رفتن به مطلب

ارسال های توصیه شده

9ug065999lws0gagxw2s.jpg

 

ریچارد راجرز، معمار ۷۳ ساله مستقر در لندن، از سوی بنیاد هایت، به عنوان برنده بیست‌ونهمین دوره جایزه معماری پریتزکر، معرفی شد.

راجرز که سی‌ویکمین برنده پریتزکر به شمار می‌رود، پس از جیمز استرلینگ (برنده پریتزکر 1981)، نورمن فاستر (برنده پریتزکر 1999) و زاها حدید (برنده پریتزکر 2004)، چهارمین معمار از انگلستان است كه موفق به كسب این جایزه معتبر شده است، جایزه‌ای كه اغلب از آن به عنوان نوبل معماری و عالی‌ترین افتخار برای معماران یاد می‌شود.

مدال برنزین پریتزکر به همراه جایزه 100000 دلاری آن، 4 ژوئن، طی مراسمی در Banqueting House لندن که در سال 1619 توسط Inigo Jones طراحی شده است، به وی اعطاء خواهدشد.

به گفته توماس پریتزکر، رئیس بنیاد هایت، برگزاری مراسم اهدای جایزه در شهر محل سکونت راجرز، هیچ ارتباطی با انتخاب او به عنوان برنده جایزه امسال ندارد، چرا که مکان برگزاری مراسم اهدای جایزه پریتزکر، همواره پیش از انتخاب برنده توسط داوران تعیین می‌شود.

 

هیأت داوران بیست‌ونهمین دوره جایزه پریتزکر در بیانیه خویش، با اشاره به این نکته که ریچارد راجرز در طول زندگی حرفه‌ای برجسته و بیش از چهل‌ساله خویش، پیوسته و استوار، در پی تحقق عالی‌ترین اهداف در معماری بوده‌است، آورده‌اند: «پروژه‌های کلیدی او نماینده لحظات تعیین‌کننده‌ای در تاریخ معماری معاصر هستند...»

به اعتقاد آنان، ارائه ترجمانی بی‌نظیر از شیفتگی جنبش مدرن به ساختمان به مثابه ماشین، گرایش به وضوح و شفافیت معمارانه، ترکیب فضاهای عمومی و خصوصی، و پای‌بندی به پلان‌های انعطاف‌پذیر که به نیازها و خواسته‌های پیوسته در حال تغییر کاربران پاسخ می‌دهند، مهم‌ترین بن‌مایه‌های آثار راجرز به شمار می‌روند.

 

ریچارد راجرز در سال 1933، در فلورانس ایتالیا به دنیا آمد. پدر او پزشک بود و مادرش علاقه زیادی به طراحی مدرن داشت. خانواده راجرز در سال 1938، همزمان با پدیدارشدن نشانه‌های آغاز جنگ جهانی دوم، به انگلستان بازگشتند. او در مدرسه AA لندن به تحصیل در رشته معماری پرداخت و مدرک فوق‌لیسانس خود را از دانشگاه Yale دریافت کرد.

 

راجرز در این دانشگاه به همراه نورمن فاستر، همکلاسی خویش، از محضر بزرگانی همچون پل رودلف که رئیس مدرسه معماری بود و جیمز استرلینگ بهره جست. همچنین او در آنجا علاقه زیادی به فرانک لویدرایت پیدا کرد، تا جایی که از او با عنوان my first god یاد می‌کند. راجرز پس از مدتی کار برای Skidmore, Owings & Merrill در نیویورک، به انگلستان بازگشت تا نخستین فعالیت حرفه‌ای معماری خویش را به همراه نخستین همسرش، Su Brumwell، نورمن فاستر و Wendy Cheeseman، در قالب گروهی کوتاه‌عمر بنام Team 4 که فعالیتش تنها تا سال 1967 ادامه یافت، شروع کند.

 

از سال 1971 نیز، با پروژه مرکز ژرژ پمپیدوی پاریس، شراکت او با رنزو پیانو شروع شد که این همکاری تا سال 1978 ادامه داشت.

راجرز در حال حاضر رئیس Richard Rogers Partnership است، شرکتی که آن را در سال 1977، در لندن تأسیس کرد و هم‌اینک دارای دفاتری در بارسلون، مادرید و توکیوست. نام این شرکت، از ماه آینده، برای به رسمیت شناختن کار دو همکار جوان آن، Graham Stirk و Ivan Harbour، به Rogers, Stirk, Harbour & Partners تغییر خواهد یافت.

 

ریچارد راجرز که از سال 1996، با کسب مقام اشرافی، به لرد راجرز ملقب گشته، در طول سال‌های متمادی زندگی حرفه‌ای خویش، موفق به دریافت تعداد زیادی از جوایز معتبر معماری شده است که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به مدال طلای انستیتو سلطنتی معماران بریتانیا (RIBA) در سال 1985، و نیز شیر طلایی بی‌ینال 2006 ونیز اشاره کرد.

 

.

.

مرکز ژرژ پمپیدو پاریس 1971(با همکاری رنزو پیانو)

 

exvty8l9hiwyz98js80n.jpg

 

 

نویسنده:سحر خیزی

لینک به دیدگاه
  • 6 ماه بعد...
  • 2 سال بعد...

[TABLE=width: 642]

[TR]

[TD=align: center][TABLE=width: 636]

[TR]

[TD=colspan: 3]3323635108240693919609201329303917.jpg

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=bgcolor: #CDCDCD][/TD]

[TD=align: center]

ريچارد راجرز، يكي از معماران پيشرو در جنبش معماري

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
در انگلستان، 80 ساله گشته است. راجرز شهرت خود را در دهه 70 و 80 ميلادي از ساختمان هايي چون مركز ژرژ پمپيدو در پاريس و دفتر مركزي بانك لوبد در لندن به دست آورد. در پروژه هاي اول وي، امضاي او را مي توان استفاده از ساختارهاي متظاهر و تاسيسات ساختمان بر روي نماي خارجي آن دانست.در دهه 90، راجرز در سياست بريتانيا درگير شد و به عنوان نماينده ي كار، در مجلس اعيان انگلستان پذيرفته شد. اين امر منجر به دعوت از وي از سوي دولت، جهت راه اندازي گروه كار شهري، گشت؛ كه با بررسي علل فروپاشي شهري و طرح ريزي چشم انداز آتي براي شهرهاي بريتانيا در مقاله ي " به سوي رنسانس شهري " به اين امور پرداخته است. وي 8 سال نيز، مشاور ارشد معماري و شهرسازي شهرداري لندن بوده است.در سال هاي اخير، به پاس تلاش هاي شايسته ي وي، موفق به دريافت دو دوره جاايزه ي استرلينگ در سال هاي 2006 و 2009 و همچنين پريتزكر پرايز 2007 گشته است. به مناسبت تولد 80 سالگي اين معمار بزرگ نگاهي داشته باشيد به درخشان ترين آثار كارنامه ي معماري وي.

[/TD]

[TD=bgcolor: #CDCDCD][/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][TABLE=width: 636]

[TR]

[TD=class: DataListItem, align: right]

3323635108242309632500201310309637.jpgمركز ژرژ پمپيدو

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem, align: right]

3323635108242637278984201343307277.jpgدفتر مركزي بانك لويد در لندن

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 636]

[TR]

[TD=class: DataListItem, align: right]

3323635108243245716484201344305717.jpgساختمان ليدن هال در لندن ؛ در حال ساخت

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem, align: right]

3323635108243744241875201334304247.jpgمجتمع مسكوني نئو بنك سايد در لند ؛ در حال ساخت

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem, align: right]

3323635108266477718437201327317717.jpgمركز مبارزه با سرطان مگي در لندن

 

 

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 636]

[TR]

[TD=class: DataListItem, align: right]

3323635108267693528984201329313527.jpgسِند، مجمع ملی برای ولز در كارديف، بريتانيا

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem, align: right]

33236351082680903160932013931317.jpgگنبد ميلنيوم در لندن

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem, align: right]

3323635108268538421562201353318427.jpgترمينال فرودگاه مادريد

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: DataListItem, align: right]

3323635108269639691093201343319697.jpgلاس آرناس در مادريد ؛ بازسازي و تغيير كاربري يك ميدان گاوبازي به مجتمع تجاري

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه
  • 1 سال بعد...

ریچارد راجرز جورج در تاریخ 23 ژوئیه 1933 در فلورانس ایتالیا از پدر و مادر انگلیسی متولد شد. پدر او پزشک بود و مادرش علاقه زیادی به طراحی مدرن داشت. خانواده راجرز در سال ۱۹۳۸، همزمان با پدیدار شدن نشانه‌های آغاز جنگ جهانی دوم، به انگلستان بازگشتند. راجرز توانست در سال 1959 مدرک دیپلم خود را از مدرسه AA لندن در رشته معماری دریافت کند.

9ug065999lws0gagxw2s.jpg

 

ریچارد راجرز در سال 1962 مدرک فوق ‌لیسانس خود را از دانشکده معماری ییل Yale دریافت کرد. راجرز در این دانشگاه به همراه نورمن فاستر، همکلاسی خویش، از محضر بزرگانی همچون پل رودلف که رئیس مدرسه معماری بود و جیمز استرلینگ بهره جست. همچنین او در آنجا علاقه زیادی به فرانک لوید رایت پیدا کرد، تا جایی که از او با عنوان (خدای اول من) my first god یاد می‌کند.

 

8tcdtfgyjl1smcjvc4q.jpg

 

راجرز پس از مدتی کار برای Skidmore, Owings & Merrill در نیویورک، به انگلستان بازگشت تا نخستین فعالیت حرفه ‌ای معماری خویش را به همراه نخستین همسرش، Su Brumwell، نورمن فاستر و Wendy Cheeseman، در قالب گروهی کوتاه ‌عمر بنامTeam 4 که فعالیتش تنها تا سال ۱۹۶۷ ادامه یافت، شروع کند. از سال ۱۹۷۱ نیز، با پروژه مرکز ژرژ پمپیدوی پاریس، شراکت او با رنزو پیانو شروع شد که این همکاری تا سال ۱۹۷۸ ادامه داشت.

 

xowiuvbf66pya7lejr.jpg

 

راجرز همکاری با رنزو پیانو را در سال 1971 آغاز کرد و یکی از اولین کارهای خود را درسال (1971-1973) که در ورودی ساختمان اداری کارخانه B&B ایتالیا در Novedrate Como واقع شده است را طراحی نمود.

ریچارد راجرز که از سال ۱۹۹۶، با کسب مقام اشرافی، به لرد راجرز ملقب گشته، در طول سال‌های متمادی زندگی حرفه‌ ای خویش، موفق به دریافت تعداد زیادی از جوایز معتبر معماری شده است که از جمله مهم‌ ترین آنها می‌توان به مدال طلای انستیتو سلطنتی معماران بریتانیا (RIBA) در سال ۱۹۸۵، و نیز شیر طلایی بی‌ینال ۲۰۰۶ ونیز اشاره کرد.

 

qku3ljte23rz6ejohp.jpg

 

ریچارد راجرز همواره با طراحی ساختمان‌هایی همگام و سازگار با محیط زیست و بهره‌ مند از تکنولوژی روز، در خط مقدم جنبش معماری پایدار بوده است. توجه به نور طبیعی و تغییرات اقلیمی و خلق ساختمان هایی که تا حد امکان از حداقل انرژی و نیز انرژی پاک استفاده کنند، مهم‌ترین دغدغه‌های او در این معماری محسوب می‌شوند.

 

2b070vcxjxnsr43stijk.jpg

 

یکی از معروف ‌ترین کارهای راجرز در میان نخستین پروژه‌های او قرار دارد: مرکز ژرژ پمپیدو در پاریس که آن را در سال ۱۹۷۱، به همراه رنزو پیانو، در یک مسابقه بین المللی طراحی کرد. در این پروژه، آنچه که معمولاً در ساختمان‌ها پنهان نگهداشته می‌شد، در معرض نمایش ‌گذاشته شد و سازه نمایان فولادی این ساختمان و نمای چشمگیر آن که تحت تسلط لوله‌های تأسیساتی، پله‌های ‌برقی و سایر عناصر خدماتی بود، آن را به ساختمانی تأثیر گذار در تاریخ معماری معاصر تبدیل کرد.

 

exvty8l9hiwyz98js80n.jpg

 

یکی دیگر از کارهای مشهور راجرز که از پروژه‌های اولیه او به شمار میرود، برج اداری Lloyd’s of London در شهر لندن است که اجرای آن در سال ۱۹۸۶ به پایان رسید. ایجاد ارتباط میان درون و بیرون با استفاده از آتریوم بلندی از فلز و شیشه که سازه را غرق در نور طبیعی می‌کند، مهم‌ترین ویژگی معماری این ساختمان است.

