آموزش گام به گام ادیوس

[aliabooali 710]

سلام به همه دوستای گلم

از دوستای گلم یه خواهش کوچولو دارم اونم اینکه در این پست، پست اسپم ندید

اگه سوالی یا ... دارید میتونید تو پست " سوالات کاربران در زمینه ادیوس " مطرح کنید

مرسی از همه عزیزان

[aliabooali 710]

 

 

 

مقدمه

خوانندگان محترم اين آموزش به خوبي مي‌دانند که برنامه‌هايي مانند Final Cut Pro و يا Avid Xpress از قدرت و توانايي بيشتري برخوردار هستند و جز برنامه‌هاي حرفه‌اي تدوين محسوب مي‌شوند ولي به دليل هزينه‌هاي بالاي سخت‌افزارهاي سازگار با آنها، کمتر در استوديوهاي تلويزيوني مورد استفاده قرار مي‌گيرند. گرچه حضور کارت‌هاي1394 امکان استفاده از برنامه‌هاي پيشرفته تدوين را با هزينه‌هاي بسيار اندک براي استوديوها فراهم مي‌آورد ولي اين کارت‌ها هرگز نمي‌توانند جايگزيني براي کارت‌هاي ويديويي به حساب آيند و کيفيت و عملکرد آنها را ارائه دهند.

کارت‌هاي ويديويي باعث افزايش قابليت‌هاي Realtime و افکت گذاري برنامه‌هاي تدوين مي‌شوند و امکان مشاهده تصاويرInterlace را بر روي نمايشگرهاي تلويزيوني ميسر مي‌سازند. در واقع حضور کارت‌هاي ويديويي متعدد و ارزان قيمت براي پريمير از دلايل اصلي موفقيت و محبوبيت اين برنامه محسوب مي‌شود.

شرکت‌هاي معتبر سازنده کارت‌هاي ويديويي مانند

Pinnacle، Canopus و Matrox در ابتدا، بسياري از سخت افزارهاي خودرا سازگار با پريمير ارائه مي‌کردند ولي به تدريج اين روند تغيير کرد و برخي از آنها اقدام به طراحي و توليد برنامه‌هاي تدوين ديجيتال نمودند و ارتباط خودشان را با پريمير قطع کردند و يا در برخي بخش‌ها به حداقل ممکن رساندند. شرکت Pinnacle توسط

Avid خريداري شد و نرم افزار تدوين Avid Liquid را ارائه نمود شرکت Canopus نيز نرم افزار Edius را ارائه کرد. Canopusکه قبلا با ارائه کارت DV Storm توانايي خود را به اثبات رسانده بود، با توليد Edius روند خوشنامي خود را حفظ کرد و يک پلتفورم قوي و قابل اطمينان براي تدوين ارائه نمود.

در اين شماره بنا به درخواست خوانندگان و همچنين استفاده گسترده استوديوهاي تلويزيوني از برنامه Edius بر آن شديم که در چند شماره به معرفي اين برنامه بپردازيم و شما را با امکانات و ابزارهاي آن آشنا نماييم .

پيش از شروع مطالب اصلي لازم است عنوان کنيم که اين مقالات براي افرادي تنظيم شده است که با تدوين ديجيتال آشنايي دارند و قبلا کار با يکي از نرم افزارهاي تدوين را تجربه کرده‌اند ولي اگر شما جزو آن دسته از افرادي هستيد که مي‌خواهيد تدوين را براي اولين بار شروع کنيد بهتر است به عنوان پيش نياز کتاب‌هايي را در زمينه آموزش برنامه‌هاي تدوين خصوصا پريمير مطالعه نماييد تا بتوانيد حداکثر استفاده را از اين راهنماي آموزشي ببريد.

لازم به ذکر است که نسخه آموزش داده شده EDIUS 4.6 می باشد.

 

 

پنجره‌هاي مختلف در محيط Edius

Edius مانند ديگر برنامه‌هاي تدوين از چندين پنجره تشکيل شده است. عملکرد اين پنجره‌ها جز چند تفاوت کوچک، در اکثر برنامه‌هاي تدوين مانند يکديگر مي‌باشند اما آنچه که Edius را متفاوت مي‌نمايد حالت شناور بودن پنجره است که به شما امکان تغيير مکان آنها را مي‌دهد. در حاليکه اين ويژگي براي تمام پنجره‌هاي پريمير ميسر نمي‌باشد.

شکل 1 نماي Default برنامه Edius را نشان مي‌دهد عملکرد کلي اين پنجره‌ها به شرح زير مي‌باشند.

 

شکل 1

 

پنجره Monitor

پنجره مانيتور از دو قسمت Player/Recorder تشکيل شده است( شکل 2). پنجره Player که در پريميرSource View ناميده مي‌شود براي نمايش و ويرايش کليپ‌ها و کنترل دستگاه‌هاي جانبي از جمله DV Cam Player به کارمي‌رود در حاليکه پنجره Recorder براي نمايش و ويرايش کليپ‌هاي موجود در پنجره Timelineو استخراج برنامه‌هاي ويديويي استفاده مي‌شود. اين پنجره در پريميرProgram View ناميده مي‌شود.

 

 

شکل 2

 

Edius براي نمايش پنجره‌ها داراي دو حالت Dual Mode و Single Modeمي‌باشد.

در حالت Dual Mode مي‌توان هر دو پنجره را در محيط برنامه مشاهده نمود در حاليکه درSingle Mode فقط يکي از پنجره‌هاي نمايشي فعال مي‌باشد. استفاده از حالات نمايشي مختلف امري سليقه‌اي است ولي عموما وقتي از Dual Mode استفاده مي‌شود که شما از يک مانيتور بزرگ يا دو مانيتور استفاده مي‌کنيد. پيش‌فرض برنامهEdius بر روي Single Mode و پنجره Recorder مي‌باشد.

براي تغيير پنجره‌ها در حالتSingle Mode از کليد Tabيا کليدهاي PLR/RCDدر بالاي پنجره مانيتور( شکل 3) استفاده مي‌شود.

 

شکل 3

 

پنجره Bin

اين پنجره که در پريمير پنجره Project ناميده مي‌شود براي وارد نمودن، مرتب کردن و ايجاد تغييرات اوليه درکليپ‌ها به کار مي‌رود( شکل 4 ) و از سه قسمت

Folder View، Operation Buttonو Clip Viewتشکيل شده است .

 

شکل 4

 

پنجره Palette

Edius شامل سه پالت Effect، InformationوMarker مي‌باشد(شکل 5). اين پالت‌ها در حالت اوليه برنامه، مجزا از يکديگر مي‌باشند.

ولي با Drag & Drop کردن مي‌توان آنها را داخل يکديگر قرار داد( شکل 6) همچنين مي‌توان نوع نمايش پالت Effect را به حالت Folder View تغيير و آن را مشابه پنجره Bin نمود.

 

شکل 5

 

شکل 6

 

 

پالت Effect جايي است که شما مي‌توانيد تمام *****هاي صوتي، تصويري، ترانزيشن‌ها و ديگر افکت‌هاي Edius را مشاهده کنيد. عملکرد پالت Effect دقيقا مشابه پالت Effects پريميرپرو است با اين تفاوت که افکت‌هاي پريمير پرو بيشتر از Edius مي‌باشند.

پالت Information از دو قسمت تشکيل شده است( شکل 7 ). در بخش فوقاني مي توان اطلاعات کاملي را راجع به مشخصات يک کليپ بدست آورد. بخش تحتاني پالت نيز براي نمايش و ايجاد تغييرات در افکت‌ها و *****هايي است که به کليپ‌ها اعمال شده‌اند. پالت Information در Edius مشابه پالت Effect controls و Info در پريمير پرو مي‌باشد.

آخرين پالت Edius پالت Marker است که براي کنترل و حرکت بين نشانه‌هاي

(Markers) موجود در پنجره Timeline بکار مي‌رود. پريمير پرو فاقد پالت Marker مي‌باشد ولي امکانات اين پالت را در پنجره مانيتور قرار داده است.

 

 

شکل 7

 

 

پنجره Timeline

پنجره Timeline که اصلي‌ترين بخش در برنامه‌هاي تدوين محسوب مي‌شود براي ويرايش و اصلاح کليپ‌ها و ايجاد جلوه‌هاي ويژه بر روي کليپ‌ها به کار مي‌رود.

همانطور که در شکل 8 مشاهده مي‌شود پنجره Timelineاز 5 قسمت اصلي تشکيل شده است:

1ـ تراک‌هاي تصويري

2 ـ تراک‌هاي صوتي

3 ـ تراک تايتل

4 ـ کليدهاي دستورات و ابزارها

5 ـ محور زمان

 

شکل 8

 

 

چگونه محيط پنجره Timeline را شبيه پريميرپرو نماييم

 

تدوينگران پريمير به ياد مي‌آورند که چگونه در پريمير 6.5 امکان استفاده از کارگاه‌هاي مختلف تدوين مانند AB Editing و Single Track وجود داشت و چگونه تدوينگران مي‌توانستند با اجراي يک دستور از يک سبک تدوين به سبکي ديگر بروند. حرکت بين سبک‌هاي مختلف تدوين در پريمير مشخص بود و تدوينگران مي‌توانستند به راحتي سبک مورد علاقه خود را انتخاب کنند در حاليکه اين ويژگي درEdius کمي متفاوت است و نياز به وقت و تنظيمات بيشتري دارد.

طراحي اوليه برنامه Edius بر اساس دو سبک تدوين

AB Editing و Single Track مي‌باشد ولي امکان تغيير آن به محيط‌هاي کاري ديگر نيز وجود دارد. اگر با پريمير پرو کار مي‌کنيد و با اجراي دستورات در محيط Single Track آشنايي داريد و يا از برنامه‌هاي ديگري استفاده مي‌کنيد که Single Track مي‌باشند و يا حتي اگر کاربر Avid هستيد و از شيوه تدوين سه نقطه(3 Points) استفاده مي‌کنيد آنگاه مي‌توانيد Edius را بنا به سليقه خود تنظيم نماييد. انعطاف پذيري و تغيير بين شيوه‌هاي مختلف تدوين يکي از ويژگي‌هاي قدرتمند برنامه Edius مي‌باشد.

--------------------

 

نکته مهم در مورد Edius اين است که براي تغيير حالت بين شيوه‌هاي مختلف تدوين دستور مشخصي وجود ندارد و تنظيمات بايد در بخش‌هاي مختلف انجام شود. براي کاربران پريمير پرو که براي اولين بار از Edius استفاده مي‌کنند ممکن است تعامل بين کليپ‌هاي صوتي و تصويري در پنجره Timeline کمي غير عادي باشه

[aliabooali 710]

مقدمه

در آموزش گذشته، بخش نخست آموزش برنامه Edius را با معرفي پنجره‌هاي اصلي برنامه آغاز کرديم و ضمن معرفي و نحوه عملکرد آنها، مقايسه‌اي کلي بين Edius و پريميرپرو در آن بخش‌ها داشتيم. البته اين مقايسه‌ها براي انتخاب برنامه برتر نبود بلکه به منظور يادگيري ساده‌تر براي تدوينگراني بود که با برنامه پريمير آشنايي دارند زيرا معتقديم عوامل متعددي در کيفيت و مقبوليت يک برنامه وجود دارد که در نزد افراد مختلف، متفاوت مي‌باشد و بسته به شرايط کاري و نوع پروژه، تعاريف متفاوتي مي‌تواند داشته باشد. به طور يقين هر برنامه‌اي داراي نقاط ضعف و قوتي نسبت به برنامه‌هاي ديگر است و نمي‌تواند به عنوان يک برنامه کامل به حساب آيد از اين رو بهترين روش براي يک تدوينگر، آشنايي و کسب مهارت با بيش از يک برنامه تدوين مي‌باشد که در صورت لزوم بتواند حداکثر استفاده را در پروژه‌هاي مختلف از اين برنامه‌ها ببرد.

در اين آموزش نيز، آموزش برنامه Edius را ادامه مي‌دهيم و شما را با بخش‌هاي ديگري از اين برنامه قدرتمند آشنا مي‌کنيم

 

کپچر کردن تصاوير ويديويي

بيشتر برنامه‌هاي تدوين از پنجره جداگانه‌اي براي ضبط و Capture تصاوير استفاده مي‌کنند و تنظيمات ضبط را از طريق همان پنجره که به پنجره Capture معروف مي‌باشد (شکل 1) انجام مي‌دهند.

 

 

 

شکل 1

 

در Edius ضبط تصاوير به شيوه ساده‌تري صورت مي‌گيرد و از طريق پنجره مانيتور انجام مي‌شود. در شماره گذشته راجع به پنجره مانيتور توضيح داديم و گفتيم که اين پنجره از دو قسمت Player و Recorder تشکيل شده است. پنجره Recorder براي نمايش و ويرايش کليپ‌هاي موجود در Timeline و پنجره Player براي ويرايش فايل‌هاي اصلي و ضبط تصاوير ويديويي مي‌باشد( شکل 2). از آنجا که ضبط تصاوير مستقيما از طريق پنجره Player انجام مي‌شود لذا در اين مرحله تمرکز ما بر روي پنجره Player مي‌باشد(شکل 2).

 

 

شکل 2

 

براي ضبط تصاوير ابتدا بايد دستگاهي که براي ارسال تصاوير استفاده مي‌شود مشخص، سپس نوع فرمت ويديويي انتخاب گردد. براي انتخاب دستگاه ورودي تصاوير(Input Device) بايد به منوي Capture برويد و از ليست کشويي( شکل 3 )، يکي از ورودي‌هاي موجود برنامه را انتخاب کنيد.

 

 

شکل 3

 

 

در صورتي که ازکارت‌هاي ويديويي Canopusمانند:

Edius NX، Edius DVX و DV Storm

استفاده مي‌کنيد ورودي و نام کارت کپچر را در اين قسمت مشاهده خواهيد کرد در غير اينصورت، ورودي‌هاي HDV و OHCI براي شما موجود مي‌باشد.

