزئینی و جواهر سنگ ها شناخته شده اند. آمیتیست نوعی جواهر سنگ بنفش رنگ است. سیترین نوعی جواهر سنگ زرد تا نارنجی است که در طبیعت به ندرت یافت می شود و غالباً بر اثر حرارت آمسیست ایجاد می شود.

رنگ کوارتز شیری سفید کدر، کوارتز رز صورتی تا قرمز کم رنگ و کوارتز دودی قهوه ای تا خاکستری است . کریپتو کریستالین ( بلور هایی که حتی برای مشاهده با میکروسکوپ بسیار ریزند) بعنوان سنگ های نیمه قیمتی و در تزئیین به کار می روند. انواع مختلف کوارتز بیشتر بر اساس ویژگی تا رنگشان طبقه بندی می شوند .

نه تنها کوارتز بلکه 8 نوع کانی دیگر هم وجود دارد که از ساختار SiO تشکیل است. این کانی ها و کوارتز پلی مورف هایی از اکسید سیلیکون هستند و به گروه غیر رسمی به نام گروه کوارتز یا سیلیس تعلق دارد. تمامی آنها به جزء کوارتز بر روی سطح زمین نادر هستند و تنها د دما و فشار بالا یا حضور هر دو فاکتور پایدار می مانند.

ویژگی های فیزیکی :

توع رنگ در کوارتز ها به اندازه تنوع طیف های مجود است اما کوارتز شفاف متداولترین نوع کوارتز از نظر رده بندی رنگ است و بعد هم کوارتز های شیری یا سفید قرار گرفته اند. کوارتز ارغوانی (آمیتیست)، صورتی( کوارتز زرد)، خاکستری یا قهوه ای تا سیاه ( کوارتز دودی غیر متداول هستند.)

جلای بلور های شیشه ای و جلای کریپتو کریستالین ها معمولاً مومی تا مات است اما می تواند شیشه ای هم باشد.

نمود های بلوری کوارتز نیز متنوع است اما مشهور ترین نوع آن منشور های هگزاگونال است که به یک هرم 6ضلعی ( که معمولاً دو تای آن رمبوهدرون است ) ختم می شود.

رخ در 3 جهت بسیار ضعیف است ( رمبوهدرال)

نوع شکست: صدفی

سختی:7 که کریپو کریستالین ها کم تر است.

گرانش ویژه: 2/65 یا کم تر در صورتی که از نوع کریپتو کریستالین باشد

خط اثر: سفید

آمیتیست بیشتر در برزیل، اورگوئه، مکزیک، روسیه، خلیج تاندر در کانادا و برخی نقاط در ایالات متحده یافت می شود. وفور کوارتز دودی در برزیل، کلررا، اسکاتلند و کوههای آلپ در سویس بیشتر است. کوارتز رز نیز به فراوانی وجود دارد اما مقدار زیادی از آن از برزیل وارد می شود. عقیق های دانه ریز البته در برزیل، مونتانا، مکزیک و آلمان یافت می شود.

کانیهای همراه کوارتز متنوعند که از جمله آنها می توان آمونوزیت، تورمالین به ویپه البائیت ، ولفارامیت، پریت، ریولیت،ژئولیت، فلوئوذیت، کلسیت، گولد، ماسکوویت، توپاز، بریل را نام برد.

 

 

1.jpg

 

10.jpg

 

11.jpg

 

12.jpg

 

2.jpg

 

3.gif

 

4.jpg

 

5.jpg

 

6.jpg

 

7.jpg

 

8.jpg

 

 

وپاز

 

توپاز
(Topaz)
=زبرجد هندی=زمردشرق

 

وجه تسمیه:
Topasos
از نام جزیره
در دریای سرخ گرفته شده است
.
توپاز به خاطر شفاف و خالص بودن به این اسم خوانده می‌شود. لغت توپاز به معنای آتش می‌باشد.

 

فرمول شيميايي
:
Al2(SiO4)(F.OH)2

 

 

سیستم تبلور:
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
(ارتورومبيک)

 

رده بندی:
: توپاز (فلوئوسیلیکات آلومینیوم) جزء سیلیکات‌ها و از رده شبه سیلیکات‌ها نزوسیلیکات‌ها می‌باشد
.

