تریامترن اچ ( هیدروکلروتیازید)

[اذین25 1,494]

تریامترن هیدروکلروتیازید یک داروی مُدر رایج است . این دارو مقدار مایعات دفعی از طریق ادرار را افزایش می دهد؛ در نتیجه با کاهش مایعات در گردش خون از فشار خون می کاهد. کاهش فشار خون خود موجب کاهش بار کاری قلب و شریان ها [ سرخرگ ها ] می شود. بالا باقی ماندن فشار خون به سرخرگ های مغز، قلب و کلیه ها آسیب می زند؛ که این آسیب خطر سکته مغزی ، نارسایی قلبی ، و نارسایی کلیوی را افزایش می دهد.

هیدروکلروتیازید همچنین موجب دفع برخی مواد شیمیایی ، مثل سدیم و پتاسیم ، از بدن می شود. تریامترن به هیدروکلروتیازید اضافه می شود تا از دفع پتاسیم جلوگیری کند و آن را در بدن نگاه دارد.

چگونگی مصرف

برای جلوگیری از ناراحت شدن معده تریامترن هیدروکلروتیازید را می توان با غذا یا شیر خورد. سعی کنید دارو را هر روز ساعت معینی مصرف کنید تا فراموشش نکنید.

اگر روزی یک نوبت تریامترن هیدروکلروتیازیدبرایتان تجویز شده است ، بهتر است دارو را اول روز یا وقتی که به توالت دسترسی دارید مصرف کنید. اگر به سبب خرید یا کاری خارج از خانه مصرف دارو را به تعویق انداخته اید، دارو (یا نوبت آخر دارو) را پیش از ساعت ۴ بعداز ظهر بخورید.

این کمک می کند تا شب هنگام مجبور نشوید برای ادرار کردن از خواب برخیزید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است ، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.

هشدارها و عوارض جانبی

در صورت بروز هر یک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: واکنش های حساسیتی (بثورات جلدی )؛ خشکی دهان ؛ تشنگی شدید؛ ضربان قلب نامنظم ؛ گرفتگی های عضلانی ؛ تهوع یا استفراغ ؛ خستگی یا خواب آلودگی شدید؛ درد یا سوزش معده ؛ کبودی یا خونریزی غیرعادی ؛ مدفوع سیاه و قیری ؛ لکه های قرمز روی پوست ؛ دفع خون در ادرار یا مدفوع ؛ درد مفصلی ؛ کمردرد؛ زردی چشم ها یا پوست .

موارد احتیاط

در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف تریامترن هیدروکلروتیازید، پزشکتان را مطلع سازید:

حساسیت به تریامترن ، هیدروکلروتیازید یا دیگر داروهای مُدر تیازیدی ؛ داروهای حاوی سولفور؛ بومتانید؛ فوروسماید؛ یا داروهای مُدر دیگر نظیر مهارکننده های کربنیک آینداز (استازولامید)

بارداری یا شیردهی

مصرف داروهای دیگر، به ویژه دیگوکسین ، لیتیم ، ضد انعقادها (رقیق کننده های خون )مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (مثل کاپتوپریل )، سیکلوسپورین ، شیر کم نمک ، مواد حاوی پتاسیم ، اسیدفولیک ، داروهای پایین آورنده کلسترول خون (کلستیرامین ، کلتیپول )، یا داروهای پرفشاری خون

سابقه یا دچار بالا بودن پتاسیم خون ، نوروپاتی دیابتی ، یا بیماری های کلیوی یا کبدی

هنگام مصرف تریامترن هیدروکلروتیازید توصیه می شود

دارو را مطابق تجویز پزشک مصرف کنید.

در مورد لزوم احتمالی کاهش وزن ، ترک سیگار، برنامه ورزشی یا تغییرات در برنامه غذایی (مثلاً کاهش مصرف نمک با پزشکتان مشورت کنید.

به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.

هر هفته (یا طبق زمانبدی مورد نظر پزشکتان ) فشار خون و وزنتان را اندازه گیری کرده ، در یک دفترچه یادداشت کنید تا در هر ملاقات آنها را به پزشکتان نشان دهید. اگر روش اندازه گیری فشار خون را نمی دانید از یک پزشک یا پرستار بخواهید آن را به شما بیاموزد. هرگونه افزایش یا کاهش وزن به مقدار ۲/۵ کیلوگرم را که طی یک هفته ایجاد شده باشد به اطلاع پزشکتان برسانید.

پیش از مصرف هر داروی دیگر، حتی داروهای مجاز بدون نسخه یا داروهای گیاهی ، با پزشکتان مشورت کنید.

از مواجهه بدون محافظت با نور خورشید بپرهیزید. از آفتاب ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعدازظهر و استفاده از وسایل برنزه کننده اجتناب کنید. هنگام مواجهه با آفتاب از یک کرم ضد آفتاب با قدرت محافظتی ((اِس پی اِف ) حداقل ۱۵ برای حفاظت مناطق در معرض نور استفاده کنید. هیدروکلروتیازید موجب حساسیت پوست به نور آفتاب می شود که می تواند منجر به آفتاب سوختگی شدید یا تغییر رنگ پوست در نواحی ای از پوست که در معرض آفتاب می باشد، گردد.

تریامترن هیدروکلروتیازید را دور از دسترس کودکان ، و دور از گرما، نور مستقیم ، و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط هیدروکلروتیازید فاسد می شود).

تریامترن هیدروکلروتیازید تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان ، در توالت دور بریزید.

هنگام مصرف تریامترن هیدروکلروتیازید نباید

از حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده ، یا نشسته به ایستاده سریع تغییر وضعیت دهید. برای جلوگیری از سیاهی رفتن چشم یا احساس غش به آرامی تغییر وضعیت دهید.

الکل بنوشید، مدت طولانی سرپا بمانید، یا در هوای گرم ورزش کنید؛ چرا که ممکن است دچار سیاهی رفتن چشم یا غش شوید.

حتی در صورت احساس بهبودی ، دارو را قطع کنید. این دارو بیشتر نقش کنترل کننده دارد تا نقش درمانی ، و ممکن است لازم باشد برای مدتی طولانی آن را مصرف کنید اگر سؤالی در مورد داروهایتان دارید از پزشکتان بپرسید.