ورودي OHCI براي کارت‌هاي فايرواير و دستگاه‌هاي پخش مانند DV Cam Player و دوربين‌هاي DV مي‌باشد و در صورتي مي‌تواند مورد استفاده قرار گيرد که سيستم شما داراي پورت فايرواير باشد. با انتخاب گزينه OHCI پنجره ديگري باز مي‌شود و از شما مي‌خواهد که نوع فرمت ورودي تصاوير را مشخص کنيد. نوع فرمت ورودي بر اساس دو استاندارد تصاوير ويديويي PAL يا NTSC مي‌باشد که بايد منطبق بر تنظيمات پروژه و تصاوير ويديويي اوليه انتخاب شود از اين رو اگر تصاوير اوليه شما PAL باشد بايد در پنجره Input Settings گزينه DV 50i انتخاب شود فرمت DV 59.94i براي تصاوير NTSC مي‌باشد(شکل 4).

 

 

شکل 4

 

نکته: اگر پنجره Input Settings بطور خودکار باز نشود بايد به منوي Capture برويد و اين پنجره را اجرا کنيد.

 

پس از انتخاب دستگاه ورودي و تنظيمات آن، کليدهاي غيرفعال در پنجره Player فعال مي‌شود و مي‌توانيد با استفاده از آنها، دستگاه‌هاي پخش را کنترل کنيد. براي ضبط تصاوير بايد بر روي کليد Capture در پنجره Player کليک و يا آن را از منوي Capture اجرا کنيد. تصاوير ضبط شده مستقيما در هاردديسک و در پوشه پروژه ذخيره مي‌شوند و آيکون آنها در پنجره BIN قرار مي‌گيرد. تصاويري که ضبط مي‌شوند داراي استاندارد DVAVI مي‌باشند و از روش فشرده‌سازي Canopus استفاده مي‌کنند. در اين حالت استفاده و اجراي بسياري از افکت‌ها بر روي اين تصاوير Realtime مي‌باشد ولي اگر اين تصاوير به برنامه‌هاي ديگر برده شود، در برخي بخش‌ها مانند اجراي افکت‌هاي ويديويي به رندر نياز خواهند داشت.

تنظيمات جانبي Capture مانند ريختگي تصاوير و قطعي بين برداشت‌ها را مي‌توانيد در بخش Application Settings و در قسمت Deck Settings انجام دهيد(شکل 5).

 

 

شکل 5

 

سکانس‌هاي تو در تو (Nested Sequences)

هر زمان که يک پروژه جديد در Edius ايجاد مي‌کنيد به طور خودکار وارد يک تايم‌لاين سکانس مي‌شويد که بعدا مي‌توانيد محتويات آن را وارد يک سکانس ديگر در همان پروژه نماييد. اين قابليت نه تنها امکان مجزا سازي فضاي تدوين را ميسر مي‌سازد بلکه قدرت خلاقيت و کارآيي شما را در استفاده از افکت‌هاي ويديويي، افزايش مي‌دهد. سکانس‌ها در برنامه‌هاي تدوين همان Timeline مي‌باشند و تفاوتي از نظر نوع و عملکرد با يکديگر ندارند. به پنجره اوليه و اصلي که شامل نوار ابزار نيز مي‌شود Timeline (تايم‌لاين) گفته مي‌شود و پنجره‌هايي که در داخل Timeline ايجاد مي‌شوند Sequence (سکانس) ناميده مي‌شوند(شکل 6).

 

 

شکل 6

 

سکانس‌ها بطور موثري مي‌توانند کيفيت برنامه ويديويي را بالا ببرند و قدرت مانور تدوينگر را در استفاده از کليپ‌هاي متعدد افزايش دهند بطور مثال براي برنامه‌هاي چند قسمتي و سريالي، بهترين شيوه تدوين استفاده از سکانس‌هاي متعدد براي تدوين هر قسمت از برنامه مي‌باشد، به دليل اينکه در برنامه‌هاي سريالي، معمولا از کليپ‌هاي تکراري و اينسرتي در قسمت‌هاي مختلف برنامه استفاده مي‌شود.

براي ايجاد يک سکانس جديد، بايد به منوي File برويد و گزينه New Sequence را انتخاب يا مي‌توانيد از آيکون ميانبر آن در پنجره Timeline استفاده کنيد. نام‌گذاري سکانس‌ها در Edius به ترتيب از Squence1 به آخر مي‌باشد. تغيير نام سکانس‌ها و انتخاب نام‌هاي مرتبط با موضوع تدوين در پروژه‌هاي پيچيده مي‌تواند تا حدي روند تدوين شما را تسهيل نمايد. براي تغيير نام يک سکانس بايد بر روي زبانه آن در پنجره Timeline کليک راست و گزينه Sequence Settings (شکل7) را انتخاب کنيد و در قسمت Sequence Name نام مناسب را قرار دهيد.

 

 

شکل 7

 

همزمان با ايجاد سکانس جديد در Timeline آيکون آن نيز مانند کليپ‌هاي ديگر در پنجره Bin مي‌آيد. با کليک بر روي زبانه سکانس‌ها در پنجره Timeline يا پنجره Bin، مي‌توانيد آنها را باز کنيد و تغييرات لازم را انجام دهيد. همچنين مي‌توانيد ترتيب قرارگيري سکانس‌ها را در پنجره Timeline با کشيدن زبانه سکانس‌ها در جهات راست و چپ( شکل 8 ) تغيير دهيد.

 

 

شکل 8

 

 

نحوه قراردادن سکانس‌ها در داخل يکديگر

براي قرار دادن يک يا چند سکانس در داخل سکانس‌هاي ديگر، بايد سکانس مورد نظر را از پنجره Bin انتخاب کنيد و آن را به داخل سکانس ديگر بکشيد. سکانسي که به اين صورت وارد پنجره Timeline مي‌شود مانند يک کليپ معمولي مي‌ماند و عملکردي مشابه ديگر کليپ هاي صوتي و تصويري را دارد( شکل 9 ) بطوريکه مي‌توانيد از افکت‌هاي تصويري يا صوتي براي ويرايش آنها استفاده کنيد.

 

 

شکل 9

 

افکت‌هايي که به يک کليپ سکانس اعمال مي‌شود بطور يکسان در تمام کليپ‌هاي موجود در همان سکانس اعمال مي‌شود مگر اينکه از کليد فريم استفاده کنيد و اثرات افکت را براي برخي از کليپ‌ها غير فعال سازيد همچنين اگر تغييراتي را بر روي کليپ‌هاي اصلي آن سکانس در پنجره Timeline اعمال کنيد بطور خودکار اين تغييرات در کليپ سکانس نيز انجام مي‌شود. تنها استثنايي که در اين مورد وجود دارد مربوط به زمان کليپ‌ها مي‌شود يعني اگر شما زمان کليپ‌ها را در سکانس‌ها اصلي و اوليه تغيير دهيد و طول پروژه را افزايش و کاهش دهيد اين تغييرات در کليپ سکانس بطور مستقيم انجام نمي‌شود. به شکل 10 توجه کنيد:

 

 

شکل 10

 

 

در اين مثال زمان برنامه تدوين شده در سکانس Episode2 به مدت 6 دقيقه مي‌باشد، کليپ سکانس اين پروژه نيز 6 دقيقه مي‌باشد اکنون دو دقيقه از تصوير آخر پروژه حذف مي‌کنيم و زمان آن را به 4 دقيقه کاهش مي‌دهيم ولي همچنان کليپ سکانس ما زمان 6 دقيقه را نشان مي‌دهد، بخش پاياني کليپ که حذف شده است در کليپ سکانس بصورت چهارخانه نمايش داده مي‌شود که به مفهوم منطقه خالي است(شکل 11) اين قسمت بايد در کليپ سکانس ويرايش شود يا اينکه مجددا سکانس مورد نظر به داخل پنجره Timeline کشيده شود.

تغييرات در زمينه افزايش زمان کليپ‌هاي اصلي نيز به همين صورت مي‌باشد و بايد بطور دستي تغييرات زمان در کليپ سکانس‌ها اصلاح شود.

 

 

شکل 11

 

 

نحوه جدا کردن فايل‌هاي صوتي و تصويري

در اکثر برنامه‌هاي تدوين، وقتي تصويري به Timeline منتقل مي‌شود صداي همراه آن نيز به تراک متناظر آن در Timeline منتقل مي‌شود.

Edius داراي دو نوع تراک ويديويي مي‌باشد: تراک‌هاي VA که در آن فايل‌هاي صدا و تصوير در کنار هم و در يک تراک قرار مي‌گيرند و تراک‌هاي مجزا که فايل‌هاي صدا و تصوير هر کدام در يک تراک متفاوت قرار مي‌گيرند و به اختصار، تراک‌هاي صدا A و تراک‌هاي تصوير V در Timeline ناميده مي‌شوند(شکل 12).

 

 

شکل 12

 

 

وقتي کليپي به پنجره Timeline افزوده مي شود صدا و تصوير آن به يکديگر متصل مي‌باشند و تغييرات و ويرايش بر روي يکي باعث ايجاد تغيير بر روي ديگري مي‌شود و تفاوتي ندارد که کليپ در تراک VA باشد يا در تراک مجزا قرار گرفته باشد.

براي جدا کردن فايل‌هاي صوتي و تصويري چندين راه وجود دارد ولي ساده‌ترين روش، استفاده از دستورات منوي کليک راست است. در صورتي که کليپ شما در تراک VA قرار گرفته است از منوي کليک راست دستور Unlink را بايد اجرا کنيد (شکل 13) و در صورتي که فايل‌هاي صدا و تصوير در تراک‌هاي مجزا قرار گرفته باشند دستور Remove Group براي جدا کردن آنها مي باشد.

 

 

شکل 13

 

 

پس از اجرا نمودن اين دستورات مي‌توانيد فايل‌هاي صوتي و تصويري را بصورت مستقل از يکديگر حرکت داده، ويرايش کنيد و تغييرات لازم را در آنها ايجاد کنيد. براي پيوستن مجددا فايل‌هاي صوتي و تصويري به يکديگر از دستورات Link و Set Group استفاده مي‌شود Link براي فايل‌هاي موجود در تراک VA مي‌باشد و Set Group براي تراک‌هاي مجزا به کار مي‌رود.

[aliabooali 710]

مقدمه

اين آموزش را به بخش صدا و تنظيمات آن در برنامه Edius اختصاص داده‌ايم گرچه معتقديم که مبحث صدا در Edius فراتر از اين آموزش و از جزئيات و گستردگي بيشتري برخوردار است ولي با اين حال، سعي شده که در اين آموزش ، ابزارها و کنترلرهاي اصلي صدا معرفي و آموزش داده شود.

 

نحوه جداکردن کانال‌هاي صوتي در Edius

Edius براي پردازش و کنترل کانال‌هاي متعدد صدا، امکانات و قابليت‌هاي پيشرفته اي را ارائه مي‌دهد که روش پردازش و ويرايش صداي کليپ‌هاي ويديويي را به نحو موثري بهبود داده است. برخي از اين ويژگي‌ها را در بخش "تنظيمات پيشرفته صدا" مرور خواهيم نمود اما يکي از ويژگي‌هايي که احتمالا براي کاربران پريمير پرو آشنا است ارائه و نمايش کانال‌هاي مختلف صدا در يک فايل صوتي در پنجره Timeline مي‌باشد(شکل 1).

 

 

شکل 1

 

شيوه انتقال صدا به پنجره Timeline در اکثر برنامه‌هاي تدوين يکسان است. معمولا برنامه‌هاي تدوين، کانال‌هاي متعدد صدا را با يکديگر ترکيب کرده و در قالب يک فايل صوتي ارائه مي‌دهند.

Edius در حالت اوليه، عملکردي مشابه ديگر برنامه‌ها را دارد و کانال‌هاي صدا را پيوسته و متصل به کليپ‌هاي تصويري نمايش مي‌دهد ولي امکان تغيير اين حالت وجود دارد و مي‌توان خصوصيات برنامه را به گونه‌اي تغيير داد تا امکان نمايش کانال‌هاي صدا به صورت جدا از يکديگر در برنامه ميسر شود. فرض کنيد کليپ صوتي ارسالي به برنامه استريو بوده و شامل دو کانال چپ و راست باشد و شما بخواهيد اين دو کانال را به صورت مجزا در پنجره Timeline داشته باشيد و صداي هر کانال را از طريق يکي از تراک‌هاي صوتي پخش کنيد. در حالت پيش فرض ارسال چنين کليپي به پنجره Timeline باعث ايجاد يک فايل تصويري در تراک ويديو و يک فايل صوتي در تراک صدا مي‌شود. کانال‌هاي صدا در اين حالت به صورت استريو در تراک صدا مي‌آيند براي اين که بتوانيد کانال‌هاي صدا را بطور جداگانه در Timeline دريافت کنيد بايد تراک‌هاي صوتي Timeline را بر اساس فرمت فايل اوليه صدا تنظيم کنيد. يعني اگر فايل صدا در فرمت دالبي باشد و شامل پنج کانال صوتي متفاوت باشد شما بايد پنج تراک صدا را در پنجره Timeline فعال کنيد و اگر فايل ارسالي استريو باشد بايد دو تراک براي کانال چپ و راست استريو در پنجره Timeline مشخص شود.

از اين رو، فعال نمودن تراک‌هاي صوتي بايد بر اساس فرمت فايل اوليه صورت گيرد. براي روشن شدن مسئله، نحوه تبديل يک فايل استريو را به دو فايل مونو چپ و راست شرح مي‌دهيم.

ابتدا بايد تراک‌هاي صوتي را در پنجره Timeline فعال کنيد. براي فعال‌سازي تراک صوتي، از آيکون A که در گوشه سمت چپ تراک صوتي قرار دارد استفاده مي‌شود(شکل 2).

 

 

شکل 2

 

بر روي آيکون Audio Channel کليک کنيد تا پنجره کشويي آن باز شود (شکل 3).

 

 

شکل 3

 

اين پنجره شامل ليستي از کانال‌هاي مونو و استريو مي‌باشد. گزينه‌هاي مونو براي صداهاي تک باند و استريو براي صداهاي دو باندي است و چون فايل اوليه استريو مي‌باشد براي تفکيک آن بايد دو کانال مونو انتخاب شود از اين رو از ليست کشويي Audio Channel گزينه Monaural Channel 1 را براي تراک صوتي 1A و Monaural Channel 2 را براي تراک صوتي 2A انتخاب کنيد. اگر گزينه استريو انتخاب شود فايل صوتي به همان صورت اصلي وارد پنجره Timeline مي‌شود. در واقع انتخاب کانال‌هاي استريو باعث ترکيب کانال‌هاي چپ و راست در يک فايل صوتي مي‌شود و بيشتر در مواردي کاربرد دارد که صداي ارسالي به پنجره Timeline از چندين کانال صوتي تشکيل شده باشد مانند فرمت دالبي که مي‌تواند بيش از پنج کانال صوتي را در خود ذخيره نمايد. براي انتخاب کانال‌هاي صوتي از کليدهاي ميانبر که در مقابل نام کانال‌ها درج شده است مي‌توان استفاده نمود. بطور مثال کليد ميانبر براي گزينه Monaural Channel 1 کليد 1 در صفحه کيبورد مي‌باشد.

اکنون بايد وضعيت تراک‌ها در پنجره Timeline مطابق شکل 4 باشد.

 

 

شکل 4

 

پيش از ارسال کليپ ويديويي به Timeline مي‌توانيد يکي از تراک‌هاي تصويري را فعال کنيد انجام اين عمل باعث قفل شدن تراک‌هاي صوتي و تصويري به يکديگر مي‌شود و از انتقال فايل تصويري به تراک‌هاي ديگر جلوگيري مي‌نمايد. اکنون کليپ ويديويي را از پنجره پروژکت انتخاب کنيد و به داخل Timeline بکشيد. اگر تنظيمات به درستي انجام شده باشد بايد دو فايل مونو چپ و راست در پنجره Timeline و در تراک‌هايي که قبلا انتخاب شده‌اند داشته باشيد (شکل 5).

 

 

شکل 5

 

براي اطمينان از درستي جداسازي فايل‌ها از پنجره Audio Mixer که در منوي View قرار دارد مي‌توانيد استفاده کنيد. در پنجره Audio Mixer شما مي‌بايست صداي فايل موجود در تراک 1A را در Meter کانال چپ و صداي تراک 2A را در Meter راست مشاهده کنيد (شکل 6).

 

 

شکل 6

 

دلايل پخش کانال چپ از تراک 1A و کانال راست از تراک 2A را در بخش تنظيمات پيشرفته صدا توضيح خواهيم داد.

نکته‌اي که بايد به آن توجه داشته باشيد ويژگي فايل‌هاي ارسالي مي‌باشد. اگر اين فايل‌ها استريو نباشند امکان جداسازي آنها به کانال‌هاي مجزا، ميسر نيست بنابراين تنها در صورتي يک فايل صوتي به چندين فايل مجزا تبديل مي‌شود که فايل اصلي شامل کانال‌هاي متعدد صدا باشد مانند فايل‌هاي DTS که مي‌توانند اطلاعات بيش از پنج کانال صوتي را ذخيره کنند.

کليپ‌هاي ويديويي که به شيوه فوق به پنجره Timeline منتقل و به تراک‌هاي صوتي مجزا تبديل مي‌شوند، به يکديگر متصل هستند و مانند يک فايل واحد عمل مي‌کنند. ويرايش و ايجاد تغييرات بر روي يک فايل باعث ايجاد تغييرات بر روي فايل‌هاي ديگر نيز مي‌شود بنابراين پيش از ويرايش و ***** گذاري، بهتر است آنها را از يکديگر جدا سازيد.

دستور Remove Group براي جداسازي فايل‌هاي صوتي و تصويري موجود در تراک‌هاي Timeline مي‌باشد. اين دستور را مي‌توانيد از منوي کشويي راست کليک در پنجره timeline اجرا کنيد (شکل 7).

 

 

شکل 7

 

همچنين دستور Set Group در منوي کليک راست، براي پيوستن مجددا فايل‌ها به يکديگر است.

در ليست کشويي Audio Channel دو دستور Clear Audio Only و Clear All Tracks قرار دارد که براي خارج کردن تراک‌ها از حالت انتخاب مي‌باشد. دقت داشته باشيد تنظيمات تراک‌هاي صوتي و تصويري باعث ايجاد تغيير در تنظيمات پيش فرض Edius مي‌شود و در حافظه سيستم باقي مي‌ماند و بطور خودکار در پروژه‌هايي که پس از آن ايجاد مي‌شوند اعمال مي‌گردد.

 

نکته: تغيير تنظيمات کانال يک تراک صوتي تاثيري بر روي کليپ‌هاي موجود در تراک ندارد يعني اگر شما يک تراک Monaural را به Stereo تبديل کنيد، فايل‌هاي مونو موجود در تراک، همچنان مونو باقي خواهند ماند.

 

 

تنظيمات پيشرفته صدا

علاوه بر کنترلر Audio Mixer و *****هاي متعدد صدا، Edius ابزارها و روش‌هاي پيشرفته‌اي را براي کنترل و تنظيم خروجي هر يک از کانال‌هاي صدا از پنجره Timeline ارائه مي‌دهد. اين ابزارها به شما کمک مي‌کند تا نوع خروجي کانال‌هاي صدا را بر روي دستگاه‌هاي ضبط کنترل و ويرايش نماييد و به سهولت کانال‌هاي صدا را بر اساس ويديو نهايي پردازش کنيد.

 

Channel Map

اولين ابزاري که Edius براي کنترل کانال‌هاي صدا ارائه مي‌دهد ابزار Channel Map است.

اين ابزار براي آدرس‌دهي مجدد کانال‌ها و نحوه ارسال اطلاعات صدا از تراک‌هاي صوتي به کانال‌هاي خروجي گيرنده استفاده مي‌شود. بطور مثال با اين ابزار مي‌توان کانال‌هاي چپ و راست را هنگام ارسال خروجي با يکديگر تعويض نمود و يا يک کانال صوتي مشخص را براي کليه فايل‌هاي موجود در تراک‌هاي صوتي، کپي کرد. بطور کلي Channel Map براي جايگزين کردن کانال‌هاي صدا و کپي کردن کانال‌ها در تراک‌هاي Timeline مي‌باشد.

ابزار Channel Map در پنجره Project Settings قرار دارد شما به دو روش مي‌توانيد وارد پنجره Project Settings شويد و از آنجا Channel Map را تنظيم کنيد

در روش اول بايد دستور New Project را از منوي شروع Edius اجرا کنيد تا پنجره Project Settings باز شود. کليد Channel Map را مي‌توانيد در گوشه سمت راست پنجره و در بخش Track مشاهده کنيد (شکل 8).

 

 

شکل 8

 

روش دوم، اجراي دستور Project Settings از منوي ابزار Timeline است (شکل 9).

 

 

شکل 9

 

براي دسترسي به کليد Channel Map در پنجره Project settings بايد بر روي کليدهايChange Current Settings يا Change کليک کنيد. پنجره Channel Map از دو قسمت Track و Channel تشکيل شده است.

در بخش Track تعداد تراک‌هاي صوتي موجود در پنجره Timeline نمايش داده مي‌شود هر تراک صوتي حداکثر مي‌تواند از دو کانال صداي چپ و راست پشتيباني نمايد کانال چپ براي هر تراک با عنوان(1A(1 و کانال راست با عنوان(1A(2 در پنجره Channel Map مشخص مي‌شود. بخش Channel نيز تعداد کانال‌هاي خروجي براي هر تراک را نمايش مي‌دهد و تعداد آن بستگي به سخت‌افزارهاي استفاده شده در سيستم و تنظيمات پروژه را دارد. در برنامه Edius کانال اول (CH1) بطور پيش‌فرض بر روي باند چپ و کانال دوم (CH2) بر روي باند راست قرار دارد.

در تصوير شماره 10 تنظيمات پيش فرض Channel Map را مشاهده مي‌کنيد. همانطور که در تصوير ديده مي‌شود CH1 بر روي کانال چپ و CH2 بر روي کانال راست قرار داده شده است به همين دليل وقتي يک کانال استريو به دو کانال مونو تبديل مي‌شود تراک 1A کانال چپ و تراک 2A کانال راست را پخش مي‌کند.

 

 

شکل 10

 

فعال کردن و غير فعال نمودن هر کادر در بخش Channel باعث کپي شدن و يا حذف گرديدن آن کانال از تراک صوتي مربوطه مي‌شود. بطور مثال براي جايگزين نمودن کانال‌هاي چپ و راست تراک 1A بايد علامت تيک در بخش Channel بر عکس شود يعني کانال اول (CH1) بر روي خروجي راست(1A(2 و کانال دوم (CH2) بر روي خروجي چپ(1A(1 تنظيم شود (شکل 11)

 

 

شکل 11

 

و براي کپي کردن کانال چپ به کانال راست و انتقال هر دو کانال به دستگاه خروجي، بايد کادر مقابل کانال دوم (CH2) براي خروجي(1A(1 فعال شود(شکل 12).

 

 

شکل 12

 

Channel Processing

همانطور که پيش‌تر گفته شد Edius در هر تراک حداکثر از دو کانال صوتي مي‌تواند پشتيباني نمايد و امکان پخش بيش از دو کانال را از يک تراک صوتي ندارد. ارسال يک فايل صوتي که شامل 4 يا 8 کانال صوتي باشد باعث پردازش جفتي کانال‌هاي صدا به صورت کانال 1 و 2 ، کانال3 و4 ، کانال5 و 6 و کانال7 و 8 مي‌شود. طبعا در چنين حالتي، امکان شنيدن صداي تمام کانال‌ها از روي يک تراک ميسر نيست. امکان قدرتمندي که Edius در چنين مواقعي به شما مي‌دهد روش Channel Processing است که امکان انتخاب کانال‌هاي اصلي را براي پخش از پنجره Timeline ميسر مي‌سازد يعني شما مي‌توانيد يکي از کانال‌هاي جفتي 1 و 2 يا 3 و4 يا ... را به عنوان فايل خروجي اصلي براي تراک مربوطه انتخاب کنيد.

براي دسترسي به بخش Channel Processing بايد بر روي فايل صوتي در پنجره Timeline کليک راست کنيد و گزينه Properties را از ليست کشوئي انتخاب کنيد در پنجره Clip Properties بر روي زبانه Audio Info کليک کنيد تا وارد بخش اطلاعات صدا شويد تکنيک پردازش کانال‌هاي صدا (channel Processing) از طريق گزينه‌هاي بخش Channel Settings انجام مي‌شود (شکل 13).

 

 

شکل 13

 

در شکل ،14 ما يک کليپ ويديويي 6 کاناله را به Timeline وارد نموديم.

Edius اين 6 کانال را در سه کانال جفتي به صورت

Channel 1,2 ، Channel 3,4و Channel 5,6 پردازش مي‌کند. در اين مثال

Channel 1,2 شامل موسيقي فيلم مي‌شود، Channel 3,4 صداي بازيگران فيلم و در نهايت Channel 5,6 که باند افکت‌هاي فيلم را در بر مي‌گيرد.

 

 

شکل 14

 

انتخاب پيش فرض Edius بر روي کانال1 و2 مي‌باشد يعني فقط صداي موسيقي فيلم پخش مي‌شود. براي تغيير اين کانال‌ها بايد به پنجره Clip Properties برويد و گزينه Channel را در کادر Channel Settings تغيير دهيد(شکل 15).

 

 

شکل 15

 

در بخش Channel Settings به غير از گزينه Stereo ، گزينه‌ Monaural نيز وجود دارد که براي انتخاب و کپي کانال‌هاي مونو بکار مي‌رود. بطور مثال اگر يک فايل دو کاناله به پنجره Timeline منتقل کنيد که بر روي کانال چپ آن صداي نريشن باشد و موسيقي بر روي کانال راست قرار گرفته باشد، انتخاب گزينه Monaural Channel 1 باعث کپي شدن صداي نريشن (کانال چپ) بر روي موسيقي (کانال راست) مي‌شود(شکل 16).

 

 

شکل 16

 

Channel Locking

قفل کردن و محدود کردن تراک‌هاي صوتي به کانال‌هاي تعيين شده از ديگر قابليت‌هاي برنامه Edius مي‌باشد. در اين روش براي تراک‌هاي صوتي تعريف مي‌شود که فايل‌هاي صوتي را استريو دريافت و پخش کنند و يا آنها را به صورت مونو نمايش دهند.

Channel locking را در بخش اول مقاله در قسمت جدا کردن کانال‌هاي صوتي، توضيح داديم اين تکنيک بيشتر براي فايل‌هايي کاربرد دارد که بيش از دو کانال صدا داشته باشند و يا براي فايل‌هايي استفاده مي‌شود که قرار است کانال‌هاي آن بطور مجزا، *****گذاري و ويرايش شوند. براي قفل کردن تراک‌ها بر روي کانال‌ها، از ليست کشويي Audio Channel در گوشه سمت چپ تراک صوتي استفاده مي‌شود. انتخاب گزينه Stereo Channel1,2 باعث انتقال دو کانال صدا در پنجره Timeline و در نهايت پخش هر دو کانال مي‌شود البته در صورتي که فايل اصلي حاوي دو کانال باشد.

گزينه Monaural channel 1 سبب دريافت و پردازش و پخش فقط يکي از کانال‌ها در پنجره Timeline مي‌شود. به عبارت ديگر با فعال کردن Channel Locking هر کليپي که کپچر شود و يا به داخل Timeline ارسال گردد فقط همان بخش از صدا را نمايش مي‌دهد که براي آن تراک، مشخص گرديده است.

نکته: قفل کردن تراک‌ها، تاثيري بر روي کليپ‌هايي که از قبل در تراک‌ها بوده‌اند نمي‌گذارد و کانال آنها را تغيير نمي‌دهد حتي اگر آنها به تراک‌هاي ديگر منتقل شوند.

[aliabooali 710]

مقدمه

بدون ترديد يکي از بخش‌هاي مهم و تاثيرگذار در برنامه‌هاي تدوين، بخش افکت‌ها و ترانزيشن‌هاي آن است. تدوينگران معمولا اهميت ويژه‌اي به افکت‌ها و ترانزيشن‌هاي برنامه مي‌دهند و ترجيح مي‌دهند از برنامه‌هايي استفاده کنند که شامل طيف گسترده‌تري از افکت‌هاي ويديويي باشند اين مورد حتي براي آن دسته از تدوينگران که مسلط به برنامه‌هاي Compositing مي‌باشند نيز مهم است به دليل اينکه اجراي يک پروژه در برنامه‌هاي متعدد، زمانبر و پردردسر است و نباز به مهارت بالا دارد.

افکت‌هاي Edius گرچه در مقايسه با پريمير کم تعدادتر مي‌باشند ولي بسيار قدرتمند و کارآمد هستند و بطور تحسين برانگيزي از قابليت‌هاي Real time ، کليدفريم پذيري و ترکيب سازي برنامه پشتيباني مي‌کنند.

در این آموزش، پالت Effect در Edius مي‌باشد. از آنجا که افکت‌ها در تدوين ديجيتال اهميت ويژه‌اي دارند روش‌هاي متعدد استفاده از آنها را همراه با انجام چند تمرين شرح خواهيم داد.

 

پالت Effect

تمام افکت‌هاي ويديويي و صوتي برنامه Edius در پالت Effect قرار دارند. اين پالت از هفت پوشه تشکيل شده است.

پوشه System Presets که اولين پوشه پالت افکت مي‌باشد شامل جلوه‌هاي ويديويي و صوتي آماده شده برنامه Edius مي‌باشد اين filterها که با حروف S در گوشه سمت راست هر آيکون مشخص مي‌شوند معمولا جز جلوه‌هاي پر کاربرد محسوب مي‌شوند مانند Sepia که جلوه رنگي فيلم ‌Sin City را در تصوير ايجاد مي‌نمايد( شکل 1 ). امکان حذف filterهاي اين پوشه وجود ندارد ولي مي‌توان تنظيمات آن را تغيير داد.

 

 

شکل 1

 

پوشه بعدي Video Filter و Audio Filter است که شامل افکت‌هاي ويديويي و صوتي هستند. اين filterها قابل تنظيم و ذخيره‌سازي در اشکال مختلف‌اند. حتي مي‌توان چند filter مختلف را با يکديگر ترکيب نمود و افکت نهايي را به نام يک filter جديد ذخيره نمود.

 

نحوه استفاده از Filter

هر کليپي که به تراک VA در پنجره Timeline افزوده مي‌شود شامل سه بخش Audio ،Video وMix مي‌باشد( شکل 2). بخش تصوير با رنگ زرد، بخش صدا با رنگ سبز و بخش ميکس و شفافيت با رنگ خاکستري در کليپ مشخص مي‌شود.

 

 

شکل 2

 

وقتي يک filter تصويري يا صوتي يا کليد شفافيت به کليپ افزوده مي‌شود، نرم‌افزار به طور خودکار بخش مناسب آن filter را انتخاب مي‌کند و filter را به آن بخش اعمال مي‌کند. بخش انتخاب شده معمولا با يک نوار آبي رنگ در بالاي کليپ مشخص مي‌شود. بطور مثال filter Blur که براي ايجاد تيرگي در تصوير مي‌باشد به بخش Video اعمال مي‌شود و نواري آبي رنگ را در بخش زرد رنگ کليپ (Video) در پنجره Timeline ايجاد مي‌کند. يا filter Delay که براي انعکاس و تکرار صدا مي‌باشد به بخش Audio که با رنگ سبز در کليپ متمايز شده است اعمال مي‌شود.

وقتي يک filter به کليپ اضافه مي‌شود بطور خودکار دسترسي به تنظيمات پارامترهاي آن به پالت Information منتقل مي‌شود. پالت Information از دو بخش تشکيل شده است.

بخش بالايي که نشان دهنده اطلاعاتي در ارتباط با کليپ مي‌باشد و بخش پاييني که افکت‌هاي اعمال شده به کليپ‌ها را با نام اصلي نشان مي‌دهد و دسترسي به پنجره تنظيمات آنها را ميسر مي‌سازد.

براي تغيير پارامترهاي يک افکت بايد دو بار بر روي نام آن در پالت Information کليک کنيد( شکل 3 ) يا از آيکون Settings در پالت Information استفاده کنيد.

 

 

شکل 3

 

برخي از filterها داراي تنظيمات اوليه هستند و به محض اعمال به کليپ، اثرات خود را نشان مي‌دهند(مانند filter Emboss ). برخي ديگر نيز فاقد تنظيمات اوليه هستند و براي ايجاد تغييرات حتما بايد پارامترهاي آن را تنظيم کرد. اشکالي که در Edius وجود دارد اين است که براي مشاهده يک filter در پالت Information حتما fdhn بر روي بخش مرتبط با آن filter در کليپ در پنجره Timeline کليک کنيد يعني براي مشاهده filter هاي تصويري در پالت Information حتما بايد بخش زرد رنگ Video را در کليپ با يک بار کليک انتخاب کنيد يا براي مشاهده filter هاي صدا، بايد بخش Audio را در کليپ انتخاب کنيد. متاسفانه اين ايراد ساده در تمام نسخه‌هاي Edius تکرار شده است در حاليکه در پريمير اين مساله به خوبي حل شده است و مي‌توانيد با يکبار کليک بر روي کليپ، کليه افکت‌هاي اعمال شده به آن اعم از صوتي يا تصويري را مشاهده کنيد.

filter ها را به دو روش مي‌توانيد به يک کليپ اعمال کنيد:

روش اول که متداول‌ترين و ساده‌ترين روش است و در تمام نرم‌افزارها، استفاده مي‌شود روش Drag & Drop است. ***** را در پالت Effect انتخاب و بر روي کليپ رها کنيد و نگران بخش مرتبط با آن در کليپ نباشيد، Edius به طور خودکار اين عمل را براي شما انجام مي‌دهد و filter را در بخش مناسب قرار مي‌دهد. روش دوم انتخاب کليپ در پنجره Timeline و کليک راست بر روي filter مورد نظر در پالت Effect ( شکل 4) و در نهايت اجراي دستور Add to Timeline است.

 

 

شکل 4

 

يکي از filter هاي ويديويي قدرتمند Edius filter Region مي‌باشد که باعث ايجاد يک منطقه انتخاب شده در تصاوير ويديويي مي‌گردد. در پنجره اين filter قدرتمند شما مي‌توانيد از filter هاي ديگر Edius براي ايجاد جلوه‌هاي ويژه در داخل منطقه انتخاب شده يا خارج از آن استفاده کنيد عملکرد اين filter تا حدودي مانند ابزار Selection فتوشاپ مي‌باشد که مي‌تواند بخش‌هايي از تصوير را انتخاب کند متاسفانه اين filter امکان Selection آزاد در اشکال مختلف غير هندسي را ندارد و فقط مي‌تواند کادر انتخابي در اشکال منظم هندسي مانند مستطيل و بيضي داشته باشد.

ديگر filter قدرتمند Edius filter Blend است. اين filter قادر به ترکيب تمام filter هاي Edius در يکديگر در مقادير متفاوت مي‌باشد با استفاده از اين filter مي‌توان مقدار درهم‌آميزي و شفافيت يک افکت را در افکت‌هاي ديگر مشخص نمود. filter هاي تصحيح رنگ و روشنايي Edius نيز بسيار خوب عمل مي‌کنند و محدوده رنگي را به خوبي مي‌شناسند و ترکيبي نسبتا طبيعي در تصوير ايجاد مي‌کنند.

اکنون پيش از معرفي ترانزيشن‌هاي Edius ، دو تمرين ساده با استفاده از filterهاي ويديويي انجام مي‌دهيم.

در تمرين اول از filter Region و در تمرين دوم از filter Chrominance استفاده خواهيم کرد.

 

پوشاندن چهره

با استفاده از filter Region اجراي اين تکنيک در Edius بسيار ساده است.

ابتدا تصوير را در تراک ويديويي قرار دهيد سپس filter Region را از پوشه

Video Filters انتخاب و بر روي کليپ ويديويي اعمال کنيد. به پالت Information برويد و پنجره تنظيمات filter را باز کنيد. در پنجره پيش‌نمايش filter، کادر نقطه چيني را مشاهده خواهيد کرد( شکل 5) . اين کادر منطقه انتخاب شده (Selected Area) را مشخص مي‌کند. شما مي‌توانيد ابعاد کادر نقطه چين را بصورت درج اعداد در قسمت‌هاي Width و Height تغيير دهيد.البته از ماوس هم مي‌توانيد استفاده کنيد براي اين کار نشانگر ماوس را در لبه‌هاي کادر قرار دهيد و به طرفين بکشيد.

 

 

شکل 5

 

فايل ويديويي Faces ( که دي دي‌وي‌دي اين شماره قرار دارد) تصويري از چند مرد است که پشت ميزي نشسته‌اند. سوژه مورد نظر، فرد سوم است که در حال صحبت کردن مي‌باشد. براي پوشاندن چهره فرد مورد نظر، ابتدا بايد ابعاد کادر نقطه چين را با چهره سوژه تنظيم نماييد. ماوس را در وسط کادر قرار دهيد تا تبديل به آيکون حرکت (Move) شود. سپس کليد چپ ماوس را نگهداشته و کادر نقطه چين را در جاي مناسب، بر روي چهره سوژه قرار دهيد. ابعاد کادر را با استفاده از پارامترهاي

Width و Height يا هندل‌هاي اطراف کادر تنظيم کنيد. سپس به منوي filter برويد و از ليست کشويي، filter Mosaic را انتخاب کنيد. در پنجره مانيتور Timeline تغييرات ايجاد شده را مي‌توانيد مشاهده کنيد.

اگر تنظيمات اوليه filter Mosaic مناسب پروژه شما نبود مي‌توانيد بر روي دکمه Setup کليک کنيد و تنظيمات آن را تغيير دهيد.

filter Region از سه بخش تشکيل شده است: بخش Inside مربوط به تنظيمات پارامترهاي داخل کادر نقطه‌چين، بخش Outside براي ايجاد جلوه‌هاي تصويري در خارج از کادر نقطه چين و بخش Moving Path نيز براي ايجاد حرکت در کادر نقطه‌چين است. گزينه Ellipse در سمت راست پنجره filter باعث تغيير شکل کادر انتخاب به بيضي مي‌شود. گزينه Soft Edge نيز باعث ايجاد نرمي‌ و همواري در لبه‌هاي کادر نقطه‌چين مي‌گردد.

در اين مرحله اگر از ويديو Faces پيش نمايش بگيريد مشاهده خواهيد کرد که کادر انتخاب پس از اندک زماني از روي چهره سوژه خارج مي‌شود علت اين جابجايي، حرکت دوربين و سوژه است. براي تثبيت کردن کادر انتخاب با چهره سوژه، بايد حرکت دوربين را با استفاده از کليد فريم با کادر انتخاب منطبق کنيد. دقت داشته باشيد هر چقدر که حرکت سوژه در تصوير بيشتر باشد براي تثبيت کادر انتخاب از کليد فريم بيشتري بايد استفاده شود نحوه ايجاد کليد فريم در بخش Moving Path به روش زير است:

1ـ ابتدا خط ويرايش (شکل 6) را در ابتداي کليپ قرار دهيد.

 

 

 

شکل 6

 

2 ـ در پنجره Region گزينه Moving Path را فعال کنيد و در حاليکه کادر انتخاب بر روي چهره سوژه تنظيم است با استفاده از کليد ADD يک کليد فريم براي نقطه ورودي کليپ تعيين کنيد (شکل7).

 

شکل 7

 

3 ـ خط ويرايش را در پنجره Timeline تغيير دهيد تا به نقطه‌اي برسيد که کادر نقطه‌چين از روي سوژه خارج مي‌شود در اين مرحله کادر انتخاب را مجددا بر روي سوژه تنظيم کنيد و با فشردن کليد Add يک کليد فريم ديگر ايجاد کنيد.

4 ـ مجددا خط ويرايش را در Timeline حرکت دهيد تا به نقطه تغيير بعدي برسيد اين روند را مي‌بايست تا انتهاي کليپ انجام دهيد.

اين نکته را همواره بياد داشته باشيد که شروع تغييرات بين دو کليد فريم، هميشه از کليد فريم اول آغاز مي‌شود تا به کليد فريم دوم برسد به همين دليل گاهي مواقع در طول مسير بين دو کليد فريم، سوژه شما ممکن است از کادر انتخاب خارج شود بنابراين در چنين مواقعي لازم است براي کنترل تغييرات مسير از کليد فريم‌هاي بيشتري استفاده شود و به گونه‌اي تنظيم شوند که شروع تغييرات با حرکت دوربين هماهنگ باشد. مثلا فرض کنيد در يک ويديوي سه ثانيه، حرکت دوربين از ثانيه دو آغاز مي‌شود و تا ثانيه سه ادامه دارد و دوربين بين زمان صفر تا دو، کاملا ساکن است اگر در اين حالت شما دو کليد فريم در ابتداي و انتهاي کليپ

( فريم 1 و فريم 2:24 ) قرار دهيد حرکت کادر نقطه‌چين از فريم يک آغاز مي‌شود در حاليکه در ويديوي اصلي تا شروع ثانيه دو، حرکتي در تصوير وجود ندارد در اين حالت براي تثبيت حرکت کادر انتخاب با دوربين، بايد از سه کليد فريم استفاده نمود، کليد فريم اول در نقطه شروع، کليد فريم دوم در زمان دو ثانيه که آغاز شروع حرکت است و کليد فريم سوم بايد در انتهاي کليپ ايجاد شود. تنظيمات کليد فريم‌هاي اول و دوم بايد يکسان باشد تا تغييري در بين اين کليد فريم‌ها مشاهده نشود در اين حالت حرکت کادر انتخاب از کليد فريم دوم آغاز مي‌شود که همزمان با شروع حرکت دوربين نيز مي‌باشد.

 

جدا کردن رنگ در تصاوير

در اين تمرين ما روش جدا سازي يک رنگ يا طيفي از يک رنگ را در تصاوير ثابت يا متحرک آموزش مي‌دهيم از آنجا که رديابي و تشخيص يک رنگ در تصاوير متحرک فرآيند پيچيده‌اي دارد و به عواملي مانند نور، حرکت جسم، مقدار سايه‌ها و غيره ... بستگي دارد لذا لازم است براي کسب نتيجه بهتر موارد زير را در نظر بگيريد.

