رفتن به مطلب

آيا مي توان رديف دستگاه هاي موسيقي را فقط با بمل و ديز اجرا كرد؟


ارسال های توصیه شده

برای اجرای یک دستگاه یا آواز، نخست باید به فواصل آن توجه کرد، که اگر مطابق با فواصل موجود در سازهای غیر ایرانی (سازهای با فواصل نیم پرده ای) باشند، می شود این دستگاه ها یا آوازها را با این سازها اجرا کرد. مثل دستگاه ماهور. ولی نکته ای مهم وجود دارد و آن اینکه دستگاه ها و آوازهای موسیقی ایرانی، هر کدام از گوشه هایی تشکیل شده اند که ممکن است مطابق با گوشه های ابتدایی دستگاه نباشند. مثلا در دستگاه ماهور، گوشه "دلکش" در ماهور آمده ولی از نظر فواصل مطابق دستگاه "شور" است، پس با اینکه در ماهور آمده ولی علامت های تغییر دهنده آن مانند دستگاه شور است. حال اگر ما بخواهیم ماهور را با سازی مثل گیتار اجرا کنیم، وقتی به گوشه دلکش می رسیم، باید فواصل شور را اجرا کنیم که در حالت طبیعی امکان پذیر نیست.

در گذشته و زمانی که سازهای غیر ایرانی وارد ایران شدند، چند راهکار برای اجرای دستگاه های ایرانی در نظر گرفته شد. (به غیر از سازهای زهی مثل ویولن که مشکلی از نظر فواصل نداشت).

یک راه این بود که سازی مثل پیانو را کوک ایرانی می کردند. یعنی بعضی از نت هایی که باید با فواصل دستگاه یا آواز مورد نظر یکی باشد را کوک می کردند. مثلا پیانو را با فواصل آواز اصفهان کوک می کردند و با این کار می شد به راحتی آن را نواخت. ولی مشکل این جا بود که نمی شد با آن پیانو دستگاه دیگری را اجرا کرد و حتما باید کوک آن را تغییر داد.

راه دوم این که فواصل دستگاه را تعدیل کردند. مثلا به جای کرن از بمل و به جای دیز از سری استفاده کردند. در این حالت، نت های ایجاد شده با تغییر شنیده می شوند ولی این راه برای اجرای ارکسترهای آن زمان در نظر گرفته شد و هم اکنون نیز ادامه دارد. مثلا دستگاه چهارگاه "دو" دارای فواصل "لا" کرن و "ر" کرن است. برای اجرا با پیانو و در حالت تعدیل شده آن را با این علامت ها می نوازند: "لا" بمل و "ر"بمل.

یا برای اصفهان "دو" به جای "لا" کرن، "لا" بمل اجرا می کنند.

این تعدیل حتی به جایی رسید که آوازی هایی با نام های اصفهان قدیم و اصفهان جدید به وجود آمد.

در گذشته اصفهان "دو" با این علامت ها بود:

سی کرن، می بمل، لا کرن. که به آن اصفهان قدیم می گوییم. حال و با تعدیل این علامت ها، به جای "سی" کرن، "سی" بکار (نت سی)، به جای "لا" کرن هم "لا" بمل اجرا می شود و فقط نت "می" همان بمل باقی می ماند.

پس می شود با تعدیل فواصل، تمامی آواز ها و دستگاه های موسیقی ایرانی را اجرا کرد.

نمونه بسیار خوبی نیز وجود دارد: سرود "ای ایران" ساخته روح الله خالقی که در آواز دشتی ساخته شده ولی می بینیم که با تعدیلی که صورت گرفته، قابل اجرا با ارکستر سازهای غیر ایرانی است.

آنچه گفته شد، راهکارهایی برای اجرای آوازها و دستگاه های موسیقی ایرانی با سازهای غیر ایرانی است. ولی می دانیم که با تعدیل فواصل، در واقع فقط حالت کلی و شبیه به اصل آن شنیده خواهد شد. ولی برای نوازندگان سازهای غیر ایرانی تجربه بسیار خوب، جالب و ارزشمندی است که این عزیزان را با رمز و راز موسیقی ایرانی آشنا می کند.

و می دانیم که هر موسیقی در هر جای دنیا، ابزار خودش را می خواهد و موسیقی ایرانی نیز سازهای خودش را. ولی تجربه اجرای دستگاه چهارگاه با گیتار تجربه جالبی است که ارزش یک بار امتحان کردن را دارد.

لینک به دیدگاه
  • 1 ماه بعد...

یکی از امتیازات سازهای ایرانی ، تکریم و ترویج ربع پرده هاییست که روی زیبایی یک هارمونی و یا یک قطعه ساخته شده تاثیر بسزایی می گذارد

با تشکر

لینک به دیدگاه
بله و اين ربع پرده گستردگى و پيچيدگى زيادى در گام هاى ايرانى نسبت به گامهاى غربى ايجاد كرده و برترى كتمان نشدنى ايجاد كرده

صد در صد

ساز تخصصی شما چیست؟

لینک به دیدگاه
سازم بربط است!

اما سه تار هم غلط غلوط ميزنم

شما خودتون چطور؟

چه جالب

من سه تار ، تار و کوزه

به نظرم شما تحصیلات آکادمیک موسیقی دارید

درست است؟

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...