 

شکل بلورها:
منشوری - شیاردار

 

اشکال ظاهری:
بلوری - آگرگات دانه‌ای - شعاعی (نوع پیکنیت) - آغشته
-
قلوه سنگی

 

جلا:
شیشه‌ای

 

رخ
:
کامل - مطابق با سطح

 

شکستگی:
صدفی - نامنظم

 

سختی
:
8

 

وزن مخصوص:
:۳/۵۳

 

ميزان شفافيت :
شفاف - نیمه شفاف

 

رنگ :
بی رنگ - زرد - زرد طلائی - صورتی - متمایل به آبی
-
متمایل به سبز و قهوه‌ای

توپاز سلطنتی:
رنگ نارنجی- قرمز که توپاز سلطنتی نامیده می‌شود بسیار کمیاب است.

مرغوب‌ترین نوع این کانی رنگ صورتی است.

رنگ طلایی قهوه‌ای تا زرد از بهترین نمونه‌های توپاز است که غالباً با سیترین اشتباه گرفته می‌شود.

توپاز آبی که اغلب با زمرد کبود اشتباه می‌شود به ندرت به صورت طبیعی وجود دارد
.

 

رنگ اثر خط:
سفید

 

ژیزمان:
تقریباََ کمیاب ; آلمان ، چک و اسلواکی ، ایرلند شمالی ،
روسیه ، نروژ ،مکزیک ، نامیبیا ، ژاپن ، برزیل ، سری لانکا ، امریکا ، نیجریه و
مون کلی

 

پاراژنز:
فلوئوریت ،
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
،
کاسیتریت ،
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
، میکا، فلدسپات، آپاتیت، بروکیت، کانی‌های تنگستن

 

ترکیب شیمیایی:
AL2O3 = 55.4%
،
SiO2 = 32.6%
،
F = 20.7%
،
Fe3+
،
Mg
،
Cr
،
Ti

 

تشابه کانی شناسی:
برازلیانیت - بریل - فناسیت

 

خواص شیمیایی:
به آهستگی
در
اسید
سولفوریک
گرم حل می‌شود. ذوب نمی‌شود
.

 

منشا تشکیل:
پنوماتولیتی - پگماتیتی - هیدرو ترمال - دگرگونی
-
آبرفتها
(در حقیقت محل اصلی پیدایش تو‌پاز پگماتیت‌‌های وابسته به توده‌های نفوذی اسیدی تا متوسط می‌باشد و در پگماتیت‌هایی که غنی از مواد فومرولی هستند این کانی بهتر تشکیل می‌شود. توپاز از سیال‌های فلوئورداری تشکیل می‌شود که در طی مراحل پایانی انجماد سنگ‌های آذرین سیلیسی منشأ گرفته‌اند. توپاز در کاواک‌های گدازه‌های ریولیتی و پگماتیت‌های گرانیتی به ویژه در انواع قلع‌دار و رگه‌های هیدروترمالی نیز یافت می‌شود)

 

سایر مشخصات:
کانی توپاز به وسیله شکل، رخ قاعده‌ای، سختی بالا (8) و گرانی ویژه وزن مخصوص زیاد آن قابل شناسایی است. شعله فوتک بر آن بی‌اثر است و در برابر اسیدها نامحلول است. پودر آن به دلیل وجود آلومینیوم با محلول نیترات کبالت به رنگ آبی درمی‌آید
دارای لومینسانس زرد طلائی - کرم - سبز
توپاز بر اثر حرارت و تابش اشعه ایکس تغییر رنگ می‌دهد. رنگ آبی بسیار تیره رنگ این کانی مصنوعی است و بر اثر تاباندن پرتو ایکس، ذرات آلفا و پرتو گاما و عمل‌‌آوری گرمایی بر روی نمونه‌های بی‌رنگ توپاز به وجود می‌آید. در اثر حرارت زیاد توپاز زرد به رنگ صورتی، بی‌رنگ یا آبی درمی‌آید.

 

محل پیدایش:
مکانهای مهم پیدایش توپاز در
اتحاد
جماهیر شوروی سابق
در ناحیه
نرشیسنگ سیبری
و
مورسینسک واقع در رشته
کوههای اورال
قرار دارد و در
ایالات اومی و مینو ژاپن
و نیز در سان
لوئیس
پوتوسی مکزیک یافت می‌شود. از سالها پیش
برزیل
منبع اصلی توپاز زرد
رنگ بوده است
.

