معرفی کشف ذرات مرموز "ضد ماده" در اعماق زمین

[YAGHOT SEFID 29,302]

کشف ذرات مرموز "ضد ماده" در اعماق زمین ... :icon_gol::ws2:

 

دانشمندان در لابراتوار گران ساسو موفق شده اند ذرات ناشناخته ای از ضد ماده را در اعماق لایه های زمین کشف کنند.

 

به گزارش خبرگزاری مهر، مطالعه بر روی این ذرات که احتمال می رود در اثر تجزیه رادیواکتیوی در داخل زمین به وجود آمده باشند به دانشمندان کمک خواهند کرد تا درک بهتری از چگونگی تاثیر جریان گرمای درونی زمین بر پدیده های روی زمین از قبیل آتشفشانها و زمین لرزه به دست آورند.

 

این ذرات که "ژئونوترینو" نام دارند نوعی ناشناخته از ماده به نام ضد ماده هستند که ویژگی های مخالف ویژگی های ماده طبیعی دارد. زمانی که ذره ای عادی مانند الکترون با مشابه ضد ماده ای خود، پوزیترون، ملاقات می کند این دو ذره یکدیگر را در انفجاری پر قدرت نابود می کنند.

 

ژئونوترینوها همانند ضد ماده ای نوترینوها هستند که ذراتی بسیار سبک وزن با بار خنثی بوده و در هنگام برخورد پرتوهای کیهانی با اتم عادی در خورشید به وجود می آیند. پیش از این نیز در سال 2005 در پروژه ای به نام KamLAND اولین نشانه ها از احتمال حضور ژئونوترینوها در زمین کشف شده بود.

دانشمندان در "بورکسینو" در همکاری با لابراتوار ملی گران ساسو، ژئونوترینوها را درون ردیاب کروی نایلونی که حاوی هزار تن از هیدروکربن مایع بوده است یافته اند. این کره نایلونی درون کره بزرگتر و فلزی که در آن ردیفی از ردیابهای نوری فوق حساس به سمت کره نایلونی نشانه گرفته اند، قرار دارد. هر دو این لایه ها درون کره ای فلزی با قطر 13.7 متر که حاوی دو هزار و 400 تن آب تصفیه شده است، قرار گرفته اند.

تمامی این ساختار در عمق 1.6 کیلومتری از سطح زمین دفن شده است و تمامی این استحکامات به منظور جلوگیری از ردیابی هر ذره ای دیگر به جز نوترینو ها و ژئونوترینوها در آزمایشهای انجام شده است. یافتن این ذرات به شدت دشوار است زیرا آنها می توانند بدون واکنش نشان دادن نسبت به مواد و سطوح مختلف به راحتی از میان آنها بگذرند.

بر اساس گزارش ان بی سی، گمان می رود ژئو نوترینوها در اعماق زمین در اثر تجزیه اورانیوم، توریوم، و پتاسیم پوسته و جبه به وجود می آیند و دانشمندان امیدوارند با مطالعه این ذرات بتوانند اطلاعات بیشتری در رابطه با چگونگی افزایش حرارت درونی زمین در اثر تجزیه عناصر و تاثیرگذاری این حرارت بر روی فرایندهایی از قبیل جا به جایی در جبه به دست آورند.