مشاعره

[farid.wtpm 436]

آتشى از عشق در دل بر فروز

سر به سر ذكر و عبادت را بسوز

[Astraea 25351]

ز خاک آفریدت خداوند پاک

پس ای بنده افتادگی کن چو خاک

[Afsaneh.M 19632]

کمال عشق کجا می برد مرا که چنین

نشسته مرغ دلم در رواق و ایوانت

[farid.wtpm 436]

تو اگر صاحب نوشى و اگرضارب نيش

ديگران راست كه من بى خبرم با تو ز خيش

[مرید 1252]

شب را اگر از مرده دلی زنده نداری

 

جهدی کن و دامان سحر گاه نگهدار

[کتایون 15176]

روزگاری شد ز چشم اعتبار افتاده‌ام

چون نگاه آشنا از چشم يار افتاده‌ام ...

[مرید 1252]

ماه من گر پیشتر از صبح بر خیزد زخواب

 

تا به شب بیرون نیاید از خجالت آفتاب

[کتایون 15176]

با تجرد چون مسيح آزار سوزن مي‌کشم

مي‌کشد سر از گريبان ز آنچه دامن مي‌کشم ...

[مرید 1252]

ما زگیرایی چشمان تو پا بر جاییم

 

ورنه اول نگهت برده توانایی ما

[کتایون 15176]

از سر کوی تو گر عزم سفر مي‌داشتم

مي‌زدم بر بخت خود پايی که برمی داشتم ...

[مرید 1252]

مژگان تو به خنجر تشبیه کرده شاعر

 

تشبیه تازه ای نیست اما به دل نشیند

[کتایون 15176]

دوش رفتم به سر کوی به نظاره‌ی دوست

شب هزيمت شده ديدم ز دو رخساره‌ی دوست...

[مرید 1252]

تا صد سخن به نیم نگه باز گویمت

 

ناز آفرین من به نگاهم نگاه کن

[کتایون 15176]

نگارينا دلم بردی خدايم بر تو داور باد

به دست هجر بسپردی خدايم بر تو داور باد ...

[مرید 1252]

دستی به سر زلف کشید آن بت طناز

 

گویا که زدلهای پریشان خبری داشت

[farah 64]

تا تو نگاه می کنی کارم فقط آه کردن است

ای فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

[surgun 729]

تا قلندر نشوی راه نیابی به نجات

 

در سیاهی شو، اگر می‌طلبی آب حیات

[niaz 9807]

تو و من آشنای فصلهای مشترک بودیم

کنون طرح جدایی بین ما بیگانه میریزد

[surgun 729]

درد من کشته شمشیر بلا می‌داند

 

سوز من سوخته داغ جفا می‌داند

[مرید 1252]

دارم بتی ز کج کلهان کج کلاه تر

 

رویش چو ماه لیک ز هر ماه ماهتر