1 ـ از تصاوير کيفيت بالا مانند DV يا HDV استفاده کنيد تصاوير DVD5 خيلي مناسب نمي‌باشند به دليل اينکه معمولا مقدار Video Bitrate اين گونه تصاوير زير 6000 مي‌باشند.

2 ـ رنگ کليدي يا Key Color را بر روي رنگ‌هاي يکدست و خالص قرار دهيد مثلا رنگ قرمز (R=255, G=0, B=0) يا آبي (R=0, G=0, B=255) و از رنگ‌هاي ترکيبي مانند زرد (R=255, G=255, B=0) کمتر استفاده کنيد.

3 ـ سوژه‌اي را در تصوير انتخاب کنيد که داراي حرکت يکنواخت و نرم باشد. حرکات تند و سريع مانع از رديابي دقيق رنگ‌ها مي‌شوند.

filterي را که ما مي‌خواهيم براي اين تمرين استفاده کنيم filter Chrominance است. اين filter براي جداسازي و تفکيک يک رنگ در تصاوير از رنگ‌هاي ديگر بکار مي‌رود. عملکرد اين filter تا حدودي شبيه filter Region است. رنگ تفکيک شده مانند يک منطقه انتخاب شده مي‌ماند که مي‌توان داخل يا خارج آن را با ديگر filter هاي Edius پوشش داد.

filter Chrominance را از پوشه Video Filter در پالت Effect انتخاب کنيد و به فايل ويديويي Football اعمال کنيد. در اين تمرين مي‌خواهيم رنگ پيراهن داور را نگه داشته و باقي تصوير را سياه و سفيد کنيم (شکل 8 ).

 

شکل 8

 

به پالت Information برويد و پنجره تنظيمات filter را باز کنيد. در سمت چپ پنجره filter چهار روش انتخاب رنگ وجود دارد. روش اول Color Picker است که براي انتخاب يک رنگ مشخص در تصوير به کار مي‌رود. بقيه روش‌ها که به ترتيب Ellipse، Fan، Rectangleناميده مي‌شوند( شکل 9 ) براي انتخاب و تفکيک کردن طيفي از رنگ‌ها استفاده مي‌شوند.

 

 

شکل 9

 

براي انتخاب و جداسازي رنگ پيراهن داور، ابزار Color Picker را انتخاب کنيد و بر روي قسمتي از پيراهن که رنگ آن مشخص تر است کليک کنيد تا نمونه رنگ آن برداشته شود رنگي که به اين صورت در پنجره filter مشخص مي‌شود رنگ کليدي يا Key Color ناميده مي‌شود و با رنگ سفيد در برنامه مشخص مي‌گردد. براي مشاهده Key Color گزينه Show Key را فعال کنيد. قسمت‌هاي مشکي، بيانگر بخش‌هاي انتخاب نشده تصوير مي‌باشند که به نام Outside در پنجره filter مشخص مي‌شوند. خطوط خاکستري نيز منطقه مشترک بين دو ناحيه سفيد و سياه را مشخص مي‌کند که به نام Edge در پنجره filter مشخص شده است( شکل 10 ). هر چه تضاد بين منطقه سياه و سفيد بيشتر باشد و خطوط خاکستري کمتري در تصوير باشد تفکيک و جداسازي رنگ به نحوه مطلوب تري انجام مي‌شود.

 

شکل 10

 

اگر منطقه سفيد از محدوده سوژه خارج شده باشد و در قسمت‌هاي ديگر تصوير نيز مشاهده شود بيانگر عدم انتخاب دقيق رنگ مي‌باشد شايد لازم باشد که مرحله انتخاب رنگ دوباره تکرار شود تا نتيجه بهتري حاصل شود در صورتي که به نتيجه دلخواه نرسيديد بايد از ديگر ابزارهاي انتخاب رنگ استفاده کنيد.

بخش Color/Luminance براي تنظيمات دقيق‌تر Key Color مي‌باشد پارامتر Base باعث افزايش يا کاهش دامنه رنگ انتخاب شده مي‌شود و پارامتر Range نيز محدوده ناحيه Key Color را مشخص مي‌کند. بايد پارمترها را به دقت تغيير دهيد تا به بهترين نتيجه ممکن برسيد. تنظيماتي را که ما براي اين تمرين در بخش Color/Luminance وارد کرديم در شکل 11 نشان داده شده است.

 

 

شکل 11

 

اکنون به بخش Effect برويد و در کادر Outside filter Monotone را انتخاب کنيد پارامتر Show Key را غيرفعال کنيد تا اثر افکت را در تصوير مشاهده کنيد(شکل 12).

 

 

شکل 12

 

مهمترين فاکتور filter chrominance انتخاب درست رنگ است. هر چقدر که انتخاب رنگ دقيق‌تر باشد مراحل جداسازي بهتر انجام مي‌شود بنابراين شايد لازم باشد Color Picker را در نقاط مختلف رنگ امتحان کنيد تا به بهترين رنگ براي نمونه‌برداري برسيد. در صورتي که بخواهيد بيش از يک رنگ را در تصوير نگه داريد بايد از ديگر ابزارهاي انتخاب مانند Ellipse Selection استفاده کنيد. اين ابزارها محدوده‌اي از رنگ‌ها را به عنوان Key Color انتخاب مي‌کنند و عملکرد بهتري بر روي رنگ‌هاي ترکيبي دارند.

در قسمت دوم تمرين ما براي نگه داشتن رنگ لباس بازيکنان و سياه و سفيد کردن رنگ چمن از ابزار Fan Selection استفاده کرديم( شکل 13 ). از آنجا که دو نوع رنگ سبز در زمين چمن مشاهده مي‌شود محدوده ابزار Fan Selection را در نواحي سبز کم رنگ و پر رنگ قرار داديم.

 

 

شکل 13

 

مشکلي که وجود دارد رنگ سبز موجود در شماره و پيراهن بازيکنان است که همراه با رنگ سبز چمن از تصوير جدا مي‌شود. براي اينکه رنگ سبز شماره و پيراهن، تغيير نکند بايد محدوده آن را از بخش تاثيرات filter خارج کنيد بهترين روش براي اجراي اين تمرين Rotoscope کردن بازيکنان در برنامه‌هاي Compositing است. از آنجا که برنامه‌هاي تدوين قادر به Rotoscope کردن تصاوير نيستند نمونه بسيار ساده آن را با filter Region بر روي شماره پيراهن انجام مي‌دهيم.

filter Region را به فايل Football اضافه کنيد و کادر نقطه‌چين را در اطراف شماره پيراهن تنظيم کنيد( شکل 14) . بر اساس حرکت بدن بازيکن، کليد فريم تعريف کنيد تا در تمام زمان کليپ، کادر نقطه چين را بر روي پيراهن داشته باشيد.

 

 

شکل 14

 

در پنجره filter Region به بخش Outside برويد و filter Chrominance را به منطقه بيروني کادر نقطه‌چين اعمال کنيد. اکنون مي‌توانيد تنظيمات Chrominance را بدون نگراني از تاثير آن بر روي رنگ شماره انجام دهيد. پس از تنظيم دقيق Key Color به بخش Inside filter Chrominance برويد و filter Monotone را انتخاب کنيد ( شکل 15 ).

 

 

شکل 15

 

نکته: در این تمرین 2بار از filter Region استفاده کرديم. يکبار براي شماره 20 و بار دوم براي شماره پيراهن 9 .

سخن پاياني

شناخت filter ها و تسلط بر پارامترهاي آنها بطور يقين، فرآيندي زمان‌بر است که فقط در سايه تکرار و تجربه حاصل مي‌شود. استفاده از filter هاي متعدد در اجراي يک پروژه مي‌تواند به نحو موثري کيفيت ويديوي نهايي را افزايش دهد.

[aliabooali 710]

مقدمه

ترانزيشن‌ هاي Edius در نگاه اول مانند ديگر برنامه‌هاي تدوين است ولي پس از آشنايي درخواهيد يافت که قدرت، قابليت و انعطاف پذيري سيستم ترانزيشن Edius در ميان برنامه‌هاي تدوين، کم نظير و منحصر به فرد است.

 

ترانزيشن‌ها

Edius از دو روش متفاوت براي ايجاد ترانزيشن‌در بين کليپ‌ها استفاده مي‌کند.

روش اول Same-Track transition است که نحوه استفاده از ترانزيشن‌ها را در بين کليپ‌هاي موجود در يک تراک ويديويي بيان مي‌کند و روش دوم

Multi-Track Transition است که براي ايجاد ترانزيشن در بين کليپ‌هاي مختلف در تراک‌هاي ويدئويي متفاوت بکار مي‌رود.

هر دو اين روش‌ها محاسن و معايب خاص خود را دارند که تدوينگر مي‌بايست بر اساس پروژه خود و محيط Timeline بهترين روش را انتخاب کند.

 

Same-Track Transition

ابتدا با روش Same-Track آغاز مي‌کنيم. بدون شک اين روش براي همه تدوينگرها آشناست به دليل اينکه اين يک روش پايه براي استفاده از ترانزيشن در تمام نرم‌افزارهاي تدوين است.

تقريبا پس از روش A/B Editing که پنجره Timeline شامل يک تراک مستقل براي ايجاد ترانزيشن بود روش Single-Track يا Same-Track طراحي شد که امکان ايجاد ترانزيشن را در بين کليپ‌هاي موجود در يک تراک ويديويي فراهم مي‌آورد. امتياز برجسته اين روش، حذف محدوديت در استفاده از ترانزيشن‌ها در پنجره Timeline است بطوريکه تدوينگر مي‌تواند به تعداد نامحدود از ترانزيشن‌ها در تراک‌هاي ويديويي مختلف استفاده کند. اما اين روش اشکالاتي را نيز به همراه دارد که مهمترين آن نحوه تقابل ترانزيشن با فريم‌هاي اضافه و Overlap است که اولا نقطه شروع، پايان و مرکزي ترانزيشن بر اساس کدام فريم تنظيم شود ثانيا زمان ترانزيشن چگونه با زمان فريم‌هاي Overlap تنظيم شوند.

در شکل 1 نمايي از روش Same-Track مشاهده مي‌شود. در اين روش کليپ‌ها مي‌بايست در امتداد هم و در يک تراک ويديويي قرار بگيرند. براي اعمال ترانزيشن به کليپ‌ها، ابتدا بايد خط ويرايش را در مرکز تلاقي دو کليپ قرار دهيد سپس از پالت Effect ، ترانزيشن مورد نظر را انتخاب کنيد و با Drag & Drop آن را به کليپ اعمال و يا مي‌توانيد از کليد Add Transition در پنجره Timeline استفاده کنيد.

 

 

شکل 1

 

نحوه دسترسي به پارامترهاي ترانزيشن مانند *****ها است براي بازکردن پنجره تنظيمات ترانزيشن بايد دو بار بر روي نام آن در پالت Information کليک کنيد يا از دکمه settings در پالت Information استفاده کنيد. البته پنجره تنظيمات ترانزيشن را از داخل پنجره Timeline نيز مي‌توانيد با دو بار کليک بر روي ترانزيشن، مستقيما اجراکنيد. پنجره تنظيمات ترانزيشن شامل بخش‌هاي مختلفي است که با توجه به نوع ترانزيشن با يکديگر متفاوتند. بخش‌هايي که در اکثر ترانزيشن‌ها ثابت هستند به شرح زير مي‌باشند (شکل 2).

 

 

شکل 2

 

Presets : مهمترين و کاربردي‌ترين بخش در پنجره تنظيمات ترانزيشن است. بخش Presets شامل ترانزيشن‌هايي مشابه بر اساس ترانزيشن اصلي و مادر است.

ترانزيشن‌هاي اصلي در Edius Pro در پنج گروه اصلي به نام‌هاي SMPTE ,Xplode ,2D ,3D و Alpha قرار مي‌گيرند هر کدام از اين ترانزيشن‌هاي اصلي، شامل مجموعه‌اي از ترانزيشن‌هاي فرعي هستند که عملکردي مشابه ترانزيشن اصلي دارند و بر اساس ساختار آنها طراحي شده‌اند. ترانزيشن‌هاي فرعي را به نوعي مي‌توان ترانزيشن سفارشي قلمداد نمود. در بيشتر موارد ترانزيشن‌هاي فرعي از نظر ساختار زيبا شناسي و انطباق با پروژه از عملکرد بالاتري برخوردارند.

Options: در اين بخش سبک اجراي ترانزيشن و جهت حرکت آن در کادر نمايشگر مشخص مي‌شود. اگر مي‌خواهيد جهت حرکت ترانزيشن را با سوژه در فيلم منطبق کنيد بايد از پارامترهاي اين بخش استفاده کنيد.

 

Keyframes : هر ترانزيشن از دو نقطه شروع و پايان تشکيل شده که نقطه شروع صفر و نقطه پايان صد است. ارقام بين اين دو نقطه، درصد اجراي ترانزيشن را مشخص مي‌کنند مثلا اگر بخواهيد از ترانزيشن Circle به عنوان يک افکت ثابت استفاده کنيد و کليپ A را در مرکز کليپ B در کادر دايره‌اي شکل نشان دهيد

( شکل 3) بايد مقدار پارامتر Keyframes را در نقطه شروع و پايان بر روي پنجاه درصد قرار دهيد.

 

 

شکل 3

 

General : اين بخش شامل پارامترهايي عمومي‌ براي ترانزيشن‌هاست. اجراي معکوس ترانزيشن‌ها، غير فعال کردن Over Scan و غير فعال کردن ***** Antialias از پارامترهاي اصلي اين بخش به حساب مي‌آيند.

Shadow, Object, Texture, Edge, Backside و Background از ديگر بخش‌هاي پنجره ترانزيشن است که کاربرد آنها معمولا براي ترانزيشن‌هاي سه بعدي مي‌باشد.

