مشاعره

[meysam62 4529]

وفا مجوی زخوبان که در شکستن عهد

 

چو در شکست سر زلف خود سبک دستند

[کهربا 18089]

درد عشقی کشیده ام که مپرس

زهر هجری چشیده ام که مپرس

[meysam62 4529]

سالکی گفتا چه داری آرزو؟گفتم، سکوت

معنی صد نکته را در یک سخن پیچیده ام

[کهربا 18089]

ما ز یاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

[moein.s 18983]

محبوب من بیا

تا اشتیاق بانگ تو در جان خسته ام

شور و نشاط عشق برانگیزد

من غرق مستی ام

از

تابش وجود تو در جام جان چنین

سرشار هستی ام

من بازتاب صولت زیبایی توام

آیینه شکوه دلارایی توام

 

حمید جانِ مصدق

[meysam62 4529]

من آنچه از دیوار

به یاد می آرم

صف صفای صنوبرهاست

بلوغ شعله ور سرخ سبز نسترن است

شکفته در نفس تازه سپیده دمان

درست گویی جانی به صد هزار دهان

نگاه در نگه آفتاب می خندد

نه برج آهن و سیمان

نه اوج آجر و سنگ

که راه بر گذر آفتاب می بندد

من آنچه از لبخند

به خاطرم ماندهاست

شکوه کوکبه دوستی است بر رخ دوست

صلای عشق دو جان است و اهتزاز دو روح

نه خون گرفته شیاری ز سیلی شمشیر

نه جای بوسه تیر

من آنچه از آتش

به خاطرم باقی است

فروغ مشعل همواره تاب زرتشت است

[moein.s 18983]

تا سواد قریه راهی بود

چشم های ما پر از تفسیر ماه زنده بومی

شب درون آستین هامان

می گذشتیم از میان آبکندی خشک

از کلام سبزه زاران گوش ها سرشار

کوله بار از انعکاس شهرهای دور

منطق زبر زمین در زیر پا جاری

زیر دندانهای ما طعم فراغت جابجا می شد

 

از سهراب عزیز

[کهربا 18089]

دانی که چرا سر نهان با تو نگویم ؟

 

طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

[moein.s 18983]

یاور از ره رسیده با من از ایران بگو

از فلات غوطه در خون بسیاران بگو

باد شبگرد سخن چین ، پشت گوش پرده هاست

تا جهان آگه شود ، بی پرده از یاران بگو

 

ایرج جنتی عطایی

[کهربا 18089]

وفانکردی و کردم جفا ندیدی و دیدم

شکستی و نشکستم بریدی و نبریدم

[moein.s 18983]

می خواستم ، چشم هایم به رنگ فیروزه باشد و

گیسوانم از طلایی ذرت

بلکه گریخته باشم از سماجت این سیاهی بی انتهای موروثی

می خواستم زاده شوم

در اعتدال بنادر آزاد

می خواستم پدر ! چه طور بگویم

این شرم شرقی قرمز

کلافه ام کرده ست

می خواستم : با مرد مهربان نجیبی که عاشق من بود

می خواستی : دکتر شوم ، پدر

همراه با هزار آرزوی بلند دیگر برای من

اما من له شدم پدر

پدر

تقصیر شما که نبود ! بود؟

 

از رویا زرین

[کهربا 18089]

دلم تنهاست ماتم دارم امشب

دلی سرشار از غم دارم امشب

[moein.s 18983]

بادبادک به شاخه ها برخورد

دست نخ را گرفت و سخت کشید

شاخه های درخت در هم گرفت

رشته ی نازک گسیخته ای

بی صدا پخش شد میان حیاط

باد می آمد

دست نخ را دو لایه می تابید

 

از سیما یاری

[کهربا 18089]

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم

لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

[moein.s 18983]

یا قامتی که سادگی

ام دریاب

اسبی گران تر از سپیده

با ناژادی فردا

پشت کرده به من

تاب می خورد

یک چشم فاصله

استخر فرصت است

 

محمد بیابانی

[captain 9274]

تنش نقره سیم و رخ چون بهشت

بر او بر نبینی یک اندام زشت

[*Cloudy sky* 22513]

ترجیح می دهم که درختی باشم

در زیر تازیانه ی کولاک و آذرخش

با پویه ی شکفتن و گفتن

تا

رام صخره ای

در ناز و در نوازش

باران

خاموش ار برای شنفتن

 

"محمدرضا شفیعی کدکنی "

[moein.s 18983]

نک زد کلاغ چاق

بر پوست دانه

بلعید مغزش را

شکستش

در گوشه ی حیاط

با باد می چرخد

مشتی غلاف خشک

مشتی غلاف خرد

مرد آب می ریزد

پای

نهال گردویش

در خاک باغچه

 

از سیما یاری

[meysam62 4529]

هرکس به طریقی دل ما میشکند

بیگانه جدا دوست جدا میشکند

[moein.s 18983]

دریغا ، ای اتاق سرد

اجاق آتش اندام او بودی

تو هم ای بستر مشتاق یک شب دام او بودی

چه شب ها آرزو کردم

که ناگه دست در او را در آغوش من اندازد

نفس یابد ز عطر پیکرش هر بی نفس اینجا

ز شادی بشکند همچون دل من هر گرفتاری قفس اینجا

گل قالی برقصد زیر دامانش

بشوید بوسه ام گرد سفر از روی خندانش

نگاه خسته ی تصویر بیمارم

که خیره مانده بر کاشانه جان گیرد

 

منوچهر آتشی