مقاله رتبه بندی شاخص کیفیت زندگی در استان های کشور

[Mohammad Aref 120,438]

چکیده

طرح مسئله: با مطرح شدن مفاهيم غير مادي در كسب مطلوبيت انسان از زندگي، بررسي شاخص هاي مهم اين كسب رضايت و نيز وضعيت مناطق مختلف از نظر اين شاخص ها از مهمترين اولويت سياست گذاران بوده است.

 

روش: با توجه به مطالع هاي كه در مؤسسه اكونوميست صورت گرفته است، براي بررسي كيفيت زندگي در استان هاي كشور، به بررسي شاخص هاي مؤثر در بهبود كيفيت زندگي پرداخته و با استفاده از روش تحليل عاملي و تاكسونومي عددي، رتبه بندي استان هاي كشور بر اساس شاخص كيفيت زندگي صورت گرفت.

 

يافته ها: با تخصيص وزن هاي متفاوت به شاخص هاي كيفيت زندگي و اهميت دادن به مؤلفه هاي مختلف اقتصادي، محيطي و اجتماعي، مشاهده گرديد كه جايگاه كلي استان ها، به جز در موارد خاص، تغيير نمي يابد.

 

نتايج: نتايج به دست آمده نشان مي دهند كه استان هاي تهران، آذربايجان شرقي و خوزستان استان هاي برتري بوده اند كه بالاترين كيفيت زندگي را به خود اختصاص داده اند. بنابراين در سياست هاي تمركز زدايي از تهران مي توان استان هاي با كيفيت زندگي بالاتر را مورد توجه ويژه قرار داد.

 

کلیدواژه ها: کیفیت زندگی، رفاه، تحلیل عاملی، تاکسونومی عددی

 

نویسندگان: مهدی باسخا، لطفعلی عاقلی کهنه شهری، ارشک مسائلی

 

فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی، سال نهم، شماره 37، صفحات 112-95.

 

دانلود مقاله