soheiiil 24251 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 مرداد، ۱۳۸۹ روسيه، امروزه رقابت جديدي در توليد تسليحات آغاز كرده و در حال انتقال تكنولوژي آن به ديگر كشورهاست. از جملهء جديدترين اين تهديدات، انتقال تكنولوژي و تعدادي لانچر موشكهاي ضدهوايي بسيار پيشرفتهء S-300PMU به چين است. اين موشك در سازمان ناتو با كد رمزSA-10C Grumble (سام10) شناخته ميشود. گزارشات مسجل شدهء جاسوسان نظامي ايالات متحده حاكي از آن است كه چين، حداقل 12 سيستم لانچر از اين نوع موشكهاي مرگبار را در نزديكي سواحل تايوان نصب كرده است. S-300PMU در واقع يكي از سريعترين و مؤثرترين موشكهاي زمين به هواي (SAM) ساخت روسيه به شمار ميرود كه منحرف كردن يا از كار انداختنش توسط سيستمهاي اغتشاشگر، تقريبن غيرممكن است. SAM مخفف surface-to-air missile اكنون، ارتش چين، در سرتاسر سواحل منتهي به تايوان، پايگاههاي S-300 خود را مستقر و آمادهء شليك كرده است. تايوان، توانايي بسيار اندكي براي خنثاسازي اين موشكهاي سام در اختيار دارد و اين نيز به دليل در اختيار نداشتن موشكهاي ضدراداري نظير هارم (HARM) ميباشد HARM مخفف High Speed Anti-Radiation Missiles بدين طريق، در سال 2001، دولت تايوان براي پرواز جنگندههايش در نيمهاي از كشورش دچار مشكل شده و تعداد قابل توجهي از هواپيماهايش را در صورت استفادهء چينيها از اين موشكهاي سام از دست ميداد، از اين رو تايوان تصميم گرفت از پرواز جنگندههايش در آن قسمت، صرفنظر كند. انتقال S-300 به ايران بدترين موضوع براي پنتاگون، خبر انتقال بي سر و صداي موشكهاي S-300 از سوي روسيه به ايران بوده است. جهت ايجاد يك دفاع هوايي هوشمند، مقامات روسي با همكاري ايران، دو سيستم S-300PMU را در حومهء تهران مستقر كردهاند و نظاميان ايراني هم اكنون در مسكو، مشغول گذراندن دورهء پيشرفته آموزشي اين موشكها ميباشند. بر طبق نظر پنتاگون، فروش اين موشكهاي پيشرفتهء روسي به ايران، معادلات دفاعي منطقهء نفتخيز خليجفارس را برهم زده است، زيرا هيچ مشابهي براي موشكهاي S-300 در بين متحدين ايالات متحده در منطقه نظير عربستانسعودي، كويت، امارات متحده عربي، ژاپن و تايوان موجود نميباشد. ضمنن هيچ جنگندهاي در جهان وجود ندارد كه بتواند مجهز به سيستمي شود كه اين موشك جديد روسي را از كار بيندازد. بنابراين كاخ سفيد تا زمان پاك شدن ايران از انبار موشكهاي مختلف، (برخلاف دولت كلينتون) بودجهء نظامي خود را كاهش نخواهد داد. موشك S-300PMU امروزه يكي از بهترين موشكهاي دفاع هوايي روسي به شمار ميرود كه مشابه موشك پاتريوت آمريكايي ارزيابي ميشود هرچند كه قابليتهاي و دقت عمل بسيار بهتري نسبت به آن (پاتريوت) دارد و ميتواند بر عليه همهء جنگندههاي موجود ايالات متحده به كار گرفته شده و آنها را ساقط كند. رادار اين موشك، از فاصلهء 250 كيلومتري، جسم پرندهاي به ابعاد 25 سانتيمترمربع را به راحتي تشخيص ميدهد. مقامات عاليرتبهء پنتاگون بارها اذعان كردهاند كه آمريكا، امروزه، هيچ وسيلهاي جهت از كار انداختن موشك مرگبار S-300 در اختيار ندارد. تحليلگران ارشد دفاعي پنتاگون (جيمزتاون و ريچارد فيشر) در جلسهء مقامات عاليرتبهء دفاعي ايالات متحده (به تاريخ 1999) هراس خود را از در اختيار گرفته شدن اين موشكها توسط صربستان و استفادهء آنها بر عليه جنگندههاي ناتو ابراز كردهاند: * «اگر صربها S-300 در اختيارشان قرار گيرد، آنها ديوار دفاعي بسيار متفاوتي خواهند داشت.» * «استفاده از S-300 بر روي خليجفارس، هزينهء نبرد را براي نيروي هوايي كشورهاي عربي، بسيار بالا خواهد برد و عمليات هوايي ايالات متحده را بسيار مشكلساز خواهد كرد.» واكنش مورد نياز آمريكا در اين باره، تحليلگر ارشد نظامي پنتاگون – جك اسپنسر – ميگويد: «ازدياد اين گونه سلاحهاي دفاع هوايي پيشرفته، يكي از دلائل توسعهء جنگندههاي پنهانكار نظير F-22 ميباشد.» وي اضافه ميكند: «اين يكي از دلائلي است كه به ما ميگويد چرا به تعداد بيشتري B-2 و موشكهاي كروز بردبلند (جهت انهدام پدافندهاي دوربرد) نياز داريم، زيرا كه با وجود اينها، بمبافكنهاي قديمي B-52 و B-1 ميتوانند به سمت اهدافي كه پدافند هوايي قوي دارند پرواز كنند، بدون آنكه مورد هدف واقع شوند.» 1 لینک به دیدگاه
soheiiil 24251 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 مرداد، ۱۳۸۹ سيستم دفاعي S-300 جزو يکي از کارآمدترين سامانه هاي دفاع ضد موشکي دنيا محسوب مي شود، که بحث خريد آن از سوي ايران با جنجال هاي سياسي وسيع از سوي آمريکا و رژيم صهونيستي روبه روشده و تاکنون نيز اخبار زيادي از اظهار نظر هاي مقامات مختلف بر سر اين مسئله منتشر شده است. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام مدتي است که بحث تحويل سيستم دفاعي دفاع موشکي S-300 به کشورمان در راس مباحث مربوط به امور دفاعي و امنيتي دنيا قرار گرفته است. از سوي ديگر روزي نيست که اظهار نظر هاي مربوط به تحويل اين سيستم دفاعي به ايران از سوي کشورهاي دارنده اين سامانه و واکنش مقامات آمريکا و رژيم صهيونيستي به آن در صدر اخبار خبرگزاري هاي جهان قرار نگيرد. اما مشخصات اين سيستم دفاعي چيست و چرا اين چنين باعث تحرک وسيع ديپلماتيک آمريکا و رژيم صهيونيستي براي عدم تحويل آن به ايران شده است؟ s-300 چيست؟ s-300از سري موشکهاي روسي ، دوربرد و زمين به هوا است که در سال 1979 توسط روسيه طراحي شد . اين سامانه جهت دفاع در مقابل حملات هوايي و موشکهاي کروز ساخته شده است و همچنين براي رهگيري موشکها بالستيک مورد استفاده قرار مي گيرد . s-300 يکي از بهترين مشکهاي درگيرشونده با اهداف متفاوت در يک زمان است و رادار آن قار است در آن واحد 100 هدف را رهگيري نمايد. قابليت مقابله شديد با تک هوايي از پايين ترين تا بالاترين ارتفاع از سطح دريا از ديگر قابليتهاي آن است و توانايي مقابله با تاکتيکهاي موشکهاي بالستيک را نيز دارا است. اين موشک نسبت به موشک هايي که در زمان هاي قبلش ساخته مي شد خصوصيات متفاوتي داشت. البته تنها در سيستم پرتاب (Launch) آن از سري موشک هاي 48N6 نمونه برداري شده بود که مي توانست ميان برد يا دوربرد باشد. توسعه و گسترش موشک هاي سري S-300 از سال 1969 آغاز شد که در آن زمان اين موشک ها