مبلمان

[Architect 3,224]

کلمه مبلمان از لغت فرانسوی Ameublement گرفته شده است که در فارسی حرف A) ) اول آن حذف شده و معنای آن گسترده تر از آن چیزی است که به نظر می رسد. استفاده از لفظ مبلمان صرفا به جهت مبل ، صندلی ، میز و یا وسایلی که مرتبط با نشستن در یک فضا می باشد استفاده نمی شود بلکه شامل تمامی وسایل و تجهیزاتی می شود که ما به نحوی از آنها برای تجهیز فضای مورد نظر استفاده می کنیم تا نیازهای خود را مرتفع کنیم. این وسایل ممکن است کاربردی یا تریینی باشند ، بنابراین منظور ما از مبله کردن یک فضا مشخص می شود.

 

مبلمان از اصلی ترین عناصر تشکیل دهنده یک فضای معماری است که آن را قابل استفاده می کند و کاربری فضا را تعریف می کند. یک بنا می تواند از نظر معماری بسیار غنی بوده و طراحی آن کاملا اصولی و متناسب با استانداردها باشد اما انتخاب و چیدمان نامناسب مبلمان می تواند تمام ارزشهای آن را از بین ببرد.

به طور کلی مبلمان به دو بخش اصلی مبلمان اداری و مبلمان مسکونی تقسیم می شود که البته برخی فضاهای خاص مانند رستوران ، کافی شاپ ، آمفی تئاتر ، هتل و غیره نیز مبلمان مخصوص به خود را دارند.

در انتخاب مبلمان مناسب برای هر فضا دو فاکتور اساسی وجود دارد ؛ یکی سلیقه شخص و شرایط خاص فضا و دیگری اصول کلی که با توجه به کاربری آن فضا مشخص می شود و برای تمام کاربری های مشابه یکسان است.

مبلمان مسکونی

تفکیک به جهت کاربری

در یک فضای مسکونی فضاهای مختلفی وجود دارد که بنا به کاربرد آن مبلمان خاصی می طلبد هریک از این فضاها دارای ویژگی های خاصی بوده که این ویژگی ها را به مبلمان خود منتقل می کند.

فضای پذیرایی

این فضا ملزم به رعایت دو خصوصیت می باشد ؛ اول اینکه برای میهمان فضایی راحت . گرم و صمیمی ایجاد کند دوم اینکه به جهت احترامی که در همه جای دنیا برای میهمانان قائل می شوند این فضا باید بسیار محترمانه و رسمی باشد.

 

با توجه به اینکه این دو نکته با هم در تضاد می باشند ، از تلفیق این دو مورد می توان اینگونه نتیجه گرفت که مبلمان پذیرایی در عین شکیل بودن و حفظ حالت رسمی باید از نظر فرم و ساخت بسیار راحت باشند تا میهمانان از نشستن به مدت نسبتا طولانی روی آن احساس خستگی نکنند.

به عنوان مثال می توان از مبل هایی با سطح نشیمن بزرگ با تشک و پشتی پارچه ای و دسته چوبی استفاده کرد.

فضای نشیمن

فضایی است که غالبا افراد خانه بیشتر وقت خود را در آن سپری می کنند. این فضا با توجه به نوع معماری خانه ممکن است با کاربری های دیگر مثل TV Room (اتاق تلویزیون) یکی باشد.

 

 

 

از نکاتی که باید در انتخاب یا طراحی مبلمان این قسمت در نظر گرفت می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- با توجه به اینکه این مبلمان در اکثر ساعات شبانه روز مورد استفاده قرار می گیرد باید بسیار راحت بوده و از لحاظ ارگونومی به کمر ، گردن و پاها آسیب نرساند.

- ارتفاع در نظر گرفته شده برای سطح نشیمن این مبلمان باید با سطح میز تلویزیون و ارتفاع میز جلوی آن هماهنگ باشد تا استفاده از آن را راحت تر کند.

- وجود پشتی بلند یا قسمتی برای پشت سر لازم بوده تا برای استفاده طولانی به گردن آسیبی نرسد ، به عنوان مثال می توان از مبلمان یک یا چند تکه تمام پارچه ای با دسته های نرم و تشکچه های حجیم استفاده کرد.

فضای غذا خوری

این فضا ممکن است به طور مشترک برای میهمان و افراد خانه یا به طور مجزا مورد استفاده قرار گیرد. با توجه به این موضوع انتخاب اندازه میز و تعداد صندلی آن حائز اهمیت است. ارتفاع مناسب میز برای صرف غذا با توجه به استانداردهای بدن 75 سانتیمتر بوده فرم میز نباید دارای شکستگیهای پیچیده باشد تا نشستن پشت آن راحت تر شود.

 

 

ارتفاع صندلی غذاخوری باید بین 45- 40 سانتی متر باشد و فاصله پشتی آن با پایه میز 5/87 سانتی متر باشد.

وجود دسته برای این نوع صندلی ها از نظر کاربردی الزامی نیست ولی با در نظر گرفتن سبک طراحی وجود دسته مانعی ندارد.

اتاق خواب

خصوصی ترین بخش یک خانه بوده که حفظ حداکثر آرامش و راحتی در آن الزامیست. اصلی ترین عنصر یک اتاق خواب تخت آن است که با رعایت کردن استاندارد در طراحی آن می توان یک بستر مناسب و آرامش بخش را برای افراد خانه قراهم ساخت.

