عمل بینی

[VINA 31,339]

در صورتي که بيماري براي جراحي زيبايي بيني مراجعه نمايد و مبتلا به پوليپ بيني باشد، در ابتدا بايد درمان پوليپ بيني براي او صورت گيرد و بعد جراحي پلاستيک بيني انجام شود.

 

يکي از مهمترين مشکلات داخل بيني که در جراحي‌هاي پلاستيک و زيبايي بيني فراروي جراحان بيني است، انحراف تيغه بيني است. در بسياري از بيماران، انحراف بيروني بيني با درجات مختلفي از انحراف تيغه داخلي بيني همراه است.

 

در تعدادي از بيماران، بدون هيچ انحرافي درظاهر بيني، تيغه داخلي بيني دچار انحراف شديد است و اين نوع از انحراف‌ها فقط با معاينه دقيق داخل بيني قابل تشخيص است. گاهي اين بيماران از شنيدن اين که در داخل بيني داراي تيغه بيني به شدت منحرف هستند، متعجب مي‌شوند. بايد دانست که انحراف داخل و ظاهر بيني لزوماً با هم موازي نيستند.

 

به هر حال انحراف تيغه بيني در هر دو دسته ياد شده نياز به اصلاح در حين جراحي دارد. در ابتداي جراحي، قبل از شروع اقدامات مربوط به زيبايي و تغيير شکل ظاهري بيني، لازم است جراح بيني تمام تلاش خود را مصروف رفع انحراف تيغه بيني و باز نمودن راه تنفس نمايد و پس از اطمينان از برقراري راه طبيعي تنفس، به قسمت دوم عمل جراحي که اصلاح ساختار ظاهري بيني با ايجاد تناسب در قسمت‌هاي مختلف بيني و صورت است، بپردازد.

 

در صورتي که اصلاح تيغه داخلي بيني صورت نگيرد، پس از عمل، بيمار با مشکلات تنفسي از راه بيني مواجه خواهد شد.

 

مشکل شايع ديگر داخل بيني، رشد بيش از حد شاخک‌هاي داخل بيني است. در هر فرد به طور طبيعي، در هر سمت بيني سه بر آمدگي استخواني در داخل بيني وجود دارد که در فارسي شاخک و در اصطلاح پزشکي توربينيت بيني ناميده مي‌شوند.

 

هواي تنفسي در حين عبور از راه بيني، از لابلاي اين برآمدگي‌ها عبور کرده و اعمال مختلف بيني مانند تصفيه، مرطوب سازي و گرم کردن هوا بر روي آن انجام مي شود. بنابر علل مختلف، ممکن است اين شاخک‌هاي داخل بيني بيش از اندازه رشد کنند و موجب تنگ نمودن راه هوايي داخل بيني شوند.

 

در صورتي که رشد بيش از حد آنها با درمان‌هاي دارويي قابل معالجه نباشد و مشکلات تنفسي براي بيمار ايجاد نموده باشد، با روش‌هاي مختلف جراحي مي‌توان از اندازه آنها کاست. در گذشته روش‌هاي جراحي شامل برداشتن تمام يا قسمت زيادي از اين شاخک‌ها بوده است که اين گونه اعمال جراحي با عوارض مختلفي همراه بوده است.

 

با پيشرفت‌هاي صورت گرفته در جراحي بيني، بدون برداشتن و يا دادن برش بر روي شاخک‌ها، کاهش حجم آنها با استفاده از روش‌هاي نوين امکان پذير شده است.

 

به عنوان مثال، با وارد کردن امواج راديويي با فرکانس چند مگاهرتز به داخل شاخک‌ها، يا با وارد نمودن فيبرهاي بسيار ظريف ليزري به داخل آنها، تغييرات بافتي در داخل بافت شاخک‌ها رخ مي‌دهد که در درازمدت منجر به کوچک شدن آنها مي‌شود.

 

مشکل شايع سوم که موجب اشکال در تنفس قبل و بعد از جراحي بيني مي‌شود، وجود پوليپ‌هاي بيني است. پوليپ‌هاي بيني بافت‌هاي اضافي متورم و برخاسته از داخل سينوس‌ها هستند که کم کم رشد کرده و از مجراي سينوس وارد فضاي بيني شده و راه تنفسي را مسدود مي‌کنند.

 

در صورتي که بيماري براي جراحي زيبايي بيني مراجعه نمايد و مبتلا به پوليپ بيني باشد، در ابتدا بايد درمان پوليپ بيني براي او صورت گيرد و بعد جراحي پلاستيک بيني انجام شود چرا که انجام جراحي پلاستيک بيني در بيماراني که مشکل پوليپ‌هاي بيني در آنان رفع نشده است موجب تشديد بيماري در آنها مي‌شود.