این کانی درایران ، دربرخی ازرگه های پگماتیتی الوند ودرجزیره هرمزدیده میشود.

کاربرد:
مواد نسوز - سنگ ظریف برای تزئینات

 

 

سرگذشت توپاز:

تا پیش‌ از رنسانس، در اروپا هر سنگ‌ زرد رنگی‌ را توپاز می ‌نامیدند (سنگ‌ پریدوت‌ را هم یك‌ نوع‌ توپاز می‌دانستند). توپاز (
TOPAZ
) از واژه‌ توپازیوس‌ كه‌ نام‌ جزیره‌ای‌ در دریای‌ سرخ‌ است‌ گرفته‌ شده‌ و در زبان‌ یونانی‌ معنای‌ جست‌ و جو كردن‌ می ‌دهد.

این‌ سنگ‌ سمبل‌ وقار و ابهت،‌ و نشانه‌ شادی‌ و موفقیت‌ است. مصری‌ها سنگ‌ توپاز را سمبل‌ خورشید می‌ دانند. یونانی‌ها نیز معتقدند این‌ سنگ‌ به‌ انسان‌ نیرویی‌ خاص‌ می‌ دهد و طلسم‌ و جادو را باطل‌ می ‌كند. حتی‌ در گذشته‌ بر این‌ باور بودند كه‌ اگر كسی‌ این‌ سنگ‌ را همراه‌ داشته‌ باشد از نظرها دور می ‌ماند. رومی‌ها اعتقاد داشتند كه‌ توپاز هوش‌ و وفاداری‌ را افزایش‌ می ‌دهد. به‌ علاوه، آنان‌ پودر این‌ سنگ‌ را در شربت‌ حل‌ می کردند و برای‌ درمان‌ خونریزی‌ و آسم‌ از آن‌ استفاده‌ می ‌كرده‌اند. از پودر آن‌ برای‌ درمان‌ و التیام‌ سوختگی‌ و زخم‌های‌ شدید نیز بهره‌ می‌ برده‌اند. حتی‌ در مواردی‌ به‌ عنوان‌ پادزهر استفاده‌ می‌ شده‌ است. توپاز در برزیل‌ نشانه‌ و سمبل‌ دندان پزشكان‌ است.

اسكار وایلد(1) در یكی‌ از كتاب‌های‌ خود می ‌گوید: من‌ توپازهایی‌ دارم‌ به‌ رنگ‌ زرد، همسان‌ چشم‌ ببر؛ به‌ صورتی‌ چشم‌ كبوتران‌ و سبزی‌ چشم‌ گربه‌ها.توپاز به‌ رنگ‌های‌ زرد، قرمز مایل‌ به‌ قهوه‌ای، آبی‌ روشن، صورتی‌ متمایل‌ به‌ قرمز، و سبز روشن‌ یافت‌ می ‌شود

مرغوب ‌ترین‌ رنگ‌ توپاز صورتی‌ است؛
اما در بین‌ جواهر فروشان‌ و مصرف ‌كنندگان‌ توپاز، رنگ‌های‌ زرد و قهوه‌ای‌ معروف ‌تر و متداول ‌تراست.

اسید سولفوریك‌ دشمن‌ شماره‌ یك‌ توپاز است‌ و آن‌ را تخریب‌ می ‌كند. بنابراین‌ توصیه‌ می ‌شود برای‌ حفظ‌ این‌ سنگ‌ و اصولاً تمام‌ سنگ‌های‌ قیمتی‌ و نیز جواهرات‌ از نگه‌ داشتن‌ آنها در كنار مواد شیمیایی‌ به‌ خصوص‌ اسیدها پرهیز شود.

معادن‌ مهمی‌ كه‌ امروزه‌ سنگ‌ توپاز از آنها استخراج‌ می‌ شود، در كشورهای‌ سری لانكا، برزیل، مكزیك، آمریكا، برمه، استرالیا، ژاپن، روسیه‌ و ایرلند شمالی‌ قرار دارند. توپازهایی‌ كه‌ از معادن‌ ایرلند استخراج‌ می‌ شود اكثراً به‌ رنگ‌ آبی‌ روشن‌ است.