محل تخت خواب در یک اتاق خواب می تواند اثر مهمی در احساس راحتی شخص داشته باشد ؛ علاوه بر دکوراسیون و مبلمان یک فضای راحت به جهت قرار گرفتن تخت خواب نیز بستگی دارد ، (بهتر است که سر در جهت شمال قرار گیرد) ، مکان قرارگیری باید با توجه به نور (دید از پنجره به طرف دیگر داشته) و درب اتاق باشد( دید به طرف درب اتاق ).

در جایی که بیش از یک تخت خواب قرار می گیرد مکان جای گیری آن ها در رابطه با یکدیگر مهم است؛ چیدمان تخت خواب بر حسب آن که افراد ، دوست ، برادر ، خواهر یا میهمانند متفاوت و دارای اهمیت می باشد.

 

 

تناسبات سبکی

انتخاب سبک امری قابل انعطاف که متناسب با سلیقه های مختلف متغیر است. البته ذکر این نکته الزامی است که انتخاب سبک باید متناسب با معماری آن فضا باشد. مثال: مبل کلاسیک بسیار ارزنده و حتی آنتیک مناسب یک فضای مدرن نمی باشد و بالعکس.

 

 

تناسب با فضای مورد استفاده

اینکه ما کدام قسمت از خانه را به چه منظور به کار ببریم توسط معمار آن خانه پیش بینی شده اما امر قطعی و غیر قابل تغییری نیست. در پاره ای از موارد فضای ما به لحاظ معماری تفکیک شده نیست اما در بخش دکوراسیون و مبلمان ما می توانیم این تفکیک را خود ایجاد کنیم. نوع و نحوه چیدمان مبلمان می تواند ما را در این امر یاری کند.

 

به طور مثال در یک پلان مستطیل شکل ما می توانیم با استفاده از فرم مبلمان و نحوه قرار گیری آنها این فضای مستطیل شکل را به دو فضای مجزا تفکیک کنیم.

با قرار دادن یک دست مبل مناسب پذیرایی در یک طرف پلان و یک دست مبل راحتی در طرف دیگر ، این فضا را به دو قسمت پذیرایی و نشیمن تفکیک کنیم اما اگر چیدمان مبلمان ما به شکلی باشد که مبل ها دور تا دور پلان چیده شده باشند ، عملاً تفکیک فضایی صورت نگرفته است . اگر دو قسمت از مبلمان پذیرایی و نشیمن پشت به هم چیده شوند ، این تفکیک فضا به خوبی قابل مشاهده است . فرمی که در اماکن عمومی ، رستوران ها و لابی هتل ها مشاهده می شود.

ما فضای خود را با توجه به نیازهایمان تجهیز می کنیم اما ممکن است با فضایی روبرو شویم که خالی است اما عملاً به وسیله دیگری احتیاج نداریم تا این فضا را به وسیله آن پر کنیم. از طرفی خالی بودن این فضا از زیبایی آن کاسته و تعادل بصری آن را بر هم می زند. در اینجا می توانیم از لوازم تزیئنی یا کاربردی که در اینجا نقش کاربردی ندارند استفاده کنیم.

 

شاید هنگام جستجوی مبلمان برای منزل خود با المان هایی روبه رو شوید که عملاً کاربردی به نظر نمی رسند. مثلاً مبلی می بینید که نشستن روی آن سخت می باشد و فرم خاصی دارد ، اینگونه مبلمان نقش کاربردی زیادی ندارند بلکه شما می توانید به وسیله این مبلمان دکوراتیو بخشی از فضای خانی خود را به گونه ای پر کنید که به لحاظ بصری کشش بسیار بالایی دارد و بسیار چشم نواز است. این مبلمان دکوراتیو می تواند دو صندلی خاص ، یک مبل منحصر به فرد و یا یک شزلون باشد که از لحاظ فرم ، رنگ و نوع پارچه با مبلمان دیگر فضا همخوانی نداشته باشد ، همین امر است که سبب می شود فضا چشم نواز و خاص گردد. نکته بسیار مهم این است که در انتخاب اینگونه مبلمان باید دقت داشت که خاص بودن آن ها سبب نمی شود تا یک تضاد از لحاظ سبکی ایجاد گردد. نکته دیگر این که اینگونه مبلمان وسیله بسیار مناسبی برای تفکیک فضا به شمار می رود.

 

[Architect 3,224]

کاربری خاص

از ابتدای تاریخ دکوراسیون و صنعت مبلمان تمامی استانداردها همچون استانداردهای معماری بر اساس ابعاد بدن انسان بوده است، و تا به امروز این استانداردها رعایت می شوند که طراحان و صنعتگران مبلمان نیز از این استاندارد طبعیت می کنند. اما مواردی وجود دارند که ما را مجاب می کنند مبلمانی با شرایط خاص طراحی کنیم؛ به طور مثال ممکن است طراح ، مبل خود را برای قرار گرفتن در یک قسمت ویژه طوری طراحی کند که یک مبل معمولی به جهت فرم و اندازه ، در آن فضا کاریی نداشته باشد.

تاثیرات روحی روانی

رنگ ، فرم ، اندازه ، جنس و شکل قرار گیری مبلمان در منزل از عواملی هستند که همگی بر روحیات ما تاثیر دارند. البته تمام این موارد رابطه تنگاتنگی با سبک فضا و خود مبلمان دارند که ما در این قسمت تنها به تاثیرات روحی روانی آن ها می پردازیم.

گاهی اوقات فضا از لحاظ رنگی فرمی یکنواخت به خود می گیرد این موضوع که این رنگ گرم ، سرد ، خنثی ، تیره و یا روشن باشد مهم نیست، مهم یکنواختی آن است که ملال آور است و می توان با ایجاد یک تضاد رنگی این مشکل را حل نمود ، الزامی ندارد که حتماً رنگ مبلمان را به یکباره تغییر داد، چرا که ممکن است از لحاظ سبکی در محیط تغییر ایجاد کند. اما با قرار دادن چند کوسن با رنگ متضاد روی مبلمان می توان به این مهم دست پیدا کرد.

گروه رنگی

گروه رنگی به طیف نهایی مبلمان منزل شما اتلاق می گردد. بطور مثال منظور از گروه رنگی سبز این نیست که تمامی عناصر منزل شما سبز باشد بلکه طیف نهایی که به چشم می خورد ، بیانگر گروه رنگی آن فضا می باشد .

در اینجا به خصوصیات چند دسته از گروهای رنگی اشاره می کنیم:

گروه رنگی آبی: صلح و آشتی

این گروه رنگی به شما حس صلح ، آرامش و آشتی را می دهد. صداقت و دوستی ، تجلی این رنگ است. آبی حس اطمینان را به شما القا می کند.

نارنجی: انرژی

این گروه رنگی به شما نشاط می دهد. نارنجی رنگ هیجان است و احساس پر از انرژی را القاء می کند.

سیاه: قدرت

این گروه رنگی احساس قدرتی عظیم و درونی را می دهد. رنگ سیاه استواری همراه با کنترل و نفوذ را به شما القا می کند. درضمن رنگ مشکی بسیار رسمی است.

قرمز: هیجان

این گروه رنگی به شما هیجان می دهد. شاید دلیل عاشقانه بودن این رنگ همین باشد. حتی تراکم این رنگ در فضا باعث بالا رفتن فشار خون می شود. در عین حال ترکیب این رنگ با مشکی ترکیبی کاملاٌ مجلل و رسمی خواهد بود.

سبز: زندگی

این گروه رنگی به شما حس زندگی و طراوت می دهد. از آنجا که رنگ سبز رنگ طبیعت است سبب القای این حس می شود.

نکته: باید درنظر داشته باشید که تنها سلیقه و تمایل شخصی برای اننتخاب گروه رنگی معیار نیست ، عواملی دیگر چون سبک و کاربری بسیار حائز اهمیت هستند. به طور مثال شاید رنگ صورتی رنگ مناسبی برای اتاق خواب باشد ولی اصلاً چنین رنگی مناسب فضای غذاخوری نیست چرا که این رنگ سبب کاهش اشتها می گردد.

مبلمان اداری

تفکیک به جهت کاربری

هر فضا با توجه به کاربرد، نیاز به مبلمان خاصی دارد البته تفاوت موجود بین فصاهای مسکونی و اداری این است که کاربرد فضاهای یک ساختمان مسکونی کاملاً مشخص است ، چرا که هر فضای مسکونی به اتاق خواب ، آشپزخانه ، اتاق نشیمن ، سالن غذا خوری و پذیرایی احتیاج دارد؛ در حالیکه در فضاهای اداری با توجه به نوع فعالیت ، تعداد پرسنل ، نحوه کار و حتی ارتباط آن با فضای خارج متغیر است.

در اینجا به چند بخش رایج در فضاهای اداری اشاره می کنیم:

لابی ( فضای انتظار)

در دسترس ترین فضا هنگام ورود ، مناسب ترین محل برای قرارگیری لابی است. لزوم شکل گیری چنین فضایی به این دلیل است که شخص هنگام ورود به فضای اداری بتواند با منشی یا بخش اطلاعات ارتباط داشته باشد و در صورت لزوم لحظاتی را منتظر بماند؛ در نتیجه در این فضا به میز منشی یا پذیرش و مبلمانی برای نشستن اشخاص نیاز است. این مبلمان الزاماً نباید شکل رسمی و معمول مبلمان اداری را داشته باشد و تعداد و شکل این مبلمان به تعداد اشخاص مراجعه کننده بستگی دارد. در مورد انتخاب یا طراحی این مبلمان باید در نظر داشت که درجه راحتی میبایست بین مبلمان رسمی اداری و مبلمان راحتی نشیمن باشد.

میز منشی باید به گونه ای باشد که او را به لابی و درب ورودی مشرف کند و تمامی وسایل مورد نیاز ولی در دسترس باشد ، به همین دلیل است که میز L شکل در این مورد بسیار متداول شده است چراکه این نوع میزها این قابلیت را دارند که در گوشه ای قرار گیرند و یک فضای نسبتاً خصوصی برای منشی ایجاد کنند. علاوه بر این فضای بیشتری برای قرارگیری وسایل مورد نیاز وجود دارد که با استفاده از یک صندلی چرخ دار دسترسی به این فضا به راحتی صورت می گیرد . در انتخاب یا طراحی صندلی منشی باید به راحتی و تناسب آن با استانداردهای پزشکی توجه داشت چراکه منشی ساعات زیادی را روی این صندلی سپری می کند از این جهت است که معمولاً این صندلی ها قابلیت تنظیم در جهات و زوایای مختلف را دارند.