 

با توجه به منشا اصلي پوليپ‌هاي بيني که از سينوس‌هاي اطراف بيني است، و نيز با توجه به اين که اغلب اين بيماران از سينوزيت مزمن زمينه‌اي نيز رنج مي‌برند، درمان ريشه‌اي پوليپ‌هاي بيني بدون درمان سينوزيت مزمن امکان پذير نيست.

 

از اين رو است که درمان سينوزيت مزمن در اين بيماران هم زمان با درمان پوليپ‌ها، از طريق جراحي اندوسکوپيک سينوس انجام مي‌شود.

 

با توجه به ظرافت و حساسيت بسيار زياد عمل جراحي اندوسکوپيک سينوس که از دشوارترين جراحي‌ها در بدن از لحاظ تکنيک عمل مي‌باشد، بهتر است در اين بيماران، جراحي پلاستيک بيني در مرحله ديگري پس از درمان و بهبودي وضعيت سينوس‌ها صورت گيرد.

 

نتيجه اين که از سه علت شايع مشکلات تنفسي در بيماران داوطلب جراحي پلاستيک بيني، دو علت آن، يعني انحراف تيغه بيني و رشد بيش از اندازه شاخک‌هاي بيني، هم‌زمان با جراحي پلاستيک بيني قابل اصلاح‌اند. اما علت سوم که شامل پوليپ‌هاي بيني و سينوزيت مزمن است، بهتر است در مرحله جداگانه‌اي، پيش از انجام جراحي پلاستيک بيني، تحت درمان مناسب قرار گيرد.

 

در صورت تشخيص صحيح و دقيق هر کدام از اين مشکلات تنفسي، با درمان مناسب، بيمار داوطلب جراحي پلاستيک بيني مي‌تواند از رفع مشکل تنفسي و سلامت بيني بعد از جراحي اطمينان داشته باشد. در اين راستا، انجام اندوسکوپي تشخيصي بيني قبل از جراحي، کمک مهمي در تشخيص علت و يا علل ايجاد کننده مشکلات تنفسي بيني مي‌کن

[VINA 31,339]

ایران از نظر تعداد جراحی زیبایی بینی در دنیا اول است

ایران از نظر تعداد جراحی زیبایی بینی در دنیا اول است، بعد از ایران کشورهای آمریکا، انگلستان و فرانسه در ردیف‌های بعدی تعداد عمل‌های جراحی رفع زشت تصوری بینی قرار دارند.

 

اگر هرم بینی را به دو قسمت بالایی و پایینی تقسیم کنیم، قسمت بالایی استخوانی و قسمت پایینی غضروفی است.

 

عوارض زیبایی در قسمت پایینی بینی یکی از عوارض مهم جراحی‌های زیبایی بینی محسوب می‌شود.

 

این عوارض شامل موارد زیر است:

1- فرورفتگی بالای نوک بینی: این عارضه در اثر برداشته شدن غضروف‌های تیغه بینی یا قسمت میانی بینی ایجاد می‌شود. معمولا در اولین هفته‌های پس از جراحی، تورم موجود در بافت‌ها مانع از آشکار شدن کامل این عارضه می‌شود.

 

2- فرورفتگی‌های پره‌های بینی: معمولا این عارضه به دنبال برداشته شدن غضروف‌های پره‌های بینی برای جمع کردن نوک بینی ایجاد می‌شود. در مواردی که نوک بینی بیش از حد لازم جمع شود، کم بودن غضروف‌های حمایت کننده نوک بینی و نزدیک شدن بیش از اندازه این غضروف‌ها به یکدیگر ممکن است علاوه بر نمای بیش از اندازه فرورفته بیرونی، موجب اشکال در تنفس از راه بینی شود.

 

3- انحراف قسمت غضروفی بینی: این عارضه معمولا به علت باقی ماندن انحراف تیغه داخلی بینی ایجاد می‌شود. در صورت انحراف قابل توجه تیغه بینی، اسکلت غضروفی بینی نیز به پیروی از آن دچار انحراف می‌شود.

 

4- کلوملای تو کشیده شده: اصطلاح «کلوملا» به پره وسطی بینی اطلاق می‌شود. به طور طبیعی از نظر معیارهای زیبایی بینی، در نمای نیمرخ، پره وسطی بینی باید خود را در ورای پره‌های طرفین بینی نمایان کند.