از معادن‌ توپاز بلورهایی‌ به‌ وزن‌ چندین‌ كیلوگرم‌ استخراج‌ می ‌شود
. برای‌ مثال، در سال‌ 1965 كریستالی‌ از توپاز آبی‌ به‌ وزن‌ 100 كیلوگرم‌ در اوكراین‌ كشف‌ شد كه‌ در نوع‌ خود بی‌ نظیر است.
در موزه‌های‌ مختلف‌ از جمله‌ موزه‌ای‌ در واشنگتن، نگین‌های‌ تراشیده‌ شده‌ای‌ از توپاز وجود دارد كه‌ در رنگ‌ها و وزن‌های‌ مختلف‌ چشم‌ بیننده‌ را خیره‌ می‌ كنند و او را به‌ تحسین‌ وا می ‌دارند. گفتنی‌ است‌ یكی‌ از جالب ‌ترین‌ و دیدنی ‌ترین‌ نقاط‌ دنیا كه‌ انواع‌ سنگ‌های‌ رنگی‌ نیمه‌ قیمتی‌ را می‌ توان‌ در آن‌ تماشا كرد ایستگاه‌های‌ مترو در شهر مسكو است. در این‌ مراكز، دیوار ایستگاه‌ها به‌ وسیله‌ تابلوهایی‌ بسیار زیبا از سنگ‌های‌ استخراج ‌شده‌ از معادن‌ روسیه‌ تزیین‌ شده‌اند.

توپازهای‌ بی ‌رنگ‌ استخراجی‌ را می ‌توانند از طریق‌ حرارت‌ و با استفاده‌ از مواد شیمیایی‌ به‌ رنگ‌های‌ مختلف‌ درآورند.
یكی‌ از جالب ‌ترین‌ توپازهای‌ بی‌ رنگ‌ كه‌ مدت‌ها تصور می‌ شد یك‌ برلیان‌ بسیار درشت‌ است‌ توپاز براگانزا(
BRAGANZA
) به‌ وزن‌ 1640 قیراط‌ است‌ كه‌ جزو جواهرات‌ سلطنتی‌ محسوب‌ می‌ شود و در تاج‌ پادشاهی‌ كشور پرتغال‌ قرار دارد.

نگین‌های‌ تراشیده‌ از توپاز معمولاً به‌ شكل‌ تراش‌ زمرد است. بلورهای‌ ناپاك‌ توپاز را به‌ صورت‌ كاپوشن‌ (تراش‌ بیضی‌ بدون‌ وجه) و توپاز بی‌ رنگ‌ را به‌ صورت‌ بریل‌ تراش‌ می‌ دهند.

در طبیعت‌ كانی‌های‌ دیگری‌ وجود دارند كه‌ تراش ‌داده ‌شدهِ آنها در ظاهر به‌ شكل‌ توپاز است؛ از جمله‌ سیترین، كریستوبریل، اكومارین، بریل‌ طلایی‌ و تورمالین.

سنگ‌ توپاز امروزه‌ در صنعت‌ جواهرات‌ با مدل‌های‌ گوناگون‌ ارائه‌ می‌ شود و طرفداران‌ بسیاری‌ دارد. معمولاً برای‌ سنین‌ بالا به‌ شكل‌ انگشتری‌ و برای‌ جوان ‌ترها به‌ صورت‌ مدال‌ با زنجیر ساخته‌ می‌ شود. توپاز را كمتر به‌ صورت‌ ست (سری) كامل‌ عرضه‌ می‌ كنند. توپاز در اروپا بیشتر به‌ شكل‌ سنجاق‌ سینه، در كشورهای‌ شرقی‌ به‌ صورت‌ انگشتری،‌ و به‌ طور كلی‌ در دنیا بیشتر به‌ شكل‌ مدال‌ با زنجیر استفاده‌ می‌ شود
.

 

 

1.jpg

 

2.jpg

 

3.jpg

 

4.jpg

 

5.jpg

 

6.jpg

 

7.jpg

 

8.jpg

 

 

فیروزه

 

فیروزه جواهر آبی رنگ می‌باشد که در سالهای دور روی تاج فرعونها ، پادشاهان و امپراتوریهای باستان نصب می‌شده و احتمالا یکی از قدیمیترین سنگهای شناخته شده می‌باشد. رنگ آبی فیروزه آنرا از سایر سنگها متمایز و به آن ارزش بخشیده است و منجر شده تا به عنوان یک جواهر استفاده شود. فیروزه از حدود 200 سال قبل از میلاد توسط آمریکاییهای بومی جنوب غربی ایالات متحده و توسط تعداد زیادی از قبیل هندی در مکزیک بطور وسیعی استفاده می‌شده است.

 

جواهر فروشی آمریکای بومی و یا جواهر فروشی سبک هندی با فیروزه نصب شده روی
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
نسبتا جدید می‌باشد. تعدادی معتقدند که این سبک جواهر فروشی قبل از سال 1885 ناشناخته بوده است. اخیرا فیروزه بطور وسیعی در بین مردم در تمام شغلها از طرف تعداد زیادی از گروههای نژادی مختلف پذیرفته شده است.

 

نحوه پیدایش فیروزه

 

چندین احتمال در مورد بوجود آمدن فیروزه وجود دارد که ما به چند مورد از آنها اشاره می‌کنیم:

 

 

 

  • بطور شیمیایی ، یعنی هیدرات فسفات ،
    برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
    و آلومینوم

  • توسط برخورد شهاب سنگ به زمین

  • در
    برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
    از میان سنگ آلومینیوم در حضور مس شکن گرفته است.

  • فیروزه در بیشتر اوقات در رسوبات مس در محیطهای بایر و نسبتا کم آب یافت شده است. به همین دلیل اغلب رسوبات مس را به عنوان ماده معرفی فرعی می‌شناسد.

ویژگیهای فیروزه

 

  • کمیاب بودن:
    معدن سنگ فیروزه تنها منحصر به چند کشور می‌باشد که بزرگترین و مرغوبترین آن در ایران قرار دارد.

  • دارا بودن نقوش در رگه‌های زیبا:
    سنگ فیروزه بهترین و منحصر به خردترین سنگ قیمتی است که در آن می‌توان رگه‌های زیبایی از اشکال ، اشیاء ، گیاهان ، درختان و ... را یافت که این خصیصه فیروزه موجب دو چندان کردن زیبایی و ارزش آن شده است

 

  • خواص دارویی:
    از آنجائی که فیروزه از ترکیب چند عنصر تحت شرایط خاص محیطی پدیده آمده سولفات قلیایی آلومینیوم به فرمول ترکیبی
    149963abc5370b62ae2fc9bbe5262dfe.png
    دارای خواص شیمیایی خاص می‌باشد.

  • سنگ آرزو:
    قدما و پیشینیان و بزرگان بر این عقیده بودند و هستند که فیروزه سنگ آرزوست، بدین معنی که با نگاه کردن و لمس کردن فیروزه و نیت کردن و آرزو می‌توان به آرزوی خود دست یافت.

ارزش اقتصادی

 

به دلیل ارائه تمام موارد فوق الذکر (کمیابی ، زیبایی ، رگه‌ها و ...) این سنگ تزئینی علاوه بر دارا بودن ارزش مهندسی و معنوی دارای ارزش بالای مادی نیز هست، بطوری که فیروزه‌هایی در جهان یافت می‌شوند که به علت منحصر به فرد بدون آنها (مثل بزرگی ، رنگ ، کیفیت فوق العاده و یا نقش زیبایی آن) قابل قیمت گذاری نیستند و یا اگر قابل قیمت گذاری باشند، توسط کارشناسان حرفه‌ای بین المللی این مسئله صورت می‌گیرد.

 

هشدار

 

در دهه‌های اخیر عده‌ای از سنگهای قیمتی از جمله فیروزه را بصورت مدلی از مواد پلیمری تهیه و به بازار عرضه کرده‌اند که نه تنها دارای بار هنری ، معنوی و مادی نمی‌باشند، بلکه موجب ایجاد حساسیتهایی در نواحی پوست و ریه می‌شوند.

 

 

1.jpg

 

2.jpg

الیوین

 

اليوين (پريدوت، زبرجد) Olivine: (Mg, Fe)2SiO4

خواص ماکروسکپي:

سيستم تبلور: ارتورومبيک

خاصيت مغناطيسي: -

رنگ خاکه: سفيد

نوع جلا: غيرفلزي

جلا: شيشه اي، چرب

رنگ: سبز مايل به زرد کمرنگ تا سبز زيتوني، سبز مايل به قهوه اي

درجه سختي (H): 5/6- 7

چگالي (D): 37/4-27/3

شفافيت: شفاف، نيمه شفاف

شکنندگي: صدفي

ضربه پذيري: -

واکنش با اسيد: در اسيد کلريدريک به آرامي حل مي شود.

خواص ميکروسکپي:

محور نوري و علامت آن: دو محوري مثبت (فورستريت) و دو محوري منفي (فاياليت)

زاويه 2V: ْ134- ْ82

بيرفرنژانس: 052/0- 035/0

ضريب شکست (n): -

رنگ و چندرنگي: بي رنگ

رنگ پلاريزان: رنگهاي بالاي سري سوم

برجستگي: متوسط تا زياد (+)

طويل شدگي و علامت آن: مثبت

وضعيت آنيزوتروپي: آنيزوتروپ

پراکندگي (ديسپرسيون): r

رخ: ضعيف در سطوح [100] و [010] و داراي شکستگي هاي نامنظم است.

ماکل: در بعضي مواقع در سطوح [012] و [011] و [100] بطور نسبتا نامشخص ديده مي شود.

خاموشي: نسبت به امتداد رخ و لبه هاي بلور مستقيم است.

ويژگيهاي بلورشناسي:

گروه فضايي: pbnm

رده: 2/m2/m2/m

a: 4.75 Aْ الفا: -

b: 10.20 Aْ بتا:-

c: 5.98 Aْ گاما: -

Z: 4

ضرايب شکست:

آلفا: 1.63- 1.827

بتا: 1.651- 1.869

گاما: 1.670- 1.879

ديگر خصوصيات:

پاراژنز: پلاژيوکلاز، پيروکسن، مگنتيت، کروندوم، کروميت، سرپانتين.

پيدايش: اليوين يک کاني خيلي معمولي در سنگهاي آذرين نيمه سيليسي مانند بازالت، پريدوتيت ها و گابرو است. در دونيت (dunite) کاني عمده است. در اغلب سرپانتين ها به صورت کاني باقيمانده (relict) ديده مي شود. اليوين ممکن است به عنوان يک کاني آواري داراي اهميت باشد. در سنگهاي آهکي دولوميتي بلورين به صورت زير تشکيل مي شود:

2CaMg(CO3)2+SiO2? 2CaCO3+2CO2

اليوين به صورت دانه هاي شيشه اي در کاني هاي سنگي و سنگ آهني يافت مي شود.

کاربرد: از انواع شفاف آن در جواهرسازي و از انواع غيرشفاف آن به عنوان ديرگداز در صنايع ريخته گري استفاده مي شود.

ساير ويژگيها: شعله فوتک بر اليوين بي اثر است. اليوين بوسيله بيرفرنژانس قوي تر، زاويه 2V بزرگتر، نوع رخ و چگونگي تجزيه خود از ديوپسيد و اوژيت تشخيص داده مي شود. اليوين در طول شکستگي هاي نامنظم خود دگرسان شده و به آنتيگوريت و منيتيت ثانويه تبديل مي شود و در سنگهاي بازالتي حاشيه خارجي آن که از آهن غني تر به ايدنگسيت دگرسان مي شود. به طور کلي اليوين قابل تجزيه به سرپانتين، ايدنگسيت، بولنژيت، کلريت، آمفيبول، تالک، کربناتها و اکسيدهاي آهن است.

شکل تجمع: توده اي، دانه اي، ستوني.

کانيهاي مشابه: کرزوبريل.

گسترش در جهان: آمريکا، نروژ، سوئد، ايتاليا، آلمان، فنلاند، شوروي سابق، برمه.