فريم‌هاي Overlap در ترانزيشن‌ها

در شکل 1 مشاهده مي‌کنيد که اعمال ترانزيشن به کليپ A و B تاثيري در زمان کليپ و زمان پروژه نداشته است و کليپ‌ها همچنان در زمان اصلي خود باقي ماند‌ه‌اند. با توجه به اينکه ترانزيشن‌ها در فضاي مشترک بين دو کليپ قرار مي‌گيرند و از فريم‌هاي overlap براي اجرا استفاده مي‌کنند کاهش زمان کليپ‌هاي A و B به اندازه زمان ترانزيشن امري کاملا منطقي به نظر مي‌رسد.

در شکل 4 مي‌توانيم ارتباط بين ترانزيشن و طول پروژه را بررسي کنيم. ترانزيشن به عنوان يک رابط انتقالي، هميشه بين دو کليپ قرار مي‌گيرد و فضاي بين آنها را پر مي‌کند به فضاي مشترک بين دو کليپ overlap نيز گفته مي‌شود که با زمان ترانزيشن برابر است. هر چقدر فضاي مشترک بين دو کليپ بيشتر باشد زمان ترانزيشن بيشتر مي‌شود به عبارت ديگر اگر بخواهيم زمان يک ترانزيشن را افزايش دهيم بايد منطقه مشترک بين دو کليپ را بيشتر کنيم اگر طول يک پروژه را فاصله بين نقطه شروع کليپ A با نقطه پايان کليپ B بدانيم افزايش زمان overlap باعث نزديکتر شدن دو کليپ به يکديگر و در نتيجه کوتاه‌تر شدن طول پروژه مي‌گردد يعني اگر دو کليپ به زمان 50 فريم را در امتداد هم در يک تراک ويديويي قرار دهيم پروژه‌اي به طول 100 فريم خواهيم داشت که فاقد منطقه مشترک (overlap) است حال اگر بين آنها منطقه مشترکي به طول 30 فريم ايجاد کنيم بديهي است که زمان پروژه به اندازه 30 فريم کاهش مي‌يابد و به 70 فريم مي‌رسد.

 

 

شکل 4

 

آنچه که بيان شد تکنيک ترانزيشن گذاري در سيستم A/B Editing مي‌باشد که در آن منطقه مشترک بين دو کليپ قابل مشاهده بود و ترانزيشن از کليپ‌هاي بالايي و پاييني براي انتقال تصوير استفاده مي‌کرد. اما روش استفاده شده در سيستم Same-Track متفاوت است. در اين روش ترانزيشن به جاي استفاده از فريم‌هاي اصلي از فريم‌هاي اضافي که در خارج نقاط In point و Out point کليپ‌ها قرار دارند براي انتقال تصوير استفاده مي‌کنند به عبارت ديگر در اين روش، براي ايجاد منطقه overlap از فريم‌هايي استفاده مي‌شود که در خارج از زمان اصلي کليپ قرار گرفته‌اند. اين نوع روش ترانزيشن گذاري که single Track يا Same-Track ناميده مي‌شود طول پروژه را تغيير نمي‌دهد و زمان کليپ‌ها را ثابت نگه مي‌دارد.

اکثر برنامه‌هاي تدوين ديجيتال از اين سيستم براي ترانزيشن گذاري در کليپ‌ها استفاده مي‌کنند. اين سيستم براي اجرا شدن پيش شرطي دارد و آن بودن فريم‌هاي اضافه در کليپ مي‌شود منظور از فريم‌هاي اضافه، فريم‌هايي هستند که در کليپ قرار دارند ولي در پنجره Timeline استفاده نشده‌اند مثلا اگر شما از يک کليپ 90 فريمي، 70 فريم آن را در Timeline استفاده کنيد 20 فريم اضافه خواهيد داشت(شکل 5).

 

 

شکل 5

 

بنابراين حالت دومي ‌نيز وجود دارد و آن هنگامي‌است که کليپ فاقد فريم‌هاي اضافه باشد و تمام فريم‌هاي کليپ در پنجره Timeline استفاده شده باشد در اين حالت برنامه‌هاي تدوين عملکرد متفاوتي دارند.

پريمير پرو با تکرار و فيکس کردن فريم‌هاي In point و Out point، فريم مورد نياز ترانزيشن را تامين مي‌کند و زمان پروژه را ثابت نگه مي‌دارد در حالي‌که Edius از اين روش استفاده نمي‌کند و ترانزيشني را به کليپ اعمال نمي‌کند. روشي که Edius در اين حالت ارائه مي‌دهد سيستم ترانزيشن گذاري A/B Editing مي‌باشد که براي اجرا، ‌از فريم‌هاي اصلي کليپ استفاده مي‌کند. براي تغيير وضعيت سيستم Same-Track بايد به منوي Settings برويد و گزينه Application Settings را انتخاب کنيد و در پنجره تنظيمات برنامه( شکل 6 ) ، گزينه

Expend clips when applying transition/cross fade را غير فعال کنيد.

 

 

شکل 6

 

[aliabooali 710]

مقدمه

در آموزش گذشته به بحث ترانزیشن ها در ادیوس پرداختیم.

روش اول که same-track transition نام دارد یک روش اولیه و پایه برای استفاده از ترانزیشن ها در بین کلیپ هاست و در تمام برنامه های تدوین استفاده می شود. در این روش کلیپ ها حتما باید در یک تراک ویدیویی قرار گرفته باشند و از فریم های اضافه برای اجرای ترانزیشن ها برخودار باشند.

روش دوم روش multi-track transition است که محدودیت سیستم same-track را ندارد و در تراکهای مختلف می تواند اجرا شود. سیستم multi-track از بخش mix در کلیپها برای اجرای ترانزیشن ها استفاده می کند.

بخش mix سومین بخش از یک کلیپ و دارای کاربردهای متفاوتی در برنامه ادیوس است که مهمترین آن مربوط به کنترل و تنظیمات نوار Rubberband است تنظیم زمان ترانزیشن در روش multi-track و اجرای پنجره تنظیمات برخی از *****های ادیوس مانند 3D PIP و Chromakey از دیگر قابلیتهای بخش mix می باشد.

 

تراک mix در بخش ادیوس

ادیوس به طور خودکار برای هر کلیپ یک تراک به نام mix ایجاد می کند و آن را در زیر بخش ویدیو قرار می دهد این تراک برای تعیین تیرگی و روشنایی تصویر در برنامه بکار می رود که مقدار آن برای تیرگی کامل تصویر 100 و روشنایی کامل تصویر صفر است. مقادیر بین این دو عدد بیانگر حالتهای مختلف نیمه شفاف بودن تصویر است. نوار آبی رنگ یا Rubberband که در این بخش قرار دارد برای تنظیم مقدار تیرگی تصویر بکار می رود که در حالت اولیه برای تمام کلیپها بر روی 100 قرار دارد. (شکل 1)

 

 

شکل 1

 

 

برای تغییر مقدار این نوار ابتدا باید آیکن آن را در پنجره timeline فعال کنید آیکون mix در پنجره timeline در سمت چپ تراک ویدیویی و در زیر نام تراک قرار دارد برای مشاهده آن ابتدا باید روی مثلث کنار نام هر تراک کلیک کنید تا تراک تصویری باز شود.(شکل 2)

 

 

شکل 2

 

 

کلیک بر روی آیکونmix باعث فعال شدن نوار Rubberband در پنجره timeline می شود در این حالت اگر نشانگر ماوس را بر روی نوار Rubberband قرار دهید شکل نشانگر تغییر کرده و به علامت move و یا add keyframe تبدیل می شود این نوار پس از فعال شدن دو کلید فریم در ابتدا و انتهای کلیپ ایجاد می کند که برای تغییر مقدار تیرگی و روشنایی تصویر بکار می رود برای کم کردن مقدار تیرگی تصویر باید بر روی کلید فریم ها کلیک کنید و آنها را به سمت پایین حرکت دهید (شکل 3)

 

 

شکل 3

 

 

یا می توانید از دستورات پنجره کلیک راست برای تنظیمات دقیق تر استفاده کنید به طور مثال دستور move all برای تغسسرات تیرگی کل کلیپ است و مقادیر وارد شده در بخش value را به کل کلیپ اعمال می کند مقدار 50% در بخش value باعث کاهش 50% تیرگی تصویر شده و افکت supper Impose را بوجود می آورد. در این حالت تصاویر کلیپ انتخاب شده با کلیپ های زیرین ترکیب شده و به طور همزمان مشاهده می شوند (شکل 4)

 

 

 

شکل 4

 

 

 

یکی از بهترین و ساده ترین روش ایجاد ترانزیشن dissolve در کلیپها استفاده از نوار Rubberband است. با استفاده از این ابزار به راحتی می توان نقاط شروع و پایان ترانزیشن dissolve را در کلیپ تعیین کرد و fade in و fade out دقیقتری روی تصویر اعمال کرد.

نحوه استفاده از ابزار Rubberband در اکثر برنامه های تدوین یکسان است. در پریمیر پرو پارامترهای این ابزار در پنجره effect controls قرار دارد و بنام opacity معرفی می شود.

نکته مهم در ابزار Rubberband امکان ایجاد کلید فریم در تمام زمان کلیپ و تنظیمات دستی کلید فریم ها است که باعث افزایش سرعت تدوین پروژه می شود.

برای ایجاد کلید فریم در نوار Rubberband باید نشانگر ماوس را بر روی نوار آبی قرار دهید و کلیک کنید تغییر شکل نشانگر ماوس به آیکون move یا add keyframe امکان جابه جایی کلید و یا ایجاد کلید فریم های جدید را برای شما میسر می کند.

 

Multi-Track Transition

همانطور که بیشتر توضیح داده شد سیستم same-track روش بهبود یافته سیستم تدوین A/B editing است که در آن نحوه ترانزیشن گذاری از یک تراک خاص به نام تراک ترانزیشن به تمام تراکها گسترش یافته است.

این سیستم گرچه دارای امتیازاتی است ولی ایراداتی نیز به همراه دارد. اصلی ترین مشکل این روش اینست که ترانزیشن ها فقط می توانند بین کلیپهایی اجرا شود که در یک تراک ویدیویی قرار دارند و عملا اجرای ترانزیشن ها بین تراکهای مختلف وجود ندارد.

ایراد دیگر اینکه ترانزیشن برای اجرا از فریم های اضافه کلیپها استفاده می کند که این شیوه برای کلیپهایی که فاقد فریم اضافه هستند خیلی مناسب نیست. علاوه بر این محدودیت ها که بر اثر برنامه های تدوین برای سیستم same-track یا track single وجود دارد برای ادیوس در بخش mix با روش same-track تداخل اجرا دارد و علائه بر انتقال تصویر از کلیپ A به B افکت های موجود در بخش mix را نیز منتقل می کند یعنی اگر به کلیپ A افکت 3D PIP را اعمال کنیم و اندازه بزرگنمایی آن را بر روی 200 قرار دهید با اعمال ترانزیشن بین دو کلیپ A و B به طور خودکار افکت 3D PIP به کلیپ B نیز منتقل می شود و در نتیجه مقدار بزرگنمایی کلیپ B نیز تغییر میکند(شکل5)

شکل5

سیستم multi-track transition در واقع پاسخی به محدودیت های same-track بود. در این شیوه دیگر محدودیتی برای اجرای ترانزیشن در بین تراکهای مختلف وجود ندارد و به تمام کلیپها می توان ترانزیشن اعمال کرد همچنین کنترل فریم های اضافه بر روی کلیپها بطور قابل ملاحظه ای بهتر شده است و دیگر اینکه ترانزیشن های تاثیری بر روی افکت های تراک mix ندارند و باعث انتقال آنها به کلیپهای دیگر نمی شوند در شکل 6 سه حالت متفاوت از اعمال ترانزیشن dissolve را در بین کلیپها مشاهده می کنید نتیجه فایل خروجی در هر سه حالت یکسان است و نمایش تصویر از کلیپ A به تدریج به کلیپ B منتقل می شود البته استفاده از نوار Rubberband یک روش ترانزیشن گذاری نیست و فقط از برای ایجاد ترانزیشن dissolve می توان استفاده کرد بنابراین در این مثال انتخاب نوع روش ترانزیشن گذاری تفاوتی نمی کند.

شکل 6

در مثال بعدی به کلیپ A افکت 3D PIP اعمال شده است. در پنجره این افکت مقدار بزرگنمایی scale تصضئیر را کمی افزایش دادیم. افکت 3D PIP در تراک Mix قرار میگیرد در این حالت استفاده از روش same-Track باعث انتقال افکت 3D PIP از کلیپ A به کلیپ B می شود و در نتیجه آن بخشهایی از تصویر کلیپ B بطور ناخواسته خذف می گردد. بهترین راه حل در این حالت استفاده از روش ترانزیشن گذاری Multi-Track است که مانع از انتقال افکت های بخش mix می شود )شکل 7)

شکل 7

در روش Multi-Track باید بخشهایی از دو کلیپ بر روی یکدیگر overlap شده باشند. منطقه overlap می تواند چند فریم یا چند ثانیه باشد هر چقدر این منطقه مشترک بیشتر باشد سرعت اجرای ترانزیشن آهسته تر خواهد بود. پس از ایجاد منطقه overlap ترانزیشن باید به کلیپ بالایی اعمال شود. ترانزیشن بر اساس زمان اولیه که در پالت ترانزیشن تعیین گردیده به کلیپ اعمال می شود. (شکل 8)

شکل 8

برای تغییر زمان ترانزیشن باید نشانگر ماوس را در لبه ترانزیشن قرار دهید تا به شکل فلش دوطرفه در آید آنگاهه کلیپ چپ ماوس را نگه داشته و به طرفین حرکت دهید.

همانطور که در شکل 7 مشاهده می کنید روش multi-track از تراک mix برای ایجاد ترانزیشن در کلیپ ها استفاده می کند بنابراین فراموش نکنید هنگام استفاده از روش multi-track نمی توانید از افکت هایی که در بخش mix قرار میگیرند بر روی کلیپ ها استفاده کنید.

[aliabooali 710]

مقدمه

در اين روش، از سوژه در مقابل يک پرده آبي رنگ يا سبز رنگ فيلمبرداري مي‌شود سپس با حذف رنگ زمينه، سوژه را در نماي اصلي قرار مي‌دهند. موارد بسياري از اجراي اين تکنيک را در تلويزيون و سينما مي‌توان نام برد، به طور مثال صحنه‌هاي پرواز مرد عنکبوتي در بين ساختمان‌ها، تماما در استوديو و در مقابل زمينه‌هاي سبز رنگ فيلمبرداري شده‌‌اند.

تکنيک ايجاد شفافيت در بخش‌هايي از تصوير و ترکيب دو تصوير در يکديگر را معمولا در برنامه‌هاي تدوين Keying مي‌نامند و شامل حالت‌ها و تقسيم‌بندي‌هاي مختلفي است. برنامه Premiere Pro کمپاني ادوبي نسبت به Edius از ترکيب کامل‌تري از کليد‌هاي شفافيت استفاده مي‌کند و شامل چهار گروه کليد شفافيت به نام‌هاي کليدهاي کانال آلفا، کليدهاي Matte، کليدهاي رنگي و کليدهاي روشنايي مي‌شود. اين کليدها و روش‌ها در Premiere Pro در پوشه Keying در بخش Video Effects قرار دارند.

تعداد کليدهاي شفافيت در Edius کمتر است و شامل دو گروه کليدهاي روشنايي و کليدهاي رنگي مي‌شود.

کليد روشنايي در برنامه Edius جلوه يا همان افکت Luminancekey است که براي ايجاد شفافيت در نقاط تيره تصاوير به کار مي‌رود و بيشتر در تصاوير با کنتراست و تضاد رنگي بالا کاربرد دارد.

اين کليد کاربرد خاص و محدودي دارد و با توجه به امکان استفاده از کانال آلفا، کمتر مورد استفاده قرار مي‌گيرد. کليد اصلي شفافيت در Edius، کليد Chromakey است که براي ايجاد شفافيت در يک رنگ يا طيفي از يک رنگ به کار مي‌رود.

 

Chroma Keying

يکي از بهترين روش‌هاي حذف يک پس‌زمينه رنگي در تصاوير ويديويي تکنيک Chromakey است.

در تکنيک Chromakey يک رنگ خاص از تصوير حذف و باقي جزئيات تصوير حفظ مي‌شود. به طور کلي به تکنيکي که باعث حذف يک رنگ يا طيفي از يک رنگ مي‌شود Chroma keying گفته مي‌شود.

اين تکنيک بيشتر به نام‌هاي Blue Screening و Green Screening شناخته مي‌شود. دليل اين نامگذاري استفاده بيشتر از رنگ‌هاي آبي و سبز در اجراي اين تکنيک است. رنگ‌هاي آبي و سبز کمترين تاثير را روي رنگ‌هاي بدن دارند و بهترين امکان شفافيت را روي شخصيت‌هاي انساني به وجود مي‌آورند، از اين رو رنگ‌هاي آبي و سبز بيشتر مورد استفاده قرار مي‌گيرند وگرنه از تمام رنگ‌ها مي‌توان براي ايجاد شفافيت استفاده کرد. معمولا در استوديوهاي فيلمسازي براي اشياي غير انساني مانند ماشين‌ها و سفينه‌ها، از رنگ قرمز به عنوان پس‌زمينه استفاده مي‌شود (شکل 1).

 

 

شکل 1

 

نحوه استفاده از جلوه Chromakey

ابتدا کليپ پس‌زمينه را در زير کليپ اصلي در پنجره تايم‌لاين قرار دهيد، سپس جلوه Chromakey را از پوشه Keyers در پالت Effect انتخاب و در کليپ اصلي اعمال کنيد (شکل2).

 

 

شکل 2

 

جلوه Chromakey به طور خودکار رنگ مورد نظر را تشخيص داده و اقدام به حذف آن مي‌کند. براي ايجاد تنظيمات دقيق‌تر بايد پنجره تنظيمات جلوه را از طريق پالت Information باز کنيد و تنظيمات را به صورت دستي انجام دهيد (شکل 3).

 

 

شکل 3

 

در سمت چپ پنجره Chromakey چهار حالت انتخاب براي رنگ حذفي يا Key color وجود دارد که مي‌توانيد بر اساس نوع و کيفيت تصوير، يکي از اين چهار روش را انتخاب کنيد. به جز روش اول که Color picker است و فقط يک نوع رنگ را انتخاب مي‌کند، مابقي روش‌ها روي طيفي از رنگ‌ها اعمال مي‌شوند. نکته جالب اين است که شما مي‌توانيد هر چهار روش را روي تصاوير واحد اعمال کنيد و نتيجه حاصله را با يکديگر مقايسه کنيد؛ روش‌هاي انتخاب رنگ تاثيري بر روي يکديگر ندارند و به طور مجزا عمل مي‌کنند. رنگي که در پنجره ***** انتخاب مي‌شود، رنگ کليدي يا Key Color نام دارد و با رنگ مشکي در پنجره مانيتور (Monitor) مشخص مي‌شود. قسمت‌هاي حذف نشده تصوير با رنگ سفيد مشخص مي‌شود. رنگ خاکستري نيز براي معرفي نواحي نيمه شفاف تصوير است. براي مشاهده Key Color و اثرات ***** در رنگ‌هاي سياه و سفيد، بايد گزينه Key Display را در پنجره Chromakey فعال کنيد. در اين حالت با استفاده از Key Color و مناطق سياه و سفيد تصاوير مي‌توانيد تنظيمات دقيق‌تري را در پنجره اعمال کنيد (شکل 4).

 

 

شکل 4

 

گاهي اوقات ايجاد شفافيت و حذف يک رنگ در پنجره Chromakey ممکن است موجب ايجاد نوعي قرمزي در تصاوير شود که اين تغيير نامطلوب را مي‌توان با پارامترهاي Range و Power در بخش Cancel Color اصلاح کرد.

نکته: براي مشاهده پيش‌نمايش و اثر جلوه بايد از پنجره مانيتور استفاده کنيد. دقت داشته باشيد که بيشتر جلوه‌هاي Edius فاقد پنجره پيش‌نمايش مستقل هستند و براي نمايش جلوه‌ها و اثرات آنها از پنجره مانيتور استفاده مي‌شود.

 

مبحث پاياني کليدهاي شفافيت در Edius، نحوه استفاده از فايل‌هاي Matte است. فايل‌هاي Matte تصاوير سياه و سفيدي هستند که الگوي شفافيت آنها بر اساس مناطق تيره و روشن تصاوير است. در اين روش مناطق رنگي و جزئيات صحنه، اهميتي در ايجاد شفافيت تصاوير ندارند و شفافيت بر اساس نزديکي رنگ‌هاي تصاوير به رنگ‌هاي سياه و سفيد انجام مي‌پذيرد (شکل 5).

 

 

شکل 5

 

تدوينگرهايي که با پريمير کار کرده‌اند، به خوبي با فايل‌هاي Matte آشنايي دارند. پريمير عملکرد بسيار خوب و قدرتمندي بر روي فايل‌هاي Matte دارد و از ساختار Matte در زمينه‌هاي ثابت و متحرک، به خوبي پشتيباني مي‌کند. متاسفانه برنامه Edius نمي‌تواند به طور مستقيم از فايل‌هاي Matte استفاده کند. به همين دليل بسياري از تدوينگرها گمان مي‌کنند که امکان استفاده از فايل‌هاي Matte در برنامه Edius وجود ندارد، در حالي که چنين نيست و Edius نيز مانند پريمير از الگوي Matte براي ايجاد شفافيت استفاده مي‌کند، با اين تفاوت که روش اجراي آن غير مستقيم و کمي طولاني‌تر است.

نحوه استفاده از Matte

1ـ ابتدا فايل Matte و فايل پس‌زمينه را در پنجره Project قرار دهيد. دقت کنيد که مشخصات هر دو فايل يکسان باشد، يعني هر دو فايل رزولوشن و نرخ فريم يکسان داشته باشند (شکل 6).

 

 

شکل 6

 

2ـ فايل Matte و پس‌زمينه را در پنجره Project انتخاب و از منوي کليک راست، گزينه Convert سپس Alpha Matte را انتخاب کنيد. در پنجره Save As گزينه Convert Format را از Alpha Matte به Luminance Matte تغيير دهيد. دقت داشته باشيد که گزينه Alpha Matte وقتي مورد استفاده قرار مي‌گيرد که تصاوير شما کانال آلفا داشته باشند.

در قسمت Fill Key دو گزينه براي انتخاب وجود دارد (شکل 7):

گزينه اول، منطقه آلفاي فايل نهايي را بر اساس مناطق تيره کليپ اول تعيين مي‌کند و گزينه دوم منطقه آلفا را بر اساس مناطق تيره کليپ دوم مشخص مي‌سازد. گزينه مورد نظر را انتخاب کنيد و روي دکمه Save کليک کنيد تا مراحل ساخت فايل نهايي آغاز شود.

 

 

شکل 7

 

3ـ فايلي که در اين روش ساخته مي‌شود، کانال آلفايي دارد که بر اساس مناطق تيره فايل Matte ايجاد شده است، يعني بر اساس الگوي Matte مناطق تيره کاملا شفاف و مناطق خاکستري تصوير، نيمه شفاف شده‌اند. اکنون مي‌توانيد اين فايل را با هر کليپ ديگري ترکيب کنيد و مناطق آلفاي آن را با تصاوير ديگر جايگزين سازيد. براي اين کار کليپ ساخته شده را در تايم‌لاين و در تراک بالايي کليپ اصلي قرار دهيد (شکل 8).

 

 

شکل 8

 

براي مشاهده نتيجه ترکيب دو کليپ، نيازي به تنظيمات نداريد به دليل اينکه Edius به طور خودکار کانال آلفا را حذف مي‌کند (شکل 9).

 

 

شکل 9

 

جلوه تصوير در تصوير سه‌بعدي

يکي از بهترين و کارآمدترين ابزارهاي Edius، جلوه 3D Picture in Picture است که به اختصار به آن 3D PIP مي‌گويند.

با استفاده از اين افکت مي‌توانيد چندين کليپ را روي يکديگر قرار دهيد و تنظيمات خاصي را در آنها اعمال کنيد. اصلاحاتي مانند تغيير اندازه، تغيير مکان، چرخش، ايجاد سايه، برش تصاوير و ... بخشي از قابليت‌هاي اين جلوه سودمند است. عملکرد اين ابزار در برنامه Edius مشابه عملکرد ابزار Motion در Premier Pro است، با اين تفاوت که قابليت‌هاي جلوه 3D PIP از Motion بيشتر و کامل‌تر است.

شکل 10، پنجره تنظيمات اين جلوه را نشان مي‌دهد که از قسمت‌هاي زير تشکيل شده است:

پنجره پيش‌نمايش يا Preview: اين پنجره براي نمايش تغييرات اعمال شده در کليپ و همچنين براي استفاده از کليدهاي ميانبر به کار مي‌رود. اثرات پارامترها را مي‌توان به صورت Real Time در اين پنجره يا پنجره مانيتور مشاهده کرد.

بخش Position: اين بخش شامل پارامترهايي است که باعث تغيير اندازه، تغيير مکان، تغيير زاويه چرخش و شفافيت کليپ مي‌شوند. هر پارامتر نوار لغزاني دارد که با حرکت به سمت چپ و راست مقادير پارامترها را تغيير مي‌دهد. در مقابل بخش، کليدهاي ميانبر برخي از پارامترها وجود دارند که امکان تغييرات را به طور مستقيم و با حرکت ماوس در پنجره پيش‌نمايش ايجاد مي‌کنند.

بخش Light and Shadow: اين بخش براي ايجاد سايه و انعکاس نور در کليپ به کار مي‌رود. در قسمت Drop Shadow مي‌توانيد جهت سايه را تعيين و شدت و نرمي لبه‌هاي سايه را تنظيم کنيد.

بخش Borders: در بخش Borders مي‌توانيد قابي در رنگ‌هاي مختلف در اطراف کليپ ايجاد کنيد و مقدار نرمي و درهم‌آميزي اطراف آن را تنظيم نماييد.

بخشCrop: اين بخش براي برش و حذف لبه هاي تصاوير به کار مي‌رود.

بخش Presets: اين بخش شامل بيش از 30 انيميشن آماده و زيبا بر اساس پارامترهاي 3D PIP است. براي استفاده از آنها بايد دو بار روي هر انيميشن کليک کنيد.

بخش Key frame Timeline: نکته قابل توجه در مورد جلوه 3D PIP اين است که تقريبا تمام پارامترهاي اين جلوه، کليد فريم‌پذير هستند و مي‌توان آنها را در طول زمان تغيير داد. بخش Key frame Timeline براي ايجاد کليد فريم و تغييرات در پارامترهاي مختلف 3D PIP است. براي ايجاد تغييرات بايد خط ويرايش را در ابتداي کليپ قرار دهيد و تنظيمات را اعمال کنيد. سپس خط ويرايش را حرکت داده و تغييرات جديد را اعمال نماييد. انجام اين عمليات موجب ايجاد کليد فريم و ثبت تغييرات در طول زمان کليپ مي‌شود.

 

 

شکل 10

[ali_azadh2000 11]

سلام به همه دوستان میشه راهنمایی کنید که چطور میشه از ***** های keyersهمزمان در یک لایه استفاده کرد

[g_monireh 11]

سلام

من دچار یک مشکل در هنگام خروجی گرفتن از پروژم شدم.در setting پروژم فرمت ان تی ای سی است.ولی من میخام خروجی پال بگیرم نمیدونم چه جوری میتونم پروژه ای که اینهمه وقت صرفش کردم رو به جایntsc به پال تبدیل کنم.خیلی ممنون میشم اگه هر چه سریعتر راهی جلوی پای من بزارید.خواهش میکنم جواب منو سریعتر بدید.ممنون

[lasar 10]

مقدمه

در آموزش گذشته، بخش نخست آموزش برنامه Edius را با معرفي پنجره‌هاي اصلي برنامه آغاز کرديم و ضمن معرفي و نحوه عملکرد آنها، مقايسه‌اي کلي بين Edius و پريميرپرو در آن بخش‌ها داشتيم. البته اين مقايسه‌ها براي انتخاب برنامه برتر نبود بلکه به منظور يادگيري ساده‌تر براي تدوينگراني بود که با برنامه پريمير آشنايي دارند زيرا معتقديم عوامل متعددي در کيفيت و مقبوليت يک برنامه وجود دارد که در نزد افراد مختلف، متفاوت مي‌باشد و بسته به شرايط کاري و نوع پروژه، تعاريف متفاوتي مي‌تواند داشته باشد. به طور يقين هر برنامه‌اي داراي نقاط ضعف و قوتي نسبت به برنامه‌هاي ديگر است و نمي‌تواند به عنوان يک برنامه کامل به حساب آيد از اين رو بهترين روش براي يک تدوينگر، آشنايي و کسب مهارت با بيش از يک برنامه تدوين مي‌باشد که در صورت لزوم بتواند حداکثر استفاده را در پروژه‌هاي مختلف از اين برنامه‌ها ببرد.

در اين آموزش نيز، آموزش برنامه Edius را ادامه مي‌دهيم و شما را با بخش‌هاي ديگري از اين برنامه قدرتمند آشنا مي‌کنيم

 

کپچر کردن تصاوير ويديويي

بيشتر برنامه‌هاي تدوين از پنجره جداگانه‌اي براي ضبط و Capture تصاوير استفاده مي‌کنند و تنظيمات ضبط را از طريق همان پنجره که به پنجره Capture معروف مي‌باشد (شکل 1) انجام مي‌دهند.

 

 

 

شکل 1

 

در Edius ضبط تصاوير به شيوه ساده‌تري صورت مي‌گيرد و از طريق پنجره مانيتور انجام مي‌شود. در شماره گذشته راجع به پنجره مانيتور توضيح داديم و گفتيم که اين پنجره از دو قسمت Player و Recorder تشکيل شده است. پنجره Recorder براي نمايش و ويرايش کليپ‌هاي موجود در Timeline و پنجره Player براي ويرايش فايل‌هاي اصلي و ضبط تصاوير ويديويي مي‌باشد( شکل 2). از آنجا که ضبط تصاوير مستقيما از طريق پنجره Player انجام مي‌شود لذا در اين مرحله تمرکز ما بر روي پنجره Player مي‌باشد(شکل 2).

 

 

شکل 2

 

براي ضبط تصاوير ابتدا بايد دستگاهي که براي ارسال تصاوير استفاده مي‌شود مشخص، سپس نوع فرمت ويديويي انتخاب گردد. براي انتخاب دستگاه ورودي تصاوير(Input Device) بايد به منوي Capture برويد و از ليست کشويي( شکل 3 )، يکي از ورودي‌هاي موجود برنامه را انتخاب کنيد.

 

 

شکل 3

 

 

در صورتي که ازکارت‌هاي ويديويي Canopusمانند:

Edius NX، Edius DVX و DV Storm

استفاده مي‌کنيد ورودي و نام کارت کپچر را در اين قسمت مشاهده خواهيد کرد در غير اينصورت، ورودي‌هاي HDV و OHCI براي شما موجود مي‌باشد.

ورودي OHCI براي کارت‌هاي فايرواير و دستگاه‌هاي پخش مانند DV Cam Player و دوربين‌هاي DV مي‌باشد و در صورتي مي‌تواند مورد استفاده قرار گيرد که سيستم شما داراي پورت فايرواير باشد. با انتخاب گزينه OHCI پنجره ديگري باز مي‌شود و از شما مي‌خواهد که نوع فرمت ورودي تصاوير را مشخص کنيد. نوع فرمت ورودي بر اساس دو استاندارد تصاوير ويديويي PAL يا NTSC مي‌باشد که بايد منطبق بر تنظيمات پروژه و تصاوير ويديويي اوليه انتخاب شود از اين رو اگر تصاوير اوليه شما PAL باشد بايد در پنجره Input Settings گزينه DV 50i انتخاب شود فرمت DV 59.94i براي تصاوير NTSC مي‌باشد(شکل 4).

 

 

شکل 4

 

نکته: اگر پنجره Input Settings بطور خودکار باز نشود بايد به منوي Capture برويد و اين پنجره را اجرا کنيد.

 

پس از انتخاب دستگاه ورودي و تنظيمات آن، کليدهاي غيرفعال در پنجره Player فعال مي‌شود و مي‌توانيد با استفاده از آنها، دستگاه‌هاي پخش را کنترل کنيد. براي ضبط تصاوير بايد بر روي کليد Capture در پنجره Player کليک و يا آن را از منوي Capture اجرا کنيد. تصاوير ضبط شده مستقيما در هاردديسک و در پوشه پروژه ذخيره مي‌شوند و آيکون آنها در پنجره BIN قرار مي‌گيرد. تصاويري که ضبط مي‌شوند داراي استاندارد DVAVI مي‌باشند و از روش فشرده‌سازي Canopus استفاده مي‌کنند. در اين حالت استفاده و اجراي بسياري از افکت‌ها بر روي اين تصاوير Realtime مي‌باشد ولي اگر اين تصاوير به برنامه‌هاي ديگر برده شود، در برخي بخش‌ها مانند اجراي افکت‌هاي ويديويي به رندر نياز خواهند داشت.

تنظيمات جانبي Capture مانند ريختگي تصاوير و قطعي بين برداشت‌ها را مي‌توانيد در بخش Application Settings و در قسمت Deck Settings انجام دهيد(شکل 5).

 

 

شکل 5

 

سکانس‌هاي تو در تو (Nested Sequences)

هر زمان که يک پروژه جديد در Edius ايجاد مي‌کنيد به طور خودکار وارد يک تايم‌لاين سکانس مي‌شويد که بعدا مي‌توانيد محتويات آن را وارد يک سکانس ديگر در همان پروژه نماييد. اين قابليت نه تنها امکان مجزا سازي فضاي تدوين را ميسر مي‌سازد بلکه قدرت خلاقيت و کارآيي شما را در استفاده از افکت‌هاي ويديويي، افزايش مي‌دهد. سکانس‌ها در برنامه‌هاي تدوين همان Timeline مي‌باشند و تفاوتي از نظر نوع و عملکرد با يکديگر ندارند. به پنجره اوليه و اصلي که شامل نوار ابزار نيز مي‌شود Timeline (تايم‌لاين) گفته مي‌شود و پنجره‌هايي که در داخل Timeline ايجاد مي‌شوند Sequence (سکانس) ناميده مي‌شوند(شکل 6).

 

 

شکل 6

 

سکانس‌ها بطور موثري مي‌توانند کيفيت برنامه ويديويي را بالا ببرند و قدرت مانور تدوينگر را در استفاده از کليپ‌هاي متعدد افزايش دهند بطور مثال براي برنامه‌هاي چند قسمتي و سريالي، بهترين شيوه تدوين استفاده از سکانس‌هاي متعدد براي تدوين هر قسمت از برنامه مي‌باشد، به دليل اينکه در برنامه‌هاي سريالي، معمولا از کليپ‌هاي تکراري و اينسرتي در قسمت‌هاي مختلف برنامه استفاده مي‌شود.

براي ايجاد يک سکانس جديد، بايد به منوي File برويد و گزينه New Sequence را انتخاب يا مي‌توانيد از آيکون ميانبر آن در پنجره Timeline استفاده کنيد. نام‌گذاري سکانس‌ها در Edius به ترتيب از Squence1 به آخر مي‌باشد. تغيير نام سکانس‌ها و انتخاب نام‌هاي مرتبط با موضوع تدوين در پروژه‌هاي پيچيده مي‌تواند تا حدي روند تدوين شما را تسهيل نمايد. براي تغيير نام يک سکانس بايد بر روي زبانه آن در پنجره Timeline کليک راست و گزينه Sequence Settings (شکل7) را انتخاب کنيد و در قسمت Sequence Name نام مناسب را قرار دهيد.

 

 

شکل 7

 

همزمان با ايجاد سکانس جديد در Timeline آيکون آن نيز مانند کليپ‌هاي ديگر در پنجره Bin مي‌آيد. با کليک بر روي زبانه سکانس‌ها در پنجره Timeline يا پنجره Bin، مي‌توانيد آنها را باز کنيد و تغييرات لازم را انجام دهيد. همچنين مي‌توانيد ترتيب قرارگيري سکانس‌ها را در پنجره Timeline با کشيدن زبانه سکانس‌ها در جهات راست و چپ( شکل 8 ) تغيير دهيد.

 

 

شکل 8

 

 

نحوه قراردادن سکانس‌ها در داخل يکديگر

براي قرار دادن يک يا چند سکانس در داخل سکانس‌هاي ديگر، بايد سکانس مورد نظر را از پنجره Bin انتخاب کنيد و آن را به داخل سکانس ديگر بکشيد. سکانسي که به اين صورت وارد پنجره Timeline مي‌شود مانند يک کليپ معمولي مي‌ماند و عملکردي مشابه ديگر کليپ هاي صوتي و تصويري را دارد( شکل 9 ) بطوريکه مي‌توانيد از افکت‌هاي تصويري يا صوتي براي ويرايش آنها استفاده کنيد.

 

 

شکل 9

 

افکت‌هايي که به يک کليپ سکانس اعمال مي‌شود بطور يکسان در تمام کليپ‌هاي موجود در همان سکانس اعمال مي‌شود مگر اينکه از کليد فريم استفاده کنيد و اثرات افکت را براي برخي از کليپ‌ها غير فعال سازيد همچنين اگر تغييراتي را بر روي کليپ‌هاي اصلي آن سکانس در پنجره Timeline اعمال کنيد بطور خودکار اين تغييرات در کليپ سکانس نيز انجام مي‌شود. تنها استثنايي که در اين مورد وجود دارد مربوط به زمان کليپ‌ها مي‌شود يعني اگر شما زمان کليپ‌ها را در سکانس‌ها اصلي و اوليه تغيير دهيد و طول پروژه را افزايش و کاهش دهيد اين تغييرات در کليپ سکانس بطور مستقيم انجام نمي‌شود. به شکل 10 توجه کنيد:

 

 

شکل 10

 

 

در اين مثال زمان برنامه تدوين شده در سکانس Episode2 به مدت 6 دقيقه مي‌باشد، کليپ سکانس اين پروژه نيز 6 دقيقه مي‌باشد اکنون دو دقيقه از تصوير آخر پروژه حذف مي‌کنيم و زمان آن را به 4 دقيقه کاهش مي‌دهيم ولي همچنان کليپ سکانس ما زمان 6 دقيقه را نشان مي‌دهد، بخش پاياني کليپ که حذف شده است در کليپ سکانس بصورت چهارخانه نمايش داده مي‌شود که به مفهوم منطقه خالي است(شکل 11) اين قسمت بايد در کليپ سکانس ويرايش شود يا اينکه مجددا سکانس مورد نظر به داخل پنجره Timeline کشيده شود.

تغييرات در زمينه افزايش زمان کليپ‌هاي اصلي نيز به همين صورت مي‌باشد و بايد بطور دستي تغييرات زمان در کليپ سکانس‌ها اصلاح شود.

 

 

شکل 11

 

 

نحوه جدا کردن فايل‌هاي صوتي و تصويري

در اکثر برنامه‌هاي تدوين، وقتي تصويري به Timeline منتقل مي‌شود صداي همراه آن نيز به تراک متناظر آن در Timeline منتقل مي‌شود.

Edius داراي دو نوع تراک ويديويي مي‌باشد: تراک‌هاي VA که در آن فايل‌هاي صدا و تصوير در کنار هم و در يک تراک قرار مي‌گيرند و تراک‌هاي مجزا که فايل‌هاي صدا و تصوير هر کدام در يک تراک متفاوت قرار مي‌گيرند و به اختصار، تراک‌هاي صدا A و تراک‌هاي تصوير V در Timeline ناميده مي‌شوند(شکل 12).

 

 

شکل 12

 

 

وقتي کليپي به پنجره Timeline افزوده مي شود صدا و تصوير آن به يکديگر متصل مي‌باشند و تغييرات و ويرايش بر روي يکي باعث ايجاد تغيير بر روي ديگري مي‌شود و تفاوتي ندارد که کليپ در تراک VA باشد يا در تراک مجزا قرار گرفته باشد.

براي جدا کردن فايل‌هاي صوتي و تصويري چندين راه وجود دارد ولي ساده‌ترين روش، استفاده از دستورات منوي کليک راست است. در صورتي که کليپ شما در تراک VA قرار گرفته است از منوي کليک راست دستور Unlink را بايد اجرا کنيد (شکل 13) و در صورتي که فايل‌هاي صدا و تصوير در تراک‌هاي مجزا قرار گرفته باشند دستور Remove Group براي جدا کردن آنها مي باشد.

 

 

شکل 13

 

 

پس از اجرا نمودن اين دستورات مي‌توانيد فايل‌هاي صوتي و تصويري را بصورت مستقل از يکديگر حرکت داده، ويرايش کنيد و تغييرات لازم را در آنها ايجاد کنيد. براي پيوستن مجددا فايل‌هاي صوتي و تصويري به يکديگر از دستورات Link و Set Group استفاده مي‌شود Link براي فايل‌هاي موجود در تراک VA مي‌باشد و Set Group براي تراک‌هاي مجزا به کار مي‌رود.

 

سلام

چطور تو ادیوس, دو تا سکانسو باهم مچ میکنن یعنی تو یه سکانس فیلم خامو میذارن و تو سکانس بعدی فیلم بطور خودکار میکس میشه؟

اگه آموزششو بذارین ممنون میشم

تشکر

[تورک اوغلی 10]

با سلام من گزینه کروماکی تو ادیوس ندارم از کجا باید بیارمش

[hoseinmahmidi 10]

سلام ببخشید یک سوال تخصصی من هنگام کار با ادوس و موقع افک گزاری وقتی از دیزالو. استفاده میکنم کارهایی که با قسمت کییرز انجام میدهم یا همون دوربین مصنوعی یا هر چی شبیه این اسمش ب ذهنم نمیاد خلاصه انجام میدم و ب تصویر حرکت میدهم بلافاصله بعد از گذاشتن دیزالو تمام کارهام از بین میرود.این چه مشکلی است و چطور میتوانم برطرفش کنم

[sarazn 10]

سلام من یه فیلم دارم که یه خارجی داره حرف می زنه و یکی ترخمه می کنه میخوام اونی که حرف می زنه صداشو کم کنم که مترجم صداش واضح شنیده بشه چ کنم ؟

لطا کمک کنین خیلی ضروریه