 

xoko07hdsrgrv8zwhvxf.jpg

لینک به دیدگاه

از دیگر پروژه‌های مهم راجرز می‌توان به گنبد هزاره لندن (۱۹۹۶-۱۹۹۹)، ترمینال ۴ فرودگاه Barajas مادرید و تالار گردهمایی ولز (۱۹۹۷-۲۰۰۵) در Cardiff 1998-2005) اشاره کرد. او در حال حاضر پروژه‌های بزرگی در نقاط مختلف جهان در دست طراحی دارد که مهم ‌ترین آنها عبارتند از: طراحی یک برج ۷۱ طبقه اداری برای سایت مرکز تجارت جهانی در نیویورک، ساختمانLeadenhall در لندن و چند پروژه دیگر در ژاپن و کره جنوبی.

bwiyektiqf205kdjwn3z.jpg

 

ریچارد راجرز، معمار 73 ساله مستقر در لندن، از سوی بنیاد هایت، به عنوان برنده بیست ‌و نهمین دوره جایزه معماری پریتزکر، معرفی شد. راجرز که سی ‌و یکمین برنده پریتزکر به شمار می‌رود، پس از جیمز استرلینگ (برنده پریتزکر 1981)، نورمن فاستر (برنده پریتزکر 1999) و زاها حدید (برنده پریتزکر 2004)، چهارمین معمار از انگلستان است كه موفق به كسب این جایزه معتبر شده است، جایزه ای كه اغلب از آن به عنوان نوبل معماری و عالی‌ ترین افتخار برای معماران یاد می‌شود.

 

xg2ovwbjbj9qwm0bkq2.jpg

 

مدال برنزین پریتزکر به همراه جایزه 100000 دلاری آن، 4 ژوئن، طی مراسمی در Banqueting House لندن که در سال 1619 توسط Inigo Jones طراحی شده است، به وی اعطا شد. به گفته توماس پریتزکر، رئیس بنیاد هایت، برگزاری مراسم اهدای جایزه در شهر محل سکونت راجرز، هیچ ارتباطی با انتخاب او به عنوان برنده جایزه امسال ندارد، چرا که مکان برگزاری مراسم اهدای جایزه پریتزکر، همواره پیش از انتخاب برنده توسط داوران تعیین می‌شود.

 

8lpj2429axebi551j6i.jpg

 

هیأت داوران بیست ‌و نهمین دوره جایزه پریتزکر در بیانیه خویش، با اشاره به این نکته که ریچارد راجرز در طول زندگی حرفه ‌ای برجسته و بیش از چهل‌ ساله خویش، پیوسته و استوار، در پی تحقق عالی ‌ترین اهداف در معماری بوده است، و بیان کرده اند که: «پروژه‌های کلیدی او نماینده لحظات تعیین‌ کننده ‌ای در تاریخ معماری معاصر هستند».

 

qyqg9oxytxtnbkbune.jpg

 

به اعتقاد آنان، ارائه ترجمانی بی ‌نظیر از شیفتگی جنبش مدرن به ساختمان به مثابه ماشین، گرایش به وضوح و شفافیت معمارانه، ترکیب فضاهای عمومی و خصوصی، و پایبندی به پلان‌های انعطاف ‌پذیر که به نیازها و خواسته ‌های پیوسته در حال تغییر کاربران پاسخ می‌دهند، مهم‌ترین بن‌ مایه‌های آثار راجرز به شمار می‌روند.

 

2bol4a71jo6ccphso.jpg

 

راجرز در حال حاضر رئیس Richard Rogers Partnership است، وی شرکتی را در سال ۱۹۷۷، در لندن تأسیس کرد و هم‌ اینک دارای دفاتری در بارسلون، مادرید و توکیوست. نام این شرکت، برای به رسمیت شناختن کار دو همکار جوان آن، Graham Stirk وIvan Harbour، به Rogers, Stirk, Harbour & Partners تغییر پیدا کرد.

 

by2dl43kkyfbonm5vh0a.jpg

 

منبع پست های 9 و 10:مطلبی با عنوان "زندگی نامه ریچارد راجرز" در تارنمای difal.ir

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...