رفتن به مطلب

شعرهاي استاد مرحوم پناهي


ارسال های توصیه شده

من بانوي تاج دار ِ عشقم را

كه در قصر غصه و سوسن سكنا دارد

شبانه به كوچه هاي سر گردانيم دعوت مي كنم

بانوي عشق من

با تاج سوسنش

پا برهنه و گرسنه

به كوچه هاي سرگرداني من مي آيد.ر

آخرين بار

او را به جايي بردم

تا به وضوح ببيند

اژدهاي هزار چشمي را

كه بر پيچك هزار پيچ شاخك هايش

گنجشكي تنها

گل سرخي را

در آواز پيوسته صدا مي زد

لینک به دیدگاه
  • 3 هفته بعد...

كاجهاي كهن

پيامبراني-نه در اعصار قوم يهود

كه در صورت سيرت، از ما بزرگ ترند

از ما،

مايي كه عطر كارخانجات فرانسه

كفاف زدودن هفت روز تعفن تجريداتمان را نمي دهد

به تضادها چشم دوختن،جز سر درد عايدي نخواهد داشت

كودكيمان را باختيم،

كافي است

بو كنيدُ نترسيد از تعفن مردارهاي پوسيده

و نترسيد از كركس ها و كفتارها

آنها نانُ گل ِ سرخُ باران را درك مي كنند

و در خاطرشان حتما كبوتري پريده،يا نشسته است.

لینک به دیدگاه
  • 2 هفته بعد...

تاسه

 

در گهواره از گريه تاسه مي رود

کودک کر و لالي که منم

هراسان از حقايقي که چون باريکه اي از نور

از سطح پهن پيشانيم مي گذرد

خواهران و برادران

نعمت اندوه و رنج را شکر گذار باشيد

هميشه فاصله تان را با خوشبختي حفظ کنيد

پنج يا شش ماه

خوشبختي جز رضايت نيست

به آشيانه با دست پر بر مي گردد پرستوي مادر

گمشده در قنديل هاي ايوان خانه اي که سالهاست

از ياد رفته است

خوشا به حالتان که مي توانيد گريه کنيد بخنديد

همين است

براي زندگي بيهوده دنبال معناي ديگري نگرديد

براي حفظ رضايت

نعمت انتظار و تلاش را شکرگزار باشيد

پرستوهاي مادر قادر به شکارش بچه هاشان نيستند

لینک به دیدگاه
×
×
  • اضافه کردن...