به برد 79 کيلومتري رسيده بودند. شرکت مجرب آلماز (Almaz) مسئوليت طراحي و ساخت را براي نيروهاي زميني و شرکت بوکاتف وظيفه طراحي آن را براساس نيازهاي نيروي دريايي روسيه به عهده گرفتند. چندي بعد براي به کمال رسيدن اين موشک ها براساس آخرين تکنولوژي هاي راکتي شرکت گرونيش (Grunish) نيز به اين جمع پيوست. هدف ساخت پروژه، موشکي با برد بالا، سرعت بسيار زياد و قدرت مانوري مطمئن بود. اين موشک بايد کمترين زمان عکس العمل و قابليت استفاده هاي نظامي گوناگون براي حمل کلاهک هاي مختلف و داراي کمترين زمان رسيدن به هدف و نيز قابل اعتماد در زمان پرواز باشد. منظور از قابل اعتماد بودن اين است که هنگام پرواز از ديد رادارها محفوظ باشد و ضد موشک ها نتوانند آن را رديابي کنند،حتي از لحاظ حفاظت اوليه اين موشک ها قرار بود که در کانتينرهايي جاسازي شوند که از زمان ساخت در کارخانه به بعد در همان کانتينرها بمانند و حتي سيستم پرتاب آنها نيز در خود کانتينرها تعبيه شود تا بتوانند در کمترين زمان ممکن از هر نقطه اي قابل پرتاب باشند. اين پرتاب به صورت عمودي انجام مي شود. يک لانچر قوي که مي تواند موشک را تا ارتفاع 20 متري بلند کرده و پرتاب کند. براي اين امر يک جک هيدروليک مدل M330 ساختند که با سرعت بسيار بالايي اين موشک را آماده پرتاب مي کند. اين سيستم دفاعي هم اکنون درچندين مدل شامل S-300P ،S-300F، S-300FM، S-300PMU در دسترس نيروهاي مسلح روسيه قرار گرفته است. در کنار اين روسيه برخي از مدل هاي اين سيستم دفاعي را براي فروش به ساير کشورهاي دنيا عرضه کرده است. به عنوان مثال تابستان امسال روسيه چهار موشک ضد هوايي اس.300 پي.ام.يو-2 با برد دويست کيلومتر را به چين تحويل داد. S-300 يکي از سيستم هاي ضد موشکي به شمار مي رود، که علاوه بر موشک هاي بالستيک توانايي رهگيري موشک هاي بالستيک مي تواند بر عليه هواپيماها و موشکهاي کروز دشمن به کار رود، از همين رو جزو سيستم هاي استراتژيک محسوب مي شود. ازهمين رو موشک هاي S-300 به عنوان يکي از کارآمدترين سيستم هاي دفاعي موشکي دنيا شناخته شده که مشتري هاي فراواني دربين کشورهاي مختلف دنيا مانند ايران دارد. S-300 و ايران ماجراي خريد سيستم دفاعي S-300 از چندين سال پيش بين ايران وروسيه درجريان بوده است، وسابقه آن به سفر محمد علي شمخاني وزير دفاع وقت ايران به روسيه و لغو قرارداد گور- چرنمردين در دوماي روسيه بر مي گردد. گرچه بحث خريد اين جنگ افزار دفاعي با گذشت زمان و عوض شدن دولت به فراموشي سپرده شد، اما با بالا گرفتن تهديدات آمريکا و رژيم صهيونيستي برعليه برنامه هسته اي ايران با ديگر تقويت پدافند هوايي کشور در دستورکار مقامات نظامي کشور قرار گرفت. در اولين گام ايران خريد سامانه دفاعي تور ام – يک ازروسيه بود. برد موشک هاي «تور- ام- يک» محدود به 12 کيلومتر و صرفا قادر به شناسايي و انهام اهدافي تا ارتفاع 6 کيلومتري است. اما خريد سيستم دفاعي S-300 موجب نگراني مقامات نظامي آمريکا و اسراييل شد چرا که برد موشک هاي پيشرفته S- 300 تا 300 کيلومتر مي رسد و اين موشک ها برخلاف «تور- ام- يک» قادر به هدف قرار دادن جنگنده بمب افکن هاي آمريکايي هستند. سرتيپ اميرسرلشگر صالحي فرمانده کل ارتش ايران نيز چندي پيش در پايان آيين توديع و معارفه فرمانده نيروي هوايي ارتش درجمع خبرنگاران ياد آور شده است «توانمندي پدافند دوربرد هوايي مورد نياز تمام کشورهاي منطقه است، چرا که تهديدهاي فرامنطقه‌اي را تمام کشورهاي منطقه احساس مي‌کنند». با اين حال به نظر مي رسد، ايران براي اين سامانه دفاعي بايد دست به يک نبرد ديپلماتيک با رژيم صهيونيستي و آمريکا بزند. از همين رو برخي ازمنابع خبري دسترسي ايران به اين سامانه را ازطريق سايرکشورها مطرح کرده اند. يک مقام نظامي اسرائيل نيز در همين رابطه ادعا کرد: "تهران براساس قرارداد منعقده با مسکو سامانه موشکي S- 300 را تا پايان سال جاري ميلادي تحويل خواهد گرفت و اولين محموله موشک هاي 300S- نيز اوايل سپتامبر (شهريورماه) به ايران ارسال خواهد شد." اين مقام اسرائيلي اذعان کرد: "بدون ترديد سامانه 300S- حمله هوايي به ايران را بسيار دشوارتر از گذشته خواهد کرد." حال بايد ديد کشاکش هاي ايران با قدرتهاي جهاني براي حفظ منافع مشروع خود که اين بار در بعد نظامي بر سر سامانه s-300 تمرکز يافته به چه سرانجامي خواهد رسيد 1 لینک به دیدگاه
soheiiil 24251 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 مرداد، ۱۳۸۹ سامانه جایگزینی اس 300روسی محمد حسن منصوریان معاون هماهنگ‌کننده قرارگاه پدافند هوایی گفت: «اگر روسیه موشک‌های اس 300 را تحویل ندهد نیروهای جمهوری اسلامی ایران می‌توانند سامانه‌های دیگر را جایگزین این سیستم کنند.» پس از بالاگرفتن انتقاد مقام‌های ایرانی به روسیه در هفته‌های اخیر به خاطر تعلل این کشور در تحویل موشک‌های اس 300برخی از فرماندهان نظامی تلاش کرده‌اند که نقش این موشکها را برای پدافند هوایی ایران کم‌اهمیت جلوه دهند. اظهارات محمد حسن منصوریان آخرین نمونه این‌گونه موضع‌گیری‌ها است. این در حالی است که به گفته ناظران سیاسی شدت بی‌سابقه انتقادها به روسیه دلیلی بر نیاز جمهوری اسلامی به موشک‌های اس 300 برای محافظت از تأسیسات اتمی خود در برابر حملات احتمالی و تقویت مواضع خود در مذاکرات هسته‌ای است. منصوری در ادامه اظهارات خود در حاشیه رزمایش مشترک سپاه و ارتش با عنوان مدافعان آسمان ولایت 2، تعلل روسیه را ناشی از لابی صهیونیست‌ها و فشار امریکایی‌ها دانست. به گفته ناظران سیاسی شدت بی‌سابقه انتقادها به روسیه دلیلی بر نیاز جمهوری اسلامی به موشک‌های اس 300 برای محافظت از تأسیسات اتمی خود در برابر حملات احتمالی و تقویت مواضع خود در مذاکرات هسته‌ای است قرارداد عرضه سیستم‌های اس 300به ایران در ماه دسامبر2005امضا شد، اما رسما از آغاز اجرای این قرارداد اطلاعی داده نشده است. ظاهرا سفر مصطفی محمد نجار وزیر دفاع سابق ایران به مسکو در بهمن سال گذشته نیز نتوانسته است گشایشی در ارسال سامانه‌های اس 300 ایجاد کند. این در حالی است که رفت‌وآمد مقام‌های امریکایی و اسرائیلی به روسیه برای متقاعدکردن این کشور به تحویل ندادن موشک‌های یاد شده به ایران نیز در ماه‌های اخیر چشمگیر