مشاعره

[azarafrooz 14221]

دانی که چرا راز نهان با تو نگویم

طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

[skalaskala 1624]

يغمای عقل ودين رابیرون خرام سرمست

در سر کله بشکن در بر قبا بگردان

ای نور چشم مستان در عین انتظارم

چنگ حزين وجامی بنواز يا بگردان

[azarafrooz 14221]

نیست نگاری که در این دل ما ببرد

بختم ار یار شود رختم از اینجا ببرد

[azarafrooz 14221]

لعلی از کان مروت برنیامد سال‌هاست

تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد

حافظ اسرار الهی کس نمی‌داند خموش

از که می‌پرسی که دور روزگاران را چه شد

 

بفرمایید فوتبال چه ربطی به مشاعره داره اما من با ل شعر گفتم :hapydancsmil:

[skalaskala 1624]

در راه عشق وسوسه اهرمن بسیست

پیش آی وگوش دل به پیام سروش کن

برگ نوا تبه شد و ساز طرب نماند

ای چنگ ناله برکش و ای دف خروش کن

[*lotus* 20275]

نکته ها رفت و شکایت کس نکرد

جانب حرمت فرو نگداشتیم

[real 1797]

مرا مهر سيه چشمان ز سر بيرون نخواهد شد

قضای آسمان است اين و ديگرگون نخواهد شد

[شقایق31 40377]

دل به پیغام وفا هر کس که می‌آرد ز یار

می‌دهم تسکین و می‌دانم که حرف یار نیست

[real 1797]

ترا من چشم در راهم

شباهنگام

گرم یاد آوری یا نه

من از یادت

نمیکاهم

[شقایق31 40377]

ترا من چشم در راهم

شباهنگام

گرم یاد آوری یا نه

من از یادت

نمیکاهم

 

منک کاری که بر پا سنگت آیو

جهان با این فراخی تنگت آیو

چو فردا نامه خوانان نامه خوانن

تو را از نامه خواندن شرمت آیو

[real 1797]

وگر تند باشي به يک بار و تيز

جهان از تو گيرند راه گريز

نه کوتاه دستي و بيچارگي

نه زجر و تطاول به يک‌بارگي

[شقایق31 40377]

وگر تند باشي به يک بار و تيز

جهان از تو گيرند راه گريز

نه کوتاه دستي و بيچارگي

نه زجر و تطاول به يک‌بارگي

یا رب از دل مشرق نور هدایت کن مرا

از فروغ عشق، خورشید قیامت کن مرا

تا به کی گرد خجالت زنده در خاکم کند؟

شسته رو چون گوهر از باران رحمت کن مرا

[real 1797]

رفتي و نديدي که چه محشر کردم

با اشک تمام کوچه را تر کردم

ديشب که سکوت خانه دق مرگم کرد

وابستگي ام رابه تو باور کردم

[شقایق31 40377]

رفتي و نديدي که چه محشر کردم

با اشک تمام کوچه را تر کردم

ديشب که سکوت خانه دق مرگم کرد

وابستگي ام رابه تو باور کردم

 

میازار موری که دانه کش است

که جان دارد و جان شیرین خوشست

[real 1797]

میازار موری که دانه کش است

که جان دارد و جان شیرین خوشست

 

تو را به وسعت یک درد می خوانم

تو را به سان شقایق شکسته پر دانم

[شقایق31 40377]

تو را به وسعت یک درد می خوانم

تو را به سان شقایق شکسته پر دانم

می خواه و گل افشان کن ، از دهر چه می جویی

این گفت سحر گه ، گل بلبل تو چه می گویی

[real 1797]

يادم آرد روز باران:

گردش يک روز ديرين

خوب و شيرين

توی جنگلهای گيلان:

بس گوارا بود باران.

به ! چه زيبا بود باران!

می شنيدم اندر اين گوهر فشانی

رازهای جاوداني، پندهایاسمانی:

 

بشنو از من. کودک من!

پيش چشم مرد فردا،

زندگانی - خواه تيره، خواه روشن -

هست زيبا، هست زيبا، هست زيبا

[شقایق31 40377]

يادم آرد روز باران:

گردش يک روز ديرين

خوب و شيرين

توی جنگلهای گيلان:

بس گوارا بود باران.

به ! چه زيبا بود باران!

می شنيدم اندر اين گوهر فشانی

رازهای جاوداني، پندهایاسمانی:

 

بشنو از من. کودک من!

پيش چشم مرد فردا،

زندگانی - خواه تيره، خواه روشن -

هست زيبا، هست زيبا، هست زيبا

 

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا

به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

[real 1797]

از داغ غمت هركه دلش سوختني نيست

از شمع رخت محفلش افروختني نيست

[شقایق31 40377]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه

اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه