مشاعره

[Astraea 25351]

تا بود اشک روان از آتش غم باک نیست

برق اگر سوزد چمن را جویبار آسوده است

[chame 1435]

تو را گفتم به دریا می سپارم

به موج بی سر و پا می سپارم

[آریوبرزن 13988]

مائیم و می و مطرب واین گنج خراب

جان و دل و جام و جامه پر درد و شراب

 

فارغ ز امید رحمت و بیم و عذاب

آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب

[Sarab68 94]

تو را گفتم به دریا می سپارم

به موج بی سر و پا می سپارم

 

من جبرئیل سوخته­بالم،نگاه کن،

معراج چشم­های شما آتشم زدند

با اجازه بزرگترا...بی ادبی نباشه..منم هستم:w73:

[chame 1435]

مائیم و می و مطرب واین گنج خراب

 

جان و دل و جام و جامه پر درد و شراب

 

فارغ ز امید رحمت و بیم و عذاب

آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب

 

با تو حکایتی دگر این دل ما بسر کند

شام سیاه قصه را با یاد تو سحر کند

من جبرئیل سوخته­بالم،نگاه کن،

معراج چشم­های شما آتشم زدند

با اجازه بزرگترا...بی ادبی نباشه..منم هستم:w73:

دلا خو کن به تنهایی که از تنها بلا خیزد

که مرد عاقل آن باشد که از تنها بپرهیزد

[Sarab68 94]

مائیم و می و مطرب واین گنج خراب

 

جان و دل و جام و جامه پر درد و شراب

 

فارغ ز امید رحمت و بیم و عذاب

آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب

 

به انصاف بنشین سپس داوری کن

درین خسته مرداب نیلوفری کن

[آریوبرزن 13988]

در دهر هر آنکه نیم نانی دارد

از بهر نشست آشیانی دارد

 

نه خادم کس بود نه مخدوم کسی

گو شاد بزی که خوش جهانی دارد

[Sarab68 94]

با تو حکایتی دگر این دل ما بسر کند

شام سیاه قصه را با یاد تو سحر کند

 

دلا خو کن به تنهایی که از تنها بلا خیزد

که مرد عاقل آن باشد که از تنها بپرهیزد

 

 

 

درین خسته مرداب نیلوفری کن

زمین را بسوزان و خاکستری کن

[Sarab68 94]

در دهر هر آنکه نیم نانی دارد

 

از بهر نشست آشیانی دارد

 

نه خادم کس بود نه مخدوم کسی

گو شاد بزی که خوش جهانی دارد

 

 

دلا در عشق تو صد دفترستم, که صد دفتر ز کونین ازبرستم

[کتایون 15176]

دل ز هر نقش گشته ساده مرا

دو جهان از نظر فتاده مرا

تا چو مجنون شدم بيابانگرد

مي‌گزد همچو مار، جاده مرا ...

[chame 1435]

دلا در عشق تو صد دفترستم, که صد دفتر ز کونین ازبرستم

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید

قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید.

 

دل ز هر نقش گشته ساده مرا

دو جهان از نظر فتاده مرا

تا چو مجنون شدم بيابانگرد

مي‌گزد همچو مار، جاده مرا ...

 

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

آیا شود که گوشه ی چشمی به ما کنند

[Sarab68 94]

دل ز هر نقش گشته ساده مرا

دو جهان از نظر فتاده مرا

تا چو مجنون شدم بيابانگرد

مي‌گزد همچو مار، جاده مرا ...

 

ای راهب کلیسا دیگر مزن به ناقوس

خاموش کن صدارا، نقاره می زند طوس

[کتایون 15176]

ديدن روي تو ظلم است و نديدن مشکل است

چيدن اين گل گناه است و نچيدن مشکل است ...

[chame 1435]

تا توانی دلی بدست آور

دل شکستن هنر نمی باشد

[کتایون 15176]

ای راهب کلیسا دیگر مزن به ناقوس

خاموش کن صدارا، نقاره می زند طوس

 

سبکروان به زميني که پا گذاشته‌اند

بناي خانه‌بدوشي به جا گذاشته‌اند ...

[کتایون 15176]

دل را کجا به زلف رسا مي‌توان رساند؟

اين پا شکسته را به کجا مي‌توان رساند؟ ...

[chame 1435]

دانی که را سزد صفت پاکی

آن کو وجود خویش نیالاید

[Sarab68 94]

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید

قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید.

 

 

 

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

آیا شود که گوشه ی چشمی به ما کنند

 

دانی که راسزد صفت پاکی

آن که ود را به زشتی نیالاید

[chame 1435]

دانی که را سزد صفت پاکی

آن کو وجود خویش نیالاید

 

دانی که راسزد صفت پاکی

آن که ود را به زشتی نیالاید

 

جالبه نه؟

 

دوست آن باشد که گیرد دست دوست

در پریشان حالی و درماندگی

[Sarab68 94]

دل را کجا به زلف رسا مي‌توان رساند؟

اين پا شکسته را به کجا مي‌توان رساند؟ ...

 

• دیدی ای دل که غم عشق باماچه کرد

  
  

• با یار دلدار وفادار چه کرد