وجود یک میز کوچک جهت پذیرایی از میهمان در فضای لابی پیشنهاد می شود همچنین استفاده از تزئینات جذاب و ترجیهاً موارد مرتبط با کاربری فضا به مشغول کردن ذهن مراجعه مراجعه کننده هنگام انتظار کمک می کند.

اتاق مدیریت

رسمی ترین مبلمان فضای اداری به این بخش اختصاص می یابد این فضا می بایست برای القای حس ریاست و مدیریت نسبت به فضاهای موجود شکیل تر و محلی مناسب برای پذیرایی از میهمانان مدیر باشد. میز مدیریت از لحاظ ابعاد بزرگتر از میزهای دیگر موجود در فضاهای اداری است تا بیان کننده بالاتر بودن سمت مدیر نسبت به دیگر پرسنل باشد. صندلی مدیریت همان ویژگی های صندلی منشی را دارد با این تفاوت که از لحاظ ظاهری شکیل تر و ترجیحاً بزرگتر است. مبلمان میهمان در فضای مدیریت معمولاً رسمی می باشد و به همراه یک میز پذیزایی که در جلوی میز مدیر قرار می گیرد. البته در فضاهایی که جایی برای اتاق کنفرانس و تشکیل جلسات وجود ندارد چنین فضایی در اتاق مدیریت پیش بینی می شود و این امر با قرار دادن یک میز کنفرانس چسبیده به میز مدیر امکان پذیر است ، البته باید توجه داشت که با وجود میز کنفرانس دیگر در نظر گرفتن مبلمان میهمان لزومی ندارد. نکته دیگر در طراحی اتاق مدیریت وجود قفسه (File ) و کتاب خانه است تا به فضا جلوه ای کاملاً اداری دهد.

از نکات قابل توجه ، تعبیه وسایلی است که اسباب راحتی مدیر را فراهم می کند. وسائلی چون بوفه کوچک شخصی ، دسترسی به سرویس بهداشتی شخصی و غیره که این عوامل در فضا ضرورتی ندارند و بسته به وسعت فضا و تمایلات شخصی استفاده کننده آن می باشد.

اتاق کنفرانس

این فضا به لحاظ کاربردی شرایط خاصی دارد که رعایت نکات خاصی را نیز می طلبد؛ نکاتی چون آکوستیک بودن فضا ، تنظیم نور محیط ، در صورت وجود ویدئو پروجکشن یا اسلاید و غیره. یکی از الزامی ترین مبلمان این فضا میز کنفرانس است که با توجه به تعداد نفراتی که برای استفاده از آن پیش بینی می کنیم و اندازه فضا ، شکل های مختلفی دارند.

این میزها معمولاً طوری طراحی می شوند که بخشی از آن برای نشستن مدیر یا رئیس جلسه بوده تا تسلط کامل به تمام افراد حاضر در اتاق کنفرانس را داشته باشد در نتیجه معمولاً دارای فرم مستطیلی ، T یا U شکل می باشند.میز U شکل این امکان را به ما می دهد که افراد زیادی پشت آن بنشینند زیرا در واقع از سه میز مستطین شکل تشکیل شده و امکان تسلط برای همه وجود دارد.

در مواقعی که تمایل رعایت سمت ها و برتری در تقدم و تاخر محل نشستن وجود نداشته باشد ، از میز گرد استفاده می کنیم .

در صورت لزوم استفاده از ویدئو پروجکشن یا دستگاه اسلاید باید دقت داشته باشیم که پرده نمایشگر باید در معرض دید همگان باشد و در صورت وجود پنجره از پرده های کلفت استفاده می شود تا هنگام نمایش فضا تاریک باشد.

برای آکوستیک کردن فضا از مصالح خاصی استفاده می شود ، چنانچه یک فضای مجزا برای اتاق کنفرانس وجود داشته باشد از دیوارپوش ها و سقف های کاذب آکوستیک استفاده می شود.

چنانچه فضای مجزایی وجود نداشته باشد می توان پارتیشن های عایق صدا را به کار برد. استفاده از رویه کوب های چرمی و چوبی به این مسئله کمک فراوان می کند.

اتاق پرسنل

این فضا ممکن است پذیرای کارمندان متعددی باشد که در عین حال که فعالیت متضاد دارند در کنار هم کار می کنند. برای جلوگیری از بروز مزاحمت و اخلال در کار باید برای هر یک فضایی نیمه خصوصی ایجاد کرد. از آنجا که تفکیک یک اتاق بزرگ به قسمت های کوچک تر تاحدی منطقی نیست نمی توان فصاهای کاملاً مجزا ایجاد کرد. در نتیجه توصیه می شود از پارتیشن های با ارتفاع کم استفاده شود.معمولاً مبلمان اداری مختص به این فضا چیدمان خاصی دارند که در زیر به چند نمونه از این چیدمان اشاره می شود.

