seyed mehdi hoseyni 27119 اشتراک گذاری ارسال شده در 28 دی، ۱۳۹۴ هدایت الکتریکی یا کنداکتیویته آب نشان دهنده توانایی عبور جریان برق از آب است. در واقع آب کاملاً خالص ، هادی جریان برق نیست. چون یون های موجود در آب باعث انتقال جریان برق می شوند از این رو بین هدایت الکتریکی و غلظت کل املاح در آب رابطه ای وجود دارد. واحد هدایت الکتریکی آب مو بر سانتی متر (mho/cm) است. ( واحد مقاومت الکتریکی Ohm است و چون هدایت الکتریکی عکس مقاومت است ، از این رو واحد آن ohm می باشد). مو بر سانتی متر عدد بزرگی است از این رو معمولاً از واحد μmho/cm استفاده می شود که یک میلیون برابر کوچک تر است. هدایت الکتریکی آب خالص در 25 درجه سانتی گراد برابر با μmho/cm 0/056 است. به μmho/cm ، میکروزیمنس نیز می گویند. در آب تقریباً خالص رابطه بین هدایت الکتریکی و غلطت کل املاح به صورت زیر است: EC = 2 TDS وقتی غلظت ناخالصی ها در آب زیاد شود ، یون ها بر روی حرکت یکدیگر اثر منفی گذاشته و دیگر هدایت الکتریکی محلول با غلظت یون ها رابطه خطی نخواهد داشت. در واقع رابطه بین TDS و EC برای هر نمونه آب فرق دارد و بستگی به غلظت و نوع ناخالصی های موجود در آب دارد.برای بسیاری از آب های شهری و طبیعی μmho/cm 1/55 = (mg/l)TDS می باشد. هدایت الکتریکی آب بر روی سرعت خوردگی آب و درجه یونیزاسیون نمک های آب تأثیر می گذارد ، بدین صورت که : 1- با افزایش EC یا TDS سرعت خورندگی آب افزایش می یابد. به عبارت دیگر دو نمونه آبی که از لحاظ اکسیژن و pH در شرایط یکسان هستند آن که EC بیشتری دارد تمایل به خورندگی بیشتری دارد. 2- با افزایش EC ، درجه یونیزاسیون نمک های موجود در آب کاهش می یابد. 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده