رفتن به مطلب

بزرگترين افتخار تو در زندگي چيست ؟ ( به چيت مي نازي ؟! )


ارسال های توصیه شده

سلام :icon_gol:

 

 

هركدوم از ما تا امروز ، 20 سال ، 30 سال ، بيشتر يا كمتر زندگي كرديم ( البته بماند كه چقدرش رو واقعا زندگي كرديم ) اما سوالي كه حداقل در پايان هر دهه آدم از خودش بايد بپرسه و اصطلاحا خودش رو ارزيابي كنه ، اين هست كه در اين مدت چه كردي ؟ :hanghead:

 

در اين تاپيك مي خوام هر كاربر حداقل با خودش بيانديشه كه در تمام عمرش ( تا به امروز ) واقعا چه كرده ؟ اگر يك ساعت ديگه خيلي بي مقدمه از دنيا رفت چي ميشه ؟ :hanghead:

 

 

اصلا بگذاريد اين طور سوالم رو مطرح كنم ؛ بعدها شما رو به چه خاطرتان ياد خواهند كرد ؟ با كدام جنبه ي پررنگ زندگي تان ؟ :hanghead:

 

 

 

 

 

لطفا واقعا تامل كنيد .

لینک به دیدگاه
  • پاسخ 49
  • ایجاد شد
  • آخرین پاسخ

بهترین ارسال کنندگان این موضوع

بهترین ارسال کنندگان این موضوع

به اینکه بدی رو برا ی کسی نخوام فکر انتقام گرفتن نیافتم

اونایی را که دوس دارم واقعا دوست داشته باشم و حاظرباشم برایشون بی مزد ومنت هر کاری کنم و خیلیا را هم دوس نداشته باشم ازشون بدم بیاد اما براشون بد نخوام خنده ها و گریه هام دوروغ نباشن از افتادن دیگران رنجیده بشم و از بلند شدنشون خوشحال...

به داشتن یه خانواده سالم و اروم و خوب به پدری که الگو بوده در خیلی زمینه ها برام

 

و اینکه به چیزی ننازم افتخارم نکنم اصلا دلم نخواد بچیزی بنازم

و به داشتن شغل و مدرک و امکانات فقط به عنوان پاسخی به نیازهای شخصیم نیگاه کنم نه دلیلی برای فخر فروشی

لینک به دیدگاه

در اين تاپيك مي خوام هر كاربر حداقل با خودش بيانديشه كه در تمام عمرش ( تا به امروز ) واقعا چه كرده ؟

 

من احساس میکنم خیلی کندتر از اونی که باید حرکت کردم. باید با برنامه ریزی بهتری حرکت میکردم...

 

اگر يك ساعت ديگه خيلي بي مقدمه از دنيا رفت چي ميشه ؟ hanghead.gif

 

هیچ...

دنیا به گردشش ادامه میده

لینک به دیدگاه

بزرگترین افتخار من اینه که همیشه مسئولیت زندگی و حرفا و کارامو پذیرفتم اگر چه گاها خیلی سخت بوده اما باز نهایت تلاشمو کردم و فکر کنم به زحمتشم میرزیده ....!

لینک به دیدگاه

با اینکه همیشه به فکر این بودم که کسی رو از خودم ناراحت نکنم ولی باز هم به غیر از شکوندن دل بعضی دوستان، فکر نکنم کار خاصی کرده باشم. :ws44:

 

بعد از مرگ هم معمولاً چیزی که بیشتر یاد میکنن و بیشتر میمونه، بعضی خوبی ها و کارهای خوب و مفید یه نفر هستش نه بدیها.

لینک به دیدگاه

من به این خصلت خودم افتخار میکنم،که با اینکه ادم ساده ایی هستم اما با کارها و رفتار خوبم وبا توجهاتم به دیگران وکمک کردن بهشون...با محبت کردن و مهربونی بهشون تونستم بهشون بفهمونم که همشون برام مهمن....و همشونو دوست دارم....

و باعث شدم که اونا هم متعاقبا همین رفتارها و همین حس رو به من داشته باشن..حتی در مورد خونوادم...

من به این جمله ایمان دارم :

هر کس هر رفتاری از دیگران میبینه،عکس العمل رفتار خودش در قبال اونا بوده...

اینو به همه هم گفتم.

 

امیدوارم بعد ازمرگم هم به خوبی و نیکی از من یاد بشه...چون تمام سعی و تلاشم در کنار کارهای دیگه همین بوده و خواهد بود

لینک به دیدگاه

تا حالا بهش فکر نکرده بودم:ws52:

ولی خودم از ایم خصلت خودم خیلی خوشم میاد که خیییلیییییییییییی آدم رازداریم

فکر کنم بعدها اطرافیانم از رازداری من تعریف کنن:ws37:

لینک به دیدگاه

به اینکه سعی کردم همه رو دوست داشته باشم

وتا اونجایی که می تونم به هرکی که کمک نیاز داره بی منت کمک کنم

سعی کردم کسی رو ناراحت نکنم گرچه خیلی ها رو هم ناراحت کردم

لینک به دیدگاه

نمیدونم که خوبه یا نه! اصلا هم بهش نمینازم! چیزی هم نیست که بهش بنازم! ولی یه خصلت خیلی ویژه دارم اینه که دامنه علائقم گسترده اس! :ws52:

لینک به دیدگاه

راستش من هیچ افتخاری در زندگیم نداشتم. میدونستم که درستی و خوبی و کمک به انسانها وظیفه است . بنابراین اگر هم گاهی اینا رو انجامشون دادم به خودم ننازیدم. در کل من هیچ کار به درد بخور برای انسانیت نکرده ام و همین غذایی هم که میخورم یا ادامه این زندگی که میکنم برام اضافه است. ادعایی نداشتم و میشه گفت این دنیا رو به اندازه خودم اشغال کرده ام. همین

لینک به دیدگاه
  • 5 ماه بعد...

راز داریم..

اراده...

......

اگر کسی نی نی داشته باشه هم ممکنه بگه خوش بحالش خیلی حوصله بچه ها رو داشت.......

 

باقیش خوب نیست.......فکرنکنم چیزخوب دیگه ای داشته باشم

لینک به دیدگاه

بزرگترین افتخارم اینه که برای رسیدن به اینجایی که هستم با خیلیا جنگیدم.......و همت بلندی داشتم که خیلی چیزارو یادگرفتم...:w16:

 

تا 18 سالگی سیر صعودی در پیشرفت داشتم اما حالاااااااااااااااااااااااااااااا...................................:45645:

 

دیگران منو همیشه به مهربونی و عشق به همه هنرها یاد میکنن........... بعضیا هم میگن هر چیز شکننده ای منو به یادشون میاره.......:ws3:

لینک به دیدگاه

من هیچی ندارم که بهش افتخار کنم... به هیچ چیزی نرسیدم ، هیچ کاری انجام ندادم... تا اونجایی که من میبینم و میدونم و میفهمم بود و نبود من زیاد فرقی به حال کسی و به حال دنیا نمیکنه... وقتیم بمیرم کسی چیزی نمیگه...

 

خیلی ها میگند حقی به گردنم نیست... راست گو هستم... رو راستم و خیلی چیزهای اینچنینی...

نمیدونم ولی نظر من اینه که اینها چیزی نیستند که کسی بخواد بهش افتخار کنه دوستان اینها ابتدایی ترین خصوصیت های انسانی هستند... تازه اول راه انسانیت هستند... اینها چیزی هست که باعث میشه ما به خودمون اجازه بدیم که اسم انسان رو روی خودمون بزاریم... همین و نه بیشتر... تازه شروع راهه... دست آورد بزرگی نیست...

لینک به دیدگاه
راستش من هیچ افتخاری در زندگیم نداشتم. میدونستم که درستی و خوبی و کمک به انسانها وظیفه است . بنابراین اگر هم گاهی اینا رو انجامشون دادم به خودم ننازیدم. در کل من هیچ کار به درد بخور برای انسانیت نکرده ام و همین غذایی هم که میخورم یا ادامه این زندگی که میکنم برام اضافه است. ادعایی نداشتم و میشه گفت این دنیا رو به اندازه خودم اشغال کرده ام. همین

 

 

بهترین پست این تاپیک بود این... :icon_gol::icon_gol::icon_gol::icon_gol:

 

کجایی داداش... :shame:

لینک به دیدگاه

چه قدر اینجا همه نا امید و متواضع هستند !!!!!!

 

تمامی زندگی من افتخار است و زندگی همه،چون اگر من نوعی نباشم،جهانی هم نخواهد بود.

 

مفهوم من خودش یعنی همه چیز.........

لینک به دیدگاه

من نه دست انسان دیگه ای رو گرفتم... نه زندگی رو بهتر کردم... نه حتی بعضی وقتها تونستم لب خند به لب خیلی ها بیارم... نه خدمتی به خلق کردم... و خیلی کارهای دیگری که میتونستم بکنم تا انسان بهتری باشم و نکردم یا نتونستم بکنم...

حقیقتش دارم خیلی رک میگم... من از خودم و از زندگی که دارم و از راهی که انتخاب کردم متنفرم... من فکر میکنم از یک جلبک هم بی ارزش ترم... یک جلبک مواد آلوده ی آب رو تجزیه میکنه و دی اکسید کربن رو به اکسیژن تبدیل میکنه... من حتی توان اونکار رو هم ندارم...

خیلی خوبه که خیلی از دوستان و کلا هرکسی رو که تا حالا دیدم میتونه خیلی راحت با یک چیز پیش پا افتاده و ابتدایی به خودش افتخار کنه و خوشحال بشه... خیلی خوبه... ولی من متاسفانه حالا به هر دلیلی این توانایی رو ندارم...

 

ریچارد داکینز توی سخنرانیش برای یکی از کتابهاش میگه تعداد انسان هایی که میتونستند به جای من و شما به دنیا بیان و در این جهان باشند و جای ما رو بگیرند از تعداد دانه شن های صحرای عرب بیشتره... موسیقی دان هایی بزرگتر از باخ و بتهوون... دانشمندانی بزرگتر از نیوتون و انیشتن... ما حالا به جای این همه انسان افتخار این رو داشتیم که توی این جهان زندگی کنیم...

با این شانسمون تا حالا چکار کردیم ؟

 

از من میپرسید ؟ هیچی...

لینک به دیدگاه
چه قدر اینجا همه نا امید و متواضع هستند !!!!!!

 

تمامی زندگی من افتخار است و زندگی همه،چون اگر من نوعی نباشم،جهانی هم نخواهد بود.

 

مفهوم من خودش یعنی همه چیز.........

 

حضرت شما تاج سر ما هستید... شما معنای بودنید... :ws3:

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.


×
×
  • اضافه کردن...