بوده است. بنا به قرارداد منعقد شده میان جمهوری اسلامی ایران و روسیه سامانه موشکی اس 300 باید تا شش ماه پیش به ایران تحویل داده می‌شد. سیدحسن فیروزآبادی رئیس ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران نیز دو هفته پیش با انتقاد از تأخیر روسیه در تحویل این سامانه موشکی آن را غیرقابل‌توجیه دانست و پرسید: «آیا استراتژیست‌های روسیه اهمیت ژئوپولیتیک ایران را در امنیت روسیه در نظر نمی‌گیرند؟ چرا موشک‌های دفاعی اس300که با تفاهم دو دولت برای اقدامات دفاع از ایران مورد توافق قرار گرفته مجوز ارسال دریافت نمی‌کند و با وجود گذشت بیش از 6 ماه از وقت تحویل آنها از طرف روس تخطی شده است؟» قبل از آن احمد وحیدی وزیر دفاع ایران نیز انتقادهای مشابهی را متوجه مقام‌های روس کرده بود. وی در گفت‌وگو با ایلنا، ضمن یادآوری قرارداد خرید اس300از روسیه، گفته بود: «فکر نمی‌کنیم برای طرف روسی مناسب باشد که در دنیا به عنوان یک همکار نامطمئن جلوه کند». وحیدی همچنین از مسکو خواست با نادیده گرفتن فشارهای اسرائیل قرارداد فروش سامانه دفاع هوایی اس300را اجرا کرده و این موشکها را به ایران تحویل دهد. در همین حال بر اساس اخبار برخی منابع خبری عربستان سعودی نیز خواهان خرید سامانه‌های موشکی اس 300 از روسیه است. برخی محافل سیاسی این گونه ارزیابی می‌کنند که با توجه به نیازهای مالی روسیه و نقشی که صادرات سلاح در رفع این نیازها بازی می‌کند، اقدام عربستان می‌تواند پیامدهای مالی عدم تحویل اس300به ایران را برای مسکو جبران کند. مقام‌های روسیه این ارزیابی‌ها را بی‌اساسی توصیف کرده‌اند. کنستانتین بیریولین معاون مدیر آژانس فدرال همکاری‌های فنی – نظامی فدراسیون روسیه به خبرگزاری ریا نووستی گفته است که روسیه مسئله تحویل سیستم‌های پدافند موشکی اس300به ایران را با مذاکرات خرید تسلیحات و تجهیزات نظامی با عربستان سعودی مرتبط نمی‌کند. منابع خبری غربی بر این اعتقادند که نگرانی غرب و اسرائیل بیشتر از این ناحیه است که بهبود توان دفاع هوایی ایران به کمک سامانه‌های موشکی اس 300 باعث شود که ایران در مذاکرات اتمی سرسختی بیشتری از خود نشان دهد و در برابر خواسته‌های غرب انعطاف کمتری داشته باشد. سیستم‌های پدافندی اس 300ویژه دفاع از موسسات صنعتی، نهادهای دولتی، پایگاه‌های نظامی و مقرهای فرماندهی در برابر حملات هوایی و فضایی هستند. این سیستم قادر به نابودسازی اهداف بالیستیک بوده و از قابلیت واردسازی ضربه به اهداف زمینی نیز برخوردار است. تازه‌ترین مدل سیستم اس 300 می‌تواند هواپیماهای دشمن را در فاصله150کیلومتری و ارتفاع 27کیلومتری نابود کند. هم‌اینک نیز ایران در پدافند هوایی خود از مجموعه‌های ضدهوایی موشکی تور-ام 1استفاده می‌کند که 12 کیلومتر برد دارد و اهداف را تا ارتفاع6 کیلومتری مورد حمله قرار می‌دهد. منبع: دیپلماسی ایرانی البته همانطور که یکی از رفقا اشاره کرد این موشک در مقایسه با پاتریوت آمریکایی حرفی برا گفتن نداره ....من نمیدونم چرا این موشکو اینقدر بزرگش میکنن 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده