مشاعره

[alirezanabati 177]

ای دوست ترا نان جوین خوش ننماید

معشوق من است آنکه به نزدیک تو زشت است

حوران بهشتی را دوزخ بود اعراف

از دوزخیان پرس که اعراف بهشت است

[sam arch 55879]

ترک افسانه بگو حافظ و می نوش دمی

که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت

[alirezanabati 177]

تا تو نگاه می کنی کار من آه کردن است

ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

[sam arch 55879]

تو را که صورت جسم تو را هیولایی است

چو جوهر ملکی در لباس انسانی

[سارا. 1380]

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش

می‌سپارم به تو از چشم حسود چمنش

[sam arch 55879]

شه سپهر چو زرین سپر کشد در روی

به تیغ صبح و عمود افق جهان گیرد

[سارا. 1380]

دست از طلب ندارم تا کام من برآید

یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید

[sam arch 55879]

دارای دهر شاه شجاع آفتاب ملک

خاقان کامگار و شهنشاه نوجوان

[سارا. 1380]

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

بختم ار یار شود رختم از این جا ببرد

[sam arch 55879]

در سنبلش آویختم از روی نیاز

گفتم من سودازده را کار بساز

[*lotus* 20275]

زمان خوشدلی دریاب دریاب

که دایم در صدف گوهر نباشد

[sam arch 55879]

در سینه دلش ز نازکی بتوان دید

ماننده​ی سنگ خاره در آب زلال

[*lotus* 20275]

لطیفه ایست نهانی که عشق ازو خیزد

که نام آن نه لب لعل و خط زنگاریست

[sam arch 55879]

تا کی بود این گرگ ربایی، بنمای

سرپنجه​ی دشمن افکن ای شیر خدای

[alirezanabati 177]

یکی طفل دندان برآورده بود

پدر سر به فکرت فرو برده بود

که من نان و برگ از کجا آرمش

مروت نباشد که بگذارمش

[sam arch 55879]

شرابم ده و روی دولت ببین

خرابم کن و گنج حکمت ببین

[alirezanabati 177]

نباتی را فریبا ماهرویان

برون از خانه و کاشانه کردند

[sam arch 55879]

در این خونفشان عرصه​ی رستخیز

تو خون صراحی و ساغر بریز

[سارا. 1380]

زان یار دلنوازم شکریست با شکایت

گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

[alirezanabati 177]

توئي آن گوهر يكدانه كه در عالم قدس

ذكر خير تو بود حاصل تسبيح ملك