 

5- برداشته شدن بیش از حد پوست پره‌های بینی: در مواردی که قسمتی زیادی از پره‌های بینی برداشته شود، ممکن است به دلیل صاف شدن چین بین بینی و صورت، اثر بخیه‌ها بر روی پوست صورت نمایان شود. تنگی بیش از حد سوراخ‌های بینی موجب مشکلات تنفسی از راه بینی نیز می‌شود. اصلاح این حالت از معضلات جراحی پلاستیک بینی است، زیرا جبران پوست از دست رفته در بعضی از موارد مستلزم برداشتن پوست پیوندی از قسمت‌های دیگر مانند لاله گوش است. بنابراین امروزه احتیاط زیادی در مورد برداشتن پره‌های بینی انجام می‌گیرد و پره‌های بیش از حد نمایان که عملکرد طبیعی بینی را به همراه داشته باشند، بسیار بهتر از پره‌های کوچک شده ای هستند که موجب اشکالات تنفسی می‌شوند.

 

6- فروافتادگی کامل طرفین نیمه پایینی بینی: در صورتی که برداشته شدن بیش از حد غضروف‌های پره بینی با برداشته شدن بیش از حد غضروف‌های کناری قسمت میانی بینی همراه باشد، عواقب تنفسی وخیم تر خواهد بود. در این حالت فروافتادگی کامل از دو طرف موجب باریکی بیش از حد بینی در قسمت میانی و پایینی و نیز تنگی شدید معبر تنفسی می‌شود. پیوند‌های گسترش دهنده برای درمان این حالت به کار می‌روند.

 

7- بالا رفتن بیش از حد نوک بینی: برداشته‌شدن بیش از اندازه بافت‌های غضروفی و پوست قسمت پایینی بینی ممکن است موجب بالا رفتن بیش از حد نوک بینی و ایجاد نمای بینی خوکی شکل ‌شود. در این حالت عمق سوراخ‌های بینی از فاصله دور نیز نمایان است و حالتی کاملا مصنوعی و غیرطبیعی به بینی می‌دهد. اصلاح این حالت نیز از موارد مشکل در جراحی بینی است، چرا که همواره برداشتن بافت‌ها آسان تر از اضافه نمودن بافت‌ها است.

 

8- باریک شدن بیش از حد نوک بینی: نوک بینی از نظر اصول زیبایی، پهنایی متناسب با قسمت‌های بالایی دارد. در صورت باریک شدن بیش از حد نوک بینی، تناسب بین دو قسمت بالایی و پایینی بینی به هم می‌ریزد و قسمت بالایی پهن تر به نظر می‌رسد. معمولا چنین حالتی مشکلات تنفسی را نیز به دنبال خواهد داشت.

 

9- تلانژکتازی نوک بینی: در این حالت مویرگ‌های زیادی بر روی پوست نوک بینی نمایان می‌شوند. جراحی‌های مکرر و دست کاری زیاد بر روی بافت‌های گوشتی زیر پوست نوک بینی در حین عمل، از عوامل مستعد کننده این عارضه اند.

 

10- اسکار پوست کلوملا: در جراحی‌های باز بینی، لب به لب نبودن لبه‌های پوست در هنگام زدن بخیه‌های پوستی، موجب نمایان شدن خطوط زخم و ایجاد فاصله بین دو لبه می‌شود. به کارگیری حداکثر دقت و ظرافت هنگام بستن برش‌های پوستی مانع از ایجاد این عارضه می‌شود.

 

11- نکروز پوست نوک بینی: از تأسف‌بارترین عارضه‌های جراحی پلاستیک بینی است. همانند قسمت بالایی بینی، آسیب‌های شدید به شبکه مویرگی زیرپوستی و دست کاری‌های زیاد در بافت‌های زیرپوستی نوک بینی توسط پزشک جراحی که فاقد تجربه، علم و تخصص کافی است، علت مهم ایجاد آسیب‌های پوستی نوک بینی است. در حالت بسیار شدید حتی ممکن است کل پوست نوک بینی از دست برود. ترمیم چنین عارضه ی وخیمی ‌مستلزم به کارگیری روش‌های ترمیمی با استفاده از پوست قسمت‌های دیگر صورت مانند پوست پیشانی و یا پوست چین بین لب و بینی است.

 

12- قوس محدب پشت غضروفی بینی: علت این عارضه ممکن است برداشته شدن بیش از اندازه پشت استخوانی بینی و یا کم برداشته شدن پشت غضروفی بینی باشد