L های به هم چسبیده

مدولار

شاخه ای با فایل مرکزی

شکل های دیگر که به طور معمول در فضاهای اداری مورد استفاده قرار می گیرند

تناسبات سبکی

تناسب سبک مبلمان امری بدیهی است که در قسمت مبلمان منزل به طور کامل به آن اشاره شده است. اما نکتۀ قابل توجه این است که تضاد سبکی در فضا های مجزا مانعی ندارد بلکه این تضاد خود به تفکیک فضا ها کمک بسزایی می کند. برای مثال اتاق مدیریت با طراحی و مبلمان کاملاً کلاسیک در کنار فضاهای دیگر که مدرن طراحی شده اند مانعی ندارد، بلکه این فضا را از بخش های دیگر مجزا می سازد.

نکتۀ دیگری که باید به آن اشاره کنیم این است که برای طراحی و تجهیز فضای اداری معمولاً از سبک مدرن استفاده می شود و اتاق مدیریت نیز کلاسیک طراحی می شود.

تناسبات با فضای مورد استفاده

اینکه مبلمان اداری چگونه انتخاب یا طراحی شود با فضای مورد استفادۀ آن ارتباط مستقیم دارد، رعایت استاندارد های مبلمان هر بخش در قسمت کاربری به طور کامل توضیح داده شده است، اما مبلمان اداری می تواند شکل ترکیبی هم داشته باشد و چگونگی استفاده از آن به فضای به کار رفته در آن، وابسته است.

به طور مثال در جایی که محدودیت فضا وجود دارد می توان از قفسه، کتابخانه و یا فایل به عنوان پارتیشن استفاده کرد و در واقع مبلمانی طراحی کرد که کاربرد چند منظوره داشته باشد.

نوع چیدمان مسئلۀ دیگری است که به شرایط فضا بستگی دارد. به عنوان مثال در فضای انتظاری که تعداد ارباب رجوع زیاد پیش بینی می شود و احتیاج به مبلمان متعددی است می توان از مبلمان دوطرفه استفاده کرد، چرا که پشت به هم نشستن مراجعین در چنین فضایی به دور از اشکال است.

کاربری خاص

از ابتدای تاریخ دکوراسیون و صنعت مبلمان تمامی استانداردها همچون استانداردهای معماری بر اساس مدولار بدن انسان بوده است، و تا به امروز این استانداردها رعایت می شوند که طراحان و صنعتگران مبلمان نیز از این استاندارد طبعیت می کنند. اما مواردی وجود دارند که ما را مجاب می کنند مبلمانی با شرایط خاص طراحی کنیم؛ به طور مثال ممکن است طراح ، مبل خود را برای قرار گرفتن در یک قسمت ویژه طوری طراحی کند که یک مبل معمولی به جهت فرم و اندازه ، در آن فضا کاریی نداشته باشد.

تأثیرات روحی روانی

نکتۀ قابل توجه در طراحی و انتخاب مبلمان اداری این است که هنگام ورود به چنین فضایی اداری بودن آن به خوبی القاء شود. برای چنین حسی هرگز نباید از رنگ های لطیف و بسیار روشن استفاده کرد؛ رنگ هایی مثل صورتی، نارنجی روشن، آبی آسمانی، سبزمغز پسته ای و رنگهای مشابه. رنگ مناسب چنین فضایی می تواند از گروه رنگ های خنثی باشد.

استفاده از فلز بهترین گزینه برای این فضا می باشد. رنگ مناسب برای مبلمان مدیریت مشکی و قهوه ای است که معمولاً با ترکیب رنگ قرمز یا رنگهای گرم جلوه بیشتری پیدا می کند.

استفاده از متریال هایی با مقاوت بالا الزامی است، چرا که این فضا ها به دلیل تردد زیاد مستهلک شده؛ به همین دلیل پارچۀ مبلمان اداری معمولاً مخمل ضخیم یا چرم انتخاب می شود. البته دلیل دیگر استفاده از چرم امکان نظافت آسان آن می باشد. در موارد زیادی نیز از مشتقات پلاستیکی برای پشتی و کفی صندلی ها استفاده می شود.

انواع سبک های مبلمان

مبلمان چشم گیرترین بخشی است که خانه را قابل زندگی کرده و موجب رفاه را برای افراد داخل منزل فراهم می سازد. مبلمان برحسب نیاز افراد منزل، سبک طراحی و فضای موجود در آن تغییر می کند. همچنین مبله کردن خانه یک روند تکاملی است. این امر با توجه به شمار خانواده، شیوه زیست شما و سلیقه شما صورت می پذیرد.

طرحهای کلاسیک امریکن انگلیسی (English American Classics)

سبک های ماندگاری که در طول قرنها دوام آورده و این تمایز را با سبک های دیگر پیدا کرده اند کلاسیک نامیده می شود.

ریشه مبلمان کلاسیک را می توان در انگلستان یافت.

در قرن 17 پس از مهاجرت انگلیسی ها به آمریکا این نوع از طراحی نیز به آمریکا منتقل گردید. این سبک به نام حاکمان آن زمان ویلیام و ماری نامیده شد که جنس آنها عمدتا از جنس بلوط بوده و دارای قسمتهای خراطی شده بود. اغلب میزها دارای لولا بوده به این صورت که با باز شدن لولا میزها بزرگ تر می شدند. در این دوره پشتی صندلی ها بصورت نرده ای بود. با وجود اینکه مبلمان اولیه در آمریکا مبتنی بر طراحی انگلیسی بود ولی از نیازهای مهاجرین و مواد موجود در منطقه تأثیر فراوان گرفت و در این دوره مبلمان اولیه که به نام بقا (Survival) موسوم بود شامل میزهای ستونی که صرفا از تخته چوب بر روی ستونهایی بشکل بود قرار می گرفت.

در دهه 1720 سبکی ظریف تر جانشین سبک ویلیام و ماری شد که به نام جانشین ویلیام "سبک کویین آن" نام گرفت. در این سبک راحتی و زیبا شناسی بسیار مورد توجه قرار گرفت به این صورت که پایه های منحنی میز که انتهای تیز و باریک آن به بالشتکی زیبا متصل می شد و انواع صندلی مخصوصا صندلی های بزرگ با دسته های راحتی که در زیر روکش آنها لایه ضخیمی از پشم حیوانات قرار داده می شد این مبلمان عمدتا از چوب گردو بود و گاهی با تکنیک ژاپنی که تقلیدی از هنر لاک الکل شرقی بود، تزئین می شد.

انواع میزهای چای، میزهای بازی و همچینین میزهای چارپایه کشودار که بعنوان میز توالت مورد استفاده قرار می گرفت در این دوره ظاهر شدند.

سبک کلاسیک فرانسوی: French Classics

این سبک به دوران حکومت لویی پانزدهم و لویی شانزدهم باز می گردد.

دوران نویی پانزدهم عصر روکوکوی متقارن بود، مبلمان این دوره از خطوط هماهنگ و موجی شکل، منبت کاری پیچیده با چو در این سبک راحتی و زیبا شناسی بسیار مورد توجه قرار گرفت، به این صورت که پایه های منحنی میز که انتهای تیز و باریک آن به بالشتکی زیبا متصل می شد و انواع صندلی مخصوصا صندلی های بزرگ با دسته های راحتی که در زیر روکش آن ها لایه ضخیمی از پشم حیوانات قرار داده می شد. این مبلمان عمدتا از چوب گردو بود و گاهی با تکنیک ژاپنی که تقلیدی از هنر لاک الکل شرقی بود تزیین می شد. انواع میزهای چای، میزهای بازی و نیز میزهای چهارپایه کشودار که به عنوان میز توالت مورد استقاده قرار می گرفت در این دوره ظاهر شدند.

در اواسط قرن 18 مبلمان انگلیسی دیگر یاد آور سلطنت بریتانیا نبود بنکه مبل سازان این دوره نیز مطرح گردیدند. یکی از مبل سازان این دوره تا مس چیپند یل Thomas Chippendale) ( صنعتگر لندنی بود که سبک خاصی را از خود در این دهه به جای گذاست.

چیپندیل اولین کتاب رسمی مربوط به مبلمان به نام راهنمای آقایان و مبل سازان را برای بار اول در سال 1754 منتشر کرد که تا پایان دهه 1780 در اروپا و امریکا به صورت گسترده مورد استفاده قرار میگرفت.

در این دوره استفاده از چوب ماهون وارداتی و صاف به جای چوب گردو مرسوم گردید.

صندلی های ظریف با پشتی های میله ای تزیینی ، کاناپه های پشت شتری و میز چای با رویه سینی شکل گود از جمله مبلمان اصلی دوره چیپندیل می باشد. این نوع مبلمان به علت داشتن عناصر خاص مانند پایه توپی و پنجه شیری یا آرایش سنتوری شکسته و غیره به سرعت قابل تشخیص می باشد.

سبک چیپندیل سخت تحت تاثیر سبک روکوکو بود، همرمان با سبک چیپندیل یک صندلی دیگر به اسم صندلی ویندزورWindsor Chair)) وجود داشت از ویژگی های این صندلی : پایه های گرد، نشیمن گاه زین شکل و میله های عمودی و افقی در پشت صندلی بود.

درب های خارجی، لاک الکل کاری و استفاده زیاد از تزیینات طلایی رنگ پیروی می کرد. این مبلمان به علت توجه به راحتی نیز مشهور است.

در دوره لویی شانزدهم طرح مبلمان از مارپیچ و موجی شکل به طرح های سنگین و خطوط راست تغییر کرد. مبل سازان این دوره تحت تاثیر سبک نئوکلاسیک به طرح های گوشه دار و صاف که در اوایل قرن رایج بود بازگشتند.

کمد، صندلی و میزهای کار دارای نیم رخ تقریبا چهارگوش، پایه های نازک با شیارهای عمودی و پایه های توپی یا کره مانند بودند.

جالباسی و کمدها نیز دارای درب های محدب شکم دار و پایه های منحنی شکل بودند.

سبک نئو کلاسیک (Neo Classic)

مبلمان نئوکلاسیک از اواخر قرن 17تا اواسط قرن 18 شکل گرفت که دربرگیرنده سبکهای فدرال و امپراطوری بود. طراحان این سبک به سبک های باستانی و تقلید از سبک های یونانی که از حفاریهای پمپئی الهام می گرفت. مبلمان سبک فدرال، ظریف، هندسی، با پایه های ستونی، پشت های مربعی و زیر پایه های بلوکی شهرت پیدا کردند. این سبک توسط دو مبل ساز انگلیسی به نامهای جرج هیل وایت و توماس شراتون شکل گرفت.

