رفتن به مطلب

معرفي بمب افکن 4 موتوره ي b17


ارسال های توصیه شده

بمب افکن چهار موتوره B-17 به عنوان هواپیمایی با برد زیاد و کاملا مسلح طراحی شد. B-17 بمب افکن اصلی آمریمایی ها در حمله به اروپا بود. این بمب افکن برد بسیار زیادی داشت و پرواز کردن با آن غیر از زمانی که بار اضافه داشت بسیار آسان بود. ولی توانایی حمل ظرفیت بالای بمب در فواصل دور را نداشت. حتی 13 مسلسل B-17G هم از پس جنگنده های دشمن بر نمی آمد اما از طرفی این بمب افکن می توانست خسارات زیادی ببیند ولی خدمه خود را سالم به خانه باز گرداند. بعضی از این بمب افکن ها به عنوان هواپیمای ترابری CB-17 استفاده شدند. 12731 فروند ساخته از این بمب افکن ساخته شد.

 

مدل: B-17G کشور سازنده: آمريکا سال ساخت: ۱۹۴۳

عملکرد: بمب افکن خدمه: ۱۰ طول بال:۳۱.۶۲ متر

پهنای بال: ۱۳۱.۹۲ مترمربع موتور: Engine 4*880KW Wright R-1820-97

طول: ۲۲.۶۶ متر ارتفاع: ۵.۸۲ متر برد:۵۰۸۰ کيلومتر

مينيمم وزن: ۱۶۳۹۱کيلوگرم ماکزيمم وزن: ۲۹۷۱۰کيلوگرم حداکثر سرعت: ۴۶۲کیلومتر/ساعت

حدپرواز: ۱۰۸۵۰ متر اسلحه: ۱۳ مسلسل ۱۲.۷ ميليمتری و ۹۴۵۳ کيلوگرم ظرفيت

 

در جواب تقاضای ارتش برای یک بمب افکن بزرگ و چند موتوره، مدل آزمایشی 229 ،B-17 که کاملا از طرف شرکت بوینگ بودجه دریافت کرده بود، در کمتر از 12 ماه ساخته شد و پرواز آزمایشی خود را انجام داد. B-17 دارای بالهایی با ارتفاع کم بود که خصوصیات آیرودینامیکی بمب افکن غولپیکر XB-15 که هنوز در مرحله طراحی بود و مدل ترابری 247 را در خود داشت. B-17 اولین تولید نظامی بوینگ بود. این بمب افکن بجای کابین خلبان دارای ارشه پرواز بود و با بمب و 5 مسلسل کالیبر 30 مسلح شده بود.

 

اولین B-17 در سال 1941 وارد جنگ شد، زمانی که نیروی هوایی سلطنتی انگلستان از چند فروند آن برای انجام ماموریت در ارتفاع بالا استفاده کرد. هرچه جنگ جهانی دوم بیشتر شدت می گرفت این بمب افکن به اسلحه و زره بیشتری نیازمند می شد.

 

B-17E که اولین مدل تولید شده دژ پرنده در مقیاس انبوه بود، 9 مسلسل و ظرفیت 4000 پوند بمب را داشت. این مدل از مدل های آزمایشی خیلی سنگین تر بود. این مدل اولین هواپیمای ساخت بوینگ با دم بزرگ و کارامد برای کنترل بهتر و پایداری بیشتر در ارتفاعات بالا بود. مدل های بعدی مسلح تر بودند.

 

در اقیانوس آرام این هواپیما لقب مرگبار را در مقابل ژاپنی ها که آن را جنگنده چهار موتوره صدا می زدند گرفت. دژهای پرنده همچنین به خاطر پایداری و سقوط نکردنشان پس از دریافت آتش فراوان و خسارات بسیار زیاد افسانه ای شده بودند. آنها گاهی در حالی به پایگاه خود باز می گشتند که سوراخ های بزرگی در بدنه خود داشتند.

 

کارخانه های بوینگ در کل 6981 B-17 در مدل های مختلف و 5745 دیگر با همکاری لاکهید(وگا) و دوگلاس تولید کرد. امروزه تعداد کمی از آنها وجود دارند. بیشترشان بعد از جنگ قطعه قطعه شدند تا در هواپیماهای دیگر مورد استفاده قرار گیرند. بعضی هم در دهه 60 به عنوان اهداف آزمایشی نابود شدند. ( توسط موشک های بومارک ساخت بوینگ ).

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...