مشاعره

[captain 9274]

کشته فحشا هلاک منکر است

تا عصایی لا اله داری به دست

 

(اقبال لاهوری)

[سارا. 1380]

تا سر زلف تو در دست نسيم افتادست

دل سودازده از غصه دو نيم افتادست

[sadafv 6584]

تا کی کشم عتیبت از چشم دلفریبت

روزی کرشمه ای کن ای یار برگزیده...

[sam arch 55879]

هر که دلی دارد از انفاس او

می​شنود تا به قیامت خروش

[sadafv 6584]

شرح این قصه مگر شمع برآرد به زبان

ورنه پروانه ندارد به سخن پروائی...

[سارا. 1380]

شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت

[s.zarei 3090]

تورا ازبين صدها گل جدا كردم

تو سينه جشن عشقت را بپا كردم

[alirezanabati 177]

مرغان دهن از زمزمه بستند تو گویی

بردند در این تیرگی از یاد سخن را

[sam arch 55879]

از تو نپرسند درازای شب

آن کس داند که نخفته​ست دوش

[alirezanabati 177]

شبی یاد دارم که چشمم نخفت

شنیدم که پروانه با شمع گفت

که من عاشقم گر بسوزم رواست

تو را گریه و سوز باری چراست

[sam arch 55879]

تا شمع حسن افروختی پروانه وارم سوختی

پرده دری آموختی آن امن صد چاک را

[captain 9274]

از دست عزیزان چه بگویم گله ای نیست

گر هم گله ای هست دگر حوصله ای نیست

[*lotus* 20275]

تا سایه ی سیاه تو اینسان

پیوسته در کنار تو باشد

هرگز گمان مبر که در آنجا

چشمی به انتظاز تو باشد

[alirezanabati 177]

دل و دین و عقل و هوشم همه را به آب دادی

ز کدام باده ساقی به من خراب دادی

[*lotus* 20275]

یار من باش که زیب فلک و زینت دهر

از مه روی تو و اشک چو پروین منست

[real 1797]

تا توانی دلی بدست آور

دل شکستن هنر نمی باشد

[skalaskala 1624]

دائم گل این بوستان شاداب نمی ماند

دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

[sam arch 55879]

یا مجوئید نشان از من سرگشته دگر

یا به آن راه که او رفته نشانم مدهید

[skalaskala 1624]

دل از سنگ باید که از درد عشق

ننالد خدایا دلم سنگ نیست

مرا عشق او چنگ اندوه ساخت

که جز غم در این چنگ آهنگ نیست

به لب جز سرود امیدم نبود

مرا بانگ

این چنگ خاموش کرد

چنان دل به آهنگ او خو گرفت

که آهنگ خود را فراموش کرد

نمی دانم این چنگی سرونوشت

چه می خواهد از جان فرسوده ام

کجا می کشانندم این نغمه ها

که یکدم نخواهند آسوده ام

دل از این جهان بر گرفتم دریغ

هنوزم به جان آتش عشق اوست

در این واپسین

لحظه زندگی

هنوزم در این سینه یک آرزوست

دلم کرده امشب هوای شراب

شرابی که از جان برآرد خروش

شرابی که بینم در آن رقص مرگ

شرابی که هرگز نیابم بهوش

مگر وارهم از غم عشق او

مگر نشنوم بانگ این چنگ را

همه زندگی نغمه ماتم است

نمی خواهم این ناخوش آهنگ را

(فریدون مشیری)

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[*lotus* 20275]

ای سینه در حرارت سوزان خود بسوز

دیگر سراغ شعله ی آتش ز من مگیر

می خواستم که شعله شوم سرکشی کنم

مرغی شدم به کنج قفس بسته و اسیر