از جمله مبلمان این دوره می توان میزهای تحریر و منشی گری را نام برد.

نکته: پیشتاز سبک امپراطوری در امریکا (دانکن خایف) بود که طرح هایش سنگین تر و غنی تر از سبک فدرال بود.

نکته: یکی از مشخصه های بارز سبک امپایر (امپراطوری) به کارگیری طرح چنگ (Lyre) می باشد که در پشت صندلی و پایه های میزهای کنار سالن به کار می رفت و از چوب ماهون (ماهاگونی) تیره رنگ و یا چوب بلسان که در آمریکا آنرا رز وود(Rose wood) می نامند ساخته می شد.

نکته: از دیگر مبلمان دوره نئوکلاسیک می توان سبک (Bider Meyer) را نام برد که همراه با مهاجرین آلمانی به آمریکا آمد. مشخصه این نوع مبلمان که عمدتا از چوب های سبک ساخته می شد شکلهای هندسی با دیدگاه معماری (ستونها و تکیه گاهها) و کم بودن تزئینات طرحهای قبلی به غیر از نوعی معرق کاری که خاص طرح بایدر مایر بود.

سبک آمریکایی سنتی (American Country)

مبلمان سنتی منحصر به یک دوره یا یک مبل ساز خاص نمی باشد. این مبلمان ساده در سرتاسر آمریکا توسط نجاران خود آموخته ساخته می شد. از مشخصه های این نوع مبلمان کاربردی محکم و منحصر بفرد بود.

این نوع مبلمان دست ساز در عین سادگی از سبک ها و طرح های ابتدایی بهره مند بودند.

صنعت گران این دوره با تزئین چوب بلوط و سایر چوبهای معمولی با نقاشی روی آنها سعی می کردند نمای چوبهایی مثل ماهون را بیافرینند که برای این کار از تکنیک استنسیل با مواد رنگی استفاده می کردند.

سبک کلاسیک عصر ویکتوریا: Victorian Classic

عصر ویکتوریایی، دوره تنوع و تلاقی ، انتخاب گرایی (Electicism) بوده و پیرو سبک خاص نمی باشد و تحت تأثیر سه عامل مهم شکل گرفت که عبارتند از: احیای سبک گذشته، واکنش به عصر ماشین و نوآوری در موارد و مصالح و فنون. این دوره مربوط به اواسط قرن 19 تا اواخر آن می باشد.

در این دوره مبل سازان برای طرحهای خود به بررسی تاریخ پرداختند که این امر باعث بوجود آمدن سبک های سنتی مانند کوتیک ، رنسانس و روکوکو گردید.

قرن 19 به عنوان عصر نوآوری مشهور می باشد. در این دوره تشک های فنری ساخته شد.

به این ترتیب صندلی هایی با چوبهای خمیده تولید گردید.

سبک معاصر: Contemproary

سازندگان مبل های این سبک معماران و طراحان بودن که در باهاوس (Bauhaus) پرورش یافتند. باهاوس یک هنرستان آلمانی است که در 1919 تأسیس شد. هنر جویان این هنرستان پیرو شعار فرم به دنبال عملکرد می آید. آموختند که مفاهیم طرح خوب را در نیازهای تولید انبوه تجاری و نیاز به خانه های عصر فرا صنعتی بکار گیرند. که نتیجه آن مبلمانی ساده و هندسی بود که تماما توسط ماشین تولید شده بود. دهه های 1930 عصر سبک هنر تزئین نامیده شد. این نامی است که در نمایشگاههای هنرهای پاریس که سبک مدرن در آن ارائه شد به این دو دهه داده شده است.

نکته: مبل سازان اسکاندیناوی و آمریکایی در این گرایش سهم داشتند که از جمله طراحان برجسته این کشورها می توان به آلوار آلتو (Alvar Alto) معمار فنلاندی و چارلز ایمز (Charles Eames) اشاره کرد.

چیدمان

یک فضا با توجه به کاربری آن با المانهای مختلف مبلمان پر می شود. چگونگی چیدمان این عناصر باعث اشغال شدن قسمتی از فضای ما می شود.

نکته بسیار مهم این است که به فضایی که خالی است و توسط هیچ شیئی پر نشده توجه کنیم. این فضا فضای مخفی نام دارد که در واقع ما در این فضا زندگی می کنیم. برای بهینه کردن چیدمان خود بهتر است ، به فضای منفی توجه کامل داشته باشید. از آنجا که پایه همه طراحیها اعم ازساختمان و مبلمان استانداردهای بدن انسان است، چگونگی فضای منفی با این استانداردها در ارتباط است.

برای مثال: قرار گرفتن پاتختی بین پنجره و تختخواب علاوه بر اینکه ایمن بودن جای تختخواب را تضمین می کند این امکان را به ما می دهد که به راحتی برای دسترسی به تختخواب در این فضا حرکت کنیم و به همین دلیل است که اندازه استاندارد پاتختی بین 60 تا 70 سانتی متر است.