گسترش در ايران:

مهمترين ذخاير اليوين ايران به شرح زير مي باشد:

•دولريت ها و بازالت هاي جاده تهران- آبعلي: رخنمون هاي پراکنده بين جاجرود و رودهن در استان تهران

•گدازه هاي آتشفشاني دماوند: استان تهران

•آندزيت و بازالت هاي گردنه حسن آباد: جاده تهران- قم در استان تهران

•سنگهاي الترابازيک (مخصوصا پريدوتيتي): استان خراسان

•سنگهاي الترابازيک (مخصوصا پريدوتيتي): استان کرمان

•پريدوتيت هاي حوالي دهکده يخته فان: 50 کيلومتري کرمانشاه- سنندج در استان کردستان

•گابروهاي اليوين دار، هارزبورژيت و دونيت هاي نيريز: استان فارس

•اليوين حرمک: زاهدان در استان سيستان و بلوچستان

 

 

1.jpg

 

2.jpg

 

3.jpg

 

 

 

آپاتیت

 

وجه تسمیه:
واژه
آپايت از كلمه يوناني فريب(
deciet
)منشا گرفته ، زيرا به راحتي با ساير كاني ها اشتباه گرفته ميشود .

 

فرمول شيميايي
:
(
(F,Cl,OH
3
Ca5(PO4)

شامل سه گروه می باشد:

الف) فلوئور اپاتیت
(F) :
3
Ca5(PO4)

ب) کلرور آپاتیت
(CL):
3
Ca5(PO4)

ج) هیدرواکسید اپاتیت :
OH
3
Ca5(PO4)

کانیهای فلوئورآپاتیت وهیدرواکسید اپاتیت بسیارکمیابتر هستند.

 

سیستم تبلور:
هگزاگونال

 

شکل بلورها:
منشورهای طویل - قرصی شکل

 

اشکال ظاهری:
بلوری - آگرگات دانه ای - توده ای
-
نیمه شکل دار
-
اوولیتی

 

رده بندی:
فسفات

 

جلا:
شیشه ای – چرب

 

رخ
:
ناقص- مطابق با سطح/
0001/,/1010/

 

سختی
:
ترد
5

 

وزن مخصوص:
15/3 تا22/3

 

ميزان شفافيت :
شفاف - نیمه شفاف

رنگ :
سفید - زرد متمایل به سبز
-
سبز - سبزآبی - بنفش
-
قرمز - قهوه ای قرمز

 

رنگ اثر خط:
سفید

 

ژیزمان:
فراوان ; آلمان غربی و شرقی، چک و اسلواکی ، پرتغال
، نروژ ، سوئیس ، مکزیک ، سوئد،
URSS
،افریقای جنوبی

 

پاراژنز:
فلوئوریت،آرسنوپ
ی
ریت،کاسیتریت،توپاز و غیره

 

ترکیب شیمیایی:
پیچیده ـ ادخال فراوان با
کلروآپاتیت ـآلستاریت و
منگالدیت

 

تشابه کانی شناسی:
نفلین - کوارتز - بریل

 

منشا تشکیل:
ماگمایی - پگماتیتی
-
پنوماتولیتی - هیدروترمال
رسوبی

 

محل پیدایش:
کانادا

 

کاربرد:
بلورهای فسفات تعداد بسیارزیادی برای تامین کودهای شیمیایی فسفاته به کارمی رود.

درصنایع شیمیایی برای تهیه اسید فسفریک درکبریت سازی ،تهیه اسید فلوئوردریک درصنعتف صنعت سرامیک سازی وغیره مصرف می شود. انواع شفاف وخوش رنگ ان به عنوان جواهر به کار می رود.

 

 

کلوفان:

وازه کلوفان در مورد اپاتیت های توده ای ومخفی بلور اپاتیت بکار می رود که بخش اعظم سنگهای فسفاته وفسیلهای استخوانها را شامل می شود.

فسفوسفریت:

اپاتیت های خاک مانند توام با مواد دیگر را معمولا فسفوسفریت می گویند.به رنگ بی رنگ تا سفید اغلب به صورت سبز کمرنگ تا سبز زمردی ،کبودآسمانی ،زرد،قهوه ای دیده می شود درقدیم این کانی با کانیهای بریل ،دیوپسروتورمالین اشتباه می شده است.

 

1.jpg

 

2.jpg

 

3.jpg

 

4.jpg

 

5.jpg

 

6.jpg

 

 

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...