نکاتی مفید و ریزه کاریهایی در چیدن لوازم منزل در منازل و آپارتمانهای کوچک امروزی

رنگ های سفید ، نور را به بهترین وجه منعکس می کند و از لحاظ بصری باعث ایجاد عمق در دیوارها می شود. شما می توانید با انتخاب مبلمانی با رنگهای متضاد فضا را دلنشین و زیبا جلوه دهید. مبلمان کم رنگ در فضا سبکی را القا می کند.

استفاده از طرحها و رنگ های شلوغ و غالب در اتاق های کوچک باید با احتیاط انجام شود. به جای انتخاب رومبلی هایی با طرح های درشت و رنگ های درخشان می توانیم از کوسن هایی با روکش طرحدار و یا رنگ های متضاد استفاده کنیم.

مبلمانی را که برای یک فضا انتخاب می کنید می بایست متناسب با مساحتی که مبلمان در آن قرار گیرد باشد.

مبلمان باید هماهنگ با کف پوش، دیوارپوش و پرده به کار رفته در آن محیط باشد.

مبلمان مورد استفاده باید در نقطه ای از فضا قرار بگیرد که دسترسی آن به آشپزخانه و تلویزیون راحت تر باشد .

سرویس نهارخوری که معمولا برای پذیرایی از مهمانان استفاده می شود از جهتی به دلیل سرو غذا باید نزدیک به آشپزخانه باشد و از جهتی به مبلمان نزدیک باشد که برای صرف غذا مسافت زیادی طی نشود.

TV Set که شامل تلویزیون و میز تلویزیون می باشد. محل قرار گیری آن باید طوری باشد که روبه پنجره نباشد و نور خصوصا در طول روز به آن نتابد.

از دیگر نکات قابل توجه درباره چیدمان فاصله بین تلویزیون و مبلمان می باشد که بهتر است 4 برابر اینچ تلویزیون موجود در آن فضا باشد.

ارتفاع میز تلویزیون با توجه به اندازه تلویزیون و ارتفاع مبلمان متغیر است.

فضایی که برای TV ROOM استفاده می شود ترجیحا تیره و یکنواختی است.

معمولا بوفه (جایی که ظروف میهمان در آن نگهداری می شود) باید نزدیک به میز نهارخوری باشد.

اگر تفکیک فضایی نداشته باشیم و بخواهیم از یک فضا استفاده کاربردی داشته باشیم می توانیم با چیدمان خاص مبلمان دو فضا را از هم جدا کنیم.

بطور مثال وقتی که فضای نشیمن و پذیرایی در یک پلان هستند می توانید دو دسته مبل یکی برای مهمان و دیگری برای فضای نشیمن به صورت پشت به هم قرار دهید.

نکته: با الهام گرفتن از رنگ هایی که در طبیعت زنده یافت می شوند، اتاق نشیمن خود را سرشار از احساس نیرو و طراوت کنید. برای مثال استفاده از رنگ های سبز موجود در میوه هایی مانند لیموو سیب که با درخشش طبیعی خود به فضا حال می بخشد. استفاده از رنگ زرد کمرنگ به عنوان رنگ مکمل فضا (یا استفاده از پرده های گل دار و با طراوت به این روش بسیار سازگارند) رنگ کرم ملایم و یا سفید برای مبلمان این فضا بسیار مناسب بنظر می رسد.

چیدمان اتاق خواب

در چیدمان اتاق خواب که اصلی ترین عنصر مبلمان اتاق خواب بشمار می رود رعایت چند نکته ضروری است.

- در معرض دید نبودن تختخواب هنگام باز شدن درب اتاق

- نچسبیدن تختخواب به پنجره به دلیل مسائل ایمنی (استفاده از پا تختی بین پنجره و تختخواب برای رسیدن به همين هدف است).

- در تختخواب های دو نفره وجود مسیر حرکت در دو طرف تخت الزامی است. به یکی دیگر از تخت خوابهایی که در مبلمان اتاق استفاده می توان به تختخواب اسکارلتی اشاره کرد. این تختخواب به دو صورت مورد استفاده قرار می گیرد. یکی با پرده های پارچه ای نرم و ملایم ودیگری بدون پرده که در هر صورت زیبایی خاصی را به چیدمان اتاق می بخشد.

نکاتی مفید در مورد چیدمان مبلمان اداری

در مورد چگونگی قرارگیری میز منشی و پرسنل یک فضای اداری باید به این نکته توجه نمود که همیشه ارباب رجوع به پشت میز دسترسی نداشته باشد و همچنین برای در معرض قرار نگرفتن مانیتور و یا اطلاعات خصوصی آنها این امر حائز اهمیت می باشد.

محل قرار گیری میز منشی باید جایی باشد که از نظر دسترسی به درب ورودی اتاق مدیریت و دیگر فضاها مسلط باشد.

چیدمان مبلمان انتظار باید به گونه ای باشد که مراجعه کننده به قسمت های خصوصی فضا مشرف نباشد

تعبیه توالت خصوصی و حتی الامکان درب ورودی مجزا برای مدیریت پیشنهاد می گردد.

در انتخاب مبلمان برای فضاهای اداری به این نکته باید توجه کرد که به خاطر رسمی بودن فضا راحتی مبلمان اهمیت زیادی ندارد و ایجاد حس رسمی و اداری بودن تنها توسط مبلمان های خاص اداری امکان پذیر است.

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام